Prologue
Taong 1983
Labis ang tuwang nadarama ni Alice dahil nangako ang Daddy niya na mamamasyal silang buong pamilya ngayon. Bihira lang kasing umuwi ang ama dahil sa mga business trip nito habang ang Mommy niya na si Alicia Chua ay busy rin sa sariling negosyo. Half chinese at Filipino ang mga magulang niya, ang mama niya ay nagtitinda ng mga lucky charms at may sariling shop para sa mga pampaswerte. Dahil sa pagiging abala ng mga magulang ay palaging sabik sa mga ito si Alice. Madalas ay maid lang ang kasama niya sa bahay. Pati mga important occasions ay wala ang mga ito kaya hindi niya maiwasang magtampo.
"Anak, intindihin mo naman ako. Kailangan kong umalis. Para rin naman sa 'yo ang mga ginagawa ko. Gusto kong maging maganda ang kinabukasan mo at maibigay lahat ng gusto mo."
"Dad, kayo ni mommy ang gusto ko. Bihira na tayong magkasama-sama. Gusto ko lang naman na Makasama kayo!" hindi na niya napigilang umiyak dahil sa sama ng loob. Ang tagal niyang hinintay ang araw ng birthday niya dahil nangako ang ama na mamamasyal sila tapos sasabihin nitong hindi sila matutuloy.
"Pero, anak–"
"Daddy, you promised me na mamamasyal tayo ngayon!" giit ni Alice bago pa matapos ng ama ang sasabihin nito. Padabog siyang tumakbo paakyat sa kanyang silid at nagkulong doon.
Luhaang dumapa siya sa kama bago humagulgol. Isinubsob niya ang mukha sa unan nang marinig ang pagkatok ng mga ito sa pintuan ng kanyang kwarto.
"Alice, baby, open the door!" sigaw ng daddy niya habang kumakatok.
"Alice, intindihin mo ang daddy mo, may important appointment siya ngayon!" sambit rin ni Alicia.
"No! You don't love me! You never loved me! I hate you! I hate you! Go away! Pumunta na kayo sa business trip ninyo at iwan n'yo na ako!" marahas niyang dinampot ang unan at hinagis sa pinto.
Isa lang naman ang gusto niya. Ang makasama ang mga ito at maging masayang pamilya sila pero puro na lamang negosyo ang inaasikaso ng mga ito. Gusto lang niya na magkaroon ng family bonding kasama ang mga magulang.
"Alright, baby. Open the door. Ika-cancel ko na ang meeting ko para matupad ang promise ko," sambit ng kanyang ama.
Napahinto siya sa paghikbi dahil sa narinig. Pasinghot-singhot siyang napalingon sa pinto bago marahang naupo sa kama.
"Anak, lumabas ka na diyan. Ayusin mo na ang sarili mo. Tandaan mo, Alice, mahal ka namin ng Daddy mo. I'm sorry, ok?" masuyong sambit ni Alicia. Ramdam naman niya ang pagmamahal ng mga ito. Labis lang siyang nangungulila at nagtatampo kanina kaya nasambit niya ang mga katagang iyon.
Bumangon si Alice at marahang naglakad patungo sa pinto. Binuksan niya iyon at sinilip ang mga magulang. Nakita niya ang mga ito na nakangiting nakatingin sa kanya kaya niluwangan niya ang pagkakabukas ng pinto. Hindi rin naman niya matiis ang mga magulang dahil mahal na mahal niya ang mga ito. Kaagad naman siyang niyakap ni Alicia ng mahigpit. Niyakap din siya ng kanyang Daddy kaya naman napaiyak siya at niyakap pabalik ang mga ito. Naiiyak din ang mga ito habang pinupunasan ang mga luha niya.
"I'm sorry, daddy, mommy! I love you!" Hinalikan niya sa pisngi ang mga ito na dahilan upang kaagad ring mapangiti.
Katulad ng pangako ay kinansela ng kanyang Daddy ang mga appointment nito. Nangako rin ang mga magulang na pagtutuunan na rin siya ng atensyon. Nais ng mga itong makabawi sa mga oras na wala ang mga ito sa tabi niya. Lahat ng pagkukulang nila ay nais nilang mabawi kaya labis ang pasasalamat ni Alice dahil matutupad na rin ang matagal niyang hinihiling.
Walang pagsidlan ang saya ni Alice habang sakay sila ng kotse. Mabibilang lang sa kamay ang araw na magkakasama sila bilang buong pamilya kaya sobrang saya niya. Nakaupo siya sa backseat habang ang mga magulang ay nasa harap. Nagbibiruan ang mga ito kaya hindi niya maiwasang mapangiti habang nakatingin sa kanila. Ang birthday na ito ang pinaka-memorable sa kanya dahil buo silang pamilya. Subalit ang ngiti niya ay biglang naglaho. Ang mga halakhak kanina ng mommy niya ay napalitan ng isang napakalakas na tili. Gumewang ang sasakyan nila nang subukang iwasan ng Daddy niya ang kasalubong na malaking truck pero nahagip pa rin nito ang likurang bahagi ng kanilang sasakyan. Gumewang ito at nagpasirko-sirko bago huminto ngunit nakabaliktad. Mahilo-hilo siya at napadaing sa labis na sakit. nakabaliktad siya dahil nakabaliktad na rin ang kanilang sasakyan.
"M-Mom, D-Dad?" pinilit niyang magsalita kahit nasusuka na siya dahil sa pagkalatiwarik. Nakita niyang duguan ang kanyang ama at wala nang malay. Hindi niya nakita ang mommy niya sa pwesto nito kaya naman napalingon siya sa labas nang marinig ang pagsigaw nito.
Nakahandusay sa kalsada si Alicia habang may mga tao sa paligid nito. Duguan ang kanyang ina na marahil ay tinulungan lang ng mga taong mailabas.
"Alice! Ang anak ko! Tulungan ninyo ang anak at asawa ko!" sigaw nito na umabot sa kanyang pandinig.
"Sinubukan na namin, misis, pero nahirapan kami. Hindi namin matanggal ang seatbelt ng anak ninyo at naipit naman ang paa ng asawa niyo, hindi mahatak. Isa pa ay wala na siyang pulso, misis..."
"Hindi totoo 'yan! Tulungan ninyo ang mag-ama ko! Parang awa na ninyo!" humahagulgol na sambit ni Alicia.
"Delikado po misis, malapit nang sumabog ang sasakyan kaya makabubuting dito na lang tayo," tugon naman ng isang tao na nagmagandang loob na mailabas si Alicia.
"Papabayaan na lang ba ninyo ang bata? Wala ba kayong puso!" galit na sigaw nito. Pinilit nitong tumayo pero hindi magawa kaya gumapang na lamang ito para lapitan ang kotse.
"M-Mommy!" pinilit niyang sumigaw. Tumingin sa kanya si Alicia habang luhaan ang mga mata. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang kagustuhang mailigtas siya pero hindi nito magawa.
"I love you, mommy..." bulong niya bago pinilit na ngumiti. Napailing-iling ang ina bago muling sinubukang gumapang. Humahagulgol na ito habang nakatitig sa anak na ngayon ay nakatingin din sa kanya. Pinigilan ng mga tao si Alicia kaya wala itong nagawa kung hindi ang humagulgol na lamang habang nakatingin sa anak.
Ramdam naman ng bata ang labis na panghihina at pagkahilo dahil kanina pa tumatagas ang dugo sa kanyang ulo. Pinilit niyang ngumiti sa ina bago tuluyang tangayin ng karimlan.