Lalong nainis si Daniel nang umalis si Kath kasama ang kaibigan nito dahil hindi man lamang ito humingi ng sorry. Sa isip niya ay mabuti na lamang at babae ito at marunong siyang rumespeto kahit punong-puno na siya rito. Mabuti na lang din dahil hinigit si Kath ni Aeriel dahil baka mas lalo pang humaba ang pagtatalo ng dalawa.
“Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo?” tanong ng binata sa kaibigan upang ito ay kaniyang kumustahin.
“Ayos lang ako, DJ. Hindi naman ako ganoon nasaktan.”
“Excuse po. Ma’am, pwede raw po kayo maglinis at magpalit ng damit kung may extra raw po kayo. Mayroon pong comfort room dito sa loob,” singit ng isang crew sa pag-uusap nila.
“Sige po.”
Sumunod naman ang dalawa sa crew papunta sa comfort room. Bukod naman ‘yong comfort room nila para sa mga customers nila. Pagkapasok ni Gab ay naghintay na lang si DJ sa labas. Habang naghihintay si DJ sa kaibigan niya, naalala niya noong mga panahong siya naman ang nabubully. Nandyaan si Gab upang ipagtanggol siya sa mga taong laging nang-aaway sa kaniya pero ngayon, siya na ang gumagawa n’on kay Gab.
Si Gab ay childhood friend ni DJ. Six years old siya nang makilala niya ito. Bagong lipat sina Gab at ang pamilya nito sa katabing bahay nila na paupahan pero sabi ng tatay niya ay may nakabili na nito at pinarenovate ng magulang ni Gab. Dahil wala naman kaibigan noon si DJ, ang dalaga na ang unang naging kaibigan nito. Ito ang unang lumapit sa kaniya dahil sobrang mahiyain pa si DJ noon. Marahil hindi siya sanay na makihalubilo sa ibang tao. Pero dahil kay Gab, nakaalis si DJ sa comfort zone nito kaya malaki ang kaniyang pasasalamat sa kaibigan. Sa bawat taon na lumilipas, natuto na siya makipagkaibigan.
“Grabe yung babae kanina nho? Nag-sorry na lang sana siya, hindi yung makikipag-away pa.”
“Di ba sabi niya hindi naman ‘yon sinasadya.”
“Pero nakita nung lalaki na kasama nung girl na natalapid na sinadya talaga nung babae na iharang yung isa niyang paa.”
“Mukha naman mabait yung babae. Nasaktan lang siguro siya dahil pinagbintangan siya.”
“Hay nako! Oras ng trabaho puro kayo chismisan.”
Ilan lang ‘yan sa mga narinig ni DJ habang hinihintay si Gab na matapos magpalit ng damit. Hindi naman niya intension na magbintang pero kitang-kita talaga ng dalawa niyang mga mata ang ginawa nito sa kaniyang kaibigan. Hindi pa rin siya makapaniwala na magagawa ito ni Kathryn dahil ang buong alam niya ay nagbago na ito.
“Let’s go?”
Tapos na si Gab magbihis at nagpasalamat na ang dalawa sa mg crew at manager na tumulong sa kanila. Nahihiya sila dahil naging dahilan pa ito ng pagkakaroon ng kalat sa fast food nila.
Kinabuksan ay maagang nagising si Daniel. Hindi na ito bago sa kaniya dahil maaga talaga siyang gumigising kahit noon pa man para maaga rin siyang makarating sa school. Ayaw na ayaw niya na ma-late sa school o abutin ng traffic sa byahe.
Pagkagising ay bumangon na siya at inimis ang kaniyang higaan. Ang kaniyang higaan ay isang papag na nakalagay sa salas nila. Bata pa lamag siya ay sanay na siya sa ganitong higaan kaya ngayon ay hindi siya pinagsasakitan ng likod o katawan. Mas gusto pa niya ito kaysa sa kama dahil mainit daw ito sa katawan.
“Anak , gising ka na pala,” puna sa kaniya ng Tatay niya, “Halika na dito, mag-aalmusal na tayo.”
“Sige po. Magtitiklop lang po ako ng kumot.”
“Bilisan mo na diyan, Iho. Tawagin mo na rin sina Nanay Marie at Tatay Teto mo.”
Inilagay na ni DJ ang kaniyang unan at kumot sa kwarto ng mga magulang upang dito itago. Agad din naman niya tinawag sina Aling Marie at Mang Teto upang sabay-sabay na sila kumain ng umaga.
