Sandali akong natigilan sa tanong niya bago nakapagsalita, "Alam ko p're kung bakit, kasi hindi na kayo mayaman."
"Ah, ganon ba? Sige, kung diyan ka masaya haha." Sarkastikong tawa ang pinakawalan niya at nagkukunwaring umiiyak habang nakayuko. 
Sarap batukan eh, nakakatawa naman, akala mo siya nakakatawa mga jokes eh. Pero atleast tumatawa na siya ngayon, ang pangit niya kapag broken eh, hindi bagay.
"Ang lakas mong tumawa eh yung mga jokes mo pang-tatay." Imbis na maasar ay lalo siyang natawa kaya mas lalo lamang akong nainis at pinagkwento na lamang siya.
"Ano bang totoong dahilan?" Parang nacurious akong malaman kung ano nga bang dahilan at naiisip ko rin na baka may kinalaman ito sa pagkamatay ng mga magulang ko dahil magkatrabaho ang mga magulang naming dalawa.
"This is also the reason why I can't compete with that disgusting ugly elf-man." seryosong sabi niya habang nakatingin sa kawalan. 
"Ang tagal mo, pa-suspense ka pa, diretsuhin mo na!" Naiinis kong sabi sa kaniya. Ang tagal sabihin akala mo nasa teleserye eh.
"Ikaw na lang kaya magkwento? Nagmamadali ka eh!" galit din niyang sagot sa akin. Nanahimik na lamang ako para makapagsimula na siya sa pagke-kwento.
'Kada banat may karugtong. Badtrip.'
"The Cuevista Company is the mortal enemy of Del Rio Company where our both parents are working. The Cuevista did something that made the company crumble. I tried to ask Mom about this but she always ignores me, so after that,  I started to wonder what it is. I began researching about that and I... I have one guess." Mas lalo siyang naging seryoso sa pagsasalita kaya mas lalo akong tumahimik at tinalasan ang aking pandinig.
"I guess the Cuevistas are not what people think they are. They're just wearing their fake smiles and nice attitudes costumes. I have a feeling that Carissa's parents don't have a single idea about this. That's why I don't want to give Carissa's hands to them but I don't know how to fight for her so I'm... asking you what should I do."
'Now that makes sense why he is so eager to claim Carisssa.'
"Pero may ebidensiya ka ba sa mga sinasabi mo? Baka naman sinasabi mo lang iyan para siraan 'yung nag-aanyong tao na iyon?" paniniguradong tanong ko naman sa kaniya.
"No, I have proof that it's true but I had no idea before that... the Cuevistas were the same as the Cuevistas I know back then when I was a kid," naguguluhan niyang sabi sa akin. 
'Cuevistas he knows when he was just a kid?'
"One night, while I'm on my way home, there were two men standing at the corner of the street and they were talking on the phone. We're the only people there, and when I came near, I got nervous. I was walking slow that time and I unintentionally heard them and I found out that they are secret agents and that Cuevista and Del Rio are both secret organizations." Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko dahil ang akala ko ay sa TV lamang nangyayari ang mga ganitong bagay. 
"Teka nga, bakit naman mag-isa ka lang umuwi 'diba sinusundo ka ni tita Gladyss?" Nagtatakang tanong ko sa kaniya dahil hindi naman mag-isang umuuwi itong si Darwin.
"Mom said she had something to do. She said that her job called her and it was an emergency and she didn't send bodyguards with because she trusted me and she knew that I will go home before dark, but I didn't finish the activity so I got late," pagpapaliwanag niya at hinayaan ko na ulit siyang magkwento.
Hindi naman mukhang nantitrip itong si Darwin kahit 'yung mukha niya mukhang napagtripan kaya maaaring totoo ang mga ito. Masyado rin siyang seryoso kaya mas lalo akong napapaniwala.
"The real name of Cuevista company is El Drago and I heard them talking about the Phoenix's Strongest Duo. They told the person on the phone that they already killed them and I think that the Phoenix they're talking about is the Del Rio's real name." Pagkatapos sabihin ni Darwin ang mga bagay na iyon ay parang sumakit ang dibdib ko na tila kumikirot at pinipiga ito. 
'Duo? Is that possible?'
'It can't be, right? '
'That's not totally my... No... There's no damn way...'
Patuloy siyang nagsasalita ngunit walang pumapasok sa utak ko dahil sa mga nalaman ko. Sinabi niya na lamang na hanggang doon na lang ang nalalaman niya at mangangalap pa siya ng mga impormasyon. 
Siguro ay napansin niya na ang pagkabalisa ko kaya inaya niya na akong umuwi para makapagpahinga. Nagk'wento pa siya habang nasa biyahe pero wala na talagang pumapasok sa isip ko maliban sa mga bagay na iyon.
That night he was only thirteen just like me so he's lucky that those two men didn't had an idea that a kid would listen to their conversation.
Now, some pieces of the puzzle in my head are now arranged correctly. I can now connect some events happened before.
First, if the company where my parents worked before was a secret organization, that means my parents part of it. That explains why my parents were always gone, they also wore some weird black clothes and accessories like black jacket, black shoes, black shades and others that are black. 
