( Nathan's point of view )
"Baliw ka na ba bakit sinabi mo 'yon?" Nagagalit sa kabilang linya itong si Carl.
"Nainis ako pakiramdam ko wala talaga akong halaga sa buhay niya."
"Sa ginawa mo tingin mo magbabago na ang lahat? Alam mo sa sarili mo na kung sino talaga first kiss niya."
"Oo na nandoon na nga tayo pero desidido ang puso kong maging akin siya. Pipilitin ko pa rin ipaalala sa kanya lahat ng nakaraan namin at ayokong si Andrew ang makatuluyan niya."
"That's over gagawin mo magsinungaling para lang sa kanya. Ano na lang sasabihin ni Prinsesa kung malaman niya ang totoo? What if malaman din niya ang mga plano natin?"
"Haharapin ko itong mag-isa hindi ko kayo idadamay kung saka-sakali."
"In the first place, Nathan damay kami sa problema ninyong tatlo."
"Walang magsasalita at walang magsusumbong."
"Kausapin mo 'yong dalawa mukhang nilalamon ng konsensya kaya balak magsalita kay Prinsesa."
"No way."
"Kaya nga unahan mo hanggat maaari pakiusapan 'yong dalawa na huwag magsalita."
"Ako nang bahala." Pinatayan ko na ang kausap ko sa kabilang linya at dinayal ang numero ni Daryll pero hindi sinasagot. Bumaba ako galing rooftop naabutan ko 'yong dalawa sa kusina tawa nang tawa. Palihim akong umalis at pinuntahan si Daryll sa kanyang shop.
"TUMATAWAG ako hindi mo sinasagot." Nakaupo ito habang pinaglalaruan ang ballpen.
"Alam ko."
"Daryll, may pakiusap sana ako na huwag natin sabihin kay Prinsesa na---"
"Nakokonsensya na ako," masamang tingin, "Kailan ba tayo matatapos kasi pinag-usapan na namin ni Anton na umamin at umalis sa apartment. Napakabuti ni Prinsesa kahit na kailan hindi siya nagpakita ng magaspang na ugali. Pinatuloy niya tayo sa bahay niya kahit bawal. Ayoko na Nate, mamaya rin aamin na kami ni Anton at aalis din."
"Ganoon  na lang?" Nagulat ito pero kaagad din nag-ayos ng upo, "Pumapayag ako pero sana huwag niyo na lang sabihin ang totoo. Ako nang bahala dumiskarte rito."
"Paano 'yong iba?"
"Mas mainam kung mamayang gabi tayo mag-usap sa rooftop kasama sila bago tayo umamin kailangan lalabas na ako lang may kasalanan."
"Aakuin mo na?"
"Ako rin nagsimula nito kaya ako na lang din aako ng kasalanan. Siguro kung ako mismo magsasalita maaari pa niya tayo mapatawad." Huling sabi ko.
UMUWI muli ako at inayos ang gamit magiging handa lang ako incase na paalisin kami. Gabi na, dumarating na rin ang iba nag-text ako sa kanila na magkita-kita sa rooftop.
"Ano ba pag-uusapan natin? Mukhang ang seryoso ha?" Usisa ng Best friend kong si Alex.
Nagkatinginan kami ni Carl at tumango.
"Hindi talaga kayo kasali rito nila Andrew, Kevin, pero dahil magkakaibigan tayo dapat malaman niyo ang totoong dahilan kung bakit pinilit ko ang lahat tumira sa apartment."
"Dahil gusto natin hindi ba?" Siwalat ni Kevin. Umiling ako. "Anong ibig sabihin ng iling na yan?"
"Daryll, Anton, Carl and I had a talk. We had to stay here in the Princess's apartment to make the bet. We bet that whoever the Princess will answer will win."
"PINAGPUSTAHAN NIYO SIYA!" Hinila ni Andrew ang kuwelyo ko inawat siya ni Alex at Kevin.
"Best friend, bakit? Bakit ginawa mo 'yon?" Kusa niya akong itinulak pero kita ko sa mga mata ni Alex ang malaking disappointment.
