Flashback
"Ka Ipeng! Tulungan mo ang anak ko! Namamaligno ang anak ko!" humahangos na dumating sa bahay nila Ka Ipeng ang isang babae. Umiiyak ito na kumapit sa kamay niya at tila nauupos na kandilang dumausdos paupo. Kaagad niya itong dinaluhan at marahang pinatayo.
"Maghunus dili ka. Huwag kang mag-alala, tutulungan kita sa problema mo," sambit nito na marahang tinapik ang likod ng babae.
"Itay, hindi ba at nangako kang mamamasyal tayo ngayong araw?" tanong naman ng kanyang anak na kanina pa nakamasid. Bakas sa mukha ng labing isang taong gulang na bata ang kalungkutan dahil alam niyang hindi na naman matutupad ng kanyang itay ang pangako nitong mamamasyal sila na buong pamilya.
"Cindy, anak, kailangan ako ng aking tungkulin. Dehlia, ikaw na muna ang bahala!" baling niya sa asawa na bakas rin sa mukha ang lungkot pero nakauunawang tumango ito.
"Ka Ipeng, ang anak ko! Baka hindi na natin abutan ng buhay!" muling humagulgol ang babae kaya nagmamadaling umalis na ang mga ito. Naiwan naman ang kanyang mag-ina na walang nagawa kung hindi ihatid na lamang sila ng tanaw.
Gabi na nang makauwi siya. Agad niyang nilapitan ang anak na alam niyang nagtatampo pa sa kanya.
"Cindy, anak," sambit niya at nilapitan ito. Tumabi siya sa kinauupuan nitong bangko pero agad na tumayo ang bata.
"Matutulog na ako, itay," tugon nito bago pumasok sa kwarto. Pabuntong hininga na lamang niyang nasundan ng tingin ang bata.
"Nagtatampo ang anak mo sa iyo," sambit naman ni Dehlia na naupo sa kaharap niyang upuan.
"Dehlia, alam mo namang kailangan ko itong gawin. Kailangan ng mga tao ang tulong ko."
"Pero Ipeng, sana huwag mo ring kalilimutan na kailangan ka namin ng anak mo." Tumayo na rin si Dehlia matapos sabihin iyon at diretsong pumasok sa kanilang silid.
Naging abala si Ipeng nang mga sumunod na araw. Marami ang lumalapit sa kanya para humingi ng tulong. Mga nagpapalayas ng maligno at mga multo subalit lahat ng kanyang ginagawa ay libre. Hindi siya tumatanggap ng bayad ngunit marami namang dumarating na mga ani na nagmula sa mga natulungan niya. Subalit kapos pa rin sa pang-araw-araw nilang gastusin lalo at nag-aaral pa si Cindy.
Hindi niya napansin ang mga pagbabago ng anak.
"Ipeng, hindi ko maunawaan ngunit laging balisa ang anak mo. Tahimik at laging tulala," nag-aalalang sambit ni Dehlia.
"Dehlia, baka may problema ang bata. Ikaw ang kanyang ina kaya alamin mo kung ano ang kanyang problema," giit ni Ipeng bago tumalikod ng higa sa asawa. Napagod siya sa maghapong gawain at pagtulong sa mga nangangailangan ng kanyang kakayahan.
Palagi siyang wala sa kanilang tahanan dahil dinadayo rin siya ng taga ibang bayan upang hingin ang tulong niya. Buong akala niya ay maayos ang lagay ng kanyang mag-ina ngunit anak na pala niya ang puntirya ng isang diablo.
Huli na nang mapagtuunan niya ito ng pansin. Napakahina na ng kapit ng kanyang anak. Nilamon na ng tuluyan ng diablo ang puso nito.
"Anak, lumaban ka! Labanan mo ang diablo. Alam kong naririnig mo ako. Alam kong nandiyan ka pa rin anak!" hawak niya ang librong naglalaman ng mga dasal na latin habang isang mahabang patpat naman sa kabila. Iyon ang ginagamit niya upang palayasin ang diablo sa katawan ng anak niya. Ilang mga orasyon at kung ano-anong seremonya ang ginawa niya habang ang diablo ay patuloy na humahalakhak.
"Bakit, itay? May pakealam ka ba sa akin? Pinabayaan mo ako, itay!" sambit ng diablo habang tila nang-iinsultong nakatingin sa kanya.
"Lumayo ka sa anak ko! Inuutusan kita diablo!"
