FIGHT - 4
Bawat hakbang at lakad ni Dorry pagpasok niya sa paaralan, pinagbubulungan at pinagtatawanan siya ng mga kapwa estudyante niya sa tuwing siya'y mapapadaan sa kanilang harapan.
She already know why they're acting like that. And that's probably because of her hair. But she doesn't even throw a single care to them. Laugh all they want until they get tired of gossiping her. They might think that she's a new girl because they didn't recognize her.
Last night, she's lucky that her parents went out of town. To Malaysia to have some bussiness meeting with their client.
They didn't know that she just actually cut her hair into a boy cut for goodness sake! If they found out and see her like this, they will definetely kill her.
Goodluck to me. Aniya sa kanyang isipan.
"Holy shit, bud! Is that you?!" even Theo couldn't even recognize her as herself.
Napatakip pa ito sa sariling bibig at gulat na gulat habang hinihintay ang kanyang sagot.
Dorry sighed. "It's me, dimwit."
"Holy fuck--!"
"Mr. Davis! Why are you cursing? Do you know it's not allowed here--" napatigil ang prof sa pagsasalita nang mapatingin sa kanya. "Uhm, who exactly are you?"
Napangiwi siya at pilit na ngumiti. "It's me, Dorry Santiago, miss."
Nahulog ang panga ng prof at malaking mata siya nitong tinitigan at nang hindi pa makuntento ay sinuri siya ng tingin nito ulo hanggang paa.
"W-w-wha-t h-happened to y-you?!"
"It's a long story, miss. And to be precise, it's confidential. Well, let's just say that, I want this so I did." she slightly bow to her. "Good morning, by the way." she greeted and left a wink to her prof before she go to her seat.
Pampadagdag grades na din 'yon. Sabi sa kanyang isipan.
Dorry can't focus to their lesson because of Theo who's sitting beside her. Hindi na niya mabilang kung ilang oras na ba itong nakatitig sa kanya na parang hindi pa rin makapaniwala kaya binalingan na niya ito at binatukan.
"Aw!"
"You're distracting me, bud. Bakit ba kanina ka pa nakatitig sa 'kin?" bulong niya rito. She leaned in to whisper in his ear. "Pogi na ba ako?"
Biglang napaubo si Theo sa sinabi niya at napatawa dahilan para mapunta sa kanila ang atensyon ng lahat. Humingi ng pasensya si Dorry saka ibinalik ang tingin kay Theo.
"So? Am I handsome?"
Pinilit ni Theo ang hindi matawa. "Baliw ka na, bud. Ano bang nakain mo, ha?"
"Tsk. Tigilan mo nga ako. Bahala ka dyan. Hindi kita papakopyahin sa quiz mamaya."
Nabalisa bigla si Theo. "Uy joke lang yun ano ka ba! Eto naman hindi mabiro. Pero in fairness bud, ha. Bagay pala sayo ang boy cut. Hehehe."
Dorry showed her fist to Theo. "Ewan ko sayo. Hindi kita kilala."
Tumawa lang ang loko at hindi na siya ginambala pa.
After their class, nagpaalam sa kanya si Theo na aattend na ito sa practice ng basketball. Nakuha ito sa try out nuon kaya mas lalo pa niyang pinag-igihan nang makasali ito sa ibat-ibang laban sa ibang bansa.
Then out of nowhere, Dorry found herself in front of a Taekwondo room. She stopped from walking to watch the players kicking, punching and screaming while its the player's turn to fight their opponent.
Hmm, it looks like its fun...
"Are you one of the players?"
Nagising siya sa kanyang diwa nang may magsalita sa kanyang likuran. Kilala nya ito.
Ito yung isang magaling na Taekwondo player na lumaban sa Korea dati. But now, he's just a former taekwondo player and just decided to teach some techniques and skills to every student who's willing to learn taekwondo.
"Uh, n-no sir."
The man crossed his amrs. "Is that so? But why do I see potential in your eyes?"
"What do you mean, sir?"
He sighed. "Kids like you must have the chance to do what you want to do. Especially if you really want that to be happen."
Tss. As if.
"So tell me, kid. What makes you stop from doing what you like or want?"
My parents. Sagot niya sa sarili at syempre hindi niya iyon sinabi ng malakas dito.
