“Can’t help but love this man even if he doesn’t believe in love. I miss you, Sev. Uh oh! This is trouble, Sev. Someone is falling in love.”
Pagtungga ng scotch ang isinagot ni Sev sa kaibigang si Trevor. Nasa isang bar sila sa Timog na pag-aari ng kaibigan. Binabasa nito ang Instagram post ng talk show host na si Ramielle Ching tungkol sa kanya. In-interview siya nito para sa I-feature sa show nito dalawang linggo na ang nakakaraan. He was a bestselling author abroad at nagsimula na ring kumalat sa Pilipinas ang libro niya. Lumabas sila matapos iyon at nasundan iyon nang sunud-sunod pa.
“Pfff! Women will never learn. Malinaw naman sa simula pa lang kung ano ang kaya kong I-offer. Fun. Love is never at the equation because it doesn’t exist,” naiiling niyang sabi sa kaibigan.
“Pero wala ka bang kahit kaunting nararamdaman para sa kay Ramielle? She’s a girlfriend material. She’s someone whom you will take home to your mom.”
Lumabi siya. “She is hot. She is fun. Maasikaso din. Girlfriend material siguro siya pero di para sa akin. And besides, I don’t have a mother. Not for a long time. Not anymore.” At muli siyang tumungga ng alak.
Iniwan siya ng nanay niya noong sampung taon pa lang siya. Sumama ito sa ibang lalaki at iniwan ang tatay niya. Mula noon, lagi nang umiinom ng alak ang ama niya. Mabuti ito sa kanya pero nakikita niya na wala na ang saya sa mga mata nito. Wala pang disiotso ay naulila na siya sa ama dahil sa liver cancer. Love ruined him. Kaya bakit naman niya gugustuhin na danasin ang dinanas nito? Isang kahangalan lang naman ang magmahal. Pwede naman siyang maging masaya nang pag-ibig. Wala siyang sinasaktan at di rin siya masasaktan.
“Sorry. I mean, intindihin mo na lang ang mga babae. Kapag nakakita sila ng lalaki na parang di nagseseryoso, gusto nilang patinuin. And this woman is a goddess. Sino ba ang tatanggi sa kanya?”
“Di ko naman siya tinatanggihan. Just no to commitment and love.”
“Talagang pinangangatawanan mo na ‘yang pagiging Mr. Love Cynic mo, ang kalaban ng mga romantic sa mundo. Para kang leader ng kulto.”
Isang malakas na tawa ang pinakawala niya. Sabi nga ng iba sa kanya, pwede na siyang magtayo ng sariling kulto sa dami ng mga librong nabenta niya at mga followers niya sa social media. Siya daw ang santo ng mga nasaktan sa pag-ibig. Sa halip na bagong pag-ibig ang ibigay niya at kaliwanagan ang nakukuha ng mga ito. Na walang mapapala ang mga ito pagdating sa pag-ibig.
It started as fun really. Isa siyang travel blogger. Nang maka-graduate ng college, kalahati ng mana niya ay ginamit niya sa paglalakbay sa mundo. Ang iba naman ay idinala niya sa stock market. Isa sa mga kaibigan niyang traveller ang nagkwento tungkol sa hinanakit nito sa love at inilagay niya sa blog ang sagot. Nagulat siya dahil marami nang nanghingi ng advice sa kanya tungkol sa pag-ibig o kung paano makaka-recover. Then he decided to write a book about it. Katuwaan lang. Nagsimula lang iyon bilang ebook hanggang naging bestseller. Maraming request sa self-publication kaya sinubukan niya. Mas marami nang tao ang humihingi ng payo sa kanya. It was crazy. His book was taking the Philippines by storm. At humihiling pa ang iba na gumawa siya ng second book.
“Nah! I am just a simple man who is expressing my self. Wala naman sa sinabi ko ang di totoo. Di lang talaga tanggap ng iba dahil nasanay silang mabuhay sa mundo ng fairy tale. Those craps as old as time,” mapait niyang wika at nagpa-refill sa baso. Katulad ng mga babae na nakilala niya nang hapong iyon.
Umiiyak ang babaeng si Katrina sa kaibigan nitong si Laia dahil iniwan ito ng boyfriend para pakasalan ang ibang babaeng nabuntis. Hindi niya ugali na mag-intrude sa usapan ng ibang tao. Ang totoo, di naman niya ugali na kumausap sa iba malibang siya ang unang kakausapin. Di lang siya nakatiis dahil narinig niya na ang solusyon ng kaibigan ng babae. Romance pocketbooks daw ang solusyon para maka-move on ang kaibigan nito at muling sumaya ang buhay. Panipaniwala pa na makakahanap ito ng pag-ibig.
That’s a load of bull really. Naaawa lang siya kay Katrina dahil may kaibigan ito na sampalatayang-sampalataya sa romance pocketbooks. Fiction lang iyon na ginagamit na pang-brainwash sa mga tao para muling ma-in love. Pero ang realidad naman ng buhay, aasa lang ang mga ito sa wala. Walang forever.
“So what will you do with Ramielle now?” tanong ng kaibigan sa kanya.
“Time to end her illusion, of course”
“Paano kung magalit siya sa iyo at siraan ka sa mga tao? You know how vicious women can get.”
Tumawa siya at umiling. “Ano naman ang dapat kong ikatakot? I am no saint. Everybody knows that. I don’t even believe in that. Di ko ugali na mang-uto ng babae, sasabihing mahal ko, ipapangako ko ang buong solar system pero iiwan ko lang sa huli kapag nakahanap na ako ng iba. I am not that much of an asshole. Sa simula pa lang, alam na ng mga babae kung ano ang paniniwala ko. Di ko na kasalanan kung ma-in love man sila sa akin at umasa.”
Tinapik ng kaibigan ang balikat niya. “Kaya nga idol kita.”
“Idol mo ako pero hanggang ngayon utu-uto ka pa rin sa Celesta na iyon. Isang sutsot lang sa iyo, tatakbo ka sa kanya kahit na friendzone ka pa rin.”
“Shhh!” saway nito. “Di naman niya alam na mahal ko siya. She thought I am cool like you. At malinaw din sa mga babaeng nakaka-date ko na di rin ako nagko-commit.”
“Pero in love ka pa rin,” paalala niya dito.
Sinapo nito ang sariling dibdib. “What can I do? Tinamaan na ako noong una pa lang. Itinatakwil mo ba ako sa kulto mo?”
“Silly. You were never part of the tribe. Kahit na magkaiba ang paniniwala natin, magkaibigan pa rin tayo. I will always respect what you believe in and your feelings. Emosyon mo iyan. Buhay mo iyan. Wala akong magagawa kung martir ka.”