Chapter: one
‹Clarity jaye Descartes›
I WAS IN THE MIDDLE of driving when my phone suddenly rang so I quickly answered it while my eyes were still focused on the road.
"Clar ba't ang tagal mo?" tanong ni claire.
"Wait, Malapit na ako..." ani ko sabay tingin dun sa Google Map.
"Bilisan mo ikaw na lang ang hinihintay ko..." she irritated, I gasped and turned off the call.
Nakakainis sa dinami dami pa kasing venue dito pa sa malayo, Nakakairita! Dagdag pa 'yung sakit ng balikat ko.
Two years ago the most embarrassing thing I did in my life happened, thank God and I never saw that man again.
The last thing I remember was running out and I quickly hailed a taxi, I even heard the man calling me but the only one I wanted at that time was to run away.
Napapikit naman ako sa inis dahil na-alala ko na naman iyon.
When I reached the hotel she said earlier, I immediately parked my car in the parking lot and walked quickly into the hotel. Biglang sumalubong sa akin ang mukha ni claire na parang naiinip. She stepped closer to me while looking at her watch and spoke, "Meron pa tayong 30 minutes bago makarating sa church kaya bilisan mo na." She ordered me and walked away so I could do nothing but follow her.
The room was on the first floor so we got there quickly, she opened the door and pulled me to sit on a chair, I would have protested when she raised her eyebrows at me. "Earlier, jessi called me to see if I had fixed you... " she said while arranging the makeup kits she will use.
"Anong sinabi mo?" I asked her.
"Ano pa ba? Edi sinabi ko na kasama na kita ngayon habang inaayusan ka duh, baka ma-stress pa 'yun noh." She suddenly stopped in front of me as if asking permission to start.
I sighed and then nodded. "Huwag masyadong makapal ah," I reminded her.
"Ano ka ba clar make up artist ata ako noh, kaya alam ko kung ano ang gagawin." Napa-irap na lang ako sa kawalan at inumpisahan na niyang make-up-an 'yung mukha ko.
She also finished my make-up in a few minutes. "Oh ayan edi nagmukha ka ring dalaga." I don't know if it's a compliment or an insult.
I slowly examined my face in the mirror. She only put a little make-up on me because she said it was better for me to just look natural, the make-up she used on me was just light, it's okay than stained looks like a clown noh!
She suddenly approached me and handed me the paperbag she was holding. "Suotin mo 'yan sabi ni jessi." Wala akong magawa kundi tanggapin ito. Ngayong araw ko lang naman gagawin ito kaya tiis tiis muna.
I'm here in the bathroom now looking at the dress I'm holding. Hayst! How to wear it? I'd rather wear a tuxedo than this!
I could do nothing but wear this off shoulder dress she gave me. Ng tuluyan ko ng masuot bigla akong nakaramdam ng pagka-uncomportable. Honestly ngayon lang ulit ako nagsuot ng dress as in ngayon lang ulit, pilit pa nilang pinapasuot sakin ito ni jessi she said she doesn't want to see me in a tuxedo at her wedding. I have no choice because I rejected her offer to be her maid of honor so this is all I can do for her.
I slowly went out while taking small steps because I could not walk properly due to the shortness of this dress.
Naabutan ko si claire na nakatalikod habang inaayos 'yong make-up kit na ginamit niya sa'kin kanina. Kaagad naman niyang napansin 'yung presensiya ko kaya agad siyang humarap sakin.
Kita ko namang napaawang ang labi niya habang nakatitig sa kabuuan ko kaya napailang naman ako. "Uhm, okay lang ba?" nanatili lang siyang nakatitig sakin na parang hindi makapaniwala sa nakikita niya."Papalitan ko na lang hindi bagay––" naputol 'yong sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita.
"Ang ganda mo kaya," papuri niya sakin kaya para akong nasamid. "Sana palagi na lang may okasyon para makita naman yang ganda mo." Bigla siyang lumapit sakin at inayos 'yong nakabuhaghag kong mahabang buhok.
"Kung hindi ka lang naka dress ngayon baka napag-isipan ko pang tomboy ka." Napakagat labi naman ako sa sinabi niya. May hawak siyang ipit na ang desenyo ay pulang bulalak at inilagay sa buhok ko.
