Kairi's P.O.V
"BE my date."
Lakas loob niya pagkasabi pinagtitinginan tuloy kami. Tinulak ko noo niya gamit ang aking hintuturo ayon para tuloy siyang palaka.
Narinig niyang pinagtatawanan kaya tumayo bigla at bumalik sa kaniyang upuan.
"Kairi sumusobra ka na kapag hindi ako nakapagpigil hahalikan kita," seryoso niyang sabi. Kaya napatakip ako bigla ng bibig mahirap na baka mahalikan.
"Bwisit ka! Pabigla-bigla ka buti nga 'yan lang ginawa ko sa'yo!" Inirapan ko siya. Mabuti wala ako sakit sa puso kung hindi kanina pa ako inatake rito.
"Pabigla-bigla ka diyan, dahan-dahan nga pagkasabi ko OA ka lang mag-react." Tinignan niya ako ng nakakaloko.
"Ah! Ang iniisip mo date as in couple date." Humalakhak siya sa pagtawa iniisip tuloy ng iba na nababaliw. Bahala siya sa buhay niya.
"Ok, sorry nagkamali ako ng sinabi. Ang dapat kong sabihin friendly date kaya forgive me na please." Tinaasan ko siya ng kilay.
"Sino ba naman ako para hindi magpatawad diyos nga nagpapatawad ako pa kaya, sige na apology accepted," biglang kuminang ang kaniyang mata.
"So payag ka na rin na sumama sa akin sa weekend?" Napapaisip ako, ano naman kasi mapapalaya ko kung sasamahan ko siya?
"May mapapala ba ako sa pagsama sa'yo?" Nagdadalawang isip ako, kasi ayoko nang mga sosyal na gathering hindi ako sanay.
"Mayron isa na ro'n ang makasama kita ng matagal." Bulong na sabi niya sa sarili pero rinig ko naman kalokohan.
"Alam mo Drei kung bubulong ka rin lang naman, eh ayusin mo kasi naririnig ko it's useless!" nakakainis sana sinabi na lang tsk.
"Pasensya na kung palpak ako basta mageenjoy ka ipapakilala kita sa mga friends ko. Don't worry makakasundo mo sila." Napahilamos ako sa aking mukha. Mga kaibigan na puro mayayaman tapos pataasan ng ihi.
"Hindi pa ako pumapayag may dalawang araw pa para pag-isipan ko. Kaya starting today simulan mo ng  magdasal sa lahat ng santo." Pagbibiro ko at natawa ng mahina, nakita ko napangisi siya.
"Anong oras at date ngayon?" Nagtaka ako, ano naman connection sa usapan namin?
"Bakit mo tinatanong? Ayan oh, may relo ka ba't kaya hindi mo tignan."
"Para malaman ko 'yong exact moment na na-in love ako sa'yo." May pahawak-hawak pa sa kaniyang labi. Inaakit ba niya ako? Ang lakas din ng bilib sa sarili.
"Whatever! Inlalabo 'yan pagmumukha mo tara na nga may next class pa tayo." Kinuha ko na bag ko at nauna nang naglakad. Bahala siyang sumunod, tutal para naman aso na palaging  nakasunod sa akin.
Naglalakad kami papunta sa acting room kung saan nagkalat ang mga malalantod sa mundo. Iyong tipong ang kakati ng katawan, parang mga bulate na binudburan ng asin. Kung makakilos halatang halata eh!
"Hoy!" Tinampal ko siya sa balikat kaya napatingin sa akin.
"Bakit namiss mo ako agad?" Agad siyang umakbay sa akin.
"Bwisit ka alisin mo 'yan mga kamay mo kung ayaw mo tadyakan kita!" Pinandilatan ko siya ng mata.
"Heto na nga oh! Atat masyado, bakit ka kasi nangangalabit wala pa nga gabi?" puro talaga kalokohan ang nasa isip.
"Iyong mga fan girls mo kung makatingin sa'yo parang hinuhubaran ka na, at kung tumingin may kasamang pagnanasa." Tinuro ko 'yong mga malalantod na nagkalat sa paligid.
"Hayaan mo sila basta nasa isang tao lang ang aking mata." Kinindatan ako at sabay umakbay.
"Tsk! Dukutin ko 'yan mata mo eh!" Inalis ko pagkakaakbay niya at binilisan ang paglalakad.
"Babe wait!" rinig kong pagtawag niya.
..........
Pagdating namin sa room umupo na ako at umupo na rin siya. Sigurado ako hindi na naman ako titigilan nito.
Pero himila tahimik lang na nakaupo at nagtitipa sa kaniyang cellphone, kaya hinayaan ko na lang. Nagbasa na muna ako habang hinihintay si prof.
