//เฮ่อออ(ถอนหายใจ)​จะทำยังไงดีล่ะอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง//
ย้อนกลับไปเมื่อ 1 วันก่อน
"ป้าขายตึกนี้ไปแล้วอีกเดี๋ยว 1 อาทิตย์พวกนายทุนก็จะพาคนงานมาทุบตึกทำห้างแล้วยังไงป้าก็รบกวนหนูรีบเก็บข้าวของแล้วก็ไปหาที่อยู่ใหม่ซ่ะนะป้าน่ะบอกคนเช่าคนอื่นๆหมดแล้วทุกคนก็เข้าใจดี"
จู่ๆป้าเจ้าของตึกที่ฉันเช่าอยู่มาตั้งนานหลายปีกลับมาบอกฉันว่าให้รีบย้ายออกภายใน 1 อาทิตย์เพราะป้าแกขายตึกให้นักลงทุนเอาไปสร้างห้างซะแล้ว
" แต่ป้าค่ะทำไมจู่ๆก็ขายล่ะค่ะแล้วยังขายโดยที่ไม่แจ้งผู้เช่าล่วงหน้าแบบนี้แล้วหนูจะหาที่อยู่ใหม่ทันได้ยังไงล่ะค่ะแค่อาทิตย์เดียวเองน่ะค่ะป้า"
"โถหนูอารีมันกะทันหันจริงๆตอนแรกป้าก็ไม่ได้จะขายแต่พอดีสามีป้าดันทำธุรกิจล้มละลายไม่เป็นท่าตอนนี้ลำพังแค่ค่าเช่าเดือนละนิดละหน่อยยังไม่พอค่าหนี้สินที่สามีป้าไปกู้มาเลย​ ต้องจำใจขายตึกนี้เอาเงินไปใช้หนี้นะ​ ยังไงป้าก็ต้องขอโทษจริงๆน่ะป้าบอกคนเช่าทุกคนเหมือนที่บอกหนูนั่นแหละทุกคนก็เข้าใจกันดีถึงป้าจะสงสารแต่ก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆป้าเห็นใจหนูน่ะแต่ป้าก็อยากให้หนูเห็นใจป้าด้วยเหมือนกันป้าลำบากจริงๆหนูเอ้ย "ป้าเจ้าของตึกพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพรางน้ำตาคลอ
เมื่อเห็นดังนั้นอารีก็จำใจรับคำเพราะความสงสารจึงทำให้โกรธไม่ลง
" งั้นก็ช่วยไม่ได้ค่ะป้าหนูเข้าใจแล้วขอบคุณน่ะค่ะที่มาบอก "
ปัจจุบัน
" เฮ้อออ"หญิงสาวยืนเหม่อถอนหายใจเฮือกใหญ่
แตะ
จู่ๆก็มีอะไรมาแตะที่ด้านหลังเมื่อหญิงสาวหันกลับไปมองก็เจอเข้ากับหญิงสาวอีกคนที่คุ้นเคยดียืนอยู่ด้านหลังของเธอ
"เป็นอะไรไปน่ะอารียืนเหม่ออยู่ได้ไม่สั่งสักทีคนอื่นต่อคิวกันยาวเลยนะ(ชี้)​"หญิงสาวพูดพลางชี้นิ้วไปยังแถวด้านหลังที่ยาวขึ้นเรื่อยๆ
"อ่ะโทษทีนะ หนูขออเมริกาโน่เย็นค่ะขอขมๆเลยน่ะค่ะพี่"
เมื่อรับเครื่องดื่มมาแล้วหญิงสาวทั้งสองก็พากันเดินมานั่งยังโต๊ะที่อยู่ภายในร้านคาเฟ่ก่อนที่เพื่อนของเธอจะเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง
" เมื่อกี๊แกเป็นอะไรนะอารียืนเหม่ออยู่ได้นี่ฉันนึกว่าแกหลับในไปแล้วซ่ะอีก​ ทำไมช่วงนี้งานหนักหรือไงหรือคุยกับแฟนจนดึกเลยไม่มีเวลาพักผ่อนกันนะ" หญิงสาวพูดกับเพื่อนของเธอที่อยู่ตรงหน้าพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"งานไม่ได้หนักหรอกแถมแกก็รู้ว่าฉันยังไม่มีแฟนอย่าว่าแต่แฟนเลยคนคุยซักคนฉันยังหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ "อารีพูดพลางดูดอเมริกาโน่เข้าปาก
" แหมมมม​ งั้นแล้วที่ยืนเหม่อแกเป็นอะไรไปล่ะถ้าไม่ใช่ทั้งเรื่องงานเรื่องแฟนงั้นฉันก็ไม่รู้แล้วล่ะว่าแกเป็นอะไรไหนเล่ามาซิฉันรอฟังอยู่ "
หญิงสาวมองเพื่อนสนิทอย่างคาดหวังคำตอบถึงแม้ปกติอารีจะเป็นคนเงียบๆแต่ในยามที่มีปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจเธอก็มักจะมาระบายให้เพื่อนอย่างซอลฟังเสมอ
