Gaya nga ng sinabi niya ay nagpainit siya ng tubig. Di kalaunan ay siya na rin ang nagboluntaryong tanggalin ang pagkakatali ng paa ko at iwinuwestra niya na ang daan palabas ng kamalig.
Nanatili ang talim ng titig ko sa kanya habang siya naman ay nanatili ang titig sa paglalakad habang nakahawak sa kabilang braso ko at sa likod na tila ba inaalalayan pa ako sa paglalakad.
Kailan ko ba ang pag-alalay niya kung kaya ko namang maglakad na mag-isa? Kaya ko naman ang lahat ng bagay kung hahayaan niya lang akong kumilos sa sarili kong mga paa!
Nanatili lang ako sa pagkakatayo habang pinagmamasdan siya sa pagsisiga ng mga kahoy sa malaking kawali na naglalaman ng kumukulong tubig.
Minsan nga ay pumapasok sa isip ko kung pwede ko ba siyang itulak patungo sa kawaling iyon at nang makatakas na ako mula sa mga kamay niya?
Mabilis kong pinagmasdan ang buong lugar at halos bumagsak ang mga balikat ko nang wala akong makitang bakas ng kung anong sementadong daan na maari kong tunguhin upang makaalis sa kung saang pesteng lugar man niya ako itinatago ngayon.
"Are you comfortable with that thing habang naliligo ka?" Bagamat nasa pag-iigib ng tubig sa poso ang atensyon niya ay alam kong ang busal sa bibig at tali sa mga kamay ko ang tinutukoy niya.
Ako? Kumportable sa ayos ko ngayon?
Anong klaseng turnilyo ba ang natanggal sa utak niya at bakit iniisip niyang kumportable ako sa mga lubid na nakagapos sa akin ngayon?
Literal na tanga ba 'tong lalaking ito?
Nang sandaling bumaling siya sa akin ay isang matalim na titig ang iginawad ko sa kanya dahilan upang bahagya pa itong mapabuntong hininga.
Nang sandaling matapos siya sa pag iigib sa…
Wag niyang sabihing 'yan ang tubig na ipanliligo ko ngayon?
Distilled ang tubig na ipinapanligo ko at never akong naligo sa ganyang klase ng tubig na hindi ko sure kung malinis ba o ano dahil galing pa ito sa pagkakatusok sa ilalim ng lupa!
Nawala ang gulat at nandidiri kong tingin sa balde ng tubig nang maramdaman ko ang paglapit niya sa 'kin na bahagya ko pang ikinaatras mula sa pagkakatayo.
Ramdam ko ang namumuong galit sa presensya nya at sa riin ng pagkakatitig nito sa akin na lihim kong ikinakatakot. Wag niyang sabihing…
Naestatwa ako sa mariin niyang paghawak sa braso ko. Muntik pa nga akong napatili sa ginawa niya ngunit agad ring napigilan ang pamumuo ng boses sa lalamunan ko nang sandaling hinawakan niya ang kamay ko at marahang tinanggal ang pagkakatali ng lubid nito.
Nang matapos siya sa marahang pagtatanggal niyon ay mabagal rin siyang nag-angat ng titig sa akin. Kita ko ang pag-iingat sa mga mata niya nang magsalubong ang tinginan naming dalawa.
Oh, anong iniisip niya?
Akala niya siguro ay tatakas ako, 'no?
May pag asa pa ba kung makakatakas ako ngayon? Hindi ba't wala?
Nanigas ako sa pagkakatayo nang makita ko ang kamay niyang papalapit sa pisngi ko at huli na ang lahat nang siya na mismo ang nagtanggal ng pagkakabusal ng puting tela sa bibig ko.
"Wag mo nang isiping tumakas dahil wala kang kawala rito," seryoso niyang banta.
Banta na hindi ko alam kung para saan.
Oh, bonto bo 'yon? Nototokot oko.
"Mukha bang tatakas ako?" singhal ko kasabay ng walang kabuluhang irap.
Hindi ko alam kung umiirap nga ba ako dahil sa iritasyon sa kanya, o… umiirap ako dahil nakakaramdam ako ng init sa kabuuan ng mukha ko.
