December 4. 2012
Ito ang araw kung saan ako nagsimulang pumasok sa rpw. Nalaman ko rin kasi ito sa ate ko na si Aeliah Beamy na limang taon ang tanda sa akin.
Labing limang taong gulang lang ako habang sya naman ay dalawampung taong gulang na. Limang taon ang tanda niya sa akin.
Laging tambay ang ate ko sa rpw. Kaya ngayon, naisipan kong pasukin ito. May mga sinabi pa sa akin ang kapatid ko bago ako pumasok sa rpw.
Sinabi nya kung ano ang patungkol doon at kung ano ang mga ginagawa doon. Kaya nang pinasok ko ang lugar na yon ay may kaunting kaalaman na ako.
Pinangalan ko ang ginawa kong account na "Zhelrien Smith Noonxr" na may mukha ng iniidolo kong artista sa korea.
Sa una, nakakapanibago. Hindi mo alam kung sino at paano mo kakausapin at kakaibiganin yung mga taong naroon.
Pero sinubukan ko na kausapin ang mga naroon at makipag kaibigan sa kanila para naman magkaroon ako kahit papaano ng kaibigan doon.
February 14, 2013
Ilang buwan lang din ay marami na akong nakilala. Marami na din akong naging mga kaibigan.
May fam squad pa nga akong nasalihan dahil uso iyon noon sa rpw. Kaya iniba ko din ang pangalan ko at inilagay ang apelyido ng fam squad na sinalihan ko.
Mula sa "Zhelrien Smith Noonxr" ay pinalitan ko ito sa "Zhelrien Montevier Noonxr".
May mga squad din ako na sinalihan kung saan kasama ang mga naging kaibigan ko sa rpw.
May mga activity pa kaming ginagawa every week kaya mas natutuwa at nalilibang ako doon.
Mas lalo akong nasisiyahan sa mundong iyon dahil sa fam squad na nasalihan ko ay parang pangalawang pamilya ko na din.
Itinuturing talaga namin doon ang isa't isa na parang tunay na magkaka mag anak. Sama sama din kaming nagtutulungan na makikita mo talaga sa isang pamilya.
Ayun ang isa sa mga bagay na hinahangad ko simula pa nung bata ako hanggang sa lumaki na ako at naging isang ganap na dalaga.
Ang magkaroon ng isang masaya at buong pamilya...
Na kailanman, hindi ko naranasang pagkalooban. Pero kahit alam kong wala ng pag asa, patuloy pa din akong umaasa na mangyayari iyon kahit pa iba na ang takbo ng buhay naming lahat.
Hiwalay na kasi ang magulang ko noong dalawang taong gulang pa lamang ako at pitong taon naman ang kapatid ko.
Ang papa ko ang nang iwan, ngayon ay parehas na sila ng mama ko na may kanya kanya ng bagong pamilya.
At kami ng ate ko? Hinayaan nalang nila kami at ipinamigay sa mga kamag anak ng nanay ko na akala mo laruan na pinag sawaan nalang kung ibigay kami ng basta basta.
Limang taong gulang lang ako nang iwan kami ng mama ko sa kapatid nyang si tita Alice dahil sa may asawa na syang bago at naglaho nalang siya ng parang bula.
Ayon ang isa sa mga dahilan kung bakit kahit masaya ang iba dahil sa may mga selebrasyon na nagaganap, ay malungkot pa din ako. Sa lahat ng oras noon habang lumalaki ako ay malungkot ako.
Sa aming dalawa ng ate ko, ako ang pinaka mas nasasaktan. Dahil sa hindi ko man lang naranasan na palakihin ng husto ng mga magulang ko.
Ni hindi ko man lang naranasan na magabayan at mapayuhan ng magulang ko habang lumalaki ako.
Ni hindi ko man lang rin naranasan na magsabi ng mga problema ko ngayong malaki na ako sa mga magulang ko.
At ni hindi ko man lang din naranaaan ang sabihin ng magulang ko ang mga katagang "Anak, proud na proud ako sayo"
Kaya napakalaking tulong din sa akin ng rpw dahil sa ang mga taong nakilala ko doon ay nagsisilbi kong karamay, kahit pa hindi naman nila alam lahat.
Sigurado akong ganoom din ang nararamdaman ng kapatid ko at kaya mas gusto nyang lagi siyang nasa lugar o mundo kung saan hindi man totoo, magagawa mo pa ding tumawa't sumaya panandalian.
December 30, 2013
Isang taon na ako sa rpw nang subukan kong sumali sa falling game dahil sa inaya ako ng kaibigan kong si Dhanniesa Park na doon ko lang din nakilala, para daw may kasama sya.
Nang makapasok sinabi sa amin yung rules. Tahimik lang naman ako doon. Kahit pa may partner ako doon hindi ko iyon kinakausap. Tamang seen lang ako sa falling game gc at nakikibalita sa mga kaganapan na andoon.
January 6, 2014
Naisipan kong umalis na lang sa gc o group chat ng falling game squad na sinalihan ko. Bukod kasi sa wala naman akong ginagawa nagsawa ako kaka seen at tinitignan ang mga ginagawa nila.
Iba na din kasi ang ginagawa ng iba. May halong kababuyan na din mapasa salita nila at sa mga pinakikita nila.
May araw nga na puro bidyo ng kung ano ang pinagsesend ng kung sino. Hindi naman ako mahilig sa ganon at hindi yon ang pakay ko sa rpw kaya naisipan kong umalis doon sa gc na yon.
January 14, 2014
Busy ako sa pakikipag asaran sa gc ng fam squad namin nang may mag add sa akin.
Agad ko nalang yon inaccept at yung iba pang nandoon sa friend list ko kahit pa hindi ko sila kilala, ayun naman ang malimit na ginagawa ko.
Bumalik ulit ako sa pakikipag usap sa gc ng fam squad namin. Halos nasanay na din ako na mag stay doon hanggang alas tres minsan pa ay alas kwatro ng madaling araw.
Hindi ko naman pinagsisisihan ang mag stay ng ganoong oras dahil sa nakasanayan ko na din at isa pa, nasisiyahan ako na laging may mga kausap na itinuturing ko na ding parang tunay na pamilya at kaibigan.