A powerful energy enters in my body. Naramdaman kong nadagdagan ang aking lakas. A powerful energy is flowing in my veins, yet I crave for more. Masaya akong dinamdam ito at excited na naghahanap ng pwede ko pang makukunan ng lakas, but when I see my hands tinted with blood, the happiness and excitement I feel turn into horror. I know I'm slowly turning into something I don't want to become. Ito ang maging katulad sa mga Gourmand. Mas pipiliin ko pa ang mabuhay na walang potentia kaysa magkaroon nito ngunit kapalit ang buhay ng iba.
Biglang nawalan ng lakas ang aking mga tuhod kaya napaluhod ako habang hindi makapaniwalang nakatingin sa nanginginig kong mga kamay. Bigla akong nakaamoy ng dugo kaya nilingon ko ang pinagmulan nito. Nasapo ko ang aking bibig nang makita ang matandang babae. Kalahati na lamang ng kaniyang leeg ang natira habang butas ang kaniyang dibdib. Hindi ko na kinaya nang nakitang nakamulat ang kaniyang mga mata at nakatingin ito sa akin. She is staring at me like I am the most cold-blooded creature in the planet.
"Alverda." Agad akong sinuportahan ni Papa. He is breathing heavily at mukhang halos nakalimutan niyang huminga nang makita ang patay na matanda. Nakatitig siya sa matanda. Pati siya ay hindi makapaniwalang nangyari ang lahat.
"It's alright. Hindi mo kayang sagipin lahat, Alverda," mahinahon niyang wika.
Mas lalo akong nawalan ng lakas at nanginig dahil sa kaniyang sinabi. He thought I was trying to save the woman. Hindi niya alam na ako ang pumatay sa babae. Hindi niya alam na pumatay ang kaniyang anak sa kapwa niya Summan!
Ito ba ang nakita ni Painter Philip?
"I killed her, Pa," I mumbled.
Gusto kong umiyak pero may bahagi sa akin ay proud sa aking ginawa. This is weird. Parang hindi lang ako ang may control sa aking katawan.
Saglit na nanigas si Papa at natahimik. Muntik niya akong nabitawan pero muli siyang natauhan at sinubukan akong patayuin.
"Tumayo ka, Alverda. Kailangan nating iligpit ang lahat."
Tumayo ako kahit nanginginig. Binitawan ako ni Papa at nasapo niya ang kaniyang noo sabay hinga nang malalim. Walang nagsalita. Ang natural na tunog ng Kagubatan ang nangigibaw dahilan kung bakit ako mas naging guilty. Kahit ang kalikasan ay hindi sang-ayon sa aking ginawa. I can feel their hatred towards me.
Am I that bad?
"Nasaan po ang ibang Elders, Pa?" mahina kong tanong paglipas ng ilang minuto.
"Nasa kanilang bahay. Nasa pinakadulo tayo ng Kagubatan, Alverda." Tumingin sa paligid si Papa bago lumapit sa matanda at umupo katabi nito. "Siya ang nagpatawag sa 'kin dito. Her name is Nita. Gusto niyang ibigay sa 'kin ang kaniyang potentia pero nakuha mo ito." Pinapikit ni Papa ang mga mata ng matanda bago siya tumayo at lumapit sa katawan ng halimaw.
Tahimik akong sumunod sa kaniya. "Ano po ang potentia niya, Pa?"
"Dreamer siya, Alverda. May kakayahan siyang makita ang nakaraan at ang kinabukasan pamamagitan sa kaniyang panaginip. Lahat ng mga panaginip niya ay nangyari na at may mangyayari pa."
"Kunin niyo lang po ang kaniyang potentia mula sa 'kin," pakiusap ko.
Kapag nakuha ni Papa mula sa akin ang potentia ni Elder Nita, baka mababawasan ang konsensiyang aking nararamdaman.
Sumulyap sa 'kin si Papa. "Wala akong potentia para gawin iyan, Alverda. Ikaw, bilang Gourmand, baka katulad ang potentia mo kay Abaddon. Lamia ang tawag sa potentia na nakuha mo mula sa Gourmand. Kaya mong kunin ang lakas o ang potentia ng ibang nilalang. Ang ibang Gourmand, kaya nilang kunin ang lakas ng kanilang biktima pero hindi ang kanilang potentia sa pamamagitan ng pagkain ng puso nila. Iyan ang dahilan kung bakit madalas pumapatay ang mga Gourmand, they want to gain more strength and potentia. Hindi nila kailangan ng pagkain tulad natin dahil ang enerhiya mula sa iba't-ibang potentia ng kanilang mga biktima ay kayang suportahan ang kanilang katawan. Habang kumakain tayo, pumapatay naman sila."
