logo text
Adicionar à Biblioteca
logo
logo-text

Baixe este livro dentro do aplicativo

LURKING IN THE SHADOWS

LURKING IN THE SHADOWS

RIALLANNE


CHAPTER 1

''Calvin Lewis Crimson''  .P.O.V
I was on my way. When i suddenly almost bumped someone A Woman. Mabuti nalang at na-ipreno ko kaagad ang kotse ko. Dahil kung hindi baka nasagasaan ko na siya. I stop the car and got out to look at the woman I almost bumped into.
'"What the Heck Woman are you insane. Magpapakamatay ka ba?'" pasigaw kong tanong sa babae. Mabuti nalang at kakaunti ang mga sasakyang dumadaan. She look up at me and my jaw almost dropped when she just awkwardly laugh and she peace sign to me.
'"Hehe^_^. Pasensiya na hmm. Hindi kasi ako marunong tumawid'" she said shyly '"Hindi ko rin kasi alam yung bahay namin pabalik bago lang kasi ako dito sa siyudad. Galing kasi kami ng mga magulang ko ng probinsiya.'" she said but i don't care she's wasting my time.
'"Okay. You look like okay hindi naman kita nasagasaan. So I'm leaving'" I said and I left her and got in the car. Hindi ko na siya hinayaang magsalita madami na ang nangyari ngayong araw sa kompanya. Wag na sanang madagdagan ang problema ko. Pinaandar ko na ang kotse ko at umalis.
I don't know but meron sa parte ko na gusto kong balikan siya sa kung saan ko siya iniwan.
And bumalik ako Pshh. I saw her na nakatayo na sa gilid mukha na siyang problemado ngayon. Itinigil ko ang kotse sa harapan niya and i open the window.
'"Get in Woman'" I said shortly with a cold voice.
'"Huh?'"
'"Do i need to repeat my word again Woman?'"
'"Huh-uh. Oo na oo sasakay na nga saglit lang'" when she get inside the car. I already executed it. '"Bakit moko binalikan?'" pagtatanong niya pero Hindi ko na ito sinagot dahil kahit ako ay hindi ko alam kong bakit.
'"Where Do you live?'"
'"Uh-hmm saglit'" tinignan naman niya ang cellphone niya '" San. Sitio'"
'"If you don't know how to go back to your house. And why did you leave?'" Ang sabi niya kanina ay Hindi niya alam ang pabalik ng bahay nila it's becausee bago palang siya rito. Maybe alam niya ang lugar but she didn't know kung paano siya makakabalik. Tsk. Idiot
'"Naghahanap kasi ako ng trabaho. Para makatulong sa mga magulang ko'"
'"Nakahanap ka ba ng trabaho?'"
'"Hmm. Hindi maghahanap nalang ulit siguro ako bukas ng papasukang trabaho'"
'"Do you have your Resume?'"
'"Hmm. Meron bakit?.  Tiyaka pwedi po ba manong wag kang mag-English mano-nosebleed ako niyan sayo'" pagrereklamo nito. Wait did she just call me 'Manong'??
'"Don't call me Manong. Just give to me your resume and go to the CRIMSON COMPANY tommorow. '" I coldly said.
Her eyes slowly wided. When she heard me
'"Bakit?. Bibigyan mo ba ako ng  trabaho?'" masiglang aniya
'"I didn't saying like that. But maybe. Just give to me your Resume'" I blankly said
'"Oh sige. Sige ito oh'" she happily said
Ng makarating kami sa address na binigay niya ay bumaba na siya.
'"Hmm. Salamat manong ah. Ahy ayaw mo palang tawagin kitang manong diba. Eh anong itatawag ko sayo?. Ano ba'ng pangalan mo?'" aniya habang napapakamot sa batok
'"I'm Calvin Lewis. But they calling me Calvin'"
'"Sige. Lewis nalang ang itatawag ko sayo. Hehe. Ako naman si Airelle. Pero tawagin mo nalang akong Elle.'" introducing her self to me. I found her name was silently cool. '" Halika pasok ka mo na sa bahay namin'"
'"No need. I need to go pumunta ka nalang bukas sa kompanyang sinasabi ko'" I used again my blankly staire that i usually use when i talking someone.
'"Ah sige. Ingat ka nalang Lewis Salamat ulit.'" I just nooded at her then umalis na.
Siya ang nalang ulit ang tumawag sa akin ng pangalan na iyan. I hate when they are calling me Lewis but when she called me Lewis i found it nice.
Nakarating na ako ng bahay at sinalubong naman ako ng mga katulong.
Ng makarating ako ng kwarto naupo mo na ako ng kama. At tinignan yung binigay niyang Resume.
'"Her name is Airelle Shireen De Laval. 21 years old?'" Why does she looks 18 years old?
''Airelle Shireen De Laval'' .P.O.V.
'"Kyahhhhhhhhhhhhhhhhh>__
'"Oh anak anong nangyari sayo at sumisigaw ka riyan at may patalon-talon pa. Natanggap ka ba ng trabaho?'" nagtataka si inay kung bakit ako nagsisi-sigaw at nagtatalon ang akala rin ni inay ay natanggap ako ng trabaho.
'"Inay, Itay. Hindi po ako natanggap ng trabaho'" napakunot naman ang noo nilang dalawa
'"Kung ganon bakit ka nagkaka-ganyan?. Anak alam kong mahirap tayo wag naman sanang pati ikaw ay mabaliw mahirap na.'" sabi naman ni Itay. Napasibangot naman ako mukha ba akong nababaliw?. Hindi ba pweding kinikilig lang?
'"Nay, Tay. Bukas po pangako may trabaho na ako.'" paninigurado ko na lamang
