THIRD PERSON'S POV
"KRIS!" buong lakas na sigaw ni Kalia. Halos boses niya lang ang nangibabaw sa dami ng taong nagkakagulo.
Wala sa sariling tumatakbo si Kalia habang hinahanap sa dagat ng mga tao si Kris. Paulit-ulit niyang sinisigaw ang pangalan ng kaibigan pero hindi niya naririnig o nakikita manlang ang dalaga.
"Kalia!" natigil sa pagtakbo si Kalia ng biglang may humawak sa kanyang kamay. Nanlalaki ang kamay nitong nilingon ang may-ari ng kamay na biglang humawak sa kanya.
"Wally.." wala sa sariling usal ni Kalia habang naguguluhan sa kanyang nakikita.
Humagulgol lang si Wally at hindi alam ang kanyang gagawin dahil mag-iisang oras na simula ng mawala ang kanyang nobya. Nakatitig lang si Kalia sa kanya at hindi malaman ang gagawin dahil sa kanyang nakikita. Nihindi niya magawang matanggal ang kamay ng kaibigan na nakahawak pa din sa kanya dahil siya ay naguguluhan.
"B-bakit ikaw?" wala sa sariling usal ni Kalia sa kaibigan na halos nahihirapan na sa paghinga dahil sa pag-iyak.
Bumitaw si Kalia sa pagkakahawak ni Wally sa kanyang kamay. Pero muli niya itong hinawakan upang masiguro ang kanyang nakita.
Halos hindi makapaniwala si Kalia sa kanyang nakita dahil wala itong pinagbago. Malinaw na malinaw ang magiging kamatayan ni Wally sa kanyang vision.
Kamatayan na dapat ng kanyang nobya nitong si Kris.
"I know where she is." pilit pinakalma ni Kalia ang kanyang sarili upang matulungan ang kanyang dalawang kaibigan.
Hindi man lubos na malapit si Kris at Wally sa kanya pero alam niyang mabuting tao ang dalawang ito kaya gusto niya itong tulungan. Komportable siya sa dalawa at kahit kailan ay hindi siya nakaramdam ng kahit anong pagkailang o anumang problema sa dalawa. Hindi man niya pinaparamdam sa dalawa, lubos na pinapahalagahan niya presensya nila kaya naman hindi niya mapapatawad ang sarili kung anuman ang mangyari kay Kris at Wally lalo na't alam niyang may hindi magandang mangyayari sa kanila.
Hindi ugali ni Kalia ang paghawak sa kamay ng ibang tao pero hindi na niya ito inisip pa at wala sa sariling hinatak si Wally patungo kung saan matatagpuan ang kanyang nobya.
Nang makarating sa sports building, agad silang nagtungo sa elevator pero napamura nalang si Kalia ng makita niyang out of order ang elevator na magiging daan nila upang mapabilis ang pag-akyat nila sa rooftop.
"Wally..." humarap si Kalia sa kaibigan at hinawakan ito sa magkabilang braso. "You listen to me carefully. No matter what happens, pagdating na pagdating natin sa rooftop make sure na aalis agad kayo ni Kris. You will not do anything stupid. You'll leave the rooftop as soon as possible."
Hindi sumagot si Wally kaya naman napabuntong hininga nalang si Kalia. Tinitigan niya ito at kinuha ang atensyon. Ang kaninang aligagang Kalia ay muling bumalik sa kanyang sarili.
Walang emosyong tinitigan niya si Wally sa mata kaya napaiwas ito ng tingin at bahagyang tumigil sa kanyang pag-iyak.
"I hate weak people and you know that." walang emosyong sambit ni Kalia. "If you want Kris to be safe, you have to pull yourself together first."
"Kalia, what's going on?" wala sa sariling sambit ni Wally nang salubungin niya ang mata ni Kalia.
"Bloody day is coming." walang emosyong tugon ni Kalia. "Hurry up."
Nagtungo si Kalia sa emergency exit na sinundan naman ni Wally. Halos patakbo na silang umaakyat at nilalaktawan ang bawat isang hakbang upang mas mapabilis ang kanilang pag-akyat.
