ELLA MARI
Sa afternoon class ay nahuli ako.
Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat ng sinabi sa akin ni Alcantara. Kaibigan ko siya at alam kong ganoon na talaga ang ugali niya, handa siyang pakialaman ako kapag alam niyang wala akong balak gawin ang lahat ng gusto niyang mangyari.
Naiintindihan ko naman ang lahat ng mga sinabi niya. Naiintindihan ko ang mga pinupunto niya pero ako ang hindi niya maintindihan. Ako sa sarili ko, gusto kong ayusin ang lahat ng 'to. Gusto kong ayusin ang buhay ko pero hindi ganoon kadali 'yon at utusan akong kumausap ng kung sinu-sino at gawin ang mga bagay na labag sa loob ko.
Hindi ko alam kung ako ba yung may problema o utak mo na ang may problema, Alcantara. Anak ka ng tatay at nanay mo.
Nasa loob na ng room ang professor sa aming major.
Siya 'yong guro na naabutan ko noong first day of school. Mabait siya ngunit minsan ay strikto, lalo na sa mga bagay na may kinalaman sa Hopeford. Number one fan rin siya ng rules and regulations ng paaralan.
"Sorry I'm late, Miss." Hinging paumanhin ko kay Miss Cruzet na nakatayo na sa harap. May sinasabi siya sa buong klase na naputol lang nang dumating ko.
"Go to yout seat, Miss Ruiz." Tango na lang ang binigay kong sagot. Pumasok na ako sa loob at nakapamulsang naglakad tungo sa pwesto ko. Ang apat na ulok ay naroon na. Lahat sila ay nakatingin sa aking paglalakad. Para silang mga tagapasunod na naghihintay sa kanilang reyna.
Bawat lakad ko yata ay pinapanuod ng lahat. Sa isip ko ay mas binagalan ko ang paglalakad ko kaysa sa natural kong lakad para lang asarin ang mga taong nanunuod.
Kung kaya ninyo akong titigan ng ganiyan ay kaya ko rin kayong inisin hanggang sa umikot ang mga mata niyo palayo sa akin.
Tinuon ko na lamang sa apat na ulok ang paningin ko at saka ko sila tinaasan ng kilay, doon lang sila umiwas ng tingin.
Pagkaupo ko ay agad akong tumingin kay Miss Cruzet na hinintay akong makaupo bago muling pinagpatuloy ang pagsasalita. Tumango ito sa akin.
"Pinag-uusapan namin ang tungkol sa inyong napaagang lakbay-aral. Ito ay magaganap sa Isla de Amore, isang lugar sa probinsya ng Luzon."
"Bakit ang aga naman Miss? First week of school pa lang e." Isang estudyante ang nagtanong.
"Kung napansin niyo, ang Isla de Amore ay isang pribadong lugar. Dahil espesyal ang lugar na 'yon ay espesyal rin ang araw na iyon para sa ating paaralan. Hinayaan tayong gawin doon ang inyong lakbay-aral kasabay ng selebrasyon para sa ika-labing walong taon ng pagkakatatag ng Hopeford Academy."
Alam ko ang lugar na 'yon. Pag-aari 'yon ng pamilya Jimenez at nasa kamay iyon ng pamamahala ni Mama Roxx. Si Mama Roxx ay ina ni Alcantara.
"Kaya napaaga ang ating taunang lakbay-aral dahil hindi ganoon kadaling pasukin ang Isla, at kung susundin naman natin ang tipikal na panahon kung kailan tayo mismo nagdaraos ng ganitong gawain ay baka hindi na tayo makarating doon. Sadyang napakabuti lamang ng may-ari nito at hinayaan ang eskwelahan natin na makapunta doon."
Mukhang magkaibigan ang pamilya nila at ang pamilya Hopeford dahil nagawang pagbigyan ni Mama Roxx na may makapasok sa Isla maliban sa ilang mahahalagang panauhin. Ang pagtapak pa lang sa Isla ay libo na ang halaga. Ang pamamasyal, paglangoy sa dagat at pagkuha ng kwarto sa hotel ay hindi mababayaran ng isang taong hindi aabot ng milyon ang laman ng bangko. At ang halagang iyon ay para lamang sa isang araw na pananatili sa lugar.
Tiningala ko si Miss Cruzet. "Hindi ho ako makakasama."
Tumahimik ang lahat.
"Why is that Miss Ruiz?" Malumanay na tanong nito.