I didn't put too much attention about those because I was still a kid, but now everything makes sense. Maybe after the death of the Phoenix's so-called "Strongest Duo", their Company also got defeated and that's why tita Gladyss decided to go to other country to work.
Simula noong araw ng pag-uusap namin ni Darwin ay nagsimula na rin akong magsaliksik tungkol sa organisasyong ito.
Sa araw ng foundation day ay nagkasiyahan at nagkatuwaan ang lahat ng mga estudyante at pansamantala kong nakalimutan ang mga bagay na bumabagabag sa akin sa mga nakaraang araw. Pagtapos ng araw na iyon ay sa susunod na linggo na ang exam week kaya kailangan ko nang magaral.
Kapag maagang natatapos ang klase ay umuuwi ako agad upang mag-review kaya hindi na ako nakakasama sa mga gala at siyempre kay Darwin, pero nangako ako sa kaniya na pagtapos ng exam week ay magro-roadtrip kami, ang mokong naman ay hindi na makapaghintay at palagi sa aking pinapaala.
"P're, yung road trip natin ah? Hindi na ako makapaghintay HAHAHAHAHA. Punta tayo ng bundok tapos holding hands, watch sunshine together, tapos yakapin mo ako kapag nilalamig ka... right, babe?" Nagkunwari siyang yayakapin ako pero agad ko siyang tinulak at tumawa naman ang loko. 
'Nakakasira ng araw.'
"Oo na, 'wag ka nang madaldal paulit-ulit ka eh, 'tsaka tigil-tigilan mo nga 'yang pagganiyan-ganiyan mo, hindi bagay sa'yo mukha kang tanga. Babae habol ko hindi talong," sabi ko sa kaniya habang nakakunot ang noo.
"E'di kapag hindi na talong akin... p'wede na tayong dalawa?" Akma ulit niya akong yayakapin kaya sinuntok ko na at iniwan ko na talaga siya. Ang mokong ang lakas ng tawa akala mo demonyo.
"Ang kapal mo naman p're HAHAAHAHA! Kahit maging babae pa ako 'di kita papatulan," sabi niya habang hinahabol ako at tawang-tawa akala mo naman may nakakatawa. 
'Same here, ayaw kong pumatol sa mukhang bisugo.'
Kapag mayroong natitirang oras sa aking pagre-review ay inaasikaso ko muna si Princess at pinapatulog pagkatapos ay nagre-research na ako tungkol sa dalawang kompanya. Hindi ito makita sa any social media platforms kaya naghahanap ako ng mga gamit nina mama at papa na maaaring makapagturo sa mga organisasyong ito.
Isang gabi, sinubukan kong maghanap sa kwarto nila at nakakita ako sa ilalim ng mga cabinet at ng kama ng tig-iisang baril at kutsilyo na kakaiba ang porma. Matalim pa ang mga kutsilyo at ang mga baril ay may laman pang mga bala. Tinago ko agad ang lahat ng ito sa isang cabinet. Hindi ako makapaniwala sa aking nadiskubre. 
'It can't be...'
Patuloy pa akong naghanap ng mga gamit sa kanilang kwarto pero nagising si Princess kaya tinigil ko muna ang paghahanap at kinausap siya. Kagigising lamang niya kaya hindi niya pa masiyadong nabubuksan ang mga mata niya. 
'She's a real princess, that's why mom named her Princess.'
Her face resembles my mom except for her nose and lips, we both got them from my father. Her lips has its natural pink color and her blue eyes are always twinkling, and I know that if she gets older many boys will come and talk to her, but sorry for them 'cause I will not let them hurt our princess.
My father is a Spanish while my mom is a Filipino. They told me that they knew each other because of their job but I never got to know what their job was.
"Kuya Hades, where are mommy and daddy na?" tanong niya habang iniikot-ikot niya ang dulo ng kaniyang mahabang buhok. 
'She really looks like mom.'
"Baby, they're busy working pa eh, soon when you get bigger I will tell you where they are okay?" pagpapaliwanag ko sa kaniya.
I know that someday I will regret this. Ika nga nila, solusyunan na habang maliit pa dahil mahirap nang agapan kapag tumagal pa. Pero tulad ng sinasabi ko ay wala akong alam na ibang paraan.
"Okay po, kuya Hades! I will kain many many vegetables now and many many prutas so that I will see my mom and dad!" maligayang saad niya at bumalik ulit sa kaniyang kwarto upang matulog ulit para raw tumangkad pa siya lalo. I really felt sad for my sister because she never got to know her mom and dad. 
'But it's too early for you to meet them...'
Nagsimula ulit ako sa paghahanap at wala na akong nakita pa sa kanilang kwarto kaya nag-isip ako kung saan pa sila naglalagay ng mga gamit. Naalala ko ang isang lugar kung saan lagi nila itong binabantayan at ito ang pinakamahalaga sa kanila. 
Hindi nga ako nagkamali dahil nakita ko ang kanilang mga wallet na may nakalagay na "Classified" sa tabi ng isang logo. May nakasulat na tig-isang code at siguro iyon ang mga tawag sa kanila. Ang code ng kay mama ay 011 at ang kay papa naman ay 004. 
Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko at napaupo na lamang ako. Hindi ito maproseso ng aking utak. Ang lahat ay totoo.
' How... I can't believe it...'
'My parents were secret agents...'