"Huwag kayo magalit kay Nathan kasama kami sa pustahan na ito. Nag-usap-usap kami na kung sino sasagutin ni Prinsesa iyon ang mananalo. Lahat nang iyon ay naka-plano pero dahil kinakain kami ng konsensya balak na namin umamin sa kanya at umalis ng apartment." Buong paliwanag ni Carl.
"Eh bakit nga kayo nagpustahan!"
"Drew, hinaan mo lang ang boses mo kahit nandito tayo sa rooftop maririnig tayo ng nasa ibaba." Awat ni Anton.
"Nagtiwala sa inyo 'yong tao tapos ganito lang pala igaganti niyo?!"
"Kaya nga aamin na kami 'di ba?" Malungkot na sabi ni Daryll. "Hindi ko sinasadya, napamahal na sa akin si Prinsesa."
"Ngayon aamin-amin ka na mahal mo siya!"
"Andrew, puwede patapusin mo muna mga sasabihin namin?" Naiinis kong pakiusap.
"Pwes, ngayon ay tapos na. Pinipigilan kong huwag magalit sa iyo pero hindi ko na ito kaya. Kaibigan kita Nate pero hindi matanggap kung bakit pinalabas mo sa kanya na ikaw ang first kiss niya." Tumingin ito kay Carl, "At ikaw pa Carl nagsabi sa kanya ng sikreto natin tatlo ni Kevin!"
"I'm so sorry dahil sa desperado akong manalo si Nathan ay ginawa kong magsinungaling." Hindi makatingin diretso ni Carlo.
"Kahit anong trabaho kaya mong patusin kaya pati itong pustahan niyong apat ginawa mo para magkapera."
"Andrew tumigil ka na." Awat ni Kevin.
"Tama ka, mukha kasi akong pera hinangad ko ang malaking pustahan ng tatlo pero...tulad ni Daryll nilalamon na rin ako ng konsensya." Nakayukong paliwanag nito.
"Maski ako ay nakokonsensya," si Anton. "Sa simula pa lang ayoko ng gawin ito dahil mali kaya lang ng malaman kong ako ang pinili ni Prinsesa sa amin dalawa ni Daryll parang lalo akong na guilt.  Gustong-gusto ko na umamin pero pinipigilan lang ako ni Nathan. Sa simpleng pustahan na paibigin si Prinsesa konsensya ang nangibabaw kaya please, itigil na natin ito Nathan umamin na tayo kay Prinsesa na laro lang ang lahat. Walang may gustong manligaw sa kanya."
"Nagkakamali ka, Anton mahal ko si Princess." Katwiran ko.
"See? Ikaw lang pala nagmamahal sa kanya pero nandamay ka pa ng kaibigan mo. Paano mo maipapaliwanag ng maayos kay Prinsesa ang totoo? Ang totoo na pinagpustahan niyo siya! Hindi ba kayo naawa sa tao? Naging mabuti sa inyo at pinatuloy kayo sa bahay tapos--"
"Tama na, twinny kausapin na lang natin si Princess para matapos na ito." Siwalat ni Alex na masamang-masama ang pagkakatitig sa akin.
"HINDI NA KAILANGAN." lahat kami ay sabay-sabay lumingon sa pintuan ng rooftop.
Si Prinsesa kasama nila Elaine, Agatha, at Thalia.
"Kanina ka pa?" Nag-aalalang usisa ni Andrew.
"Oo, rinig na rinig ko lahat ng usapan niyong lahat."
"Prinsesa, aayusin natin ito." Nagmamadaling lumapit si Anton pero umiwas lang si Princess.
"Ano pa ba aayusin natin, Anton ha sobrang pinagkatiwalaan kita. Aminin mo nga sa akin lahat ba ng sinabi mo puro kasinungaling lang ha?!"
"Lahat ng 'yon ay totoo."
"Talaga? Paano mo ko makokombinsi eh kasama ka sa mga sinungaling na 'yan!!!" Turo sa amin.
"Asawa ko." Tawag ni Agatha kay Carl pero hindi tumitinag marahil hiyang-hiya siya sa asawa nito.
