ZACH's P.O.V
Hindi kaagad na proseso sa sistema ko ang mga sinabi niya sa likod ko.
Bakit hindi ko man lang naisip yun?
Ano ngayon kung siya ang manager? She's still nothing compared to my wealth!
"Kung ikaw ang may-ari ng Bar na 'to, palayasin mo 'yang nerd na 'yan rito!" Sigaw ko sa kaniya habang nakaturo sa nerd na 'yun.
"Pa'no kung ayoko?" nakangising tugon naman niya na talagang nang-iinis!
"Are you- Hoy! Ayaw ng customer ng bar mo rito sa nerd na 'yan, tinabuyan niya pa ng beer 'tong coat ko, kung ayaw mo'ng hindi na'ko bumalik dito at malugi 'tong bar niyo, get that nerd out of here! Fired her!" mas lalong tumindi ang galit sa sigaw ko pero mahahalata paring wala man lang takot sa mukha ng babaeng 'tong nasa harapan ko.
"Zach! Let's just go, magpalamig ka muna ng ulo mo. Hindi naman kailangang tanggalan siya ng trabaho dahil lang sa gusto mo e," biglang sabat naman ni Cai sabay hawak sa balikat ko.
"Ano bang pakialam mo sa nerd na'yan! Hindi ko kasalanang tatanga-tanga 'yan at ang mga katulad niyan, tinatanggalan!" baling ko naman sa kaniya.
"That was an accident and she already apologized. 'Yang coat mo, alam ko'ng hindi naman masyadong importante 'yan para magkagan'yan ka, naiinis kalang talaga sa kaniya kaya ganiyan ka nalang magalit para sa aksidenteng nagawa niya, but thats not enough reason para madamay ang work niya, hindi tamang matanggal siya ng dahil lang sa bagay na aksidenteng nagawa niya o maaaring sa inis mo lang sa kaniya," walang emosiyong sabi ni Chad habang nakatingin sa mga mata ko. Pero hindi padin ako makakapayag na hindi pagbayaran ng nerd na 'yun ang pambabasa niya sa coat ko!
"Kahit ano pa 'yan, gusto ko paring magbayad siya sa ginawa niya!" galit na pagmamatigas ko habang nakaduro nanaman sa mukha ng babaeng 'yun.
"Zach pwede namang-" hindi ko na inintay pang matapos magsalita si Cai at mabilis kong ibinaling ang paningin sa Cristal na'yun ang paningin ko.
"Magbabayad ako ng kahit magkanong gusto mo! Tangglin mo lang ang nerd na'to dito sa trabaho niya!" Disperadong sabi ko at napangisi lang siya.
"Talaga bang maglalabas ka ng pera mapaalis lang ako sa trabaho ko?!" biglang sabi naman ng nerd na 'yun sakin.
"Oo, ganon kasama ang mukha mo sa mga mata ko!"
"Hindi ako makapaniwalang gagawin mo ang ganito, young man," inis naman akong bumaling sa Cristal na'tong young man ng young man sakin.
"Hoy! Alam ko'ng muka kang mas matanda sakin, pero hindi parin 'yun sapat para young man ng young man ang itawag mo sakin! Maka young man 'kala mo kung sino'ng matanda!" sigaw ko sa babaeng Cristal na'yun.
"E sa young man ang gusto ko e!"
"Wala kong pakialam! Fired her!" pag-uutos ko sa kaniya habang dinuro na naman ang nerd na'yun.
"What if I won't, may magagawa ka, young man?" pagmamatigas niyang mas lalo pang pinasarkasmo ng mukha niya.
"Talaga bang sinusubukan mo'ko huh?!" Pigil na inis na tanong ko at mas lalo lang siyang ngumisi ng nakakaloko.
"Like what i've said, I'm the manager of this bar, so ako ang makakapagdecide ko'ng sino ang magta-trabaho at ang matatanggal sa trabaho."
"Kaya nga! Inuutosan kitang tanggalin mo siya sa-"
"Ayoko! Kaibigan ko ang babaeng 'yan!" sigaw niya sabay turo sa nerd na 'yun. "Tsaka hindi nerd ang pangalan niya, siya si Yeri Miel-"
"Who cares?! 'pag sinabi kong tanggalan mo siya ng trabaho, gawin mo!"
"'Pag sinabi ko'ng ayoko, ayoko! Ganon nalang ba siya kahalaga sa'yo para pag-effort-an mo ng gan'to?!"