"Kairi, give me your phone." Hindi pa ako nagsasalita nilahad na niya ang kaniyang kamay.
Binigay ko sa kaniya phone ko at hindi ko alam kung ano ginagawa. Kung may gagawin kalokohan ito sa phone ko malilintikan talaga ito sa akin.
"Kairi, ito na phone mo." Tinignan ko siya pero hindi sa akin nakatingin kung hindi sa phone pa rin niya. Tinignan ko phone ko kung may ginawa siya wala naman kaya tinago ko na lang sa loob ng bag ko.
Ilang minuto na ang lumipas dapat nagstart na ang klase namin kaso wala pa rin prof. Maya-maya may narinig kami sa speaker nang announcement, wala ng afternoon class kasi may meeting lahat ng teachers.
Kaya nilaan na lang namin ang nalalabing oras para sa gagawin namin na activity. Nagkumpol kumpol kami at sinimulan na ang pagpupulong.
"So may naisip na ba kayo na theme natin?" bungad ni Drei. Feeling bossy napapailing na lang ako.
"Naisip ko parang winter sonata ang dating or autumn in my heart. Ang ganda kasi kuhanan ng scene lalo na kapag may mga snow," sabi ng kagrupo namin. Feeling ko bakla ito, kasi kung tuwid na lalaki 'yan hindi ganyan ang maiisip.
"Kaso nasa pilipinas tayo wala snow sa atin, paano natin mapapanindigan na totoong snow ang makukuhanan natin sa video at hindi gawa-gawa lang?" Singit ko sa usapan.
"Madali na 'yan basta dapat mayron nakaassign sa props, director of photography at tagakuha ng video." Lahat kami napatingin sa isa't isa.
"Lima lang tayo sa grupo paano natin paghahatian?" tanong ng isang weirdo na genius na ewan, dahil hindi na makita ang mata sa sobrang kapal ng salamin.
"Bago tayo magproceed diyan, gusto ko lang itanong kung agree na kayo sa theme natin?" Tinignan ko sila isa-isa at wala ata balak magsalita.
"Ako wala problema sa akin maganda ang idea mo, basta hindi lang tayo magkaproblema sa pagkuha ng makatotohanan na snow." Ngumiti ako at nagsitanguhan na sila.
"Ok, if agree na ang lahat kailangan natin ng dalawang tao na gagawa ng scene. Supposed to be girl and boy kasi winter sonata nga ang datingan." Lahat sila tumingin sa akin pero alam ko naman na ang ibig nila sabihin.
"Ok fine, tutal ako lang naman babae rito so wala ako choice game ako!" masiglang pagkasabi ko.
"Kung pumayag na si Kairi na mag-portray ng role ako naman sa lalaki," pagvolunteer ni Drei. Hindi ako nagulat dahil sadyang makapal na ang mukha.
"Ok good, so ako na bahala sa pagkuha ng video." Pagtaas ng kamay nung feeling ko hindi straight.
"Ako na rin bahala sa ilaw." Taas kamay din nung weirdo.
"Sa akin na 'yong props," lakas loob sabi nung chinito na halos wala ng mata dahil sa kasingkitan.
Hindi ko na inalam mga pangalan nila. Nasabi na nung nagpakilala kami isa-isa sadyang nakalimutan ko lang.
"Basta siguraduhin mo na magmukhang snow ah at saka huwag tayo magmadali sa paggawa, next week pa naman ang pagpasa ako na bahala magedit at maglapat ng music," mahabang sabi ko na sinang-ayunan nilang lahat.
"Tulungan ko na lang siya magedit at maglapat ng music." Nakatingin sabi sa akin ni Drei.
"Ok, it's final bukas try natin subukan para malaman natin kung mayroong mgiging problema." Tumango lang kaming lahat.
Pagkatapos ng pagpupulong namin nagsiuwian na sila kasi suspended na rin ang afternoon class.
Pagkatapos ko ayusin ang aking gamit tumayo na rin ako para umuwi.
"Kairi uuwi ka na ba?" Napalingon ako sa nagsalita at si Drei 'yon.
"Oo, wala naman na klase." Hinintay ko siya makalapit sa akin at sabay kami naglakad.
"Hatid na kita sa inyo." Pagpresenta niya. Tumigil ako saglit para makapagisip. Kaso hindi pa ako nakakapagisip hinila na niya ako papunta sa parking lot.
Pagdating namin pinatunog niya ang kaniyang kotse at binuksan ang passenger seat.
"Get in." Maawtoridad niyang utos sa akin. Pumasok ako at sinara ang pinto, umikot siya papunta sa driver seat. Pagpasok niya binatukan ko agad.
"Aray! Ba't ka ba nangbabatok?" Hinimas niya ang kaniyang ulo na binatukan ko.