Sinong hindi mamumula kung ngayon mo lang napansin na shirtless na pala itong lalaking ito. Nakakahiya na… ewan ko ba!
Isang ngisi at natutuwang singhal ang pinakawalan niya na mas lalong ikinatirik ng mga mata ko sa kakairap.
Anong nakakatawa sa iritasyong ipinapakita ko sa kanya ngayon.
Nang sandaling bumitaw siya ng hawak sa braso ko ay isang mariing titig pa ang ipinukol ko sa kanya. Nang sandaling umatras naman siya sa pagkakatayo ay ito na rin ang ginamit kong pagkakataon upang tumalikod at magsimula 'sanang' tumakbo…
Agad kong naramdaman ang panlalaki ng mga mata ko nang magkanda buhol-buhol ang dalawa kong mga paa sa biglaang pagshift sa pagkakatayo at hindi ko naman inaasahan ang kawaling nasa harap ko na ngayon at naglalaman ng kumukulong tubig.
Ramdam ko ang pagpulupot ng braso niya sa tiyan ko nang muntik na akong mapadapa sa kumukulong tubig na ikinalakas ng pintig ko.
Laking pasasalamat ko sa mabilis niyang pagsambot sa kawawa kong katawan dahil… dahil baka nalapnos na ang balat ko ngayon kung sakaling nagdire-diretsyo ang pagkakabagsak ko sa lupa.
Oh my God! Near death experience ko na yata ang pangyayaring ito!
Ramdam ko ang pagkakadanggil ng likod ko sa harapan niya at ang init nito na nagpapula sa pisngi ko. Kahit sino naman ay hindi matutuwa kung sakaling mamatay ako ngayon nang dahil sa pagiging lampa ko, hindi ba?
"Fuck, Isabella! Sinabi ko na na hindi ka makakatakas sa mga kamay ko!" Sa iritasyon ay nasigaw niya ang bagay na iyon na first time kong hindi ikina-irita.
Dapat lang na hindi ako mairita dahil sinagip niya lang naman ako mula sa pagkakalapnos ng balat nang dahil sa taglay kong katangahan sa katawan.
"Please… makinig ka. Kahit ngayon lang, Isabella. Kahit ngayon lang," mahina niyang sambit na nagmistulang bulong sa tenga ko. “Sorry for yelling.”
Para bang naging hangin ang lahat ng nasa paligid ko. Tila ba hindi ako makapaniwala sa muntik ko nang pagkakalapnos ng balat nang dahil sa kilos na hindi ko man lang nagawang pagsisihan.
Ni hindi ko man lang nga naramdaman ang init ng hangin na sumusungay sa likod ko nang dahil sa pagkakatuon ko ng atensyon sa lalaking ito.
Hindi ko tuloy alam kung magpapasalamat ba ako sa kanya nang dahil sa pagkakasalo niya sa akin o kung ano. Para bang sa bandang huli ay ako pa ang may kasalanan..
Wait.
Kasalanan ko naman talaga, hindi ba?
Gaano ba kahirap ang hindi sumunod nang hindi mapahamak? Teka, paano nga ba akong makakasigurado na ligtas ako kapag siya ang kasama ko? Required ba talaga na magpahanggang ngayon ay nakahawak pa rin siya sa tiyan ko at nakadikit ang harap niya sa likod ko.
Iritado akong lumingon paharap sa kanya at halos magkabungguan ang mga mukha namin nang sandaling lumingon ako sa kanya.
Ni hindi ko nga man lang naisip na bahagya pala siyang nakayuko sa direksyon ko at sa isang maling galaw lang ay maaaring magkadikit ang mga labi namin sa isa't isa.
Nang dahil sa gulat sa mukhang sumungay sa titig ko ay sandali pa munang napako ang titig ko sa labi niya na nakatapat sa labi ko.
Halos masinghot ko na nga ang hanging inilalabas niya dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa.
Hanggang sa ang titig at confussion ko ay unti-unting nawala lalo na nang pinasadahan ko ng tingin ang ilong niya paakyat sa pisngi nito hanggang sa nagsalubong ang tingin namin sa isa't isa.
Hanggang sa magsalubong ang mata naming dalawa na naghatid ng libo-libong curiosity sa 'kin.
Sino… ka ba?