“OUR business with the Compostellas is now ruined. You created a scandal at the restaurant, threatened to kill their son, and now they are threatening to send you in jail. What the hell are you doing with your life, Nadine? Gusto mo ba talaga akong mapahiya sa mga tao? Sino pa ang makikipag-transact sa atin kung ganyan ka? Iisipin nila taong-guba ka at pinalaki kitang walang magandang asal.”
Parang maamong tupa na nakayuko si Nadine habang nakikinig sa sermon ng amang si Julio Baluarte. Mukhang hapong-hapo na ito. Hindi na siya nito tinanong man lang kung ano ang nangyari at di niya masawata ang ama. Kapag galit ito at gusto nitong magsalita ay di siya makakasingit. He was obviously upset.
Nasa kabilang panig ng library si Miller na nakikinig lamang sa kanila. Hindi ito nakikialam sa pag-uusap nilang mag-ama hangga’t hindi kailangan.
Sinapo ng ama niya ang noo. “I reared you to be a sweet lady, my child. Bakit lagi mong isinasangkot ang sarili mo sa gulo? Nang nakaraan sumama ka lang sa beach party pero nauwi sa panggugulpi sa boyfriend ng dating kaibigan mo.”
Bumuga siya ng hangin at isinandal ang ulo sa Queen Anne’s chair. “Akala ko po sinasaktan niya ang kaibigan ko o kaya nire-rape. Malay ko po bang parte lang iyon ng laro nila.”
Inimbitahan siya sa birthday ng dating kaklase noong college at ginanap sa beach resort ng mga ito sa Cebu. Naglalakad-lakad siya noon sa beach dahil di siya makatulog. Nakarinig siya ng umiiyak at humihingi ng saklolo. Nagulantang siya nang makitang nakatali ang kaibigan sa puno, hubad habang hinahagupit ng latigo ng nobyo nito na nakahubad ang T-shirt at short lang.
Ang una niyang ginawa ay kunin ang atensiyon ng lalaki, sinabuyan ito ng buhangin at pinatulog sa isang ax kick. Saka niya pinakawalan ang kaibigan sa pagkakatali nito. Sa panggigilalas niya ay sinampal pa siya ng babae at dinaluhan ang nakabulagta nitong nobyo. Siya pa ang ipapapulis dapat nito. Ni hindi man lang na-appreciate ang pagtulong niya dito. Malay ba niyang hilig pala ng kinky sex ng mga ito?
“Paano ‘yung isang beses na muntik ka nang di maka-graduate dahil nag-rally ka laban sa professor mo…”
“Na gusto pong gipitin ang kaklase ko. Kawawa naman ‘yung classmate ko. Hindi daw ire-release ang grade niya hangga’t di sumasama sa motel. Pasalamat nga po siya dahil di siya binalian ng buto o pinutulan ng kaligayahan. Bakit po ako ang lumalabas na may kasalanan samantalang wala naman akong ginawa kundi ipagtanggol ang ibang tao sa mga umaapi sa kanila?” Tumayo siya at ibinuka ang dalawang kamay. “Papa, ano ang gusto mong gawin ko? Pinakikisamahan ko naman sila nang maayos gaya nang gusto ninyo. Nilunok ko ‘yung pangaggamit niya sa akin para lang umingay ang cafe niya. At alam ko naman na ginawa niya iyon para tulungan na ma-push ang partnership ninyo sa cafe. Ni hindi nga ako sumabog kahit nang harap-harapan niyang sabihin na nakikipag-date lang siya sa akin dahil sa negosyo. Pero di ko po mapapatawad nang sa harap ko mismo sinaktan niya ang anak niya.”
Nanlaki ang mata ng ama. “M-May anak na siya?”
“Yes. An adorable two-year old girl. Naging desperada na ang nanay dahil isang taon na po niyang di sinusustentuhan ang bata. Tapos nang makita siya ipagtabuyan lang niya ang mag-ina niya. Anong klaseng pakikisama ba ang gusto ninyong gawin ko sa ganoong klaseng lalaki? Paano kung sa akin niya gawin iyon?”
“Hindi niya gagawin sa iyo ‘yon, anak,” malumanay na sabi ng ama.
