Naranasan mo na bang mag-alaga ng bata? Yung tipong medyo malaki ang agwat ng edad niyo sa isa't isa at medyo mahirap awatin sa lahat ng bagay dahil sa pagiging makulit nito.
Alaga dito, alaga doon.
Habol dito, habol doon.
Nakakasawa. Nakakaurat.
Sa lahat ng bagay ay kasama niyo sila. Sa paghahanda ng pagkain, sa pagliligo, sa paglalaro. Maging nga sa pagtae mo ay nakadungaw sila sa pinto ng banyo. Waiting for you to finish your own business.
Minsan ay nakakatawa na lang, pero mostly nakakairita.
For me? I hate childs. Ayoko sa mga childish na tao. Konting kibot, iiyak. Matapakan lang, iiyak. Konting salitang lumabas sa bibig mo— kahit hindi naman nakakaiyak, iiyakan nila.
Yung sa halip na matutuwa ka dahil magkakaroon ka na ng pagkakataong mag-alaga.. pero sa isang bata lang.
Ano nga bang nakakatuwa sa pagiging isang babysitter kung utak biya naman yung aalagaan mo?
Hindi ang literal na bata ang tinutukoy ko dahil.. isang matandang tao ang ipapa-alaga sa 'yo.
Sinong matutuwa sa isang nineteen years old na bibigyan ka ng pagkakataong mag-retire sa trabahong iniatang sa 'yo? Actually… walang nakakatuwa, sa totoo lang.
Ang sabi niya, "I'm not required to watch you all the time."
Fuck his line!
Hindi ko alam kung bakit ba kinaaayawan ko ang mga bata pero ako sa sarili ko.. never akong nakaramdam ng galit mula sa kanila.
Ako lang yata ang masyadong mapili sa mga taong nakakalapit sa akin. Wala nga halos naglalakas ng loob na lumapit sa 'kin dahil sa taglay kong kasungitan, eh. Lahat halos ng taong nakakasalubong ko sa daan ay napapababa na lang ang tingin sa tuwing dadaan ako sa harap nila.
I proudly says that.. I really fucking hate those freaking child. Lalo na sa tuwing makikita mo yung mga ngiti sa labi nila na para bang may balak na gawin sa 'yong masama. I'm not into that thing talaga. Yung mga titig nila.. para bang lihim ka nilang pinapatay sa mga isip nila.
Nakakaranas ako ng trust issues sa katawan, konting kibot lang… demand agad. Konting kibot lang… scam agad. Konting galaw lang… pagkakamali agad.
At ang pagkakamaling sinasabi ko ay ang pag-aalaga ng isang bata sa tabi mo.
Alam niyo ba kung bakit ko nasasabi ang mga bagay na ito?
Isa ako sa nahihirapan.
I'm not saying na.. nahihirapan ako sa sarili ko.
Nahihirapan ako sa mga taong nasa tabi ko.. at ito ang dahilan na pinaka ayoko sa lahat.
I really hate babysitting!
At hindi ako ang nag-aalaga dahil.. ako ang inaalagaan ng tarantadong iyon.