"Kung makautos ka parang girlfriend mo ako ah!" malakas na pagkasabi ko.
"Doon din naman punta natin." Bulong na sabi niya kaso narinig ko na naman.
"Alam mo huwag ka na bumulong wala rin saysay!" Inis na sabi ko sabay flip ng aking hair.
"Talagang pinarinig ko sa'yo, kapag dumating ang araw na 'yon ako na ang pinakasamayang tao sa mundo." Malawak na ngiti ang ginawad niya.
"Puwes, mag-isa ka." Inirapan ko siya at tumingin sa labas.
Binuksan na niya ang makina ng kotse at pinaandar. Infairness mabango at malinis ang loob mapalinis siguro ang tao na 'to.
Tahimik lang naging biyahe namin, nagtampo rin siguro dahil sa sinabi ko paano puro kasi siya kalokohan. Tinuro ko kung saan ang daan papunta sa amin. Hindi ko namalayan nasa bahay na pala kami. Pagtingin ko sa aking relo five pm pa lang maaga pa pala.
"Gusto mo pumasok muna sa loob para makapagpahinga ka?" Bungad na tanong ko sa kaniya paglabas namin sa kotse.
"Ok lang ba baka magalit mommy mo?" Napakamot sa batok, may hiya din pala ang hudas na 'to.
"Wala pa mama ko nasa grocery pa siya 'yon ang family business namin." Nakatingin ako sa kaniya pero hindi siya makatingin sa akin ng diretso.
"Hay naku tara na nga!" Hindi ko na siya hinintay magsalita basta ko na lang siya hinila.
Pagpasok namin sa loob naabutan lang namin si Nanay Lita. Siya 'yong kasama namin sa bahay, matagal na siya sa pamilya Caringal hindi pa ako pinapanganak kasama na siya ni mama.
"Nay, pakihanda niyo naman po kami ng meryenda salamat nay." Pagkasabi ko umalis na siya.
Nakita ko si Drei na panay tingin sa loob ng aming bahay feeling at home lang ang peg.
"Iyan ba papa mo?" Turo niya sa picture frame na nakasabit sa wall.
"Oo" maikling sagot ko at natahimik.
"I'm sorry, Kairi," paghingi niya ng paumanhin. Siguro nahalata niya natahimik ako.
"Ok lang." Tinampal ko siya ng mahina sa balikat.
"Ang cute mo nung bata ka," sabi niya habang busy sa pagtingin ng ibang larawan.
"Ano ako hayop para sabihan mo ng cute?" Sinabunutan ko siya.
"Ok sorry, nakalimutan ko maganda pala oh 'yan ah huwag ka na magalit diyan!" Inayos niya pagkagulo ng buhok niya.
"Hindi ba kayo nalulungkot ng mama mo na kayo lang dalawa magkasama?" Tumabi ako sa kaniya at pinagmasdan ang family picture namin.
"Malungkot siyempre pero hindi ko lang pinapakita kay mama, dahil ayoko na ako ang maging dahilan nang kahinaan niya." Malungkot na boses ang pinakawalan ko.
Humarap bigla sa akin si Drei na pinagtaka ko. "Huwag ka na malungkot dahil hindi lang mama mo ang kasama mo, kung hindi nandito ako ipaparamdam ko sa'yo hindi ka nag-iisa." Nakahawak siya sa kamay ko na nakatingin kami pareho sa isa't isa.
"Kairi, nakahanda na meryenda niyo." Pagsulpot ni Nanay Lita kaya napabitaw kami pareho ni Drei.
"Salamat nay." Pilit na ngiti ang binigay ko sa kaniya. Awkward lang dahil naabutan niya kami na gano'n ang eksena.
"Tara do'n tayo sa dining." Hinila ko na siya agad.
Habang nagmemeryenda kami nagkwentuhan kami tungkol sa personal gaya ng favorite food, color, music, movie, novel at kung ano pa. Buti pa 'to si Drei wala problema sa pamilya pati sa kaibigan. Mayron pala siya childhood bestfriend nag-aaral sa ibang university.
"Bakit pala hindi ka nag-aral sa Stanford Academy nandoon pala childhood bestfriend mo?" Tanong ko sa kaniya habang sumusubo ng cake.
"Sa school kasi natin nag-aral si daddy ko pati si kuya at ate kaya do'n din nila ako pinapasok." Tumango tango lang ako. Hindi halatang loyal sila sa school namin.
"Alam mo matagal ko na idolo ang daddy mo pati kuya at ate mo. Magaling kasi sila ang dami na nilang nagawang movie na blockbusters, tapos humakot ng sangkaterbang awards sa famas at sa ibang bansa, 'yon nga lang hanggang sa tv ko lang sila nakikita." Malungkot na pagkasabi ko kaya napayuko ako.