“Di niya gagawin iyon sa akin ngayon kasi mayaman kayo, Dad. Marami siyang pakinabang sa akin. Paano kung katulad ako ni Mona na galing lang sa probinsiya at di galing sa sikat na pamilya? Paano kung katulad pa rin ako ng dati na nakatira sa squatter’s area at hikahos sa buhay? Paano kung di ninyo nalaman na anak ninyo ako, Dad? Matutulad lang ako kay Ivy na tatratuhing basura.”
“Nadine is right, Ninong. Nakita ko kung paano saktan ni Christian ang anak niya at kung paano ipagtabuyan ang mag-ina niya. Walang matinong lalaki ang gagawa niyon sa sarili niyang mag-ina. Siya ang dapat kasuhan ng violation against women and children. And I don’t think we should engage with those type of people when are a company who values family,” segunda ni Miller.
“Yes. Family,” mariing sabi ni Nadine. “You know what hurts the most, Dad? You didn’t even ask my side before judging me. Mas nakinig pa kayo sa mga Compostella kahit di ninyo alam ang buong kwento. Uunahin pa ba ninyo ang negosyo ninyo kaysa sa kapakanan kong anak ninyo?”
Niyakap siya ng ama. “I… I’m sorry, hija. Di ko alam na ganoon ang nangyari. The Compostellas were fuming mad. Di biro na pagbantaan mo ang anak nila. I am not sure if they know about that little girl and her mother’s existence. I know, I should be wary of people we associate with. Lalo na’t gusto ka niyang I-date at ikinalat pa sa public. Ayoko lang mapahiya sa kanila.”
Kumalas siya mula sa pagkakayakap nito. “Wala akong planong dungisan ang pangalan ng mga Baluarte,” sarkastiko niyang sabi. “Alam ko naman kung gaano kahalaga sa inyo ang pangalan ninyo. Pero may pagkakataong may kailangan akong gawin para sa ibang tao at bilang tao. Nakita ko po ang sarili ko sa batang iyon. How I longed to have a father. At kapag hinahanap ko kay Nanay, iiyak na lang siya. So, I thought having a father was a bad thing. Pero mabuti kang ama, Dad. Kahit pa huli na tayong nagkakilala, minahal ninyo ako. Kaya masakit para sa akin na makita ‘yung nangyari sa anak ni Christian. Sa palagay ko mas ikakahiya ninyo ako bilang anak ninyo kung di ko ipagtatanggol ang mag-ina kay Christian. At di ninyo gugustuhin na mauwi ako sa lalaking katulad niya.”
Tumango ito at pinahid ang nangingilid na luha. “Alam ko, anak. I won’t let anyone hurt you. At kung gusto nila na ipakulong ka, poprotektahan kita. I want to give you the best.”
“Don’t worry about the Compostellas, Ninong. Sila po ang may kailangan sa inyo, not the other way around. You have the money,” sabi ni Miller at umalis sa pagkakasandal sa book shelf. “Mas malaking kahihiyan nila ito.”
“Yes, I know. I am just worried,” anang ama at sinapo ang noo.
Hinalikan ni Nadine ang ama sa pisngi. “Matulog na po kayo, Papa. Bukas na ang flight ninyo. Naghihintay na ang European cruise.”
“Pero kakausapin ko pa si Miller tungkol sa mga trabahong maiiwan at pati na rin kung anong gagawin ko kapag kumalat ang gulong ito.”
Halatang aburido ang matandang lalaki dahil dagdag siyang problema dito. Kahit pa sabihin niya na na-handle na niya ang sitwasyon, alam niyang aalalahanin pa rin iyon ng ama.
“Ninong Julio, tama po si Nadine. Magpahinga na kayo. Ready na kami sa bakasyon ninyo last year pa,” sabi ni Miller at tumawa.
Umiling ito, di nawawala ang pag-aalala sa anyo. “Iniisip ko nga kung ika-cancel ko iyon. I can’t leave my daughter like this.”
“Dad, huwag na pong makulit. Pagkatiwalaan ninyo si Miller. He will take care of everything.” Hinalikan niya ang ama sa pisngi. “Goodnight.” At tinanguan ang nurse nito para alalayan ito at dalhin sa kuwarto bago pa makakontra ang ama.