So halata na pala! Kailangan ko pang maging maingat. Napaigtad naman ako ng tapikin niya ako. "Hoy anong tinutunganga mo diyan, halika na at baka mahuli pa tayo," sabi niya sabay kuha nung heels na pink at inabot sakin, tinignan ko lang siya ng may pagtataka. Anong gagawin ko diyan? What! Don't tell me na susuotin ko yan? Over my dead body!
Pero nilakihan niya lang ako ng mata, alam niya siguro 'yong iniisip ko.
Walang kibo akong naka-upo habang pinagmamasdan ko ang aking bestfriend na masayang naglalakad sa red carpet habang hawak-hawak siya ni tito. Hanggang ngayon hindi parin promoproseso sakin na nakasuot ako ng maikling dress at nakasuot din ng mataas na heels.
Kung hindi lang talaga kasal ni jessi ngayon baka kanina pa 'yon lagot sakin.
"Clar, umayos ka nga." Utos ni claire sakin, katabi ko siya ngayon dito. Tinignan ko 'yong posisyon ng legs ko at ganun na lang ang gulat ko ng maalala ko palang naka-dress ako. Kaya mabilis kong inayos 'yong upo ko at tumikhim.
"Kailan kaya darating ang Prince Charming ko?" nakangiting tanong ni claire sa kawalan habang nakatuon parin ang kanyang mata kay jessi
Napa-irap naman ako sa kanya. "Hindi na darating 'yung Prince Charming mo, natrafic ata o baka wala ng balak puntahan ka." pangaasar ko sa kanya kaya sinamaan niya ako ng tingin.
"Palibhasa wala kang boyfriend, mas lalaki ka pa nga umasta kaysa sa mga manliligaw mo kaya ayon natakot ata sila at umatras." pangaasar niya sa'kin. Eh anong pake ko mga lalaki! Kaya ko kayang mabuhay na walang lalaki noh.
Tinaasan ko lang siya ng kilay. "Hindi ko kailangan ng lalaki noh!" pagmamayabang ko sa kan'ya kaya narinig ko ang kanyang mahinang tawa.
"Sabi mo yan ah." asar niya sakin.
Magsasalita na sana ako ng makita kong papalapit na si jessi sa aming pwesto, kaya umupo ako ng tuwid at tumingin sa kanya ng diretsyo.
Mangha naman siyang napatingin sakin na para bang hindi ako 'to. Ano bang nangyayari sa mundo ba't ganito nila ako tignan.
Hayst im sure gagawa na naman ito ng eksena!
Napabuga naman ako ng hangin at nag-iwas tingin sa kan'ya. "Clar, ikaw na ba 'yan?" tili niya kaya naman napaigtad ako. kahit kailan talaga! Sa dinami dami ng tao dito ako pa 'tong napansin niya ngayon.
Imbis na magalit ako nginitian ko na lang siya ng pilit alangan namang awayin ko pa eh kasal niya ngayon. "Ay hindi ako 'to jessi," sarcastic kong sabi.
Napa-ilang naman ako ng makita ko ang ibang tao na ngayo'y nakatingin sa aming dalawa. "Grabe, babaeng-babae ka––" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng tumawa ako at bumulong sa kanya. "Ano ka ba jessi pinagtitinginan na nila tayo oh." reklamo ko sa kanya, napa-irap naman siya at maya-maya pa'y nag-umpisa na muli siyang naglakad.
Andito kami ngayon sa isang resort dahil dito nila gaganapin 'yung wedding reception. Napalinga-linga naman ako sa paligid habang tinitignan ang bawat desenyo, mga puting rosas ang pinili nilang ilagay sa may bungad at sa mga lamesahan may iba't iba ring bulaklak.
Ganito ba talaga kapag kasalan? Masyadong girly 'yung theme halatang yung babae lang ang nagpaplano eh, paano naman sa mga lalaki? sila sa gastos gano'n?
Napailing-iling naman ako. "Clar..." tawag nito sa pangalan ko kaya napatingin ako sa kan'ya.
"Tawag ka ni tito," ani ni claire at agad na naglakad paalis. Napabuntong hininga naman ako at naglakad papunta sa pwesto nila daddy at kuya clark.
Habang naglalakad ako tanaw ko 'yung ibang lalaking guest na nakatingin sa kabuuan ko kaya napayukom ang kamao ko. Kung hindi lang ako naka dress ngayon baka tulog na kayo.