"Anong sinasabi mo?! Nag-e-effort lang ako ng ganito dahil concern ako sa mga mata ko! Babayaran kita kahit magkanong gusto mo-"
"Hindi ko kailangan ng pera mo at wala ko'ng pakialam kung hindi kana bumalik rito! Talagang bubulagin ko 'yang mata mo kapag nagpumilit kapa sa gusto mo!"
"Talagang-"
"Zach, she's right. Better if we just go." kalmado na namang sabat ni Chad at tiningnan ko lang din ito ng masama.
"Ayoko! Hindi pwedeng-"
"Tama ang sinabi ng kaibigan mo, umalis kana lang, wala kang aasahan sa'kin kung ang tanggalin siya ang gusto mong mangyari at kung hindi kana bumalik pa rito, mas ok yun, dahil 'pag bumalik ka't maulit ulit 'to-talagang masisira 'yang mga mata mo."
"Sinong tinatakot mo?"
"Hindi naman ako nananakot, nagpapaalala lang, para naman alam mo ang mangyayari 'pag sumuway ka sa gusto ko'ng mangyari, young man."
"Dude, let's just go" si Cai at hinigpitan pa'ng pagkakahawak sa braso ko.
"Why- What- Hey! What are you doin', get your hands off me!"
"Ako na'po ang nagso-sorry para sa ginawa ng kaibigan namin Miss Baylen," sabi ni Chad sa Cristal na'yun, tsaka naman niya ibinaling ang paningin sa nerd na nakaestatwang nakatayo. "Pati narin sa'yo,"  ngumiti lang ang nerd na'yun sa kaniya pagkatapos ay tsaka naman ito nginitian ni Chad. "Masaya akong makilala ka Yeri Miel."
Tsk! Here we go again..
"Mauuna na kami," mahinahon pang dagdag pa ni Chad.
Huli ko na lamang binalingan ng tingin ang Cristal na 'yun, nang-iinis lamang itong nakatingin sa 'kin.
Hindi pa'ko tapos at susugurin ko na sana ang Cristal na'yun, pero hindi ko nagawa dahil sa malakas na pagkakakulong ng braso ko kay Cairo.
"Ano ba!" asik ko kay Cai.
"This is enough Dude."
"Pero hindi pa'ko-" natigilan ako ng bigla 'pang ipasok ni Chad ang siko niya at ipulupot iyon sa may baba ng braso ko.
"Ano ba! Pati ba naman ikaw?!" Asik ko pa kay Chad pero hindi siya nagsalita't dahan-dahan akong inilabas sa bar na'yun. "Ikaw na nerd ka! Hindi pa'ko tapos sa'yo, humanda ka sa susunod na makita kita!" Banta ko pa sa nerd na 'yun hanggang sa mailabas na nga ako sa bar na'yun ni Cai at Chad.
May araw ka rin sa 'king nerd ka!
YERI's P.O.V
Matapos siyang hinatak ng dalawang kaibigan niya palabas ay tsaka naman nagmamadaling nilapitan ako ni Ate Cristal.
"Oh ano?! Are you ok huh?" nag-aalala niyang tanong at tumango naman kaagad ako.
"Oo naman, ayos lang ako, 'wag kang mag-alala tsaka s-salamat din s-sa pagtatanggol mo sakin."
"Ano kaba! Wala lang sakin 'yun, walang respeto ang lalaking 'yun kaya dapat lang na ipagtanggol kita! Tsaka hindi naman kita pwedeng pabayaan, para ng nakababatang kapatid ang turing ko sa'yo at hindi ko hahayaang i-bully ka ng gano'ng klase ng mga tao!"
"Maraming salamat talaga Ate Cristal, ambait mo,"
"Sa katulad mo."
Una palang ay napakabait na niya sa'kin, lagi pa niya akong tinutulungan at ipinagtatanggol.
"Nga pala, kilala mo ba 'yung lalaking yun, mukang matindi galit sa'yo auh!"
"Hayaan mo na lang 'yun, darating nalang ang araw na mapagtatanto niya ang mga kamalian niya."
"Mind telling me what happened?"  pang-uusisa niya.
"Aksidente ko kase siyang natabuyan ng hawak ko'ng beer kaya ayun! Nagalit."
"'Yun lang?" makahulugan niyang tanong habang may kaunting ngisi sa mukha.
"Miel, hindi siya magagalit ng ganon, kung wala siyang pinanghuhugutan, wala naman sigurong mangyayaring masama kung sasabihin mo, hmm?" pasimpleng pilit pa niya habang hinahanap ang mga mata ko.