'"Nakong Batang ire oh. Kami na lang dapat ang hahanap ng trabaho.'" lumungkot ang eksprisyon ni inay sa kanyang sinabi
'"Inay, kaya ko po. Bukas panigurado niyan ay may trabaho na ako. Manalangin at magtiwala lamang tayo sa Diyos. Nay naalala niyo po ba yong Proverbs 3:5?'" pagtatanong ko doon sa Verse sa Bible
'"Oo naman. Proverbs 3:5  Trust in the LORD with all thine heart; and lean not unto thine own understanding.'" pagsasabi ni Inay napangiti naman ako dahil sumabay rin si Itay. Iyon ang paborito kasi naming verse sa bibliya.
'"Tama po nay. Kaya magtiwala lang po. Makakaraos rin po tayo'" nakangiti kong sabi na may pninigurado
"'Napakaswerte talaga namin sa iyo anak'" sabi ni itay
'"Napakabait mo pa anak'" Pagdadag-dag ni inay
'"Nako po nay, tay ako po ang maswerte dahil meron po akong pamilya na kagaya niyo'" saad ko naman. Napangiti naman sila sa sinabi ko.
Kinaumagahan maaga akong nagising inihanda ko rin ang isusuot ko papunta ng kompanya na sinasabi ni Lewis. Makikita ko kaya siya roon?
Paglabas ko sa maliit kong kwarto nakita ko si nanay na nagluluto habang si tatay naman ay nagkakape.
'"Magandang umaga. Para sa bagong umaga'" masayang bati ko sa kanila
'"Magandang umaga rin sa iyo anak. Umupo ka na at kakain na tayo ng agahan'" sinunod ko naman ang sinabi ni inay
'"Anak ang sabi mo kahapon ay may trabaho kana ngayon? Anong oras kung ganon ang pasok mo?'" pagtatanong ni itay
'"Tay, mag-aapply pa lang po ako pero sigurado na po yon. At mga 8:30 po ang punta ko'" nakangiting wika ko kay itay
'"At paano ka naman niyan nakakasigurado anak?'" pag-sisingit ni inay sa usapan
'"Hula ko lang po. Tiyaka may tiwala po ako sa Diyos. Kaya matatanggap ako niyan panigurado.'" nakangiting wika kong muli
Tapos na kaming kumain ng almusal dumeritso na ako sa maliit naming banyo
para maligo. Pagkatapos naman ay nagbihis na ako simple lang ang aking suot dahil wala naman akong magandang damit  para pang Aply. Puting damit at itim na maong na pantalon at pinaresan ko ng puti kong converse na sapatos. Pagkatapos ay nagsuklay na ako hindi na ako naglagay ng kolorete sa mukha ko dahil hindi naman talaga ako non naglalagay. Isinukbit ko na ang shoulder bag ko pagkatapos ay dumeritso na ako kung saan sila inay at itay
'"Nay, Tay aalis na po ako'" paalam ko
'"Mag-iingat ka anak. Sana lamang ay matanggap ka sa trabaho.'" sabi naman nila tumango lamang ako at umalis na nilakad ko mona hanggang makarating ako ng waiting shed dahil doon lamang may dumadaang jeep. Ng may paparating na jeep ay agad ko namang pinara ito at sumakay. Habang nakasakay sa jeep ay taimtim akong nanalangin na sana ay matanggap ako sa trabaho kailangan ko ng trabaho para makapagipon kami at pangkain ayaw ko na ring pagtrabahoin sila inay.
Ng makarating ako sa distinasyon ko ay namangha ako sa nakita ko napakalaking gusali napakataas. At may nakasulat na 'CRIMSON COMPANY'. Ng papasok na sana ako sa loob ay hinarang naman ako ng Guard. '"Miss ano po ang kailangan niyo'" tanong nito sa akin
'"Mag-aaply po ako ng trabaho'"
'"Hindi kami rito hiring'" sagot naman ng Guard
'"May nakapagsabi po sa akin na pumunta po ako rito kaya po ay inakala kong may hiring. Kahit janitress lang po wala rin po bang hiring doon?'" pagtatanong ko naman
'"Wala rin kaya makakaalis ka na--'" Hindi na naituloy ng Guard ang sasabihin niya dahil may nagsalita sa likod ko isang napakalamig at baritonong boses lalaki at pamilyar ito sa akin. Pamilyar ang kanyang boses
'"Let her come in. Don't send him away, she will work here'" saad nito napalingon naman ako sa likod ko upang malaman kong totoo nga ba ang akala ko nagulat ako pagharap ko dahil napakalapit nito sa akin dahil matangkad siya kaysa sa akin kaya ay tumama ang mukha ko sa kanyang matipunong dibdib nanlalaking mga mata naman akong umangat ang tingin sa kanya at bahagyamg umatras. Parang wala lang naman sa kanya ang nangyari.
'"Pasensiya na po Sir Calvin'" nakayokong sabi ni kuyang bodyguard
'"Follow me'" maikling utos nito Hindi ko alam kong ako ang sinasabihan niya o si kuyang bodyguard kaya hindi ako sumunod at nanatiling nakatayo habang siya ay nakakailang hakbang na ng humarap sa akin si Lewis. '"I said follow me Airelle'" mautoridad nitong sabi kaya wala sa sariling napapunta ako sa tabi niya
'"Sabi ko nga ito na nga oh'" nangingiting sabi ko hindi ko alam kung bakit pero nangingiti lang talaga ako nababaliw na ba ako>_<

Comentário do Livro (108)

  • avatar
    Zian G Bala-is

    haha

    11d

      0
  • avatar
    Laurence Dizon

    kskdjfnfx

    14d

      0
  • avatar
    Miella Cabildo

    Miella

    20/07

      0
  • Ver Todos

Capítulos Relacionados

Capítulos Mais Recentes