" คืองี้นะซอลแกพอจะแนะนำพวกอพาร์ทเม้นท์หรือพวกห้องเช่าหรือไม่ก็คอนโดปล่อยเช่าให้ฉันได้บ้างไหมหรือไม่ก็บ้านหรือห้องที่ฉันพอจะซื้อได้อะไรพวกนั้นนะพอดีฉันต้องรีบย้ายออกจากที่อยู่เก่าภายใน 1 อาทิตย์​ ป้าเจ้าของตึกแกมีปัญหานิดหน่อยเลยขายตึกไปตอนนี้ฉันเลยจะกลายเป็นคนไร้บ้านอยู่แล้ว(เบ่ปาก)​"อารีพูดไปเบ่ปากไป
ซอลคือเพื่อนสนิทคนนึงของอารีทั้งสองคนรู้จักกันตอนเข้ามหาลัยและยังเป็นเพื่อนที่พูดคุยหรือขอความช่วยเหลือกันได้ทุกเรื่องเมื่อจบจากมหาลัยทั้งสองคนจึงตัดสินใจที่จะเข้าทำงานในบริษัทเดียวกันและคอยช่วยเหลือกันอยู่เสมอในยามที่มีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องต่างๆ
"อะไรกันฉันก็นึกว่าเรื่องคอขาดบาดตายที่ไหนที่แท้ก็แค่เรื่องหาที่อยู่ใหม่​ ฉันเคยบอกแกไปแล้วนี่นาว่าถ้าไม่มีที่อยู่ก็ให้ไปอยู่บ้านฉันไม่รู้ว่าแกจะเกรงใจอะไรกันนักกันหนาเพราะถึงยังไงฉันก็อยู่คนเดียว"
"ฉันบอกแกไปแล้วไงว่าฉันไม่อยากรบกวนแกอีกอย่างฉันก็ไม่ได้ลำบากหรือขัดสนเรื่องเงินๆทองๆฉันไม่อยากไปรบกวนแกแล้วก็น่ะตอนนี้ฉันก็คิดๆอยู่ว่าถ้าหาบ้านเช่าหรือห้องเช่าไม่ได้ก็จะหาซื้อบ้านซ่ะเลยจะได้จบปัญหาเรื่องที่ต้องย้ายเข้าย้ายออกบ่อยๆ "หญิงสาวพูดพลางสายตามองไปที่เพื่อนสนิท
ซอลนั่งคิดสักพักแล้วพูดขึ้น
" งั้นถ้าแกไม่ไปอยู่บ้านฉันฉันก็พอจะมีบ้านดีๆแนะนำแกอยู่น่ะพอดีว่าคุณลุงของฉันที่ฉันเคยเล่าให้แกฟัง ที่บอกว่าเขาเป็นนายหน้าขายพวกอสังหาริมทรัพย์แบบประเภทที่ซื้อมาขายไป อะไรพวกนี้นะเมื่อไม่กี่วันก่อนฉันไปเจอเขามาเห็นเขาพูดๆว่าไปซื้อบ้านไว้หลังนึงจะเอามาขายต่อเห็นว่าได้มาราคาถูกมากๆเลยแหละ แถมยังดูใหม่และมีของตกแต่งครบเลยด้วยน่ะถ้าแกสนใจฉันติดต่อคุณลุงให้ได้น่ะเอาไหมล่ะ "
" จริงหรอ​ ถ้าได้แบบนั้นก็ดีนะสิ่งั้นแทนที่จะหาเช่าบ้านฉันขอลองคุยกับคุณลุงของแกดูก่อนดีกว่าเผื่ออาจจะได้บ้านที่เป็นของฉันเองโดยที่ไม่ต้องไปเช่าใครเขาก็ได้ "อารีพูดพลางคิดถึงบ้านที่เธออาจจะได้เป็นเจ้าของในอีกเร็ววัน
//ซื้อบ้านงั้นหรอบ้านที่จะเป็นของฉันเองบ้านแสนสุขที่ไม่ต้องเสียเวลาย้ายเข้าย้ายออกอยู่บ่อยๆ //(ยิ้ม)
" เอาสิ​ ถ้าแกสนใจเดี๋ยวฉันบอกคุณลุงให้แล้วเดี๋ยวฉันจะขอส่วนลดพิเศษให้ด้วยเป็นไง (ยิ้มพรางยักไหล่)"
เมื่อตกลงกันได้ดังนั้นทั้งสองคนก็ได้เปลี่ยนเป็นคุยเรื่องอื่นกันต่ออย่างสนุกสนานโดยที่อารีไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังจะได้เจอกับสิ่งที่เธอไม่คาดคิดในอนาคตอันใกล้
ฮู้ก​ ฮู้ก​ ฮู้ก​(เสียงนกฮูก)
ท่ามกลางความมืดและเงียบสงัดของเวลากลางคืนตอนนี้เพื่อนบ้านบริเวณโดยรอบบริเวณต่างพากันปิดประตูและไม่มีใครกล้าที่จะออกมาจากบ้านของตัวเองในเวลานี้​ นั่นก็เพราะบ้านเก่าที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ท้ายซอยนั้นเป็นที่เลื่องลือกันให้ทั่วทั้งซอยว่ามักจะมีคนเห็นเงาดำๆของผู้ชายอยู่บริเวณลานหน้าบ้านและมักจะเห็นแสงไฟเปิดอยู่เฉพาะในห้องนอนในเวลาค่ำอยู่บ่อยครั้งทั้งๆที่ไม่มีคนอาศัยอยู่และในคืนนี้ก็เช่นกันที่ระเบียงชั้น 2 ด้านนอกของบ้านก็ได้ปรากฏเงาดังกล่าวขึ้นเฉกเช่นทุกคืนเงานั้นปรากฏให้เห็นเป็นร่างของมนุษย์ผู้ชายที่ยืนแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า
'วันนี้ก็เงียบเหมือนเดิมเลยสินะ'​