Ngunit huli na ang lahat...
Nang mahawakan ni Kalia ang doorknob ng pinto ng rooftop, nakarinig sila ng malakas na putok ng baril dahilan para mapaupo sila sa sahig dahil sa takot.
----
KALIA'S POV
"Who's going to start the bloody day?" naguguluhang tanong ni Aisha.
"Elimination night! You'll be seperated from the others." halos paulit-ulit ng binabasa ni Dustin ang note na galing kay Seb. Kunot noo siyang nag-angat ng tingin sa akin. "Who's others? And paano nalaman ni Seb ang elimination night na 'to?"
"I don't know." pagkibit balikat ko sa tanong ni Dustin. "I saw Supremo." tugon ko naman kay Aisha.
"Wait.. Wait.." tumayo si Aisha sa harapan namin ni Dustin at saka namewang. "I really don't get it. Future ni Supremo ang nakita mo and you even saw him na he will do something bad to Kris. Pero bakit? Eh member ni Supremo si Kris. And what's with the bloody night?"
"As far as I know, elimination night or bloody night ay ginagawa depende sa botohan ng parents." panimulang explanation ni Dustin. "Those parents na gusto ng itapon ng tuluyan ang mga anak nila or those guardians na gustong angkinin ang kayamanan ng mga kamag-anak nila na nandito sa school. And once na eliminated ang students nila, a big percentage ng kayamanan ng eliminated students ay mapupunta sa board ng school."
"That's what I know too." pagsang-ayon ko sa paliwanag ni Dustin.
We never experience the elimination night since we came here. But Dustin and I heard it from Wally since naexperience na niya ito at ganon din si Amy at Kris. And from what I know, doon nagstart ang depression and anxiety ni Kris 'coz they said it was so traumatizing to the point na ibabato mo nalang ang sarili mo sa mga naghahabol sayo para mapatay ka.
Even the top students are not excuse. They are not exempted to the elimination night.
"Wait. So ligtas ang mga students na hindi pabor ang parents?" kunot noong tanong ni Aisha. Halatang naguguluhan pa din siya and I think umaasa din siyang OO ang isasagot namin ni Dustin sa tanong niya.
Sa aming tatlo, si Aisha ang may supportive parents. Her parents let her to study here kasi nandito ako at si Dustin. Alam kasi ng parents niya na hindi mabubuhay ang anak nila ng wala kaming dalawang kaibigan niya and knowing Aisha, she's afraid to open up herself to others.
Malaki ang tiwala sa kanya ng parents niya at ganon din sa amin ni Dustin kaya pinagkatiwala siya ng parents niya kahit alam nilang delikado dito sa loob.
Pero alam kong they have issues regarding Aisha na hindi niya alam.
Let's say nakaamoy ako ng chismis at dahil ayokong masaktan si Aisha ayokong malaman niya ang nalalaman ko.
Umiwas lang kami ng tingin ni Dustin sa kanya dahil alam naming hindi siya maniniwala sa isasagot namin.
Napasinghal siya at napasabunot sa sarili, "No way! Paano nalang tayo?"
"Anong paano tayo?" kunot noong tanong ni Dustin. "Malamang ay damay ang lahat."
"Even Kalia na top student?" hindi makapaniwalang usal nito.
"Everyone with no exemption, Aisha." paglilinaw ko sa kanya.
-----
"Kalia.." pagtawag ng atensyon ni Supremo sa akin.
Agad nangunot ang noo ko ng makitang papalapit siya sa akin pero mas nangunot ang noo ko ng tumayo si Ashton sa harapan ko dahilan para maharangan niya ako. Nakatingin lang ako sa likod niya habang siya ang sumalubong sa nakangiting si Supremo.
"I need to talk to Kalia." Rinig kong sambit ni Supremo kaya bahagya akong sumilip mula sa pagkakatakip ni Ashton sa akin.
Malapad kasi ang balikat ni Ashton at 'di hamak na mas matangkad siya sa akin kaya natatakpan niya ako.
Napansin kong tumingin sa akin si Dustin at nagtataka siya na tinitigan ako kaya napakibit balikat nalang ako.