"Kung pwede ho ay kukuha na lang ako ng special project o research para maabot ko ang grades na ibibigay niyo sa mga sasama." Paliwanag ko. Hindi ako pwedeng sumama doon. Naglalagi sa lugar na 'yon si Edward at hindi kami pwedeng magkita. Hindi niya ako pwedeng makita.
Malaki ang Isla de Amore ngunit hindi ganoon kaimposibleng magkita kami dahil nasa iisang lugar pa rin kami kahit papaano.
"Pwede kitang bigyan ng research tulad ng sinabi mo pero hindi ko tino-tolerate ang ganiyang gawain. Mas maganda kung sasama ka para ma-experience mo ang mga mai-experience ng mga kaklase mo. May research talaga akong ibibigay sa mga sasama kaya kung ipipilit mo 'yang gusto mo, malulugi ka dahil hindi mo alam kung ano ang mga ipapagawa ko. Kung aasa ka naman sa mga photos and informations via internet ay huwag ka nang umasa, masasaktan ka lang. Tulad nga ng sinabi ko kanina, pribadong lugar ang Isla de Amore. Wala kang makikitang pictures ng lugar kahit pa sa Google ka maghanap o kahit na anong sites pa." Mahabang paliwanag niya. Hindi ko naman na kailangan 'yon. Ilang beses na akong nakarating sa nasabing lugar at nalibot ko na pati ang mga katabing isla ng Isla de Amore. Hindi ko na kailangan ng kung ano pang litrato para lang magawa ang research na ipagagawa niya.
Yumuko na lang ako at tumahimik. Kung sasabihin ko namang nakarating na ako doon ay sigurado akong mahuhusgahan na naman ako. Mas malaki pa ang posibilidad na sabihan nila akong sinungaling kaysa ang paniwalaan.
"Miss Ruiz, ayokong may napipilitan sa mga estudyante kong sumama. Ayoko ring sumama ka dahil mapilit ako. Ang sa akin lang ay required ang lahat ng estudyante ng Hopeford na sumama sa lakbay-aral na pinupursige ng ating paaralan. Kung hindi pa rin nagbabago ang isip mo—isipin mo ulit nang mabuti, gayong isa ka pa man ding scholar."
"Sasama na ho ako.. at hindi ho ako napipilitan." Walang buhay kong tugon. Tsaka na ako iisip ng lusot kapag nagkita na kami ni Edward.
"Okay, so it's settled. Si Miss Ruiz lang ba ang nagdadalawang-isip? Kung mayroon pa ay huwag nang magtangka pang umamin. Lahat kayo ay sasama." Ani Miss Cruzet sa lahat.
Isang estudyante ang muling nagtaas ng kamay. "Maganda ba do'n, Miss?"
"That is very wonderful question, Miss Cruz. Maganda roon ani Mr. Hopeford. Hindi masasayang ang pera niyo sa pagpunta roon. Ngunit ngayon ay hindi kayo mababahala sa pagbabayad. Libre ang lahat." Ang lahat ay humiyaw sa sobrang kasabikan.
"Miss, kailan naman tayo pupuntang Isla?" Tanong naman ng isa pa.
"Next week, Mister Adorno. One week ang ibinigay sa atin ng may-ari para sa ating lakbay-aral." Sagot ni Miss Cruzet.
"Miss, sino ba ang may-ari ng Isla de Amore? Sobrang yaman naman nila. Nakuwento kasi sa akin ng Tita ko na malaking halaga daw ang nagastos nila nung nagbakasyon sila sa Isla."
"Pribado rin ang impormasyon tungkol diyan ngunit kung gusto niyo talagang malaman ang sagot, hintayin niyo ang araw ng pagpunta natin. Sasalubong sa atin ang may-ari ng Isla."
Mula pagkabata ko ay nakailang balik na ako sa Islang iyon. Hindi lang rin isang beses kong napuntahan ang mga isla doon, nagpabalik-balik pa nga.
Magkaibigan ang pamilya ko at ang pamilya ni Alcantara. Magkasabay at magkasama kaming lumaki at sa loob ng aming pamilya ay tinuring na namin ang isa't isa bilang tunay na magkapatid. Ang sa kaniya ay sa akin at ang akin ay sa kaniya rin.
Doon ay hindi natapos ang tanong-sagot nilang lahat. Hindi na ako nakinig dahil lahat ng tanong ng mga kaklase ko ay kaya kong sagutin. Mula sa ilang oras na biyahe hanggang sa bilang ng mga isla na nakapaligid sa Isla de Amore.