Chapter 37
—
"Tay, na saan na po kayo?"
Kausap ko ngayon si Tatay Berto sa cellphone. Kanina ko pa kasi siya hinihintay at nag pasundo ako dito sa Mall. Pero hanggang ngayon wala pa rin siya.
"Pasensya, Nak. Nasira ang gulong ng kotse. Pinapagawa ko pa, makakapag hintay kapa ba?"
"Hindi na po, Tay. Mag ta-taxi na lang po ako."
Pag katapos kong mag paalam kay Tatay Berto, pinatay ko na rin ang tawag. Luminga-linga pa ako sa paligid para mag hanap ng taxi na pwedeng masakyan. Nang wala akong nakita, nag patuloy ako sa paglalakad para maghanap ng taxi. Ano ba 'yan. Ang bilis ko pa namang mapagod ngayon. Hindi ko alam kung bakit. Tapos pansin ko rin na lumalakas akong kumain ngayon.
Natigil ako sa paglalakad ng may isang kotse na huminto mismo sa harapan ko. Napakunot ang noo ko ng mapansing pamilyar ang kotseng huminto sa harapan ko.
Nang bumukas ang bintana ng driver seat, nakita ko mula roon si Kaizer. Saglit pa akong namangha sa itsura niya habang may suot-suot na salamin. Infairness, mas naging hot siya sa paningin ko. At kaya naman pala pamilyar dahil siya ang nag mamay-ari.
"Come in."
Tuluyang nag salubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya. "Ihahatid na kita."
"No need. Maraming taxi diyan." Sagot ko sa sinabi niya at saka na ako nagpatuloy na ulit sa paglalakad. Ngunit natigil na naman ako sa paglalakad ng mapansing sinusundan ako ng kotse ni Kaizer. Inis na inis ko siyang nilingon. Mas lalo akong nainis ng makita ang nakangisi niyang mukha.
"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!" Inis na asik ko sa kanya. Hindi na ako natutuwa! Kahit na gwapong-gwapo ako sa kanya hindi niya ako ma-uutong sumakay sa kotse niya.
"Sinusundan ka."
Agad ko siyang sinamaan ng tingin dahil sa nakakainis niyang sagot. "Umalis kana nga!" Naiinis na pag tataboy ko sa kanya. Pero makulit ang loko dahil umiling siya sa sinabi ko.
"Aalis lang ako pag nakasakay kana."
Mukhang iniinis talaga ako ng lalaking 'to!
"Bahala ka d'yan!" Sabi ko sa kanya at saka ko siya inirapan bago ako nag patuloy muli sa paglalakad. Nakakainis talaga! Sira na ang araw ko. Hindi ko man inisip na sana ay makita ko siya ngayong araw. Ayoko siyang makita!
"Red!"
Hindi ko pinansin ang pagtawag niya sa pangalan ko. Nag patuloy ako sa pag lalakad habang ang mga mata ay nililibot ng tingin ang buong paligid para mag hanap ng taxi. Ano ba 'yan?! Nasaan ba ang mga taxi driver at bakit wala akong makita ni-isa?!
"Red!"
Mas binilisan ko ang paglalakad. Binilisan din naman niya ang pag papatakbo sa kotse niya para masundan ako.
"Baby!"
"Ano?!—Heh!"
Dali-dali kong binawi ang tingin ko sa kanya. Hindi ko mapigilang pamulahan ng mukha ng marinig ang pag tawa ni Kaizer.
Bwisit! Bakit ba naman kasi ako lumingon? Nakakahiya ka, Red! Pakipot kapa eh, lilingon ka rin pala pag tinawag kang baby!
"Baby—" Mabilis kong pinutol ang sinasabi niya.
"Tumahimik ka!"
Nginitian niya lang naman ako. Kaya sinamaan ko pa siya lalo ng tingin. Nakakainis talaga ang lalaking 'to! Kundi lang siya gwapo—argh nevermind.
"Wala kang mahahanap na taxi."
Natigil ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya. Agad ko siyang nilingon. "Let's go! Sumakay ka na. Mapapagod ka lang mag lakad sa kakahanap mo ng taxi."
"Siguro ikaw ang may kagagawan kung bakit wala akong mahanap na taxi no?! Ang kapal ng mukha mo!" Sa sobrang inis ko, hinampas ko ang paper bag na hawak-hawak ko sa kotse niya. "Ikaw 'di ba? Nakakainis ka talaga!"
"Hindi lahat ng taxi driver ay matino."
Natigilan ako sa sinabi niya.
"Paano kung rapist ang nasakyan mo?"
"T-Tinatakot mo ba ako?"
"Sinabi ko lang ang totoo. Kung ayaw mo pa ring sumabay, sige—"
"Fine, fine! Sasakay na! Bwisit ka."
Labag man sa loob ko, wala na akong nagawa kundi ang sumakay sa front seat ng kotse niya. Nakasimangot lang ako habang siya naman ay ngiting-ngiting nag papatakbo sa kotse niya.
"How are you?"
Hindi ko pinansin ang tanong niya. Nanatili ang tingin ko sa daan. Wala akong narinig! Wala!
"Hey, I'm asking you."
"Sa tingin mo okay ako, gayong ikaw ang kasama ko?! Doon ka sa Jhonalyn mo!"  Pabulong ko na lang na sinabi ang huling mga salita. Hindi ko lang alam kung narinig niya pa 'yon.
"I'm sorry."
Dahil sa sinabi niya ay nilingon ko siya. Unti-unting napakunot ang noo ko.
"Mali na sinisi kita sa nangyari kay Jhonalyn. I'm just scared. Takot akong may mangyaring masama sa kanya dahil sa 'kin."
Napababa ang tingin ko sa kamay kong hinawakan niya. "Red, I'm sorry."
"Kaya ka galit sa akin dahil ako pala ang sinisisi mo."
Ngayon alam ko na ang reason niya.
"I'm sorry."
Nag iwas ako ng tingin sa kanya at saka ko binawi ang kamay kong hawak-hawak niya.
"Red.."
"Si Jhonalyn? Nasaan siya?"
"States."
Napaamang ang labi ko sa sinabi niya. Ibig sabihin, nasa ibang bansa na pala ang bruhildang 'yon! Mabuti naman kung ganoon.
Hindi na ako nag salita pa. Tumahimik na lang ako. Ganoon din naman si Kazier.
Habang na sa labas ang tingin ko, nanlaki ang mga mata ko ng may makitang puno ng mangga.
"Teka!"
Agad naman nahinto ni Kaizer ang sasakyan at saka niya ako kunot-noong tinignan.
Sinimangutan ko siya bago ko muling binalik ang tingin sa puno ng manggang maraming bunga. Ang sarap!
"G-Gusto ko no'n!' nakasimangot na sabi ko sa kanya at saka ko tinuro ang puno.
Napakunot ang noo ni Kaizer. "Sige, bibili tayo—"
"Ayoko!" Umiling-iling ako sa sinabi niya. "Ang gusto ko, ipag sungkit mo ako." Sabi ko sa kanya ako saka ako ng puppy eyes.
"W-What?!"
"Please?"
Matagal niya akong tinitigan kaya naman nag paawa effect ako sa kanya.
"Please, baby?"
"FINE!"