"Halata naman na kaseng ayaw niya sa hitsura ko. Tsaka hindi naman 'to 'yung unang pagkikita namin, sa kalsada 'yun at muntikan niya pa 'kong masagasaan nung oras na 'yun."
"What?!"
"Pero wala namang masamang nangyari sa 'kin kaya kumalma ka muna. 'Yun 'yung unang pagkikita namin, tapos do'n na din siya unang nagalit sa 'kin. Wala naman sa 'min ang may gustong makita ang isa't isa, pero heto't napag-initan na naman niya 'ko.
"Ganon talaga minsan e, maliit ang mundo sa dalawang taong minsan ng nagkita, kung minsan naman ang isang taong hindi mo inaasahang makita ay 'yun ang aksidente mo'ng makikita."
"Pero bakit kailangan pa'ng magkita ang dalawang taong hindi naman gustong makita ang isa't isa?"
"Miel siguro, 'yun din yu'ng paraan para magkaayos at maayos ang dalawang taong hindi gustong makita ang isa't isa, tulad mo at ng lalaking 'yun."
"Mm.. mukang gano'n na nga 'ata."
"Sege na, magpatuloy ka na sa trabaho mo, wala na man ng manggugulo- paniguradong nakaalis na 'yun."
"O sege, salamat ulit Ate Cristal auh."
"Ano kaba! Wala lang 'yun! Sege, du'n na muna ako sa kitchen, ang panget dito, tsk!"
Napangisi naman ako sa sinabi niya. "O sege."
Mabilis ko namang nilapitan ang isang table dahil mukang o-order yata.
Natapos naman ang gabi ko'ng nakakapagod at malalim na ng gabi'ng nakauwi ng bahay.
May dala ako'ng sarili ko'ng susi ng bahay ay kay Nay naman 'yung isa kaya hindi ko na ito ginising pa. Sinilip ko pa muna siya sa kwarto niya para i-check ku'ng ok lang siya bago dumiretso sa kwarto ko.
Good Night Nay..
Isinara ko na ang pinto at tsaka pabagsak na inilapag ang sarili ko sa hindi naman kalambutan ko'ng kama dito sa maliit na kwarto ko.
Nakakapagod naman ang araw kong 'to!
Ilang segundo pa ang nakalipas ng ipikit ko ang mga mata ko ay tsaka naman kaagad na pumasok sa isip ko ang mga nangyari kanina sa bar.
Gano'n na lang ba 'ko kapanget para maging gano'n ang galit niya? Diyos ko, hindi ko na sana siya makita pa ulit.
Mumunting pakiusap ko, at hindi nga nagtagal ay nakatulog na rin ako.
"Miel! Gising na! Nakahanda na ang hapunan kaya't bumangon kana d'yan!" Boses ni Nay na nagpagising sa magandang tulog ko.
Pinalipas ko na muna ang ilan pang minuto bago nagpasyang bumangon sa pagkakahiga. Naaamoy ko na naman ang masarap na luto ni 'Nay. Pagkalabas ko ng kwarto ay dumiretso muna ako'ng banyo at pagkatapos ay sinabayan na ito sa pagkain.
"Mm! Nga pala 'nak, naasikaso ko na ang mga kailangan sa pagpapa-enroll mo sa school kaya naman wala na tayong problema dahil enrolled kana." masayang sabi ni 'Nay sa gitna ng pagkain.
"'Nay.. diba sabi ko naman sa inyo, ako na ang bahala ro'n tutal kaya ko naman na yu'n. Pinapagod niyo lang ang sarili niyo e, baka mapano ka pa." kalmado at malumanay ko namang tugon sa kaniya.
"Off ko na naman kase sa trabaho ko sa pananahi kahapon at alam ko'ng busy ka, kaya imbis na mag-aksayang lang ako ng panahon dito sa bahay ay inareglo ko na ang mga kailangan para sa pagpasok mo."
"Kahit na 'Nay, hindi parin pag-aaksayang ng panahon ang ipahinga mo ang sarili mo dito sa bahay, kaya ko naman na kase 'yun."
"Ano kaba Miel, alam ko'ng kaya mo, pero wala namang masama ko'ng tulungan kita sa bagay na alam ko'ng kaya ko 'rin naman at isa pa, hindi naman ako napagod du'n. Ang ganda nga du'n e!"
"Du'n sa papasukan ko po'ng school?"