"Nothing, sir. I was just passing by and saw this taekwondo room. I'm sorry but I gotta go." nginitian niya ito ng tipid at saka nilagpasan ang lalaki.
WHEN she got home, she was suprised that her brother was there sitting on the sofa like he was waiting for her.
Dorry was confused why he's here. Branden told her that he will out of town for a month but what change his mind?
"Kuya?" tawag sa kapatid at ibinaba ang bag na bitbit.
Agad namang tumayo si Branden at hinarap sya.
"What's got into you, Dorry?"
H-He called me by my name. He's mad.
"I'm here because your prof told me that she was stunned this morning to see you in that hairstyle." napahilamos ito sa mukha. "Jusko naman Dorry. Ano ba itong ginagawa mo sa sarili mo, ha? Lately I've been receiving negative issues about you. And now... you're putting yourself into trouble. If mom and dad sees you like that, you better hid yourself."
Pinigilan ni Dorry ang hindi maiyak at pinatatag ang sarili. "Why do I can't have my own decision and want, kuya? Sinusunod ko naman ang mga utos sa akin ni mommy pero nasasakal na ako, kuya. She always control me. At alam mo kung ano ang ginagawa ko? Sinasabi ko sa sarili ko na dinidisiplina lang nila ako kaya ganun sila at para din naman iyon sa kinabukasan ko." pumiyok siya. "Pero ngayon, hindi ko na kaya. Gusto ko ako naman ang masunod sa mga gusto ko, kuya. H-Hindi ba pwede 'yon?"
Niyakap ni Branden ang nakababatang kapatid. "I'm sorry, baby. Hindi sinasadya ni kuya. I'm so sorry, beb." he caressed her hair. "I'm here. I will support you no matter what, okay?"
She nodded many times while hugging her brother back.
"Your hair suits you, by the way."
Natawa siya sa sinabi nito at kumawala sa yakap. "Sabay ganon? Akala ko galit ka gawa ng buhok ko, kuya?"
Branded chuckled. "I'm not mad, baby. I just don't want you to put into trouble. Kaya kapag may nang-away o nambully sayo, tawagan mo lang si kuya." kinindatan siya nito. "I'm one call away, beb. At lagi mong tatandaan na ako ang lagi mong kakampi."
DORRY
"Mare, lambutan mo naman, hmm?"
Napabuntong-hininga na lang ako at ginawa ang makakaya ko sa itinuturo ni Amara na steps na gagawin naming anim sa Sports Festival.
We're practing the steps for cheerleading this Friday. Nasa third court kami ngayon ng AU kung saan walang tao at kami-kami lang para walang isturbo pero nag dala naman si Theo ng pampasakit ulo.
"Lalaking-lalaki lang kumilos, Dorry?" nakangising wika ni Aiden habang nanunuod sa practice namin.
Ito kasing Theo na ito inakit pa ang mga barkada niya na manuod sa practice namin sa kadahilanang wala daw silang gagawin matapos ang klase.
"Gusto mo sapak?" I threatened him. Kaagad namang tumikom nng bibig ng loko.
"Bro, sinasabi ko na sayo na don't mess with her. Baka masipa ka niyan ng wala sa oras." pang-aasar pa ni Theo.
Amara clap her hands to get our attention. "Focus guys!" tiningnan nito ang anim na lalaki. "At kayo, kung wala kayong maitutulong, lumayas na lang kayo, okay?"
I saw Carter put a tape on Aiden's lips. "Shut up, bro. Ayokong mapalayas."
"Good job, my roommate." ani ni Amara.
AFTER one hour, I finally got the steps right in my part. But the problem is, Rylee can't seem focus because of her phobia.
"No! Don't touch me!"
"Rylee! Shh, relax lang. W-We didn't mean intentionally touch you, okay? It's just us so don't worry." pagpapakalma rito ni Hanelle.
Rylee was panting. "Just d-don't touch me."
"What? But it's part of the steps!" reklamo ni Astrid.
"Star, hayaan na muna natin si Rylee, ha? Hindi lang sya komportableng may hahawak sa kanya. Let's just give her some time--"
"Are you nuts, Mars? Sa Friday na ang Sports Fest. One day from now! Ano pa sa tingin mo nng mabubuo natin kung ang isa ay hindi makikikooperate?!"
I came to Astrid and calm her by caressing her back. I understand her. She's just worried about our performance on Friday. Because if it didn't turn out well, another punishment will facing us.
