Chapter 1
Taong 1986
Isang batang nasa labing isang taong gulang ang naabutan ni Ka Ipeng na nakaupo sa loob ng kan'yang maliit na opisina. Nakasuot ito ng uniporme sa eskwela at kalong nito sa hita ang bag. Nakatirintas ang mahaba nitong buhok habang ang bangs ay tumatabing sa singkit nitong mga mata. Mestisahin ito at mahahalatang may lahing intsik. Malamlam ang inosenteng mga mata ng bata at mababakas roon ang pagkabalisa. Parang isang manika ang bata kaya naman naaaliw ang matandang pagmasdan ito. Hindi pa naman ganoon katanda si Ka Ipeng, nasa kuwarenta'y sais pa lamang ang edad nito. Hanggang balikat ang itim na buhok na palaging nakapuyod. Maganda ang pangangatawan nito na alaga naman sa ehersisyo. Puting long sleeve at itim na pantalon ang kadalasan niyang suot.
Tumayo ang bata makaraang makita siyang papasok na sa silid bago magalang na bumati.
"Kayo po ba si Ka Ipeng?" tila nahihiyang tanong nito. Mailap ang mga mata ng paslit at mahigpit ang pagkakahawak sa bag. Tila hindi ito komportable sa kinalulugaran.
"Ako nga. Hindi ko akalaing bata ang kliyente ko ngayon," sambit ni Ka Ipeng na mariing pinag-aaralan ang kilos ng batang kaharap. Naupo siya at marahang ipinatong ang mga kamay sa mesa.
"Ako po si Alice. Inipon ko ang mga allowance ko kaya may ipambabayad po ako sa inyo." Marahan itong bumalik sa pagkakaupo. Halatang natatakot ito sa kaharap na lalaki dahil sa matigas na ekspresyon ng mukha nito pero pilit lamang na nagpapakatatag.
"Magaling, Alice. Anong maipaglilingkod ko?" tanong ng matanda bago sumandal sa upuan.
Muli ay tila naging balisa ang bata. Parang nag-iisip muna bago muling nagsalita.
"Gusto ko pong malaman kung paanong mapapaalis ang–" Natigilan ito at parang nalilito kung itutuloy pa ang sasabihin
"Ang ano, Alice?" kunot noong dumukwang ang lalaki sa mesa. Bumalatay naman ang takot at pagkalito sa inosenteng mukha ng bata. Tumitig siya sa matanda na may takot sa mga mata. Para itong maiiyak at bantulot sa pagkakaupo.
"Alice? Ano nga?" muling tanong ni Ka Ipeng.
"Ang... Ang..." Nagsimulang manginig ang boses nito na parang may kinatatakutan.
"Ituloy mo lang, Alice," pag-uudyok niya sa bata habang matiim pa rin na pinag-aaralan ang bawat reaksiyon na bumabalatay sa mukha nito.
"May halimaw sa– aah!!!" Napangiwi ito at nagsimulang impit na umiyak. Bakas sa mukha nito na may pilit pinaglalabanan.
"Alice?" nag-aalalang sambit ni Ka Ipeng. Tatayo sana siya upang daluhan ito ngunit natigilan siya ng muling magpatuloy sa pagsasalita ang bata.
"Ayaw niyang sabihin ko!" luhaang sambit nito habang pigil ang paghikbi.
"Kaya mo 'yan Alice!" mariing wika niya. Tinitigan niya ang bata sa mga mata upang patatagin ang loob nito. Nakikita niya ang determinasyon sa bata kaya naman gusto niyang alamin kung hanggang saan ang tapang nito.
"G-Gusto kong malaman kung–" Hinihingal at nahihirapan itong magsalita. Hindi nito matukoy ang nais sabihin dahil may pumipigil rito.
"Sige Alice! Kaya mo 'yan."
"Paanong mapapaalis ang--" muli itong napahawak sa dibdib at ngumiwi.
"Ang ano, Alice?" Nilangkapan na ni Ka Ipeng ng pagkainip ang boses upang maalarma ang bata at pilitin nitong labanan ang nilalang na pilit pumipigil dito.
"Ang halimaw," bulong nito habang nakayuko.
"Halimaw saan?" muling tanong ng psychic.
"Sa katawan ko!" Sa wakas ay nasabi rin nito iyon bago bumunghalit ng iyak.
Isang malalim na paghinga ang pinakawalan ni Ka Ipeng. Unang kita pa lang niya rito ay ramdam na niya ang malakas na presensiyang bumabalot dito. Isang itim na presensiya ang nakikita niyang bumabalot sa bata. Alam niya kung ano ang tinatawag nitong halimaw ngunit gusto niyang alamin ang katatagan ng bata.Napagtagumpayan naman nitong labanan ang demonyong nanahan sa loob nito at humahanga siya sa angking katapangan ng bata.
"Mali ka ng nilapitan, Alice. Isa akong fortune teller. Ang gawain ko'y basahin ang kapalaran ng mga tao at hindi ang pagpapalayas ng mga halimaw," sambit niya. Natigilan ang bata at tumitig sa kanya.
"Psychic po kayo ayon sa karatula sa tapat ng inyong pinto. Mahilig po akong magbasa ng libro kaya alam ko pong kasama sa abilidad ninyo ang matulungan ako," buo ang loob na sambit nito. Tinitigan ni Ka Ipeng sa mga mata ang bata at nakita niya ang pagsusumamo mula roon kaya naman napabuntong hininga siya.