Ng papalapit na ako kaagad akong sinalubong ni kuya clark at parang hindi makapaniwala sa suot ko ngayon. "Anong nangyari sayo? Umalis lang ako naging babae ka na," natatawang sabi niya. Si kuya clark, theo at jessi lang ang may alam na hindi ako straight, nung una akala ko magagalit si kuya sakin pero 'yun pala dati pa niyang alam na ganito na ako.
Inakbayan niya ako at sabay kaming naglakad papunta kay daddy. "Dad tignan mo 'yong prinsesa natin oh." Sabay turo niya sakin, bakas sa mukha ni dad ang saya habang nakatingin sa aking mukha.
Ng makalapit na kami kay dad agad 'tong nagsalita. "Ang ganda ng anak ko, nagmana ka talaga sa mommy mo," nakangiting papuri niya sakin kaya tipid naman akong ngumiti kahit hindi ako sanay na sinasabihan ng 'maganda'
"Clarity, kamusta ka na?" tanong ni dad sakin.
"Okay lang po dad," saad ko.
"Minsan naman pumasyal ka do'n saatin namimiss ka na ng pamangkin mo." pagkukwento niya.
Sa probinsiya kasi ako tumutuloy dahil tinutulungan ko 'yung lolo ko doon para mamahala sa hacienda niya, hindi ko nga alam kung kaya kong iwanan ang buhay probinsya ko doon, tahimik at malinis doon lahat sila masisipag kaya siguro mas pinili ko doon kaysa dito sa lungsod at may mga negsyo ako dun kagaya ng coffee shop kaya hindi ko maiwan-iwanan.
"Sige po, paki sabi na lang kay kuya clio na sorry po dahil hindi ko na nadadalaw 'yung pamangkin ko."
Tumango naman si dad. "Sige ba." mabait si dad pero kung magalit siya para siyang lion kaya ganun na lamang ang takot ko na magtapat sa kanya.
Bigla namang umubo si dad kaya napatingin ako sa kanya. "Dad okay kalang?" nag-aalalang tanong ko sa.
"Okay lang ako, hamog lang 'to." Ngumiti siya sakin kaya nakahinga din ako ng maluwag.
Kanina pa ako pinipilit nila claire at kuya na makisali doon kung saan ihahagis na ni jessi 'yung flower, napatingin naman ako sa mga babaeng nagsisiksikan para masalo lang 'yung bulaklak. Bakit ba kasi may ganito pa sa mga kasalan!
"Napaka kj mo naman clarity," sambit ni claire habang si kuya ay nakatingin sakin na may ngisi sa labi kaya kinunotan ko siya ng noo.
"Tingin-tingin mo diyan!" sabi ko sa kan'ya. Ang creepy ng aura niya parang may binabalak.
"Ayaw mo talagang pumunta?" tanong niya sakin.
Tumango ako.
Kaya bigla siyang lumapit at bumulong sa aking tenga. "Gusto mo bang malaman ni dad 'yung sikreto mo?" biglang nasitayuan ang aking balahibo ng banggitin niya 'to.
Ngayon lang 'to clar! Anong gusto mo sundin mo o malaman ng daddy mo? wala namang mawawala sakin kung gagawin ko 'di ba?
Naka-ilang lunok ako habang nakayukom ang aking kamao, tinignan ko si kuya ng masama. "Oo na." Pagsuko ko at padabog na pumunta dun.
Ba't ba ang malas ko ngayon! Sabing ayaw ko eh pinipilit pa ako! May pa blackmail pang nalalaman.
Huminto ako dito sa likod ng mga nagkukumpulang babae mas maganda na dito sa likod noh para hindi mapunta sakin 'yun. "Okay ladies ready na ba kayo?" masayang tanong nung emcee na lalaki rinig mo naman ang mga sigawan ng mga babae na ngayo'y nagsisitalunan.
Grabe nangangalay na ako kakatayo dito buti sana kung hindi ako naka heels. "One-two-three..." rinig ang tilian ng mga babae ng ihahagis na ni jessi 'yung hawak niya. Siguro pwede na akong umalis kaya humakbang na ako papaalis doon
Nakaka-ilang hakbang palang ako ng rinig ko ang pagtawag ni jessi sakin habang hawak-hawak niya 'yong mike. Iritado ko siyang tinapunan ng tingin ngunit nag-sign language lang siya sakin kaya mas lalo akong napakunot noo.