Hindi ako nakasagot. Nanigas akong nakatayo habang pinagmasdan ang ginawa ni Papa. He is observing the creature I killed. Malaki at mataas ito, parang ten footer. Shiny ang itim niya na balat at madulas ito at malansa. Malaki ang kaniyang mga mata na kulay puti at matutulis ang kaniyang mga ngipin.
"Walang nilalang na ganito sa Summa pero pamilyar siya sa akin," sabi ni Papa sa kaniyang sarili.
Saglit na katahimikan ang lumipas bago muli siyang nagsalita.
"Nakita ko ito sa pinta ni Philippian," may diin na sabi ni Papa at sinipa ang halimaw. "Mahirap makapasok dito sa Summa dahil sa border. Kung gustong gisingin ni Abaddon ang iyong potentia, Avarus mismo ang kaniyang ipadadala dito o 'di kaya'y ang iyong ina."
Ibig sabihin si Painter Philip ang may kagagawan nito?
Maliban sa pagiging visionary, Painter Philip has a potentia that is called Artwork Genesis. He has the ability to create objects and being by painting them. He can also create a new world by painting it. Kaya niya rin gumawa ng armors and even portals. Ito ang dahilan kung bakit Painter Philip o Pintor ang tawag sa kaniya.
During the D.C extermination o 'yong gulong naging dahilan ng pagkawala ng Delta Calamus, Painter Philip saved a lot of creatures. Mas malakas ang kaniyang potentia na Artwork Genesis kaysa vision. He is only able to see the outcome of a decision once it is made, while he can use Art Genesis whenever he wants.
Tumingin sa ibang direksiyon si Papa habang pilit na pinapakalma ang sarili. Narinig ko ang kaniyang hindi normal na paghinga dahil sa galit na pilit tinatago. Naka-focus lamang ako kay Papa nang may bigla akong narinig. Mga yapak ito na papalapit sa aming kinalalagyan.
"May paparating, Pa," sabi ko habang nakatingin sa direksiyong pinagmulan ng mga yapak.
Nilingon ni Papa ang direksiyon na aking pinagmamasdan. Pilit kong kinukumbinsi ang aking sarili na hindi si Painter Philip ang may kagagawan nito. Ang kabutihan at kapayapaan ng aming bansa at pamilya ang nais niyang panatiliin. Posibleng ibang nilalang ang may kagagawan nito na gustong sirain ang aming pamilya dahil kapag hindi na maganda ang relasiyon namin sa isa't-isa, madali na lamang pabagsakin ang aming bansa.
Nanlaki ang aking mga mata nang biglang may sumulpot sa aking harapan, mga jumper. Pinalibutan nila ako habang may pilit na dinadakip si Papa pero nahihirapan sila dahil si Papa ang pinakamalakas na jumper.
Hindi totoo ang mga yapak na aking narinig kanina. Ginawa nila iyon para isisipin ko na matagal pa silang makakarating sa akin. Now, they are ready to attack me.
"Bakit niyo ito ginagawa? Pag-usapan natin ito," sabi ni Papa habang palipat-lipat ng pwesto.
"Then calm down, Christopher. Kailangan lang nating siguraduhin na hindi na makabibiktima ang iyong anak."
Agad kong inilipat ang aking tingin sa bagong dating na si Painter Philip. He is trying to hide a smile. Masaya ba siya na nangyari ang kaniyang nakita? O baka masaya siya dahil nagtagumpay ang kaniyang plano?
"Alam kung masunurin ka, Alverda. Sumama ka sa akin. Dadalhin kita sa Pecunia," sabi ni Painter Philip habang papalapit sa akin.
Napatitig ako sa kaniya.
Walang problema sa akin kung lalagyan ako ng APM. Ayaw ko lang ipadala sa Canora si Papa. Kapag patuloy siya sa panggagamot, posibleng ikamamatay niya ito. Ayaw ko itong mangyari.
Yumuko ako upang iwasan ang mga mata ni Painter Philip. "Ayaw kong ipadala sa Canora si Papa," mahina kong sabi. "Malapit na ang aking birthday, Painter Philip. Gusto ko siyang makasama."
Saglit na yinakap ng katahimikan ang paligid at si Painter Philip ang bumasag nito.
"We made a deal, Alverda. We have people to protect. Kahit hindi sila Summan, kailangan natin silang tulungan."