"May gagawin kami eh." tugon ni Ashton.
"It's important, Ashton." biglang sumeryoso si Supremo at muntik na niya akong mahablot mula sa likod ni Ashton kung hindi lang mabilis na nahampas ni Ashton ang kamay niya.
Kunot noong sinalubong ni Supremo ang seryosong titig ni Ashton sa kanya. "Sinabing kailangan kong kausapin si Kalia eh. Ano bang problema mo?"
Sasagot na sana si Ashton ng mapamura ako dahil biglang may umakbay sa akin at nang sundan ko ang kamay ng umakbay sa akin ay muli akong napamura.
"What the heck, Uno?" usal ko at saka ko siya siniko upang matanggal ang pagkakaakbay niya.
"Ang sakit naman." sambit niya habang hinihimas ang tiyan na siniko ko. "I just want to pick you up. May gagawin tayong activity. Remember?"
Napabuntong hininga ako.
Kailan ba tatahimik ang mundo ko?
May dalawa kaming activity sa magkaibang subjects. Sa pre-calculus, partner ko si Ashton habang sa physics naman ay si Uno ang partner ko. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil si Uno pa talaga ang pinartner sa akin. Okay na sana kung si Ashton nalang sa magkaibang subjects kahit maingay siya eh.
"Ako unang kasama ni Kalia." kunot noo namang sambit ni Ashton.
"Mauuna ang physics tomorrow." aabutin sana ni Uno ang kamay ko ng hampasin ni Ashton ang kamay niya.
"No one asked. Sa akin unang umoo si Kalia." giit ni Ashton at muli siyang humarang sa harap ko.
Kunot noo ko silang pinanuod. Hinayaan ko lang sila na magtalo sa mismong harapan ko na parang wala ako dito. Nihindi manlang nila ako tanungin kung kanino ba ako sasama muna. Sila na nagdesisyon para sa akin.
Gusto ko ng tahimik na paligid.
Naiinis na ako.
"Tara..." bigla akong hinawakan ni Dustin sa kamay at dahan-dahan na hinatak palayo sa kanila. Sana kanina niya pa ginawa 'no.
Hindi nila napansin na nawala na ako sa gitna nila dahil para silang batang nag-aagawan ng bola.
"Kalia!" kunot noo kong nilingon si supremo. Hindi pala talaga titigil din ang isang 'to. Ano bang kailangan nito sa akin?
"What do you want?" kunot noong tanong ko sa kanya.
Kumunot din ang noo niya at saka tinignan si Dustin na para bang pinapaalis ito. Nang bibitawan niya ang kamay ko, bahagya ko itong kinurot para hindi siya umalis. Tumayo siya ng maayos sa gilid ko at hindi binitawan ang kamay ko.
Alam niyang ayokong naiiwan mag-isa kasama si Supremo. Sa hindi malamang dahilan hindi ako komportable kasama siya.
Siya ang leader ng clan namin at ang sabi niya at palagi niyang pinagmamalaki, ako daw ang paborito niya. Dahil sa lahat ng miyembro niya, ako lang ang nakakagawang lumihis sa lahat ng plano niya. In short, hindi ako sang-ayon at sumusunod sa kanya sa lahat ng oras kaya daw naging paborito niya ako.
"We need you to plan something with us for a special day." nakangising sambit niya.
Nagkatinginan kami ni Dustin at mahina niyang pinisil ang kamay ko.
Ayoko mang isipin na ang special day na sinasabi niya ay ang elimination day pero base sa tono niya ay mukhang iyon nga ang tinutukoy niya.
"Why you need me?" walang emosyong sambit ko.
"Coz I know you can share some awesome ideas for us."
Gusto ko siyang sapakin ngayon din lalo na alam kong siya ang magpplano at magsisimula ng bloody day. Gusto niya pa akong idamay.
I'm not like you, Supremo.
"I'm out." tugon ko at saka hinatak papalayo si Dustin pero mabilis niya akong nahatak sa kamay dahilan para may makita na naman ako.
What the fuck...
He will kill Kris and Wally this time.
But why?
