Chapter 06
Naka-tayo ako ngayon sa tapat ng hagdan, dala-dala ang aking maleta. Nag dadalawang isip pa rin ako kung itutuloy ko ang pag alis ko pero wala nga pala sa akin ang desisyon. My father kicked me out in this house and I can't do anything about it.
Bumutong hiniga na lang ako at bumaba na nang tuluyan bitbit-bitbt ang aking mga gamit. Nang bumaba ako ay nag tinginan silang lahat sa akin kasama na roon ang dalawang taong kinamumuhian ko. Tahimik lang itong nagmamasid sa akin kaya ipinagpatuloy ko lang aking paglalakad hanggang sa makarating ako sa pinto.
Huminto ako at nag abang kung may pipigil ba sa pag alis ko. “What are you waiting for? The door is open, no one will stop you!” Dahan dahan naman akong tumango kay Dad bago muling hatakin ang maleta ko at nagpatuloy sa paglalakad palabas.
“I hate you! I hate you!” sigaw ko ng tuluyan na akong makalabas sa aming compound.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Hindi ko macontact si Mommy at ayaw ko namang guluhin pa si Isla dahil dis-oras na nang gabi at natitiyak ko na tulog na ‘yon.
Bakit kasi naisipan kong umlis ngayong gabi pwede namang bukas nang umaga pero ngayon pala ako pinapaalis.
Naglakad lakad ako, ni-hindi ko alam kung saan ako pupunta basta ang alam ko ay kailangan ko nang makalayo sa bahay na nagpapahirap sa akin.
Ilang oras na akong lakad nang lakad dito. Madilim ang lugar at ang tangi ko lang nakikita ay ang mga sasakyan na dumaraan. Humanap ako nang lugar na pwedeng silungan para makapag pahinga ako at para na rin makapag palipas nang gabi.
Wala na akong mahahanapan ng mauupahan ngayon dahil madaling araw na rin, mag a-alas-tres na to be exact.
Luminga linga ako para makahanap nang pwedeng paglipasan ng gabi at nakakita naman ako nang nakasarang gusali na may malawak na espasyo. Agad akong nag tungo roon, inihiga ko ang aking maleta at inuupua iyon pag tapos ay sumandal ako sa dingding at pumikit para makapag pahinga.
Dahil na rin sa pagod ay nakatulog na ako habang nakasandal sa pader pero agad akong nagising nang maramdaman ko na may sumipa sa akin. Agad akong napadilat at gulat na napatingin sa taong sumipa sa akin.
“Bakit dito ka natutulog? Umalis ka na dito dahil magbubukas na!”
Agad naman akong napabangon at dali-dali na kinuha ang maleta kong inupuan at nag mamadaling umalis doon.
Habang nag lalakad ay tumingala ako at ngayon ko lang napansin na sumisilip na ang araw, umaga na rin pala at kahit papaano ay nakatulog pala ako roon kahit na nakasandal lang.
Kumakalam na ang aking sikmura kaya agad akong naghanap nang makakainan. Nahirapan akong mag hanap dahil hindi ko alam ang daan dito at hindi ko alam kung nasaan ako ngayon basta ang iniisip ko lang ay makakain at makahanap ng bahay na matutuluyan.
Malayo layo pa ang nilakad ko habang sa pumasok ako sa isang eskinita. Binaybay ko lang ang eskinita hanggang sa makarating ako sa dulo nito. Pag labas ko ng eskinita ay mga bahay at mga tindahan ang bumungad sa akin, agad naman akong lumapit sa mga tindahan dito at nag hanap nang pwedeng makain. Nag lakad pa ako para makahanap ng pwedeng kainan at sa wakas ay nakakita ako nang maliit na karenderya na pwedeng kainan. Agad akong lumapit doon at tumingin ng ulam na pwedeng kainin.
“Oh Ganda, ano sa’yo?” tanong sa akin nang Ale na nag bebenta dito sa karenderya.
Ngumiti naman ako sa kaniya at tinuro ang pagkain na gusto kong kainin. “Dito po Ate, isa po tapos dito din po, at ayon pa po.”
“Kakain dito?” tanong niya.
Tumango naman ako. “Opo, kakain po rito.”
“Sige upo ka roon.”
Ngumiti naman ako sa kaniya at pumunta at umupo sa sinabi niyang table. Inilapag naman niya sa aking harap ang pagkain na inorder ko at nag lagay din siya ng baso at pitsel na may tubig.
Habang kumakain ako ay umupo ang Ale sa harap ko kaya agad na nag angat ang aking ulo at tumingin sa kaniya.
“Mukhang nag layas ka ata ah, may dala dala kang maleta,” wika niya habang nakatingin sa maletang dala ko.
“Pinalayas po,” pagtatama ko sa sinabi niya.
Hindi makapaniwala na tumingin naman ito sa akin. “Oh, saan ka tumutuloy niyan?” tanong nito.
Nagkibit balikat naman ako. “Hindi ko rin po alam. May alam ka po bang pwedeng maupahan sa lugar na ‘to?”