Humahalakhak ang sampong taong gulang na bata subalit napakalaki ng halakhak nito na para bang hindi galing sa isang bata. "Hindi mo na mababawi ang katawan ng batang ito! Akin na ang katawang ito!" sambit pa ng diyablong nasa loob ng katawan ni Cindy.
"Ipeng, humingi na tayo ng tulong sa simbahan! Kailangan nating tumawag ng pari!" giit ni Dehlia na kanina pa umiiyak. Napahagulgol ito nang makitang sumuka ng napakalapot at itim na likido ang anak. Iba na ang kulay ng balat nito. Napakapusyaw.
"Dehlia, marami na akong natulungan na mga sinasapian. Hindi maaaring hindi ko matulungan ang sarili kong anak!" galit na sambit ni Ka Ipeng bago muling ipinagpatuloy ang ginagawa.
Nanlilisik ang mga mata ng bata habang nakatitig kay Ka Ipeng. Maitim ang paligid ng mata nito at nakangisi ang mga labi. Nakatali ng mahigpit ang mga kamay at paa sa kamang hinihigaan.
"Lumayas ka!" hinampas niya ito ng hawak na patpat. Napaatungal ito sa sakit ngunit saglit lang ay muling humalakhak.
Pilit itong pumipiglas habang tumatawa ng malakas. Iba na ang boses nito. Garalgal at paos na boses ng isang demonyo! Bago kay ka Ipeng ang karanasang ito dahil unang beses niyang makakatunggali ang isang demonyo! Hinawakan ni Ka Ipeng sa noo ang bata at umusal ng orasyong latin. Sumigaw sa labis na sakit ang diyablong nasa loob ng katawan ng kan'yang anak. Nang bitawan niya ang noo nito ay mababakas doon ang pagkapaso.
"Hindi mo ako mapapaalis! Mamamatay muna ang batang ito bago mo ako mapaalis!" Hiyaw ng demonyo bago muling tumawa ng malakas.
Pikit matang umusal muli ng dasal sa wikang latin si Ka Ipeng. Nanginig ang katawan ng bata bago tumirik ang mga mata. Nanigas ito at tila ba nagdedeliryo habang ang mga mata ay naging purong puti.
"Ipeng! Tama na! Maawa ka sa anak mo!" sigaw ni Dehlia habang umiiyak na nakatingin sa anak. Mabilis nitong tinabig ang asawa.
"Huwag mo akong abalahin, Delia! Ipinapangako kong mababawi ko ang anak natin!" giit ni Ipeng bago akmang hahawakan ang asawa pero natigilan siya sa sinabi nito.
"Ngunit masdan mo ang anak mo, Ipeng! Wala na ang anak mo!" Hiyaw ng babae habang humahagulgol at mabilis na nilapitan ang anak.
Pinagmasdan ni Ka Ipeng ang katawan ng bata. Maputla ang balat nito at nakatirik ang mga mata. Unti-unting natigil sa paninigas ang katawan ng bata at kasabay niyon ang pagpikit ng mga mata nito.
"Cindy? A-Anak ko?" nababahalang sambit niya habang nanlalaki ang matang nakatingin sa batang wala ng buhay.
"Pinatay mo ang anak ko! Ikaw ang pumatay sa anak ko!" sigaw ni Delia bago siya sinugod at pinaghahampas.
Tulalang nakatitig sa bata si Ka Ipeng. Nabitiwan niya ang mga bagay na hawak bago tila nauupos na kandilang napaluhod sa sahig. Sinubukan niyang lapitan ang anak pero tinulak siya ni Delia.
"Pinatay mo si Cindy! Pinatay mo ang anak mo!" hiyaw nito bago muling bumunghalit ng iyak.
Bumalik sa kasalukuyan ang alaala ni Ka Ipeng. Tumutulo ang kanyang mga luha habang nakaluhod pa rin sa gitna ng silid na iyon kung saan niya isinasagawa ang mga ritwal. Naninikip ang dibdib ng matanda habang patuloy na umiiyak dahil sa mga alaala.
"Ano, Ipeng? Hindi mo kaya hindi ba? Mamamatay din si Alice kung makikialam ka!" sambit ng diablo bago humalakhak ng malakas.
Tama ito. Mapapatay lang niyang muli ang bata katulad ng ginawa niya sa sarili niyang anak. Hindi na niya hihintaying mangyari pa ulit iyon. Hindi na siya papayag na may mapahamak pa ng dahil sa kanya.