"Kailan mo pa naramdaman ang halimaw na sinasabi mo?" tanong ni Ka Ipeng. Nakita niyang nagsalikop ang mga kamay nito at napatingin sa taas na tila nag-iisip.
"Simula po ng pumasok ako sa school," tugon nitong ibinaling muli ang paningin sa kanya. Isang buwan na ang nakalilipas nang magsimula ang klase. Nakabibilib ang talino at tapang ng batang ito, sa isip-isip ni Ka Ipeng.
"Tutulungan kita, Alice. Sa abot ng aking makakaya. Pangako." Tumayo siya at nilapitan ito. Marahang hinaplos niya ang ulo nito upang tumigil na sa pag-iyak.
Yumakap naman ang bata sa kanya. May humaplos na awa sa kanya at naantig ang puso niya bilang isang ama.
"Maraming salamat po, Ka Ipeng," sumisinghot na sambit ng bata bago nakangiting kumalas sa pagkakayakap.
Bago magpaalam ang bata para umuwi ay buo na ang pasya ni Ka Ipeng. Tutulungan niya ang bata sa abot ng kanyang makakaya.
****
Naghanda si Ka Ipeng para sa pakikipagtuos sa diyablo. Pagkaalis ng bata'y kaagad siyang pumasok sa maliit na silid upang isagawa ang orasyon habang sa harap ay nakalatag ang panyo ng bata na palihim niyang kinuha mula sa bulsa nito nang magyakap silang dalawa. Nagsindi siya ng itim na kandila at inilagay iyon sa gitna ng bilog na nakaukit sa sahig. Ang bilog na iyon ang magsisilbing proteksiyon niya sa diyablo. Hindi ito maaaring pumasok sa loob ng bilog na iyon kaya sigurado siyang tawagin man niya ito ay hindi siya magagawang saktan. Ilang saglit pa ay uminit ang temperatura sa loob ng silid. Ramdam na niya ang presens'ya ng diyablo at hindi nga siya nagkamali ng magsalita ito sa napakalalim na boses.
"Isa kang hangal!" Dumadagundong ang boses nito sa apat na sulok ng silid.
"Lubayan mo si Alice!" mahinahong wika niya. Alam niya sa sariling hindi niya madadaan sa ganoon ang diyablo ngunit kabisado niya ang mga ito. Iba't ibang klase ang mga diyablo kaya nais niyang malaman kung gaano kalakas ang sumapi sa bata.
"Sino ka para utusan ako? Sa akin ang katawan ng batang iyon kaya huwag kang makikialam!" Galit na sambit nito sa malagom na boses.
"Sisiguruhin kong hindi ka magtatagumpay! Ibabalik kita sa impyernong pinagmulan mo!" Ngumisi si Ka Ipeng matapos magbanta.
Dumagundong ang malakas na pagtawa ng dyablo bago bumaling ang nanlilisik nitong mga mata sa kan'ya. "Hindi mo ako kaya! Hindi mo maililigtas ang bata katulad ng hindi mo nagawang iligtas ang buhay ng anak mo!"
Natigilan si Ka Ipeng pagkabanggit sa buhay ng kan'yang anak. Matagal na siya sa ganoong uri ng gawain. Isa siya sa pinakamahusay na psychic at marami na siyang engkantong napalayas mula sa sinapiang tao at ilang multo na rin ang nakasagupa niya. Marami na siyang nailigtas na buhay dahil sa taglay niyang abilidad. Hindi siya nagpapabayad noon dahil para sa kan'ya, ang abilidad na ipinagkaloob ng diyos ay isang biyayang dapat niyang ibahagi sa mga tao. Ngunit nabago ang paniniwala niya nang mamatay ang kan'yang sampong taong gulang na anak. Sa bawat pagtulong niya sa ibang tao ay hindi niya napapansing nag-iiba na ang ugali ng kaisa-isang anak na si Cindy. Naging malungkutin na ito at palaging nag-iisa. Habang abala siya sa labas ng bahay nila upang iligtas ang ibang tao ay pinamamahayan na pala ng diyablo ang kan'yang anak. Napansin ng asawa niya ang kakatwang pagbabago nito. Palaging bumubulong na parang may kausap. Iyon pala'y nilalason na ng diyablo ang utak ng bata. Pinuno ng demonyo ng galit ang puso ng anak niya kaya tuluyan nitong napasok ang katawan ni Cindy. Mula sa diary ng anak ay nabasa ni Ka Ipeng ang hinanakit ng bata. Wala na raw siyang panahon dito at puro ibang tao ang inuuna. Wala na raw nagmamahal dito at tanging ang kaibigan lang nitong si Lilith ang nagmamalasakit sa kan'ya. Si Lilith na isang demonyo! Napakasakit iyon para kay Ka Ipeng kaya nagpasya siyang tulungan ang anak. Nagsagawa siya ng ritwal upang mapaalis ang demonyo sa katawan ng bata. Ngunit nasakop na ng demonyo ang buo nitong puso. Pinilit niyang ibalik ang anak sa sarili nitong katawan at ginawa niya ang lahat upang patalsikin ang diyablo ngunit hindi kinaya ng katawan ng bata ang lahat ng ritwal.
Naaalala pa niya ang lahat ng mga pangyayaring sumugat sa puso niya at nagpabago sa lahat ng kanyang prinsipyo sa buhay. Ang araw na iyon ng isagawa niya ang pagpapalayas sa kaluluwa ng dyablong nasa katawan ng kanyang anak.