Tumingin naman ito sa labas at para bang nag hahanap ng bakante sa labas. “Ang alam ko, mayroong paupahan dito eh. Mamaya itatanong ko.”
“Salamat po,” pagpapasalamat ko.
Ipinagpatuloy ko ang pagkain ko at nang maalala ko na hindi ko pala alam ang lugar kung nasaan ako. “Ah, Ate ano nga pong lugar po ito?” tanong ko.
“Nasa Metro Manila pa rin tayo, Quezon City, sa Batasan.”
Nagulat naman ako dahil sa sinabi nito. Batasan? Parang ang layo ko naman nang pinuntahan ng mga paa ko, galing akong Novaliches.
Nagkibit balikat na lang ako at ipinagpatuloy ang aking pagkain. Si Ale naman ay bumalik na sa pag bebenta niya dahil sunod sunod na ang dating ng mga bumibiili nang almusal.
Nang matapos akong kumain ay hinihintay ko rin na matapos ang Ale sa kaniyang ginagawa para makausap ko siya tungkol sa paupahan na alam niya.
“Ate magkano po?” tanong ko nang makita ko na tapos na siya sa kaniyang ginagawa.
Lumapit naman ito sa akin. “Oh tapos ka na pala. Tatlong ulam tas isang kanin, bali 85 lahat,” sagot nito bago kuhanin ang mga pinagkainan ko.
Kinuha ko naman ang wallet na nasa itim na sling bag ko at buti ay nakakita ako nang barya.
“Ate ito na po,” sabi ko at ibingay ang pera sa kaniya.
Tiinanggap naman niya ‘yon at mulingg tumingin sa akin. “Ano, gusto mo na puntahan ‘yong sinasabi kong pwede mong matirahan?” tanong nito at agad akong tumango sa kaniya pag tapos ay agad kong kinuha ang aking mga gamit.
Itinuro naman niya sa akin ang lugar at hindi na ako nag aksaya pa nang panahon at agad ko itong pinuntahan.
“Tao po?” sabi ko at kumatok sa gate. Ilang sandali pa ay may lumabas na isang matandang babae, ang landlord siguro.
“Ano po ang kailangan nila?” tanong niya sa akin.
“May nakapag sabi kasi sa akin na may available place pa po kayo rito, gusto ko po sana kumuha ng isang space.”
Tumango naman ito at iginaya ako papasok sa loob. “Maupo ka,” sabi niya nang makapasok na kami sa bahay niya.
“5k ang monthly dito, hindi pa kasama roon ang tubig at kuryente. Kailangan mo rin na magbigay ng 1 month advance at deposit. Ano, tuloy ka pa ba?” -
Tumango naman ako bago kinuuha ang pitaka ko. “Bali magkano po ang lahat?” tanong ko.
“15.5k, kasama na ang tubig at kuryente mo.”
Napakagat naman ako nang labi bago binilang ang pera na nasa aking pitaka.
~~
Nahihiya naman akong tumingin sa kaniya. “Pwede po bang 10k muna? Mag withdraw lang muna ako para sa kulang…” Mahinang wika ko sa kaniya.
“Sige, basta ibigay mo rin ngayong araw.”
“Salamat po!” masayang wika ko. Agad ko namang inabot ang 10k sa kaniya at agad din naman niya itong tinanggap.
“Halina’t sundan mo na ako para maturo ko na sa iyo ang matutuluyan mo.”
Agad naman akong sumunod sa kaniya hanggang sa makarating na kami sa kwartong sinasabi niya. Hindi ko pala siya nacheck muna at agad ko na itong kinuha. Maliit lang siya, studio type ito at maayos naman akong makakagalaw rito.
Iniwan na ako ng landlord kaya nag ayos na ako ng aking mga gamit. There’s no furnitures, literal na space lang talaga siya.
Nag buntong hininga na lang ako at kinuha ang kumot na baon ko at inilatag iyon sa sahig, mayroon din akong dalang maliit na unan kaya ginamit ko rin ‘yon. Pinag pasyahan ko munang magpahinga ng kaunti at dahil sa pagod ay agad akong hinila nang antok.
Napabangon ako bigla sa hindi malamang dahilan. Napahilamos naman ako sa aking mukha at kinuha ang aking telepono para tignan ang oras. Hapon na pala at napahaba ang tulog ko.
Bumangon ako at nag hiilamos sa banyo pag tapos ay kinuha ko ang wallet ko para tignan kung dala ko ang mga cards ko. Nang macheck ko na kung kumpleto na ang lahat ay agad na akong lumabas ng bahay at nag hanap ng malapit na pwedeng pag withdraw-han.
Nang makakita ako nang pwedeng pag withdrawhan ay agad akong nag tungo roon at sinubukan mag withdraw sa isang card ko ngunit hiindi ‘yon gumagana kaya sumubok pa ako ng iba ko pang card att katulad ng nauna ay hindi ito gumana. Hanggang sa maubos ang lahat ng cards ko, ni-isa sa mga ito ay walang gumana.
“Miss, matagal ka pa ba diyan? Kanina pa kami rito.”