"Hey, please don't fight, guys. We were all in this together." wika ni Zac na ikinatingin namin dito. "Hindi naman sa nanghihimasok ako pero, I'm here to help you guys. Kapag kaibigan ng mga kaibigan ko, kaibigan na rin ang turing ko sa kanila. Just you all."
Hanelle, Amara and Marzena, smiled at him then they all say, "Thank you."
"Okay, tama na yan. Let's get back to work, people." usisa ko sa kanila. Baka ma-love at first sight pa yung isa dyan. Maagawan pa ako.
MAYA-MAYA ay natapos na rin ang practice namin. Thanks to Rylee who actually fight her phobia from touching by other people after Philip talked her about something.
Tanging si Zac lang ang tumulong sa amin makabuo ng steps dahil kadalasan daw ay lagi siyang nakakapanuod ng mga cheerleading kapag may laban si Philip ng football sa field.
Samantalang yung lima ay kabaliktaran naman ang ginawa. Si Hunter busy sa panunuod ng crime o action film sa phone nya. Si Carter nakapikit aang habang nakikinig ng music sa headphone nya. Ito namang si Philip busy sa paglalaro ng mobile legends. Si Aiden, ayun, walang tigil sa kati-tiktok.
At si Theo? Walang ibang ginawa kundi mang-istalk sa mga kababahang halos kita na ang kaluluwa sa facebook.
"Don't forget the steps, girls. Bukas tayo magpa practice ng ibang steps at bukas na rin ang last practice nyo so do your best, okay? Fighting!" ani ni Zac na palaban.
"Fighting!" sigaw naming lahat.
"Will you really have to flip to the air and jump on to Astrid's hand? Isn't that dangerous?" rinig kong tanong ni Carter kay Amara.
Hmm, concerned ang loko.
Amara tapped his shoulder. "Kaya ko 'yon. Ako pa ba? At saka, wag masyadong concerned, Carter. Baka ma-fall ako nyan sige ka." biro pa nya ng nakangisi.
Natameme naman ang loko at dahan-dahang inalis ang headphone sa tainga. "A-Ano?"
"Ang sabi ko, baka ma-fall ako dun sa gagawin kong pag ikot sa ere." tumaas lang ang kilay ni Carter sa sinabi nya. "Tsk. Ano ba 'yan. Ang pangit mo naman kabonding! Dyan ka na nga!"
Nagtawanan kami at isa-isang nagsipaalaman para umuwi sa kanya-kanyang apartment. Nakita kong nag aayos pa lang ng gamit si Hanelle kaya nilapitan ko sya.
"Amiga! Tara hatid na kita."
Napalingon ito. "Ha? O-oh sige--"
"No need."
Napalingon ako sa nagsalita at handa ko na itong singhalan sa pangingialam nang makita kong si Hunt ito.
"I insist. Ako na ang maghahatid sa kanya." nakangiting sabi nito.
Nagtiim-bagang ako at pinigilan siyang suntukin o sipain. Talagang ginagalit ako ng isang ito at hindi ko alam kung bakit. Maybe may gusto sya kay Hanelle?
No... No... It can't be.
"Fine." tipid akong ngumiti at bumaling kay Hanelle na inosenteng may ngiti sa labi. "See you tomorrow, amiga. Bye."
Para akong pinagsaluban ng langit at lupa habang pabalik sa apartment.
Nang makarating, nakaramdam ako ng pagkauhaw kaya napagdesisyunan kong magbihis ng maayos-ayos at maglayas saglit ng mag-isa. Tutal sanay na naman akong mag-isa.
Good thing I had something to wear casual. Thanks to my part time job. My salary helps me very much to spend my wants and needs. It's because of my hardwork of course. And big thanks also to Theo who helped me to introduce to the manager of the Star Mart.
"Hmm, this is nice." komento ko nang makita ang sarili ko sa harap ng salamin habang suot-suot ang pormal kong damit para sa pupuntahan ko.
I took a cab to go to the JBar. The bar who owned by Theo Davis. Yep, he owned a bar because of his hardwork just by himself in the age of seventeen.
Last year lang nagbukas ang pinag-ipunan niya sa pagpapagawa ng bar na iyon at ngayon, isa na ito sa mga dinadayo ng mga estudyante kapag gusto nilang gumimik, mag-inom o kaya naman magparty at celebrate. Patok na ang bar na iyon kaya hanga din naman ako dito kay Theo.
