Akmang bubuksan ng isang lalaki ang switch ng ilaw nang batukan ito ng isang kasamahan.
"Bakit?" mahina nitong tanong habang sapo ang ulong nasaktan.
"Gunggong ka talaga Tolen, "paanas nitong sita, "hindi ka talaga nag-iisip noh. Bakit mo bubuksan ang switch ng ilaw? Gusto mo bang mahuli agad tayo ng hindi pa nalilimas ang laman ng bahay?"
Napakamot nalang ito,sabay hingi ng dispensa.
"Tama na 'yan. Bilisan natin bago magising ang mga taong nakatira dito," wika ng isa pang lalaki, " ikaw Tolen sa sala,ikaw Tiban sa mga silid dito sa baba at ako aakyat sa taas." Pagkasabi nito ay kanya-kanya nang tungo sa direksyon na itinuro ng pinakalider ng tatlo.
Habang abala ang lahat sa paglimas ng mga gamit sa loob ng bahay. Tanging tunog ng orasan sa dingding ang mauulinigan sa paligid. At ang panaka-nakang nagagawang ingay ni Tolen sa sala ng bahay. Kinse minutos bago mag alas dose ng hating gabi ang binabadya ng oras.
Isang nilalang naman ang unti-unting bumabangon sa pagkakahimlay nito mula sa malamig at napakalalim na lugar. Suminghot singhot pa ito sa kawalan,ang kilos nito ay parang sa alamid. Dahan-dahan nitong inilabas ang ulo sa malaking banga. Agad nitong itinutok ang nanlilisik na mga mata sa lalaking may inilalagay sa malaking sakong tangan nito.
Ang lalaki naman na si Tolen, ay ilang beses na na nalukot ang ilong dahil sa napakabahong amoy na daig pa ang patay na daga. Halos hindi na huminga ang lalaki dahil sa nakakasulaok na amoy.
"Tsk..ano bang amoy na iyon!" hindi na napigilan ng lalaki ang hindi magreklamo. Tinanggal niya muna ang stocking na ginawa nilang tatlo na maskara, upang hindi sila makilala kung sakali man na mahuli.
Sumagap siya ng hangin pero lalo lang nito naamoy ang nakakasulaok na amoy. Sapo ang dibdib at hawak sa isang kamay ang sako lumapit sa nakapinid na pinto ng sala. Akma na sana itong bubuksan nang may humawak sa balikat ng lalaki.
Napapitlag pa ito sa malamig na bagay na dumampi sa balikat nito at saka lumingon na may nakapaskil pa na ngiti sa labi,sa pag-aakalang isa sa mga kasamahan niya ang humawak sa kanya.
Isang nakapangingilabot na sigaw ang umalingawngaw sa buong kabahayan. Ang isang lalaki na nasa library sa ibaba ay biglang napatigil sa paghahalungkat. Napapamura pa itong natataranta na lumabas upang puntahan si Tolen.
At ang isa pang lalaki, na nasa ikalawang palapag ng bahay ay nahinto sa pagbubukas sa silid ni Gemima,dahil sa malakas na sigaw ni Tolen. Agad itong nagkukumahog na bumaba.
Nagising naman si Gemima, pupungas-pungas pa na bumaba ng higaan. Akmang pipihitin ng babae ang seradura ng pinto ng matigilan. Idinikit niya ang tenga sa saradong pinto,dahil sa katahimikan ng gabi naririnig niya ang mga kaluskos at ingay ng tatlo sa ibaba.
Nanlalaki ang mga mata nang mapagtanto niyang mukhang pinasok ang kanyang bahay ng mga magnanakaw. Tuluyan ng nagising ang kanyang diwa,tarantang hinanap niya ang cellphone sa tabi ng kanyang higaan.
Agad niyang hinanap ang number ni Xander, walang pagdadalawang isip na tinawagan niya ito. Nakailang ring bago may sumagot sa kabilang linya.
"Gems? " namamaos nitong sambit sa pangalan niya, mukhang nakasave din sa cellphone nito ang kanyang numero.
"Xander, natatakot ako." napapahikbing saad niya sa mahinang boses.
"Saan? Nanaginip kaba ng masama?" tanong ng nasa kabilang linya.
"Hindi, gising na gising ako. Ang totoo niyan nagising ako dahil may tao o mga taong nakapasok sa bahay ko."
"Ano? Wait! Pupunta ako diyan. Tumawag kana ba ng mga pulis?"
"Hindi pa,ikaw ang una kong tinawagan." sagot niya. May mga pagbukas sara siyang naririnig sa kabilang linya na parang sa aparador.
