Isang tili ang kumawala dito. “Bet na bet. Runaway lovers. I love it! Forever na ba iyan?”
“Ano ka ba? Seryoso ako.” Nagagawa pa talaga nitong kiligin sa kanila ni Jeyrick. “Baka hanapin ako ni Thirdy sa iyo. Ayoko siyang makita. Ayokong manggulo siya sa kasal ni Rjan. Gusto ko na mag-focus ang mga tao sa kasal. Hindi sa kanya. Hindi ako papayag na gamitin niya ang okasyon na ito para magkabalikan kami. Hindi ako magpapakita habang nandiyan siya.”
“Okay, okay, I will think of something. Enjoy!” sabi nito.
“Salamat,” aniya at in-off ang cellphone.
Pumikit siya at pinakinggan ang tunog ng gangsa. Narinig din niya ang huli ng mga kuliglig. Her soul was longing for this feeling. Walang inaalala. Walang nanggugulo sa isip niya. Walang Thirdy Concepcion.
Hanggang maramdaman niya na may mga matang nakatuto sa kanya. Nang dumilat si Paloma ay nakasandal lang sa Jeyrick sa dingding at nakatitig lang . “Bakit? Parang hindi ka na kumukurap diyan.”
“Wala,” anito at ibinaba ang tingin na parang nahihiya. “Matagal na tayong di nagkita. Parang… parang nakakapanibago lang. Ilang taon din kitang nakikita sa TV lang. Parang hindi… parang hindi na kita kilala.”
“Jeyrick, hindi ko naman kasalanan kung bakit parang di mo na ako kilala. Ikaw ang hindi na lang basta nagparamdam sa akin,” aniyang di maitago ang pagtatampo dito.
Yumuko lang ito. “Tungkol doon… pakiramdam ko kasi kasi…”
“Tapos na iyon. Ayoko nang pag-usapan,” putol niya sa sasabihin nito. Inunat niya ang paa. “Salamat pala dahil sinamahan mo ako na tumakas. Hindi ko kasi kabisado dito.” Kung wala si Jeyrick, malamang ay hindi siya magkakaroon ng lakas ng loob na umalis ng party. Wala siyang magagawa kung hindi harapin si Thirdy at maging sunud-sunuran sa palabas nito.
“Bakit ayaw mong harapin ang ex-boyfriend mo? Malayo pa ang ibiniyahe para sa iyo tapos tataguan mo lang,” sabi ng binata na may halong pag-aalala.
Pagak na tumawa si Paloma. Ibang klase talaga si Jeyrick. Kung kailan akala niya ay kakampi niya ito, aalalahanin pa nito ang ibang tao. He really had a soft heart. Parang walang masamang tinapay dito pagdating sa ibang tao.
“Gusto kong magpakalayo-layo dahil sa kanya. Gusto niyang makipagbalikan sa kanya pero ayoko. Akala ko malinaw na iyon sa kanya.”
Kumunot ang noo ng lalaki. “Bakit hindi ka makipagbalikan sa kanya?”
Umiling siya at sumandal sa dingding. Maliit lang ang kubo kaya magkaharap pa rin sila ni Jeyrick habang halos magpantay ang nakaunat nilang binti. “Kung gusto ko, di na ako makikipag-break in the first place.”
“May problema ba?” tanong nito. “Pwede mo akong kausapin gaya ng dati. Hindi ko naman ipagsasabi sa iba. Makikinig lang ako.”
Niyakap niya ang sarili. “Okay lang ako. I-I just need a little time for my self.”
Hindi pa siya handang ipagsabi sa iba kung ano ang totoong sitwasyon nila ni Thirdy. Sa mundo ng showbiz na puro pagkukunwari, natuto rin siyang maging maingat sa sasabihin niya sa ibang tao. It was too confidential. Kahit sa break up nila ni Thirdy ay wala siyang malinaw na rason na ibinigay kundi mutual decision ang paghihiwalay nila. Siyempre si Thirdy na naman ang mukhang kawawa at sinabi nitong gagawin pa rin nito ang lahat para mabawi siya. Parang mahal na mahal talaga siya nito.
Umalis sa pagkakasandal ang lalaki. “Gusto mong iwan kita?”
Pinigilan niya ang binti nito. “Hindi. D-Dito ka lang, Jeyrick. Please. H-Hindi ko rin naman gustong mag-isa.”
Bumuntong-hininga ang lalaki. “Alam ko na matagal na tayong hindi nagkita. Matagal tayong di nagkausap. Kaya maiintindihan ko naman kung ayaw mong magkwento sa akin tungkol sa mga personal na bagay. Kasalanan ko.”
Kinagat niya ang pang-ibabang labi. “Nawalan na tayo ng communication matapos mong mag-quit sa singing contest. Hindi na kita ma-contact at nalaman ko tumigil ka na sa school. Nagpapadala ako ng sulat noon at package pero bumabalik lang sa akin. Nag-alala tuloy ako baka… baka nakalimutan mo na ako.”
Bumalik na naman ang sakit sa dibdib niya. Naalala ni Paloma ang mga panahon na iyon na wala na silang koneksyon ni Jeyrick. Noong panahon na may bashers siya, ginigipit o kaya ay pagod na pagod sa trabaho pero wala siyang karapatan na umangal. She just needed someone to talk to. Kung gaano kasakit na nag-iipon siya para may maipadala dito na regalo at sa pamilya nito para maipakita ang pag-appreciate niya sa sakripisyo nito para sa kanya. Pero sa huli ay bumabalik lang sa kanya nang walang paliwanag. Hindi niya alam kung may ginawa siyang mali. Kahit sinasabi ng marami na matagumpay siya at sikat, pakiramdam niya noon ay mag-isa lang siya.