“I’ll see you tomorrow, Ninong,” sabi naman ni Miller at ihinatid hanggang sa pinto ng library ang ama niya. Huminga ito ng malalim habang pinagmamasdan ang ama niya na umaakyat ng hagdan. “Sana lang hindi niya I-cancel ang European tour niya dahil dito. He deserves a vacation. ‘Yung para sa sarili lang niya at hindi may halong trabaho o networking sa business associates niya.”
“Titiyakin ko na mag-e-enjoy siya.” Matagal-tagal na rin namang walang love life ang ama kaya oras na para ma-enjoy naman nito ang buhay. Oras na malaman nito kung anong klaseng cruise ang nasakyan nito, wala na itong kawala. It was a cruise only for single men and women. Kailangan din ng ama ng sariling love life.
“Kailan kaya tayo magbabakasyon sa Europe nang tayong dalawa lang?” usal niya at kumapit sa braso ni Miller.
“What?” tanong nito at sinibat siya ng matalim na tingin.
“Go to Europe with me? Di mo na ako kailangang gamitan ng billboard,” nakangisi niyang yaya dito at humilig sa braso nito. “Ako pa magpapa-book ng flight natin kung gusto mo.”
Pumiksi ito. “Seriously?”
“Lagi naman akong seryoso sa iyo. Ikaw lang itong tumatanggi na makipag-date sa akin,” nanghahaba ang ngusong angal ni Nadine. Kahit pagkakape ay tinatanggihan nito na akala mo ay kakainin niya ito nang buo kapag kasama siya. Papapakin lang naman niya ito.
Umusod ito palayo sa kanya. “I don’t think sakop ng insurance ko ang pakikipag-date sa iyo. Wala akong makukuha kapag may binali kang buto sa akin.”
Aray! Sa palagay ba nito ay sasaktan niya ang lahat ng lalaki na lumalapit sa kanya o gusto niya lagi ng gulo? “Hindi kita sasaktan. Love kaya kita,” aniya at pinapungay ang mga mata.
“Now that is the scariest thing I’ve ever heard.” He tapped the top of her head as if she was some mutt that must behave. “Itulog mo na lang iyan. I don’t want to get into trouble. Goodnight.”
At naglakad ito palayo na parang natatakot na tuklawin niya at maaapektuhan ng kamandag niya. Ganoon lang ba siya - trouble? Di niya ito pwedeng sukuan. Ilang beses na nitong tinanggihan ang pakikipag-date sa kanya. Kahit minsan ba ay di man lang siya nito susubukan?
“Akala ko matapang ka. You even conquered your terror professors in Wharton. Ako lang ba ang makakapagpaurong sa iyo?” nakangisi niyang tanong dito.
Tumigil ito sa paglalakad at nilingon siya. “And I have enough brains to stay away from you. Nakita ko kung paano mong paiyakin ang mga ka-date mo.”
“They are not you, Miller. Alam ko naman na iba ka sa kanilang lahat. Come on. Just give me a try.” Titiyakin niya na hindi ito magsisisi.
“But you are you.”
Tumaas ang kilay niya. “What do you mean by that?”
Makahulugan siya nitong pinagmasdan. Nakikita pa rin nito ang teenager na pinulot ng ama niya sa squatter’s area? Ang dalagita na para sa iba ay anak ng isang prostitute at adik? Na wala siyang sibilisasyon at di karapat-dapat sa mundo ng mga mayayaman? Na inferior pa rin siya sa lahat?
“Makita ko lang na magtino ka, I might consider dating you,” deklara nito.
She looked at him like a docile puppy. “Bahave naman ako sa iyo. Bigyan mo lang ako ng chance na ipakita sa iyo. I can be the woman you want.”
Pagak itong tumawa. “Funny joke. Goodnight, Nadine,” mariing sabi nito.
She was being dismissed. Pero wala siyang balak na sumuko. Sinundan niya ito hanggang makasakay ng kotse. “Ipagluluto ulit kita ng bukas. ‘Yung may gayuma!”
Matiim siya nitong tingnan. “You are really trouble. Remind me not to eat anything you touch even if you become a Michelin starred chef.” Isinara nito ang pinto saka in-start ang sasakyan. Kumaway lang ito sa kanya. Palpak na naman siya!