"Pero pamilya tayo, Painter Philip. We have to prioritize our family before anyone else." Tumulo ang aking mga luha.
Tinitigan ako ni Painter Philip at naramdaman kong humakbang ng isang beses ang mga Jumper na nakapaligid sa akin.
"I am a leader and I must fulfill my duties," may diin na bigkas ni Painter Philip.
Ama ka rin, Painter Philip. I wonder, does your daughter seek for your love and attention? Pinahalagahan mo ba siya o mas binibigyan mo ng importansiya ang pagiging pinuno?
Tumalikod siya at naglakad papalayo mula sa akin. Hahawakan sana ako ng isang Jumper pero bigla na namang kumilos nang mabilis ang aking mga paa at patungo ako kay Painter Philip. I'm about to twist his neck when I hear my father calling my name.
Natigilan ako dahilan kung bakit ako nadakip ng mga Jumper. Someone hits me and I feel lower lip open up.
"Tigilan niyo 'yan!" Biglang dumating sa aking harapan si Papa. Hihilahin niya sana ang isa sa mga Jumper nang nakita niyang umusok ng berde ang aking labi at kusa itong nagamot.
Nagulat silang lahat kahit si Painter Philip pero agad niyang tinago ang pagkagulat.
"I'm a Gourmand but I'm also a Balindong. I'm a healer!" sigaw ko.
Titig na titig sa akin si Painter Philip habang si Papa ay nagulat pa rin. Kakaunti na lang ang mga healer. May rason na ako upang hindi magpalagay ng APM at matutulungan si Papa.
"Sasama ako ni Papa sa Canora," dagdag ko.
Ngumisi si Painter Philip at muling lumapit sa akin. Magkatabi sila ni Papa pero mukhang hindi niya pinapansin ang presensiya ng kaniyang kapatid.
"Pupunta ka sa Canora at gagawa ng gulo. You're a healer, but you are also a murderer."
Magsasalita sana si Papa pero hindi niya natuloy nang nakawala ako mula sa mga Jumper at binuhat si Painter Philip pamamagitan ng pagsakal. I'm moving very fast. Huminto ako nang nauntog ang likod ni Painter Philip sa katawan ng malaking puno. He's gasping but I grip his neck tighter.
Biglang may humila sa aking buhok dahilan kung bakit ko nabitawan si Painter Philip. I grab the wrist of the attacker and turn it while dropping him down. Bago siya makabawi ay pinatigas ko aking mga daliri at pinutol ang kaniyang ulo.
"Don't move or we'll kill your father," umalingawngaw ang boses ni Painter Philip na puno ng pangbabanta.
Liningon ko sila habang may mga ibong marahas na nagliliparan dahil sa kaguluhang nangyayari.
Hawak nila si Papa. May dagger malapit sa kaniyang leeg at ilang bahagi ng kaniyang katawan. Kahit anong kilos ang gagawin niya ay masasaksak siya. Painter Philip probably made those daggers. Posible rin na may mahika na nakakapit ng mga ito.
I breathe deeply as I keep my gaze on them. I lift my hands, making a circle motion. Green smoke starts coming out.
"You can project energy?" hindi makapaniwalang tanong ni Painter Philip. "Saan mo 'yan natutunan?"
I smirk and my father mirrors my expression. Napansin iyon ni Painter Philip kaya hinawakan niya nang mahigpit ang dagger at mas idiniin ito sa leeg ni Papa. Tumagos na ito nang kaunti sa balat ni Papa at may dugong tumulo. Muli na namang nabuhay ang aking potentia bilang Gourmand. Bumilis ang tibok ng aking puso. Hindi ko pa naranasan na pagsabayin ang aking mga potentia. I don't know how to use them together.
Lumalakas na ang usok na aking nabubuo. Pakakawalan ko sana ito nang bigla akong nahilo. Iba't-ibang imahe ang nabuo sa aking isipan. May nagpapatayan, may tumatakbo, potentia laban potentia, at nakita ko ang mukha ng mga Gourmand, Avarus, Summan, Pecunian, at ang pamilyang Portvin.
Am I seeing the D.C extermination?
Biglang naglaho ang aking usok na nabuo nang bigla akong nakaramdam ng panghihina at kagustuhang ipikit ang mga mata. May kakaibang enerhiyang dumadaloy sa aking kaugatan habang may bumubulong sa akin ng, "Ipikit ang iyong mga mata upang iyong makita ang nakaraan o ang kinabukasan."