Naputol ang pagkakahalik nito sa leeg ng babae at dumapo ang tingin nito sa 'king nakaawang ang mga labing nakataas ang tingin sa kanila. Mabilis na napalitan ng iritasyon ang mukha nilang kanina lang ay gulat.
"What are you doing here?" Mababakas ang iritasyon sa mukha at tono ng salita nito.
"Naglilinis ng inidoro." Wala kong balak na kwistyunin ang ginawa nila dahil ayaw ko rin namang manumbat lalo pa at kasama ang babaeng 'to at isa pa ay wala naman akong pakialam sa mga pinaggaga-gawa nila. Nagkataon lang talagang dito sila nakapasok sa cubicle na kasalukuyang nililinis ko.
"Hanggang dito ba naman, magkikita ko pa 'yang pagmumukha mo?" Galit nitong aniya na para bang pati ito ay kasalanan ko.
"Janitress po ako rito Sir," Pormal sa sabi ko at nasapo lang nito ang noo sa sobrang pagkairita at wala 'kong pakialam dun, sila ang nakakaabala at hindi ako! 'Yun yung paninindigan ko.
"You know what? Are you stalking me?" Bakas pa rin sa mukha ang iritasyon sa kaniya at namilog naman ang mga mata ko sa gulat ng marinig ang sinabi niya.
"Anong stalk-"
"Maybe I have captivated you the first time you saw me, halata ka kase!"
"Pasensiya na perl-" hindi na naman natuloy ang sasabihin ko ng bigla na naman itong nagsalita.
"First sa Baylen's Bar, second sa pagtambay mo sa tambayan ko, and lastly ngayon," hindi ako nakapagsalita sa wala namang katotohanan niyang mga sinabi at napangisi nalang ito bigla. Pero ang ngising 'yun... Nakakakaba, 'yung biglang ngising punong-puno ng iritasyon. "Tss! Who would have known, you enrolled at my University just because of me?"
Sa totoo lang ay marami akong mga salitang maibabato sa kaniya, pero sa mga oras na 'to ay parang nagyelo ang buong katawan ko, hindi pa tuluyang rumirehistro sa utak ko ang mga nakakagulat na wala namang katotohanan na pinagsasasabi niya.
"Hindi ka makapagsalita? Kase guilty ka and that's the truth right? Matagal na kitang inunahan, na hindi ako magkakagusto sa 'yo dahil ang panget mo! Kung napansin man kita, 'yun ay dahil sa nakakairita mong mukha! Sumasakit ang mata ko sa-" hindi na niya natuloy pa ang sasabihin ng dumapo ang palad ko sa isang bahagi ng pisngi niya.
Sumusobra na siya, ang sakit-sakit niyang magsalita! Sino ba siya para husgahan ako? Sino ba siya para pintasan ang buhay na buong pusong pinili at nilandas ko? Sino ba siya para sabihin ang mga salitang 'yun sa pagmumukha ko? Pinararatangan niya ako ng walang katutohan, alam kong sanay na 'ko sa mga ganitong klase ng tao, alam kong panget ako, alam kong nakakadiri ako pero iba pa rin talaga kapag ganitong harap-harapan niyang ipinapamukha sa 'king hindi ako tanggap sa lipunang 'to, na hindi ako katanggap-tanggap sa mga mata ng tao.
Pinapangunahan niya ang nararamdaman ko, kahit gusto ko siya na hindi naman totoo ay pinipilit niya at dumadagdag 'yun sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Ako ang mas higit na nakakaalam sa nararamdaman ko pero umaakto siyang mas alam niya kung ano ang nararamdaman ko, na siya ang laman ng puso ko-na gustong-gusto ko siya! Hindi niya alam na hindi tao-na hindi siya ang bumabalot ngayon sa puso ko. Kun 'di sakit na mapipintas na mga salita niya ang bumabalot rito.
"What the-" natigil siyang magsalita ng mabawi niya ang mukha niya at balingan ako ng tingin. Ang mukha kong nilalandasan ng mga luhang tumutulo sa mata ko.
"Ano bang kasalanan ko sa 'yo at galit na galit ka sa 'kin?" Lumuluhang sabi ko sa nagbabagong ekspresyon ng kaniyang mukha.
"Kasalanan ko bang nakakadiri ako sa mga mata mo? Pinapangunahan mo ang nararamdaman ko, pinipilit mong gusto kita kahit hindi naman totoo! Bago mo ipamukha sa 'kin 'yang magiging reaksiyon at sasabihin mo, siguraduhin mo muna ang katutohanan dito sa nararamdaman ko," sabay na itinuro ko ang dibdib ko kung nasan ang nararamdaman ko para naman maunawaan ng utak niya ang ipinupunto ko.