"At ikaw naman Daryll paano mo nagawang lokohin si Ate Princess ha. Oo, playboy ka alam namin iyon pero hindi ko inaasahan na magagawa mo sa kanya ito." Nagagalit na sabi ni Thalia kay Daryll.
"Kevin." Usal ni Elaine.
"Hindi, hindi ako kasama sa pustahang ito." Nagmamadaling lumapit sa kasintahan.
"Mas lalo kami ni kambal hindi kasama sa magulong pustahan." Paliwanag ni Alex kina Prinsesa.
"It was my mistake. Ako na lang sisihin niyong lahat." Bulaslas ko, "Kung hindi ako nakiusap sa tatlo hindi mangyayari ang pustahan. I'm sorry, Princess dahil lang siguro ito sa pagka-desperado kong muli natin ibalik ang nakaraan handa kaming umalis ngayon din."
"Pinagpustahan niyo kasi ako ang akala ko pa naman lahat kayo minamahal ako." Pinahid ang mga luha. "Kung sa bagay saan ka ba nakakita na minahal ng lahat ambisyosa kasi ako."  Umalis na lang bigla ito habang punong-puno ng luha ang mga mata.
"Prinsesa!" Susundan sana ni Andrew pero pinigilan ni Thalia.
"Mag-uusap tayong lahat!!" Patay na galit na galit ang istariray namin na si Agatha.
( Andrew's point of view )
"Prinsesa, sandali." Hiningal man ako sa paghabol dito ay napagtagumpayan kong mahawakan ang kamay.
"Patawad."
"Bakit ikaw nagsasabi niyan?" Malungkot na malungkot ang mga mata.
"Dahil wala akong nagawa para pigilan sila."
"Nangyari na at ngayon alam ko na siguro mabuti na rin nalaman ko ang totoo. Wala naman talaga nagmamahal sa akin kundi sarili ko lang habang buhay na ako mag-iisa..." lumakas ang iyak kasabay ng pagyakap na mahigpit.
"Hindi mo man lang naisip nandito pa ako." Natigilan sa pagkakaiyak, "Baka nakakalimutan mo Prinsesa." Sumisinghot-singhot. "Inisip mo pinaglaruan ka ng lahat pero hindi mo man lang inalala may isang tao rito nasasaktan dahil nasasaktan ka."
"Andrew...."
"Huwag ka na umiyak."
"Siya 'yong first kiss ko pero niloko lang ako...." nagsimula na naman umiyak kaya niyakap kong muli.
"Parte lang 'yan ng kasinungaling, darling."
"Ano?" Lumayo sa akin upang makipagtitigan, "Anong parte ng kasinungaling?"
"You seek out the whole truth but never ask the person you are in the truth."
"Ha? Ano? Puwede pakitagalog na lang ang lalim, eh." Medyo natawa ako sa part na 'yon.
"Hinahanap mo sa iba ang buong katotohanan pero hindi mo man lang tinanong sa taong kasama mo ang ngayon ang totoo."
"A-ano nga ba ang totoo?"
"Look at me don't you feel it?"
"Sorry medyo slow ngayon." Salamat ngumiti rin. "Ano ba kasi puwede ba diretsuhin mo na ako?"
Humugot ako ng malalim bago ibuga, "Ako, ako ang Prinsipe mo ang lapastangang humalik sa labi mo." Nakalolokong tinitigan ko ang labi nito.
"A-ano? S-seryoso ka ba sa sinasabi mo?"
"Malamang." inirapan ko nga slow masyado.
"Paano? Hindi ba wala ka?"
"Hay, tara sa kuwarto ko at ikukuwento ko." Hinawakan ko sa likod habang ako ay nasa likuran niya naglalakad na kami ng magsalita ito.
"Teka, bakit sa kuwarto mo??"
"Sige sa rooftop."
"Ayoko nandoon sila masama loob kong makita sila."
"See? Saan ba dapat mag-usap na walang istobo hindi ba sa kuwarto ko?"
"Mag-uusap lang ha?" Tinaasan ako ng kilay sabay duro.