"Hintayin mo ko, parating nako. Diyan kalang sa room mo Sweetheart,mag lock ka ng pinto!"
Napatango nalang siya kahit hindi siya nito nakikita.
Samantala nanlalaki ang mga mata ni Tiban ,hindi ito makakilos sa kinatatayuan nito. Wala siyang magawa kundi panuorin ang ginagawang paglapa sa kasama niya. Ang kaliit-liitan parte ng katawan ng lalaki ay nangiginig sa takot. Sa sobrang takot napaihi na ito sa pantalon suot.

Nang makatapos ito kay Tolen ay siya naman ang binalingan ng halimaw. Sa sobrang takot hindi niya magawang tumakbo. Pakembot-kembot na lumapit ito sa kanya habang ang mga daliri ay nakatikwas pa.
Nang isang dangkal nalang ang layo sa kanya, inilapit pa nito ang mukha sa kanya. Halos panawan ng ulirat ang lalaki sa pinaghalong sindak at mabahong amoy na binubuga ng bibig nito.
Walang siyang nagawa ng sakalin siya nito gamit ang kamay na may matutulis na kuko. Lahat na yata ng santo natawag na niya sa sobrang takot. Nagawa pa nitong sumigaw sa huling pagkakataon.

Ang lalaki naman na galing sa ikalawang palapag ng bahay na tanging saksi sa nangyari sa mga kasama nito ay parang gusto ng panawan ng ulirat sa mga nasaksihang kaganapan.
Hindi katulad ng isa niyang kasamahan na sa sobrang takot ay hindi nagawang tumakbo man lang, ito naman halos liparin na ang pagtakbo makalabas lang ng bahay na iyon. Kanda dapa pa sa pagmamadaling lumabas ng pinto.
Sa kamalasan,hindi pa siya nakakalayo sa bahay na kanilang pinasok ay isang Mobile Patrol ang humarang sa kanya. Wala siyang nagawa kundi itaas ang kamay habang nakatutok sa kanya ang baril ng mga pulis.
Si Gemima ay pinapakiramdam ang nangyayari sa baba. Pagkatapos ng huling sigaw na narinig,ay biglang tumahimik na ang paligid. Hindi parin siya tumitinag mula sa tabi ng kama. Pakiramdam ba niya anumang kaluskos na magawa niya ay baka marinig ng kung sino man nasa loob ng kanyang bahay.
Biglang pumitlag ang dibdib niya ng marinig ang serena ng Mobile Patrol sa di kalayuan. Magka ganoon man hindi parin niya magawang lumabas ng silid.
Ilang sandali pa siya sa ganoon posisyon ng tumunog ang cellphone na hawak niya. Si Xander ang tumawag,para ipaalam na nasa labas na sila ng bahay. Hindi pa ito nakakatapos magsalita ay agad na siyang lumabas ng silid at patakbong bumaba.
Naabutan niyang nasa sala na ang lalaki kasama ang ilang pulis. Sinalubong siya nito sa may hagdan. Nagulat siya ng bigla siya nitong yakapin,pero agad din binitiwan. Hinagod nito ang kanyang kabuoan.
"Ok kalang ba? Hindi ka ba nasaktan?"
"Ayos lang ako."
Iginiya siya nito palapit sa pulis na kausap nito kanina.
"Siya si SPO2 Marvin Reyes,siya ang tinawagan ko dahil malapit lang ang post niya sa area na ito."
"Magandang umaga ma'am. Nasa custody na po namin ang nanloob sa bahay niyo. Nakasalubong po namin siya habang papatakas." anito.
Napahinga naman si Gemima ng maluwag.
" Wala po kayang nawala sa mga gamit dito sa bahay? Puro pa naman antique ang mga narito."
"Hwag po kayong mag-alala Miss Dizon,iniimbistigahan na po namin. Matanong ko lang po nakita niyo po ba ang mga kawatan na nanloob sa bahay niyo?
"Hindi po,hindi ako lumabas ng kwarto ko. Narinig ko lang na mayroon sumigaw kaya ako nagising."
"Sa ingay na narinig niyo,sa tingin niyo mga ilan sila?"
"Hindi ko po alam. Pero dalawang beses akong nakarinig ng malakas na sigaw na animo'y kinakatay na hayop." nangaligkig pa siya habang sinasalaysay ang narinig.
Napatango-tango naman ang ang pulis at hindi na muling nagtanong. Nagpaalam itong kakausapin lang ang isang kasamahan na sumisiyasat sa paligid ng bahay.