Hindi ko talaga alam kung bakit pa ba sya nagtatrabaho sa Star Mart kung negosyante na naman sya. He always says it's fun making money by torturing yourself from working your butt off. Even though he's already a freaking rich man.
"Are you a minor?" tanong ng guard sa JBar bago ka papasukin.
Ngumisi ako at ipinakita ang id ko. "Dorry Santiago. Theo's childhood bestfriend until now."
Taas-noo akong nagpakilala sa guard. Sabi kasi ni Theo, magpakilala lang daw ako sa guard ay papapasukin na ako kahit pa minor lang but I'm already nineteen so pwede na. Libre daw pati ako dito kahit kailan ko gusto kaya susulitin ko na. Though it's my first time here.
May kinuha ang guard sa bulsa na parang litrato at inilipat-lipat nito ang tingin sa akin at sa litrato. Loko talaga yung Theo na yun. Talagang binigya pa ang guard ng picture ko para lang mapatunayan na ako nga ito.
Tumango ang guard bago ako pinagbuksan ng pinto. "You may enter, Miss Santiago."
I tsked. "Please cut the Miss. Just call me Dorry." I tapped his shoulder before I enter the bar.
Nang tuluyang makapasok, bumungad sa akin ang malakas na musika na nanggagaling sa banda na naroroon sa mini stage ng bar.
Ito ang ikalawa kong punta dito sa bar na pagmamay-ari ni Theo. Nuong una, under construction pa lamang itong lugar na ito pero ngayon, napakalaki ng ipinagbago.
Nagtungo ako sa drink section para umorder ng wine.
"Uhm, one glass of Tequila Ocho Plata, please." sabi ko sa bartender na naroroon.
"Right away, sir."
May munting ngiti na gumuhit sa labi ko nang dahil sa itinawag sa akin nung bartender.
Am I really look like a man?
Earlier, I decided to wear a simple but casual dark jeans paired by a turtle neck long sleeve and covered with leather jacket then I also wear a Ralph Lauren cap that Theo gave me as a birthday present last year.
If I look at myself in the mirror, I would definetely surpass as a guy. Plus my haircut that would really makes me look like a man.
"Here you go, sir. Enjoy." ani ng bartender na pumukaw sa pag-iisip ko.
Tumikhim ako at pinalagong ang boses saka tinanggap ang alak. "Thanks,"
Habang umiinom ng alak, wala sa sariling napatingin ako sa stage at nadapuan ng mga mata ko si Philip na nagigitara sa stage.
I didn't know na tumutugtog pala sya ha--
"Hi."
Napatingin ako sa babaeng nagsalita sa tabi ko. Maputi ito at may maganda. Lalo pa kung gaano siya ngumiti sa akin. But sorry miss, I already like someone.
Pero kahit ganon, ngumiti rin ako sa kanya ng pagka tamis-tamis. "Hi there, miss beautiful."
Mukha namang kinilig ang babae. "U-Uhm, are you alone?"
"Yeah,"
"Hmm, wanna drink with me?"
Umiling ako at ipinakita ang hawak ko. "Nah, I'm good."
"Oh, okay. By the way you're so handsome."
Tss. Paano na lang kaya kung malaman mo na babae ako? Masasabi mo pa kaya 'yan?
"Gee thanks." inubos ko ang alak sa glass at tumayo ng makaramdam ng pagka-ihi. "Restroom lang ako." paalam ko dun sa babae at tumango naman ito.
I stopped from walking when I realize something that I have a one of the hell problem.
Saan ako mag c-cr?! Holy shit!
Pinag-iisipan ko pa kung saan ako mag c-cr habang dahan-dahang naglalakad patungo sa restroom. Ngunit napahinto din kaagad nang may mahagip ang mata ko sa parteng madilim na bahagi nitong bar.
Pinakatitigan ko ng mabuti kung sino iyon at nagulat na lang ako nang si Theo iyon na nakikipaghalikan sa babae habang sila'y magkayakap. Dapat sanay na ako kay Theo na ganun sya lagi pero bakit parang may mali?
Sa hindi malamang dahilan, umalis ako ng bar at nagmamadaling pumara ng cab na maghahatid sa akin pauwi sa apartment.
But the weird thing is...
... why is my heart aching for the first time?
~amph1trite~