Ang dalawang ito ay tatlong taon nang nasa kanila. Hindi nila ito kamang-anak. Nakilala lang nila ang dalawang ito nang tulungan ng mga magulang ni DJ. Dahil wala silang maalala tungkol sa kanilang buhay, nagpasya sina Aling Karla at Mang Rommel na kupkupin na lang ang mag-asawa. Hirap man sila sa buhay ay alam nila na mas mahirap mamuhay ng hindi moa lam kung sino mga nakakasalamuha mo at hindi mo alam kung nasaan ka.
Nakita ni DJ ang dalawa na nakaupo sa labas ng bahay, tila malalim ang iniisip. Sigurado siya na tungkol na naman sa anak nila ang iniisip ng dalawa.
“Ang lalim na naman po ng iniisip niyo,” sambit niya habang palapit sa dalawa. umupo siya sa gitna ng dalawa.
“Gising ka na pala. Maaga ba pasok mo ngayon?” tanong sa kaniya ni Aling Marie.
“Opo eh. Bakit po pala nandito kayo sa labas? Kakain na raw po tayo sabi ni Nanay.”
“Nagpapahangin lang kami, Iho. Masarap kasi ang lamig ng hangin kapag ganitong oras,” sagot sa kaniya ni Mang Teto.
Tumayo na si DJ upang yayain ang dalawa na kumain na. Masaya naman silang lahat habang kumakain ng hapunan. Ilang taon na rin ang nakakalipas ng makilala nila ang mag-asawa pero hanggang ngayon ay wala silang balita sa mga kamag-anak na naghahanap sa dalawa. Hindi na rin sila nagtangkang magtanong pa ulit kung mayroon na silang naalala dahil natatakot sila nab aka maulit muli ang nangyari dati na halos umiyak si Aling Min dahil sa sakit ng ulo nang pilitin niyang alalahanin ang nangyari sa kanilang dalawa ng kaniyang asawa.
Maaga naman nakarating si DJ sa school. Muntik pa siyang abutan ng traffic dahil may banggan ng sasakyan na naganap. Mabuti na lamang nakasakay agad siya sa jeep bago mangyari ang aksidente.
Mabagal siyang naglalakad sa papasok ng school. Amaze na amaze talaga siya sa ganda ng pangalan ng school nila. Papasok ka pa lang, makikita mo agad ang pangalang Westview Manuel Academy. Pinagmamasdan niya ang paligid dahil ito na ang huling taon niya sa school na ito dahil nasa fourth year high school na siya. Sa pathway naman ay makikita mo ang tarpaulin nakalagay ay “WELCOME BACK TO SCHOOL”. Malawak ang school na ito marahil mayaman ang may-ari. Ilang taon na siya nag-aaral dito pero wala siyang idea kung sino ba talaga ang may-ari ng school. Nakakapagtaka lang dahil hindi sila nagpapakilala. Gusto niya rin kasi magpasalamat dito dahil kung hindi dahil sa kanila ay hindi siya makakapag-aral sa pangarap niyang school, ito ay dahil isa siya sa mga scholar ng school na ito.
Habang naglalakad sa parking area ay napatigil siya dahil may narinig siyang isang babae at lalaki na nag-aaway. Mas lalong nakuha ang atensyon niya dahil sa sobrang galit na babae na halos magsisigaw na at kulang na lang ay bugbugin ang lalaki sa galit.
Hindi na siya nagdalawang-isip na lumapit dahil nagtumpukan ana nag mga estudyante sa pwesto ng dalawa. nahirapan lang siya makaraan dahil siksikan. Laking pasasalamat niya dahil agad siyang nakilala ng mga ito kaya nakaraan din siya agad.
“Excuse me. Anong nangyayari dito?” singit niya sa dalawa.
Agad naman lumapit sa kaniya ang lalaki upang magpaliwanag, “Eh kasi po itong babae na ito, hindi ko naman po sinasadya na mabangga kotse niya. Sinasabi niyang ang bilis ko raw magpatakbo ng motor ko eh siya naman ‘tong ang yabang magmaneho.”
“What?! Napakagaling mo naman maggawa ng kwento. Ikaw na nga ‘tong nakadisgrasya, ako pa mali.”
“Pwede pag-usapan niyo na lang ‘to in private?” DJ suggested. Lalong dumadami na ang mga estudyante na nakikichismis sa nangyayari.
“Eh kung ayok—wait. Ikaw? Ikaw ‘yong nasa McDo kahapon ‘di ba?”
“Yes, ako nga ‘yon.”
“What a small world? Hanggang dito ba naman nakikialam ka.”
“Bakit? Wala naman sigurong masamang mangialam ang SSG President sa nangyayari sa school na ito ‘di ba?”