"Ang babaw naman ng nararamdaman ko kung ikaw ang magugustuhan ko, ang babaw ng kaligayahan ko para idepende 'yun sa 'yo. Iniisip mo ba talagang gusto kita, na magugustuhan ko ang mapamintas na taong katulad mo?"
Hindi siya sumagot dahil alam kong hindi pa 'ko tapos sa masakit na nararamdaman kong 'to. Wala kong pakialam kung umiiyak na 'ko, wala kong pakialam sa babaeng nakatingin ngayon sa 'kin at higit na wala naman talaga akong pakialam sa kaniya.
"Kung napansin mo man ako dahil sa panget at nakakadiri ako, tandaan mo 'tong sasabihin ko sa 'yo, dahil sa 'kin mo lamang maririnig 'to. Hindi ka mahirap abutin kung 'yun ang iniisip mo, dahil sa paningin ng nga matitinong tao... Makikita lang sa ilalim ng sapatos ang mga katulad mo!" Hindi na 'ko nagpaliguy-liguy pa at malakas ang pwersang hinawi siya sa pinto ng cubicle tsaka tumakbo paalis.
Ang mga masasakit na mga salita niya, ang pangunguna niya sa nararamdaman ko. Ang sakit-sakit ng idinulot niyon ngayon sa buong pagkatao ko. Sanay na sanay na 'ko pero hindi ibig sabihin non na hindi ako nasasaktan ng ganito.
Walang humpay lamang akong tumatakbo papunta sa kawalan habang sinusubukang itago ang mga matang lumuluha ng biglang mabunggo ako sa matigas na dibdib ng isang lalaki.
"Sorry-" natigilan ako ng mag-angat ako ng tingin rito at gulat naman ang mukha nito.
"Yeri? Hey, why're you crying?!" Bakas ang pag-aalala sa mukha nito, pero wala kong plano para mag-explain rito, dahil sa mga oras na 'to ay gusto kong mapag-isa muna habang nilalabas nito ang sakit na harap-harapang ipinamukha sa 'kin ang Zach na 'yun.
Nag-iwas ako ng tingin rito at walang sabi-sabing tunalikuran ito at tatakbo na sana ako palapit rito ng bigla nitong hawakan ang kamay ko.
"What happened?" Tanong nito pero umiling na lamang ako at binawi ang kamay ko sa kamay nito at tumuloy na sa pagtakbo papunta sa isang lugar na sarili ko lang ang makikita kong tao.
Konting iyak lang naman 'to e, sanay na 'ko pero nasasaktan pa rin talaga ako. Wala pang isang beses na hindi ako umiyak matapos maririnig ang mga gano'ng sinasabi ng mga tao. Niloloko ko lang 'ata ang sarili kong sanay na 'ko e, dahil kung sanay na 'ko hindi ako iiyak at masasaktan ng ganito.
Hinayaan ko lamang ang sarili kong umiyak sa tahimik na sulok rito at pagkatapos ay balik na naman sa nakakapagod na pagharap sa riyalidad. Balik na naman ang lahat sa normal, konting iyak tapos konting ayos, OK na! Ito ang tunay na sanay ako! Luha ang daan ko sa paglabas ng sakit na nararamdan ko. Parang sa luha natitipon ang sakit at kapag lumalabas na ito sa mga mata ko ay gano'n rin ang unti-unting paggaan ng pakiramdam ko.
Ilang minuto pa muna ang pinalipas ko bago balikan ang cubicle na naiwan ko, para masigurado na ring wala na talaga ang mapamintas na Zach na 'yun.
Natapos naming malinis ang lahat ng restrooms rito sa Mall ng hapon na. Half day lang naman kase ang trabaho ko rito at pagkatapos ay uuwi na 'ko. May half day ako para ipahinga ang sarili sa nakakapagod na mga magdaang araw. Kulang ako sa tulog kaya naman ng makauwi ay natulog lamang ako sa bahay matapos maglinis. Si Nay naman ay sa linggo pa ang bakante dahil lunes hanggang sabado ang trabaho nito sa pananahi.
Kailangan ko munang ipahinga ang sarili ko para sa regular ng trabaho ko bukas sa Icecream Truck sa park.
Kinaumagahan ay naghanda na naman ako para sa trabaho ko sa araw na 'to, sa Icecream Truck. Sapat na naman sa 'kin ang maghapong tulog ko kahapon kaya medyo maayos na naman ngayon ang pakiramdam ko.
Tulad ng dati ay nag-jeep lang ako papuntang park kung saan naroon na si Ma'am Linda at hinihintay ako.