"Oo, kung gusto mo magkainan tayo ARAAAY! ang sakit." Sinikmuraan ba naman ako.
Sa huli na papayag ko rin sa kuwarto mag-usap. Lahat inamin ko, wala akong pinalagpas na kahit anong kuwento. Sa bandang huli pareho kami nakatulog naalimpungatan lang ng makarinig ng tawanan mula sa rooftop. Ala una ng madaling araw ng matanaw ko ang wall clock.
"Prinsesa," kinalabit ko imbis gumising hinila sa paanan yong kumot.
"Prinsesa...."
"Uhmmm..." Maya-maya humarap sa puwesto ko.
Aba, sarap ng tulog ang kinis ng mukha niya walang kabakas bakas na tigyawat sa mukha. Ang gaya niyang kaakit-akit ay hindi dapat sinasaktan.
"I love you." I started to touch her cheek until my index finger reached her soft lips. "Mahal kita, simula pa noon at ngayon."
"Andrew! Andrew!" Nagmadali akong lumapit sa pintuan para buksan.
"Anong kailangan mo?" Usisa ko habang abala ito sumisilip sa loob ng kuwarto.
"Nasaan siya? Gusto ko siya makausap." Amoy alak ang hininga.
"Nagpapahinga na 'yong tao mag-usap kayo kapag gising na saka kapag wala ka ng tama." Isasara ko sana pinto pero pinigilan nito.
"Gusto ko siyang makausap."
"Hindi ka ba marunong makinig?" Matapos ko magtanong kinuwelyuhan ako.
"Sige tayo ang mag-uusap!" Hinila niya ko papalabas ng apartment. Bago pa makatapak ang mga paa ko sa bermuda inindayan na ko ng suntok.
"Mang-aagaw!" Bulyaw nito.
"Naririnig mo ba yang sinasabi mo? Wala akong inagaw." Shit, gusto kong gumanti pero alam kong lasing lang siya.
"Bakit hindi mo sinabi sa amin na nililigawan mo siya?! Ginamit mo pa talaga yong kakambal mo para maitago ang katotohanan."
"Iniisip ko kasi mga mararamdaman niyo hindi kasi ako katulad ninyong lahat na walang pakialam sa nararamdaman ng ibang tao."
He smirk, "Baka kamo ikaw yong walang pakialam magkakaibigan tayo hindi ba? Usapan natin na walang lihiman!"
"Bakit noong nagpustahan ba kayo pinaalam niyo ba sa akin?! Wala akong kaalam-alam sa ginagawa niyong panloloko sa babaeng mahal ko at isa pang pagkakamali mo, nagpanggap ka sinabi mo sa kanya na ikaw ang first kiss niya!" Natigilan ito sa konprontasyon ko.
"Sana hindi mo na lang dinagdagan mga pagkakamali mo baka sakaling magbago pa isip niya at maisip niyang ginawa mo lang naman ito dahil mahal na mahal mo siya." Dugtong ko
"Bakit gaano mo ba siya kamahal? Hindi ba noon pa man binabalewala mo siya. May mga araw na lagi mo siyang pinapahiya at may mga araw na lagi mo siyang dinededma."
"Tapos na 'yon."
"Pero sa puso't- isipan niya hindi mawawala ang ala-alang 'yon."
"Hindi mo hawak ang desisyon ni Prinsesa okay kami huwag mo bigyan ng dahilan ang inosenteng tulad niya para magalit sa akin."
"Ganoon ba? So, ano ito talagang kalimutan na lang ba tayo? Mas pipiliin mo yang nararamdaman mo kaysa sa mga pinagsamahan natin?!"
"It depends on how well you treat the Princess. Hindi ko sinasabi ito para ipamukha sa iyo na mas mataas ang tiyansa na ako pipiliin niya pero gusto kong malaman mong hinding-hindi ko siya sasaktan." Nagkatamaan kami ng braso ng daanan ko siya para makapasok sa loob ng apartment.
Heto lang ang tangi kong maipapagmalaki sa iba iyon ay ang hinding-hindi ko sasaktan si Princess kahit na ano pa mangyari.