Tatalikod na sana ako ng mahagip ng mata ko ang flower bouquet na papunta sa pwesto ko kaya nanlaki ang aking nga mata sa gulat.
Parang nag-slow-motion ang bulalak habang papunta sakin, tinignan ko ang mga tao na nakatingin kung saan mahuhulog 'yung flower.
"Saluhin mo na..." sigaw ng ibang guest habang 'yong iba nagtitilian pa.
Parang nablanko 'yong isip ko kung sasaluhon ko ba pero isa lang alam ko ngayon hawak-hawak ko na ito. Nakailang lunok pa ako habang nakatitig sa hawak ko.
Hindi, hindi 'to pwede!
Ba't sa dinami-dami pa ng babae ba't ako pa? Parang nanginginig 'yong kamay ko at nanghihina 'yong dalawang tuhod ko habang hawak hawak itong flower bouquet, kahit na sa malayo ako rinig ko ang tawanan nila kuya clark at claire.
Mahihimatay na talaga ako sa hiya.
Bibigay na sana 'yong katawan ko ng may biglang pumulupot sa aking beywang kaya hindi ako natumba,dahan-dahan kong iminulat ang aking mata at ganun na lang ang gulat ko ng mapagtanto ko na lalaki ang sumalo sakin.
Nakasuot ito ng tuxedo habang may eye glass at maayos ang kanyang buhok na nakasuklay pagilid, matangos ang ilong, may itim na mga mata at tamang kapal ng kilay at pilikmata. Kita mo sa kanya na habulan siya ng mga babae.
Napakurap-kurap naman ako dahil sa lapit namin sa isa't isa kaya bigla akong tumayo. "Nanananching ka ah!" sabi ko sa kan'ya na ikinagulat niya.
"Miss it's not like that––" hindi na natuloy ang sasabihin niya ng biglang nagsitilian 'yung mga tao sa kilig, dahil sa hiya kaagad akong naglakad paalis dun rinig ko pa ang pagtawag sakin nung lalaki.
Nandito ako ngayon sa isang cottage hindi kalayuan dun, Hanggang ngayon hindi ko parin maproseso 'yong mga nangyari kanina, 'yung aksidenteng pagkapunta ng flower sakin at 'yong lalaking sumalo sakin.
Natigil ako sa pag-iisip ng may naramdaman akong presensiya sa aking likuran ngunit pinagsawalang bahala ko lang 'to.
Nakatingin lang ako sa kalangitan na unti-unti ng nagdidilim. Bigla namang may tumabi sakin at nagsalita, "Patawad sa nangyari kanina," aniya kaya sumilip ako kung sino 'yon at siya pala 'yong lalaki kanina.
Dali dali ko siyang iniwasan ng magdikit ang aming mga braso. "Anong ginagawa mo dito?" I asked without emotion.
"Naglalakad lakad lang ako para magpahangin ng makita kita dito na nag-iisa kaya lumapit ako sayo." Tinaasan ko naman siya ng kilay.
"Ba't dito ka pa madami namang bakante doon oh." Sabay turo ko sa mga cottage na walang tao.
Rinig ko naman ang mahina niyang tawa. "Wala naman akong gagawing masama sa'yo––"
"Ba't may sinabi ako."
"Ang sungit mo naman––" sabi niya sakin kaya sinamaan ko siya ng tingin. Mapanis sana 'yang laway mo.
Sandaling katahimikan ng bigla siyang humarap sakin at inilahad ang kanyang kamay kaya kinunotan ko siya ng noo. "Hi, I'm Marx johann," ani niya ngunit nakatingin lang ako sa kan'ya. "And you?" he asked me but I still didn't answer, a few seconds before he lowered his hand embarrassed by what I did.
"It's okay you might not be comfortable with me." Habang nakayuko na parang nanghihingi ng paumanhin. Para namang kawawa 'to baka sabihin pang wala akong puso.
Tumikhim naman ako at nagsalita, "I'm Clarity and just call me clar," tamad na saad ko sa kanya, bigla naman siyang nag-angat ng tingin habang may ngiti sa kanyang labi.
Anong nakakatuwa do'n? Naka drugs ata 'to.