"Abay oo! Ang lawak-lawak at ang sosyal-sosyal! Lahat ng mga gusaling nakapalibot du'n ay animong kahapon lang nagawa at natapos sa sobrang ganda! At alam mo ba kung ano pa'ng maganda ron huh?" nakangiti na may halong galak at tuwa sa mga mata'ng tanong ni 'Nay. Talagang kumikinang pa ang mga mata niya habang ipinapaliwanag ang hitsura ng paaralang papasukan ko. Binigyan ko lang din ito ng nagtatanong na tingin pagkatapos ng huling linyang sinabi nito.
"Wala na tayo'ng problema sa uniporme mo! Sila na daw ang bahala du'n, sila na rin ang bahalang magbigay sa'yo nu'n! Kita mo Miel, wala ka nang problema."
"Libre na yu'ng uniform 'Nay?!"
"Kasasabi ko lang diba?" pilosopong sabi niya.
"Ganon kayaman ang paaralang yu'n?"
"Abay oo naman, rinig ko'ng pamilyang Evilord ang nagmamay-ari nu'n kaya paniguradong ang yaman-yaman nu'n."
"Bakit 'Nay? Kilala n'yo yung pamilyang yun?"
"Hindi naman masiyado, 'yung si Mr. Zachariaz Evilord lang ang kilala ko."
"Kilala n'yo?"
"Oo, matagal na panahon na 'yun. Nuong nagta-trabaho pa ako bilang katulong sa pamilya Emerald."
"Emerald?"
"'Yun yung pamilyang dati ko'ng pinagsisilbihan. Matalik na magkaibigan si Mr. Zachariaz Evilord at ang amo kong si Sir Emanuel Emerald, lagi siyang pumupunta sa bahay ni Sir Eman para magkwentuhan. Kung minsan nama'y si Sir Eman ang pumupunta sa bahay niya para makipag-kwentuhan rin sa kaniya. Sa sobrang dalas nilang magkasama ay lahat kami na mga katulong lang ay kilala na siya bilang matalik na kaibigan ni Sir Eman."
"Auh.. 'Nay, kung nu'ng una dati kayo'ng katulong? Ano naman po ang trabaho ni Itay sa panahon na 'yun, nung buhay pa siya?"
"Ang i-itay mo, auh.." utal na sabi niya, para pa siyang kinabahan sa naging tano'ng ko. Gano'n nalang siya parati, kapag tinatanong ko siya tungkol sa itay ko ay para bang nahihirapan siyang magsalita at naghahanap ng maisasagot. "Teka! Bakit naman napunta sa Itay mo ang usapan?!"
"Auh, wala lang naman po."
"D-Dati naman siyang driver ng pamilya E-Emerald."
"Auh, pareho po pala kayo'ng nagta-trabaho sa pamilya Emerald kung gano'n."
"Mm! Gano'n na nga!" parang may halong kaba pang sabi niya. "Sa susunod na linggo na nga pala ang simula ng pasok mo, kaya kung pwede ay bawas-bawasan mo na yang tambak mo'ng mga trabaho. Baka naman hindi kapa nangangalahati sa eskwela ay bagsak na yang grades mo!"
"'Wag po kayo'ng mag-alala, dalawa lang po yu'ng trabaho ko. Hindi naman araw-araw yung isa at gabi hanggang hating-gabi lang din naman po yung isa."
"Kahit na, 'nak, 'wag kang masiyadong magpakapagod. Nagta-trabaho ka at mag-aaral kapa, baka sakit na ang abutin mo 'pag nagkataon!"
"Hindi po 'Nay, matibay kaya 'tong anak niyo! Kaya ko naman po kaseng pagsabayin ang pagta-trabaho at pag-aaral ko."
"Pero 'wag mong kalilimutan auh.."
"Ang ano po 'Nay?"
"Ang magpahinga, sa t'wing napapapagod ka."
"E hindi po 'ata napapagod 'to e!" biro ko pa sa kaniya.
"'Nak, seryoso. 'Wag mo'ng masiyadong pagurin ang sarili mo."
"O-Opo 'Nay." nakatungo ko namang tugon sa kaniya. Naiintindihan ko ang 'Nay ko, alam ko'ng nag-aalala lang siya, kaya niya 'ko pinapayuhan ng gan'to.
"O siya! Sege kain kana ulit. Kumain ka rin nitong gulay para mas tumaba-taba kana man." sabi niya at nilalagyan ng pakbet ang plato ko.