Lara's POV
"Hahay! Ka-umay na buhay." Hikab ko at dahan-dahang humiga na akala mo'y otsenta anyos na.
Narito ako ngayon sa kwarto namin ng kapatid ko at nakalapag sa lamesa lahat ng mga gamit na kakailanganin para sa project namin.
Inabot ko ang cellphone na nasa lamesa rin at agad pumunta sa facebook para aliwin muna ang sarili sa makikitang mga memes. Naisipan kong hintayin na rin na mag-online 'yong cold na royal na 'yon bago ko gawin ang kailangang gawin, kahit 'di ko sure kung may mapapala ba ako sa paghihintay.
Hindi ko maiwasang mag-cellphone, nakakatamad kasing gumawa ng project lalo na at by group naman 'to pero ako lang na naman 'yong gumagawa. Sabagay, mas maayos na 'to na mag-isa ko na lang kaysa naman sa nariyan nga 'yong mga kagrupo ko, pero wala namang maitutulong. Well, meron naman, tagabili ng materials na kakailanganin. And mas gusto ko rin at nakapag-iisip pala ako ng maayos kapag mag-isa.
Pero mamaya na 'yan, mag-facebook muna ako. Mood ko ang batas.
Scroll-scroll.
Share-share.
Paulit-ulit na lang ang ginagawa ko, kanina pa ko rito pero hindi pa rin naka-online 'yong cold na royal na 'yon. Ang alam ko, ganitong time siya nag-o-online, eh.
"Ano ba 'yan! Hindi pa rin nag-shade 'yong check." Nakakunot noong tingin ko sa convo namin.
May ka-ldr kasi ako. Siya ang tinutukoy kong cold na royal. Kasi eh, cold siya pero loyal naman. Oh, diba?
Ah, story time habang naghihintay. May time kasi na gumawa ako ng dummy account tapos sinubukan ko siyang landiin gamit 'yon, tapos chat niya, eh— 'may girlfriend ako.' Siyempre, ehe! kinilig ako ro'n! Pero ano ba 'yan! Ang cold ng conversation namin! Parang ewan. Busy daw siya sa school, kaya tuwing weekends lang kami nakakapag-usap ng maayos. Nakakainis kasi naka-online naman siya minsan tuwing weekdays pero hindi man lang siya makapaglaan ng kahit kaonting minuto man lang para kamustahin o mag-update man lang sa akin. Busy din naman akong tao pero may time naman ako sa kaniya. Sadyang ayaw niya lang ata akong kausapin. Pero alam niyo ba? Mas naiinis ako sa sarili ko. Kasi bakit ako nag-s-stay sa ganitong klaseng tao? Ewan ko ba, nakaka-ewan.
Sa facebook ko lang siya nakilala... pero nakilala ko pala siya dahil kaibigan siya no'ng dating nangligaw sa akin. Actually, magkapit-munisipal lang naman kami pero never pa kaming nagkita. 3 months na kaming magjowa and sad but truth, ito na ang pinakamatagal kong naging karelasyon.
But, dude, mag-s-stay ka pa ba sa ka-ldr mo na once a week na lang kung magparamdam? No way! Tama na ang katangahan, hindi porke ang pogi niya magpapakadesperada ako.
"Ayon! Online na rin sa wakas!" pigil na sigaw ko nang makitang nag-shade na 'yong check.
Lara Mae: Denver, stop na natin 'to. Wala ka na rin namang time lagi sa akin, baka nakakagulo na lang din ako sa iyo, much better siguro na stop na natin 'to and mag-focus na lang tayo sa studies natin.
Rinig na rinig ko 'yong dagundong ng puso ko habang paulit-ulit na binabasa 'yong chat ko sa kaniya na kanina pa na-isend.
"Omg! Omg! Typing na siya!"
Napatakip ako sa bibig nang may makitang tatlong dot sa profile niya.
Denver: Bakit, babe?
Seryoso ka ba jan, babe?😕
Bakit mo 'yan nasabi, babe?☹️ dahil ba wala akong kwentang boyfriend?
"Luh, ba't may pa-babe at emoji ka pang nalalaman?" bulong ko.
Bawal maging marupok, para sa ikabubuti ko rin 'to, namin pala. Pero...
Lara Mae: Ako nga ata 'yong walang kwentang girlfriend, eh.
Ayaw mo ba, Den?
"Gosh, ba't ganito sagot ko?" Hindi ko pa rin matanggal ang pagkakatakip ng kamay sa aking bibig. "Ba't ba natatanga ako pagdating sa kaniya?"
Napakagat ako sa ibabang labi at muling nagtipa
Denver: Ikaw bahala ah...😟
Lara Mae: Baka kasi magalit ka sa'kin.
Gosh, Lara! Pakisampal ako please!
Denver: Oo o hindi?
Lara Mae: Hindi ko alam🥺
"Nakakainis talaga! Ba't sa'kin na naman napunta?! 'Diba ako 'yung nakikipag-break? Bakit nabaliktad!?" Nagpapadyak ako sa inis. Na-f-frustrate ako sa sarili.