"Anong ngiti-ngiti mo diyan?" iritadong tanong ko sa kanya, imbis na mawala 'yung ngiti niya mas lalo pa siyang ngumiti kaya biglang lumabas ang dalawa niyang dimple sa pisngi.
"I'm just glad you gave me your name," aniya habang nakangiti parin. Baliw na talaga 'tong lalaking ito.
"You are beautiful clar, you look like a goddess." Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa sinabi niya, sanay naman akong sinasabihan ng ganun pero ngayon parang may kakaiba.
Maya maya pa'y narinig ko ang pagtawag ni claire sakin kaya naglakad na ako papunta sa kaniya hindi kalayuan sa cottage.
"Anong ginagawa mo doon?" tanong ni claire sa'kin.
"Nagpahangin lang ako..." walang gana kong sagot.
"Kanina ka pa hinahanap ni tito bigla bigla ka na lang kasi umalis doon, nag-alala tuloy siya," ani ni claire habang naka-cross arm.
Maya-maya pa'y nagsalita muli 'to, "Clar, may hindi ka sinasabi sakin huh!" sabi ni claire na siyang ikinasalubong ng dalawa kong kilay.
"Ano 'yon?" tanong ko pero pilyong ngiti lang ang iginawad niya sa'kin sabay tingin sa aking likuran.
Kaagad kong tinignan kung ano 'yon at si marx lang pala kaya tumingin muli ako sa kanya. "'Yun lang ba?" walang gana kong tanong sa kanya.
"Sino 'yun fafa mo?" tili niya habang tinuturo si marx, napangiwi naman ako dahil sa sinabi niya.
"Hindi ah." tanggi ko.
Hayst ba't hindi ka pa umalis.
Bigla naman itong lumapit sa amin kaya sinamaan ko siya ng tingin.
Bigla naman akong tinapik ni claire dahil sa inasal ko. "Ano ka ba clar blessing na nga 'yung lumalapit sa'yo tinatanggihan mo pa." pabulong na pagkasabi niya sa'kin kaya nilakihan ko naman siya ng mata at bumulong rin ako sa kan'ya.
"Gusto mo? sayo na." Bigla namang sumilay ang nakakaloko niyang ngiti.
"Sure ka ba?" tanong niya sa'kin.
Tumango naman ako bilang sagot.
Bigla naman niya akong kinurot sa tagiliran. "Aray––"
"Gaga sa tingin mo papayag ako?bilis kausapin mo na kasi." Pangungulit niya sakin.
Nagulat naman ako ng bigla niya akong tinulak papalapit kay marx, tumingin muli ako kay claire na parang nanghihingi ng tulong para makaalis na dito pero dinedma lang niya ako.
Huminga ako ng malalim at handa na sanang magsalita ng inunahan ako ni marx. "Nakaka-istorbo ata ako sa inyong dalawa––"
"Oo kanina ka pa nakaka-istorbo eh," diretsyo kong saad sa kan'ya––opss walang preno ang bibig ko.
"Ay naku 'wag kang maniwala diyan nagpapakipot lang 'yan," pagsingit ni claire sabay tabi niya sakin.
"Ano ka ba 'wag ka ngang makisali sa amin," singhal ko sa kanya pero parang wala lang siyang narinig.
"Ahm, sige aalis muna ako marami na din kasi akong gagawin ngayon," sabi ni marx na ikinatigil naming dalawa.
Hay sa wakas aalis din pala pinatagal pa. "Sige, makakaalis ka na," sabi ko habang nakangiti ng peke.
"'Wag ka munang umalis––" itutuloy na sana ni claire 'yung sasabihin niya ng bigla kaming tinawag ni kuya sa 'di kalayuan sa'min.
"Sige ladies aalis na ako," sabi ni marx at napabaling ang tingin niya sa'kin."Bye miss Ganda." Sabay talikod nito at humakbang paalis.
"Clar narinig mo 'yon 'di ba?" kinikilig na tanong niya sakin.
Ano namang nakakakilig do'n? Naka-drugs din ata eh.
"Ewan ko sa'yo." Sabay lakad ko ng mabilis para makaalis dun, rinig ko pa ang pagtawag ni claire sakin. Bahala ka diyan, kausapin mo sarili mo, duh.
J
A/N: Godbless you'll