"Oh Yeri, andito kana! Sige ikaw na ang bahala rito at may aasikasuhin pa 'ko," mabilis nitong sabi ng makarating ako. Nagmamadali itong nilisan ang Icecream truck at umalis. Kailangan pa nitong puntahan ang restaurant na talagang main bussiness nito.
Maaga pa naman at wala pang masyadong tao rito sa park, sa ganitong maaga pa naman ay inaayos at inihahanda ko palang naman ang mga kagamitan at kasangkapan na kakailanganin para sa pagbebenta ng icecream mamaya.
Lumipas ang ilang oras at nagsisimula na dumami ang tao rito sa park, mga bata, mag-girlfriend at boyfriend, mag-asawa kasama ang kanilang mga anak at marami pang iba kaya medyo marami na rin ang mga bumibili ng ice cream na ibinibenta ko.
Hindi naging bakante ang oras ko sa pagbebenta ng icecream dahil marami-rami rin ang bumibili rito. Liban kase sa sikat at maraming pumupunta sa park na ito ay ang ganda pa ng panahon kung kaya't marami ang bumibili, mabuti na rin 'yun kesa nakatunganga lang ako rito at naghihintay ng suki.
ZACH's P.O.V
That nerd leave us especially me with a dashedly face. No one ever dared slap my face in my long time existance in this world, and when that nerd's palm landed on my face with her great force really give me a goosebump.
"Hey baby, is your face hurt? Are you OK?" Matinis na boses ni Jera sabay lapit at hahawak na sana sa pisngi ko. Just like what I usually do to other girls, I moved her hand roughly before it comes approach my face and leave the cubicle without any words.
Narinig ko pa ang pagtawag nito sa pangalan ko but I just ignored it and just continue walking out of the Mall. Bahala na sina Chad and Cai roon, nawalan na 'ko ng ganang samahan ang mga ito.
That nerd, how can she always get my day worst and my eyes hurt by only showing her disgusting face infront of me. I don't like seeing her face but she keeps manifesting. I'm really pissed-off, especially lately when she cry infront of me not because I pity her but because of her face-mas lalo pa siyang pumangit! Her face that is first of all a disgusting, turns when she cry a horrible shit!
The anger I'm feeling right now on that nerd is just growing and growing as my face especially my chin where her stupid hand basically stricken is really now in pain, while driving in the middle of this road. I feel like it wounded and it is really fucking hurt!
"What happened to you, you just leave us at the mall, Bud." Cairo say's while leaning her back towards our blueish colored couch same as Chad too.
"Yea you didn't even bothered to tell us, just letting you know we've been wasting an hour searching you out only for nothing," Chad followed with his blank expression.
'Till now, I'm still in not a great mood. Nangangalay pa rin naman kase ang mukha ko sa sampal ng babaeng nerd na 'yun.
"So where hotel did you check-in with that Jera girl huh?" Cai asks and smiled wildly when he's eyes meet's mine. "It's OK, naiintindihan ko naman kung hindi kana nakapagpigil!"
"Ouf," I just said in a low voice enough for him to heard.
"What Bud? Don't ever lie your bestfriends, especially me the expert one!"
"I haven't bring that girl on a condo," I answered boredly, causing Cai to plant another small smile again on his face. "We just kiss in jus a sec-"
"Sec? Really, in just a sec Zach?" Chad cut my sentence with his both strange tone and expression while saying those words.
I just nod innocently making our ouf friend Cai chuckles.
"How can a girl caused that half of your handsome face flushing in lipstick in just a couple of seconds?" His eyes look over my face with his appraisable countenance. "Looks like that Jera girl kissed you really rough, making that half of your face swollen really hard."
"It's because it's really swollen... bacause of that nerd," after I finished my sentence there expressions tighten up and it's weird. I'm sure it's because I mention that word nerd who's definitely that disgusting nerd who fearlessly hit my face with her palm.
I just noticed how that word nerd taken the attention of both of them. They are reacting like that nerd in a certain topic is someone or SOMETHING!.. that is really much interesting or important about, even its really not, actually.
"Nerd? You mean Yeri?" They surprisingly both stated in a fast tone on there voice and weird expressions on there faces.
They rapidly looked at each other after hearing those the same question they asks but just in a sec and turn there direction on mine again. Even they leave it and I find it confusing I just continue my words to fulfill on what there eyes are both demanding.
I really have to bring this hatred and hostility out before it burst and explode ruin my sanities and leaving the only two left choice kinds of destination. It's either myself to destroy together with my own sanities or that nerd surely destroyed all when she never tries to stop pissing me and my life fckng off.