Gulat naman akong tumingin sa likod ko dahil sa sigaw sa akin ng isang babae at mahaba na pala ang pila dahil sa akin.
“Sorry po,” sabi ko at nag mamadaling umalis.
My Father cut my cards, paano na ako nito? I only have 50 pesos in my wallet, walang wala na ako.
I only have my last resort, my phone… I will sell my phone. Siguro malaki pa ang makukuha ko pag binenta ko ang phone ko kasi latest iphone ito.
Hindi muna ako nag hanap ng mapagbebentahan nitong telepono ko at nag hanap muna ako ng lugar kung saan pwede kong tanggalin ang mga dapat tanggalin sa telepono ko bago ko ito ibenta. Nag lakad lakad ako nang kaunti at laking pasalamat ko nang makakita ako ng convenience store. Agad akong pumasok do’n at umupo sa isa sa mga upuan at nilabas ang aking telepono.
Una kong pinuntahan ang gallery at tiningnan ang mga litrato na nakasave do’n. Napangiti naman ako habang nakikita ang mga picture namin ni Isla at ang selfie ni Isla sa telepono ko. Ang sumunod naman ay ang mga litrato namin kasama ng aking mga magulang, mapait akong napangiti kasabay nito ang takas na luha na tumulo sa aking mata.

Napabuntong hininga naman ako bago tumingin sa labas. Hindi ko akalain na mangyayari ito sa akin, parang kahapon lang nag tatawanan kaming tatlo dahil nabuhusan ko ng harina ‘yong tatay ko tapos ngayon nagkawatak watak na kami dahil sa kagagawan nila.
Muli kong pinagtuunan ng pansin ang aking telepono at sunod na pinuntahan ang text message at nakita ko kung gaano ka dami ang text sa akin ni Isla simula kaninang umaga. Binasa ko naman ang huling message niya sa akin.
From Isla:
Girl, nag aalala na ako sa iyo. Nasaan ka ba? Bakit hindi mo sinasagot ‘yong mga text and calls ko?
Hindi ko ito nireplyan at tuluyan nang pinatay ang telepono ko at kinuha ang sim dito. Ayoko nang madamay si Isla sa dito sa magulo kong buhay… ayos lang na ako lang ang mamroblema at ayoko na silang mag alala pa sa akin. Alam ko sa susunod na panahon ay makakalimutan rin naman nila ako kaya kampante ako na magpakalayo layo.
Itinago ko ang sim ko sa loob ng wallet at agad na akong lumabas para mag hanap ng pwedeng pag bentahan nitong telepono ko.
“Kuya, may alam po ba kayo pawnshop dito? ‘Yong pwedeng pag bentahan ng cellphone?” tanong ko sa lalaking naka-upo sa tapat ng tindahan.
“Ah, doon lakad ka pa nang kaunti sa tapat nang nag cacarwash meron do’n.”
Tumango naman ako at nag pasalamat sa kaniya bago puntahan ang lugar na tinuro niya. Nang makarating ako ay agad kong binigay ang telepono ko na ibebenta sa kanila.
“Mag kano ko po maibebenta?” tanong ko. Tinignan naman niya ang telepono ko at binuksan ito.
“Mga 40k, tutal bago pa lang naman ito… ito ‘yong latest iphone diba?” Tumango naman ako sa kaniya at ngumiti. 40k? Not bad, kasiya na ‘yon sa mga gastusin ko at makakatulong na rin ‘yon sa paghahanap ko nang trabaho.
Nag bigay naman ito nang papel kung saan ako mag fill out. Agad ko namang kinuha iyon at sinagutan.
Ilang minuto pa ang inantay ko bago ibigay sa akin ang pera. Masaya ko namang tinaggap ‘yon at inilagay sa aking wallet at agad na ipinasok sa sling bag.
“Salamat po,” wika ko sa kanila bago umalis.
Hindi na ako nag aksaya pa ng panahon at agad na akong umuwi. Agad kong hinanap ang landlord para ibigay ang kulang ko.
“Oh, ibibigay mo na ba ang kulang?” tanong nito sa akin.
Agad akong tumango sa kaniya. ”Opo,” sagot ko at kinuha ang wallet ko para kunin ang pera na ipapambayad ko sa kaniya.
“Ito po.” Inabot ko ang pera sa kaniya at ngumiti.
“Sige salamat ija, enjoy ka sa pag tira. Ay oo nga pala bago ko makalimutan, ano nga pala ang pangalan mo?”
“Ah, Aicelle Ann po pero Aicelle na lang po ang itawag mo po sa akin. Kayo po ano pong pangalan niyo?”
“Nenita, tawagin mo akong Nanay Nenita. Ayos na sa akin ‘yon.” Tumango naman ako sa kaniya at nag paalam.
Siguro ay mag papahinga na muna ako bago isipin ang mga kailangan kong pag-kakagastusan. Agad akong humiga sa kumot at unan na nilatag ko kanina at ilang sandali pa ay tuluyan na akong nilamon ng antok.
Sana paggising ko kaya ko na… kaya ko nang mabuhay na mag isa.
~