Denver cleared his own nickname. Edit
Denver cleared your nickname. Edit
"Ahy, ok. Edi wow." Bigla akong napairap. "Nag-cleared na ng nickname, wala na talaga."
Denver: Salamat na lang sa lahat.
Lara Mae: Ow, ok. Thanks din.
Pwede pa rin naman tayong
maging magkaibigan, kung
may kailangan ka, chat mo
lang ako. Anytime, pwede mo
kong kausapin.
Denver: Ex-friend.
Hindi ko tuloy maiwasang matawa. Nag-react ako ng haha sa reply niya. Kahit kailan talaga 'tong lalaki na 'to, parang natanggalan ng turnilyo.
Lara Mae: Hahaha! Gege. Bahala ka
nga riyan. Sige, bye-bye.
Denver: Sayang, mag4 months
na sana tayo.
Lara Mae: Friend naman tayo, eh
Ayaw mo?
"Wow, offline na naman. Bahala ka nga sa buhay mo."
Binaba ko ang phone bago nag-punas ng luha.
Luha?! Luh, ba't ako lumuluha? Dzuh? Ako ang nakipag-break, eh. Tanga.
Napailing na lang ako at pumunta na lang muna ulit sa facebook. Habang nag-s-scroll ako ay may nakita na naman akong memes.
Malapit na ang Christmas. Oras na yata para umamin kay kras.
Nangingiti ako sa nabasa at naisipang i-shared iyon with caption na, 'pa'no ba 'yan, wala naman akong crush.'
Uminom ako ng tubig at in-off na muna ang data matapos iyong mai-shared. Kailangan ko ng mag-focus sa paggawa ng project namin sa A.P.
Habang nag-d-drawing ako ng mapa sa manila paper, hindi ko maiwasang matawa.
Parang ewan. Paano ba naman kasi, wala man lang akong naging ka-relationship na pangmatagalan. Nakatatlo na ako pero wala man lang nagtagal. Parang gusto ko na nga i-consider na hindi ko sila naging official na boyfriend, eh.
Hay nako, kailangan ko na 'tong tigilan. Saka na lang ulit ako magjojowa kapag nahanapan ko na 'yong soulmate ko.
"Wow, soulmate." Natawa ako ng bahagya sa pagkantyaw sa sarili.
Pero seryoso. Ayaw ko na ng ganitong klaseng lovelife, kalokohan.
Lumipas ang isang oras at natapos ko na rin ang project. Napa-aga akong natapos dahil may draft naman na akong nagawa kanina sa school. Drawing at may kaonting sulat-sulat lang naman ang ginawa ko.
Sakto namang pumasok na 'yong kapatid ko sa kwarto kaya pinatay ko na ang ilaw. At tulad ng dating gawi, cellphone muna bago matulog.
I smirked in frustration nang makitang wala man lang chat 'yong Denver na 'yon.
Hahaha! 'Di niya talaga ako gusto. Ew! Last na talaga siya, ayaw ko na talaga. No to entertain anymore.
Hinayaan ko na lang at pumunta ako sa facebook at may 15 na notifications.
May tatlong nag-react na haha ro'n sa about crush at may dalawang nag-comment.
Wehh?
Comment ni ate Andrea, isa sa mga kaibigan ko.
Nag-react ako ng haha sa comment niya, bago binasa ang isang comment na galing naman sa kaibigan ng kaibigan kong si Ashbelle at Kate, si Mico.
Aamin na ba ako?
Napanguso ako para pigilan ang pagngisi bago nagtipa.
Parang tanga, ba't sa'kin ka nagtatanong? Ba't 'di sa pagong?|
Isesend ko na sana 'yong naka-type pero ni-delete ko rin agad at pinalitan. Bawal mambara, 'di ko pa siya as in close. Gustong-gusto ko pa naman siyang maging close na close, baka mawalan pa ako ng chance.
Uy! Sino 'yan? Beke nemern.
'Yon na lang ang ni-reply ko at nakatanggap lang ako ng pambansang response.
HAHAHAHA!
Biglang gusto kong mambatok, kaya wala akong nagawa kundi kurutin na lang 'yong unan ko.
"Karamot naman ng lalaking 'to, ayaw mag-share," nakakunot noong sabi ko.
Nag-play na lang ako ng music at i-o-off na sana ang data nang bigla may nag-chat. Si Mico pala.
Mico Teranza: Hoy!
Chat niya na agad ko rin namang nireplyan.
Lara Mae Chua: Hoy ka rin!
Pinalo-palo ko ang sariling hita dahil sa tawang-tawa ako sa sariling reply. Ngunit nahinto rin iyon at lumapat agad ang aking labi nang mabasa ko ang reply niya.
Mico Teranza: Ikw ung crush ko, HAHAHA!
Napahawak ako sa aking bibig kasabay ng panlalaki ng aking mga mata. "WHAT THE FUDGE-e barr is yummylicious!!! Ekk—"