Well, I'm sure this two can help me on this. Atleast they can give me good advises on how can I get revenge on that nerdy girl that'll make her suffer really hard after what she have done on my face. She can't escaped this Eerie hand of my own. I wan't her to be scared and to wittness how cruel the man she was fearlessly tackled that will leave her totally insane.
"It's not because of a kiss or whatever it is by that girl I'm with at that mall... It's because of that nerd who fckng slap at my fckng great handsome face!"
"F-For real?!" Cai asks on disbeliefs, while Chad still on her usual poker face but I can sense now a bit uneasiness after hearing my words. "H-He j-just slap y-you?" Dagdag pa nito.
"How can that happened?"
"Why she just did that? Ang pula-pula,"
"Tingnan mo oh, namamaga!"
"Kawawa naman si Yeri,"
Sunod-sunod pang tanong nito, while I'm just listening on his concerns and waiting for his help to get the best revenge on that- wait... What?!
I quickly stared at his lifeless face after I just realize his last sentence. Paano nangyari 'yun? Ako ang sinampal, pero siya ang kawawa?
"I'm the one who have right now this swollen face and it's that fckng nerd's fault! How can that nerd be more pitiful?" I asks with an irratational voice with my wrinkle forehead but he didn't even bothered to see it and just continue making such a lifeless expression on his face. Ouf!
"She's more pitiful and we both know that, I'll just pray for her peaceful life on her rest days. I'm sure you won't leave her alone 'till you get satisfied making her lived like hell," walang buhay pa nitong sabi habang nakababa lamang ang ang tingin.
In just a second, Cai's like regenerated himself and turn his head up meeting his eyes on mine with a strange hope in his eyes.
"Maybe she has reasons?" He speaks in hesitant.
"Yea she surely has," Chad's added without any changes on his face.
At this point, I think I don't have any choice. Even I don't really want it napilitan akong ikuwento sa kanila ang buong pangyayari, simola't sapol pagkapasok namin ng Jera ba 'yun na magkasama sa Restroom hanggang sa lumabas ako do'n ng mag-isa nalang. I haven't left over any pieces of it cause like what I have said, I need this hatred and hostility out before it burst and explode. And honestly it is working actually right, like what I have expected.
As I'm talking on them all what happened at that restroom especially my hatred to that nerdy girl making it my way letting out those negative instinctive of my mind deriving from that nerds disgusting appearance that I don't usually wan't to fckup the great breathtakingly image of mine and the whole Evilord Consanguinity.
-My hatred that slowly and slowly fading away are just now slowly and slowly getting back 'cause of this two oufs bestfriends I'm talking with.
"This is fuckng horrible! I'm your bestfriend, but you are both on that nerd's side?!"
"It's not like that Bud, it's just... It's just that your the one who persuaded her to do something like that! It's... It's-"
"Your fault Bud," Chad added on Cai discontinuous words.
"Yea," he let out a deep breath before taking his head lifelessly down. "Your fault."
Are they even my friends? How can they just defended that ugly nerd over there long time bestfriend! This is not acceptable, if only it's legal to kill! I will definitely cut-off her breath in just a sec!
"Magtago na talaga 'yang Nerd na 'yan, I can't make her see literally hell but I can make her feel how hot hell is. It's insufficient if she can only feel it, cause I will definitely want her to leave on it!"
"Tsk! Zach grow-up! Babae 'yun, ang hina-hina ng babae kumpara sa 'ting mga lalaki-"
"Who cares, look at my face! It's swollen because of her, is that how should a girl act on a guy? She's j-just a crap!"
"Are you really that pissed off?" Cai asks in disbeliefs.
"Of course I am!" I irratably answer.
"Until when you will be this immatured Zach," nawalan na ng gana ang boses nito na parang suko na sa pakikipagsagutan sa 'kin.
I'll just strangely grinned maybe as an answer of his sentence. I'm just normally sitting at the couch but my mind is already done on planning to make that nerd's life miserable.
"Poor inoscent nerd, ready yourself in an upcoming hell to come,"
"I know that evil smile Zach," may pag-aalalang sabi ni Cai. "Minsan na 'yang naging isang malaking problema, lubha ng mapanganib kung uulit kapa."
I just ignored him and his words when Chad's stand roughly up gotten are both attention. As we especially me looked at his face, I am not sure but I have seen a fire on his eyes as our both eyes met.
"Your my bestfriend and Yeri is now my friend. I can throw friendship Zach, especially when it's worthless," he say's coldly same as his face with his blank expression and just walk out our house. Tss! No one forced him to come here, so no one will also forced him to leave here.
You may be my bestfriend but you will never be my hindrance at all..