เปรี้ยง​ เปรี้ยง
"อะไรกันตอนมาก็ไม่เห็นมีวี่แววว่าฝนจะตกเลยน่" "เข้าไปดูด้านในกันเถอะครับเดี๋ยวฝนตกแล้วจะกลับขึ้นรถลำบาก"
แอ๊ดดดดด(เสียงเปิดประตู)​
"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณปู่ผมนะครับไม่มีใครเข้ามาอยู่นานแล้วอีกอย่างปิดไว้เฉยๆไม่มีคนดูแลประตูก็อาจจะมีฝืดๆบ้าง เชิญเลยครับ"
ตึก​ ตึก​ ตึก(เสียงเดิน)​
ชายหนุ่มเดินมองดูบริเวณและรอบๆของบ้านรวมถึงด้านในและส่วนต่างๆของบ้านอยู่สักพัก
"บ้านยังสภาพดีอยู่เลยนะครับแถมข้าวของเครื่องใช้ก็ดูจะยังใช้งานได้ทุกชิ้น (มอง)​ยังดูไม่เก่าเท่าไหร่ที่คุณติดประกาศว่าขายพร้อมเฟอร์นิเจอร์นี่คุณจะขายพร้อมของพวกนี้จริงๆเหรอครับเพราะเท่าที่ผมดูราคาแล้วมันถูกมากเลยนะ บอกคนอื่นว่าได้มาในราคานี้เขาคงจะพูดกับว่าถูกเหมือน​ได้ฟรีเลยล่ะ"
" คือผมก็ไม่ได้จะเอากำไรหรืออะไรหรอกครับแค่จะขายๆไปเพราะถึงยังไงผมก็คงไม่มาแถวนี้อีกแล้วล่ะเพราะว่าผมจะย้ายไปอยู่กับลูกเมียที่ต่างจังหวัดพอดีได้งานใหม่นะครับเลยคิดว่าถ้าปล่อยที่นี่ทิ้งร้างไปเฉยๆก็น่าเสียดายและถ้าจะปล่อยเช่าก็ดูจะลำบากต้องไปๆมาๆสู้ขายไปน่าจะดีกว่าแล้วก็ที่ตั้งราคาถูกๆเพื่อจะได้ขายออกง่ายด้วยครับไม่มีอะไรหรอก"
// (คิด)​บ้านก็สภาพดีแถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ครบแบบนี้ก็ถือว่าถูกหวยเลยนะถ้าฉันซื้อและเอาไปปล่อยขายต่อน่าจะฟันกำไรเหนาะๆเลยทีเดียว(เหล่มอง)​ หมอนี่มันโง่จริงๆที่ขายราคาถูกแบบนี้บ้านก็สวยทำเลยก็ดีแถมอยู่ใกล้ตัวเมืองอีกขับรถไม่กี่นาทีก็ถึงตัวเมืองแล้วแต่ก็น่าแปลกที่บ้านเดี่ยวพร้อมของตกแต่งแบบนี้หมอนี่ดันขายให้อย่างกับบ้านเปล่า//
"ไม่ทราบว่าติดขัดตรงไหนหรือเปล่าครับ"
ชายหนุ่มทั้งสองยืนคุยกันโดยที่ไม่รู้เลยว่าภายในบ้านหลังนี้ได้มีใครคนนึงแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่
"ก่อนผมจะตัดสินใจซื้อผมขอถามหน่อยน่ะบ้านนี้นะไม่เคยมีประวัติอะไรเลยใช่ไหม" ชายหนุ่มมองเจ้าของบ้านอย่างสงสัย
"ไม่ ไม่หรอกครับบ้านนี้ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก จะไปมีประวัติได้ยังไง คิดมากนะครับคิดมาก"เจ้าของบ้านถอนหายใจพลางมองไปรอบๆ
"งั้นก็ดีครับ ผมเคยซื้อโดนบ้านที่มีการฆ่ากันตายถึงผมจะเป็นแค่นายหน้าอสังหารที่ซื้อแล้วขายไปแต่ถ้าบ้านมีประวัติมันขายยากครับไม่ค่อยมีใครอยากซื้อก็อย่างที่รู้คนสมัยนี้ขี้กลัวโดยเฉพาะสิ่งที่มองไม่เห็นถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมก็ตกลงครับเดี๋ยวไปทำสัญญากันเลย"
"โอเคเลยครับงั้นเดี๋ยวเรารีบไปทำสัญญากันเลยครับ"ชายหนุ่มเจ้าของบ้านไม่รอช้ารีบพาชายหนุ่มนายหน้าอสังหาเดินออกจากบ้านเพืาอไปทำสัญญาทันทีตอนนี้ชายหนุ่มดีใจที่ในที่สุดก็ขายบ้านหลังนี้ได้ซ่ะทีต่อไปก็จะเป็นหน้าที่ของเจ้าของบ้านคนใหม่ซึ่งจะเป็นใครชายหนุ่มก็ไม่สนใจเพราะตอนนี้เขาได้กำจัดบ้านหลังนี้ไปจากชีวิตของเขาได้แล้ว (หันมอง)​//ลาก่อนไอ้บ้านผีสิง//
คนทั้งสองเมื่อตกลงกันได้ก็ได้พากันเปิดประตูบ้านเดินออกไปทำให้ในตอนนี้ภายในบ้านกลับมาเงียบสงัดอีกครั้งแต่ทันใดนั้นในห้องนั่งเล่นภายในบ้านก็ได้ปรากฏเงาของใครบางคนยืนอยู่ข้างหน้าต่างสิ่งนั้นกำลังยืนมองคนทั้งสองอยู่ตรงหน้าต่างภายในบ้าน