Sobrang close sila ni Wally kasi magpinsan sila. Wala akong nakikitang reason para gawin niya kay Wally ito.
He will torture them to death.
Not like the first time I saw it. Kris supposedly die in gunshot pero ngayon ay sa torture na at kasama pa si Wally.
Nanlalaking mata nakatitig lang ako kay Supremo. Bumubuka ang labi niya na para bang may sinasabi sa akin but the vision that I saw ate me up para mawala sa sarili.
Naramdaman ko nalang na napaupo ako sa malamig na semento at nakatulala sa kawalan.
"Kalia.." I saw Dustin and Ashton na nakaluhod sa harapan ko. They keep calling my name but I can't respond.
Sobrang sakit..
I don't know how to react dahil sa nakita ko.
Ashton...
This guy changed me...
"What the fuck, Kalia?" narinig kong usal ni Supremo na para bang nagalit dahil sa inakto ko.
Gustong gusto kong gawin sa kanya lahat ng nakita ko. Gustong gusto ko siyang saktan ngayon pero para akong nabato sa kinauupuan ko at hindi makagalaw.
"Supremo, I'm sorry but Kalia needs to rest." Dustin said.
"Kalia, let's go." dahan-dahan akong pinatayo ni Ashton habang nakahawak siya sa magkabilang balikat ko. Nakatitig lang siya sa akin at sa hindi malamang dahilan sinalubong ko lang ang seryosong titig niya sa akin.
----
"Ano ba talagang nakita mo?" pag-aalala ni Aisha at Dustin sa akin.
It's been two days pero hindi ko pa ding magawang sabihin sa kanila.
I already told them what I saw during our activity. Hindi ko alam kung paano ko mapapaliwanag kung paano nagbago ang vision na nakita ko last two days ago.
Alam kong maghy-hysterical silang dalawa lalo na si Dustin dahil close sila ni Wally. Alam kong hindi siya tatahimik lang sa tabi lalo na alam niya kung ano ang mangyayari kay Wally. At ayoko siyang mapahamak. Ako nalang siguro ang gagawa ng paraan para walang masamang mangyari kay Wally at Kris.
"You weren't supposed to act like that if you didn't see anything." usal ni Dustin. Nakapamewang na silang dalawa sa harapan ko kasi kanina pa sila nagtatanong pero wala akong sinasabi na kahit ano sa kanila. "It was first time, Kalia. It wasn't normal. Never kang naging affected sa mga nakikita mo."
Napapikit ako at napasapo sa aking noo. Sumasakit na ang ulo ko. Hindi talaga sila titigil sa pagpiga sa akin.
Tinignan ko sila ng seryoso. Nagkatinginan naman silang dalawa at saka tumingin din sa akin.
"Ashton..." panimula ko. Tinignan ko kung may ire-react sila but seems like they are willing to wait for the next word na sasabihin ko bago magreact. Napabuntong hininga ako at saka napaupo ng maayos. "He changed my ability."
Kumunot lang ang noo nilang dalawa na hindi ko inaasahan na magiging reaksyon lang nila.
"Yeah, diba nasabi mo na sa amin 'yan? You don't know kung paano. So what's new?" taas kilay na usal ni Aisha.
"The new is I hate it." sambit ko at saka umiwas ng tingin sa kanila.
I hate my ability and they know that.
Yung simpleng nakikita kong death ng isang taong nahahawakan ko ay hindi na ako komportable dahil wala akong magawa para sa kanila. Paano pa na ngayon ay nakikita ko na din kung ano ang maaaring gawin ng isang tao sa ibang tao in the future?
And worst pati death ng ibang tao na hindi ko naman nahahawakan ay nakikita ko din.
"It's killing me." mahinang sambit ko.
Lumuhod si Dustin sa harapan ko at hinawakan ang magkabila kong kamay. Napapikit nalang ako dahil sa totoo lang ayoko nang makakita pa ng kung anu-ano. Niyakap naman ako sa balikat ni Aisha at paulit-ulit na sinambit that they are here for me.
And I'm thankful kahit na wala silang magawa para sa akin napapagaan pa din nila ang nararamdaman ko by staying by my side.