"Tita sahara said na sobrang ganda mo sa wedding gown mo. I can't wait to see you" sambit ni angela
Niyaya nila akong kumain somewhere at syempre kasama si charles na kanina pa masama ang tingin saakin.
Anong karapatan nyang magalit. Ako dapat ang magalit dahil nasugatan ako sa ginawa nya
"Maganda naman talaga si kendra" pambobola ni kuya sam. He's 3 year older than us sya ang panganay at si Cahlis ang pangalawang anak nila tita haru and tito dave.
"Anong maganda sakanya?" naka ngising sambit ni charles
"Excuse me she's going to be your wife next week" khloee rolled her eyes while stating that fact.
"No more clubs bro" pang aasar ni cahlis sakanya.
"No more chicks" pang gagatong pa ni kuya sam.
"And goodbye single life" doon na lahat sila natawa dahil sa sinabi ni Angela.
"Can you please shut up? Mamaya may makarinig sainyo" masungit na singhal nito bago sya tumayo.
"Oh san ka pupunta? Di pa tayo tapos kumain" pag pipigil sakanya ni kuya sam. I secretly rolled my eyes
Hayaan nyo sya. Dyan naman yan masaya
"Im going home" maikling sagot nya
"How about kendra? Hindi mo ba sya hahatid?" Tanong ni khloee.
Ngumisi ito at nilingon ako. I stared at him blankly with no emotion at all.
"Why would I bother myself? Pabigat lang naman yang babaeng yan" deretsahang sambit nya bago sya tumalikod at naglakad palayo saamin.
"Don't mind him" pag aalo saakin ni cahlis.
I just smile "Im fine. Sanay na ako kay charles"
Inayos ko ang gamit ko "Una na ako ah. May project pa kasi akong tatapusin" palusot ko pero ang totoo ay gusto ko lang mapag isa.
Kahit anong pilit kong iwasan ang masasakit na salita na binibitawan ni charles. Bumabaon pa din iyon saaking dibdib.
"Do you want me to take you home?" Pag pepresinta ni kuya sam na mabilis ko namang inilingan.
"You should enjoy your dinner" bago pa nila ako kulitin tumalikod na ako at naglakad palabas ng resto.
If I could just stop all this shit ginawa ko na. I know after I marry him mas lalong magiging complicated ang lahat para saakin.
Titira na kami sa isang bahay. Wala ni isa saaming dalawa ang pumayag dito ngunit ito marahil ang gusto nila tita sahara.
I can't help but to cry. Why do it feels like pasan ko ang mundo.
"Why are you crying?" Nagpunas ako ng mukha bago ako humarap kay Kaiizer. Naka pamulsa itong sumandal sa pader.
"What are you doing here?"
Itinaas nya ang hawak nyang plastic bag ba may laman na beer.
"Stop drinking kaiizer" suway ko at hinablot sakanya ang hawak nyang plastic bag.
"You're acting like a big sister to us"
Napasimangot ako "Because you both act like a kiddo"
He stared at me blankly and hand me over a tissue.
"Wipe away your tears. I hate to see you crying"
Lalo akong naiyak. Kaiizer is really so quiet. He didn't say anything nung nalaman nyang ikakasal ako but I know they are against this shit.
"I said stop crying" asik nito bago nya ako hatakin para bigyan ng isang mahigpit na yakap.
"Everything will be alright. I know its tough kendra. But you can always back out okey?"
I couldn't say anything. I just hug him back.
"We can always start over. I cant imagine seeing you miserable kendra"
"Thank you kuya" mahinang bulong ko bago ako humiwalay ng yakap sakanya.
"Let's go home"
"Guys! Hindi daw makaka pasok si sir pero nag iwan sya ng activity to be past later"
Tamad na tamad akong tumayo para kumuha ng activity.
Buti nalang ay hindi sya papasok dahil kanina pa masama ang pakiramdam ko.
"Kendra okey ka lang ba? Ang init mo" nag aalalang tanong saakin ni micah.
Biglang napatigil sa pagkuha ng paper si Charles dahil sa sinabi ni micah.
I smile "Medyo masama lang pakiramdam ko"
"Can you manage?" Tanong ulit nito dahil sa pag aalala.
I nod my head before I head out. Sa library na ako dumeretso dahil kailangan namin mag research.
Pagpasok ko bigla akong gininaw dahil sobrang lamig kaya napag pasyahan ko nalang lumabas ulit.
Damn sumasakit ang ulo ko
"Kendra" napatayo ako ng maayos dahil sa pagdating ni Paul.
"Okey ka lang ba? Namumula ka" pagkahawak nito saakin agad din syang bumitaw dahil sa init ko.
"Shit ang init mo" gulat na sigaw nya.
Palabo ng palabo ang nakikita ko hanggang sa di ko na kinaya bumagsak ang katawan ko kay paul.
"Hey hey" that was the last thing I heard before I passed out.
Pag gising ko nasa clinic na ako. Agad akong nilapitan ni Doc. Dianne at tinulungang umupo. Hinanap ko agad si Paul dahil sya ang nakita ko kanina pero wala ito.
"Bumaba na ang lagnat mo. I'll prescribe some medicine. You should take it 3 times a day okey? And do not over due yourself. It will harm you"
I slightly nod my head. I feel better now unlike kanina.
"She's awake" I heard the nurse outside talking to someone.
Pagbukas ng pinto si Charles ang pumasok at hindi si Paul. Ibinato nya saakin ang gamot na hawak nya.
"You're really a pain in ass"
I raised my eyebrow "I didn't ask you to come here. Can you please get out? Sumasama lalo ang pakiramdam ko dahil nandito ka"
He look at me "You fell in my arms"
"I .. what?" Di maka paniwalang tanong ko because the last thing I remember si Paul ang nasa harapan ko noong time na iyon.
"You fell in my arms. Pasalamat ka nga sinalo kita kung hindi baka yung sahig ang nahalikan mo. Why don't you just say thank you?"
"I was with paul not you. Stop lying charles and get the hell out of here" I can't help but to raised my voice. I easily get irritated whenever I saw his face I swear.
"Paul? I brought you here not that jerk. Ts. You still have the guts to yell at me after I save you? Shame on you kendra" galit na laban pa nito before he walk out of the door.
"What happend? Mukhang galit na galit ang kasama mo ah." Natatawang puna ni doc dianne.
"Did he really help me?" mahinang tanong ko.
She smile and nod her head "Tumatakbo pa nga yan kanina sa pagmamadali na maidala ka dito and he even shout at us dahil ang babagal daw namin kumilos." Natatawang kwento ni doc.
Parang gusto ko na lang lumubog ngayon sa kinalalagyan ko. Ano nalang ang mukha na maihaharap ko kay Charles?