Si Xander naman ay hinarap siya," mabuti pang magpahinga ka muna,may ilang oras pa bago magliwanag."
"Paano ako makakatulog nito pagkatapos ng mga nangyari."
Nakatingin lang sa kanya ang lalaki, nauunawaan naman niya ito.
"Salamat nga pala." sabi ni Gemima dito
"Wala iyon,sabi ko naman sa'yo anytime pwede mo kong tawagan." Bahagya pa nito pinisil ang baba niya.
Nagpaalam ito sandali ng tawagin ng pulis na kausap niya kanina. Hindi hinihiwalayan ng tingin ni Gemima ang lalaki,kahit kausap na ito ni SPO2 Reyes. Nakaharap ito sa kanya habang magkausap ang dalawa.
Pasulyap-sulyap ito sa kanya habang nagsasalita. Napapakunot pa ang noo sa sinasabi ng kausap. Pagkatapos ng ilang sandaling pakikipag-usap,nakita niyang nagkamay ang dalawa saka nagpaalam na ang pulis.
"Anong sabi ni SPO2 Reyes?" tanong niya ng bumalik ito.
"Kailangan pa nilang laliman imbestigasyon,baka kasi may mga kasabwat pa ang lalaking nahuli nila. Kaya babalik ulit sila sa susunod na mga araw."
"Ganoon ba,"
Iginala niya ang tingin sa buong sala. Tingin niya wala naman nawala sa mga gamit sa bahay. Hanggang mapadako ang mga mata niya sa malaking banga. Wala sa loob na lumapit siya dito.
"Ang ganda. Sa panahon natin napakamahal na ng halaga niyan." saad ng lalaki na hindi niya namalayan na nasa likod na pala niya.
"Galing ibang bansa, nakapangalan kay Daddy ang banga na iyan. Hindi siguro alam ng nagpadala niyan na three years nang patay ito."
Hindi sumagot ang lalaki, lalo pa itong lumapit sa banga at tiningnan ang mga nakaukit dito.
"Gusto mo ba magkape?" alok ni Gemima dito,saka lang bumaling ito sa kanya.
"Sige ba, tingin ko parehas na tayong hindi makakatulog nito."
"Iidlip nalang siguro ako sa opisina mamaya."
"Mas mabuti sigurong hwag ka munang pumasok mamaya. Magpahinga ka muna."
"Sa tingin ko hindi ko magagawang magpahinga dito."
"Sasamahan kita."
May kung anong saya siyang nadama sa sinabi nito. Hindi niya alam kung bakit siya pinag-aaksayahan ng panahon ng lalak. Kahit sa maraming pagkakataon ay lagi niya itong iniiwasan at nasusupladahan. Baka gusto lang nitong makabawi sa kanya.
SAMANTALA sa Hotel,mainit na nagtatalo ang isang may edad na babae sa mas batang lalaki na formal ang attire.
"Bakit hindi mo muna inalam ang buong pangyayari?!" Halos maglabasan na ang mga ugat nito sa leeg sa panggagalaiti sa kaharap.
"Eh ikaw tong atat na ipaship agad ang banga dito sa Pilipinas." Pangangatwiran naman ng lalaki.
"Tonto! Sana inalam mo parin! Kung hindi pa tayo nakarating dito,hindi ko pa malalaman na tatlong taon na palang naaagnas ang katawan ni Lucas sa ilalim ng lupa!" Matalim ang mga matang turan nito.
"Wala na tayong magagawa nandito na eh." Akmang hahawakan ng lalaki ang babae ng pumiksi ito at umatras palayo.
"H'wag mo muna akong daanin sa pahawak-hawak, maghanap ka ng magiging tauhan natin," utos nito.
"Para saan?" nagtatakang tanong nito.
"Tonto ka talaga! Para hanapin si Lenny!"
"Ok Boss."
Sumenyas ang babae na parang nagbubugaw lang ng langaw. Nakatiim ang bagang na lumabas ng silid ang lalaki.
Nang makalabas ito,agad kinuha ng babae ang alak at nagsalin sa kopita. Sa nanginginig na kamay,sinimsim niya ang mapait na likido. Nanlilisik na nakatingin sa kawalan.
"Hindi porke nabubulok kana sa ilalim ng lupa,kakalimutan ko na ang ginawa mo sa akin Lucas. Nandyan pa ang mag-ina mo,sa kanila ako sa gaganti." Isang ngiti ang sumilay sa mga labi nito bago muling sinalinan ng alak ang kopitang wala ng laman.