"Huwag ka na malungkot diyan next time ipapakilala kita sa kanila ng personal." Inangat ko bigla ang mukha ko dahil sa sinabi niya.
"Talaga?"
"Oo, talagang-talaga." Napahawak ako bigla sa kamay niya dahil sa kasiyahan.
"Ubusin mo na 'yan." Turo ko sa cake na kinakain namin.
Tinignan ko orasan nasa wall six pm na pala ako na lang magluto sigurado pagod si mama.
"Drei rito ka na mag-dinner magluluto ako." Tumayo ako at pumunta sa ref para tignan ang pwede ko lutuin.
Tinignan ko siya na nakatulala at nasa bibig pa rin ang tinidor.
"Hoy! Ba't nakasalpak pa rin 'yan tinidor sa bibig mo at tulala ka diyan napano ka?" Natatawang tanong ko.
"Hindi kasi ako makapaniwala na rito ako magdi-dinner."
"Puwes maniwala ka dahil ako ang nagsabi." Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya dahil naghagilap na ako sa ref ng mailuluto.
Naalala ko pareho namin favorite ang caldereta pati si mama favorite rin niya, kaya 'yon na lang ang iluluto ko sakto kompleto lahat.
Nagsimula na ako magluto at pinapanood lang ako ni Drei. Gusto niya tumulong pero pinigilan ko kaya no choice siya kung hindi ang panoorin ako.
Pagkatapos ko lutuin pinatikim ko kay Drei.
"Kumusta ang lasa?" Tinignan ko magiging reaksyon niya.
"Masarap! Kasing sarap mo siguro magmahal." Niyakap niya ako bigla 'yong hindi mahigpit tama lang kumbaga.
"Kairi anak dumating ka na ba?" Narining kong boses ni mama kaya napabitaw kami agad.
"Ma, nasa kusina po kami!" malakas na pagkasabi ko para marinig niya.
Pagpasok ni mama agad siya napatingin kay Drei at nakita ko tumango siya kay mama.
"Good evening po," magalang na pagbati niya.
"Good evening din sa'yo." Hindi mataray na pagkasabi ni mama 'yon nga lang nagtataka.
"Hi ma!" Nagmano ako at humalik sa kaniya.
"Ma, si Drei po kaklase ko." Pagpapakilala ko halatang nanginginig ang katawan niya.
"Nice meeting you po tita." Pilit na ngiti ang pinakita niya nanenerbyos nga.
"Ma, nagluto po ako kain na tayo." Hinila ko si mama sa hapag kainan at umupo na rin kami ni Drei.
Ramdam ko tahimik ang environment kaya ako na ang nagbukas ng usapan.
"Ma, alam niyo po ba si Drei lang ang matalik na kaibigan ko sa school. Siya lang ang nakakaintindi sa akin at siya lang din ang nakakasabay sa gusto at ayaw ko," malambing na pagkwento ko at nakita ko napangiti si Drei.
"Salamat naman hijo kung gano'n alam mo naman pinagdaanan namin mag-ina. Salamat sa'yo kasi hindi mo iniwan ang anak ko gaya ng ginawa ng mga kaibigan niya sa kaniya." Nakatingin siya kay Drei na parang naluluha.
"Huwag po kayo mag-alala tita hindi ko po 'yon gagawin kay Kairi makakaasa po kayo." Isang ngiti lang ang pinakita niya kay mama.
"At alam niyo rin po ba galing si Drei sa sikat na pamilyang director. 'Di ba idol niyo si Dir. Dreima Capistrano ate po niya, at saka papa niya si Dir. Rei Capistrano at kuya niya si Dir. Dred Capistrano," namilog bigla mata ni mama.
"Talaga! Naku talagang pinagpala ka hijo. Pareho namin silang idolo ang gaganda ng mga ginawa nilang pelikula. Basta ito lang maipapayo ko sa inyo, mag-aral kayong mabuti balang araw kayo rin ang susunod sa mga yapak nila," pagpapaalala sa amin.
Marami pa kaming napagkwentuhan. Sa maikling oras na nakasama ni mama si Drei naging close na sila. Lalo ko pa siyang nakilala gano'n din ako sa kaniya. Pagkatapos ng dinner nagpaalam na siya kay mama at sa akin.
Umakyat na rin ako sa aking kwarto naglinis ng katawan at skin routine ko. Pahiga na sana ako sa aking kama para matulog ng magring ang phone ko. Tinignan ko ang oras ten pm na sino naman ang tatawag sa akin medyo late na. Kinuha ko ang aking phone at binasa ang caller id at ang lumitaw na pangalan.....
"Your future boyfriend."