Lumabas ako sa sandali ng cr at ibinaba ang mask na suot para sumagap ng sariwa at mabangong hangin. Napabuntong hininga ako ng malakas.
Kanina ko pa kinakalikot ang inodoro ng cr namin sa school pero mukhang nakiki-ayon ang tadhana sa kanila. Ayaw kasi lumubog nitong dumi ng tao na kanina ko pa sinosonda. Halos kalahating oras na yata ako rito sa unang cubicle ay hindi pa rin nalilinis.
Apat na taon akong nagtiis sa pag-aaral bilang guro tapos ay ganito lang pala ang gagawin ko? Hindi naman yata patas iyon, diba? Tumayo ako at nag-inat. Tiningnan ko ang oras sa wrist watch ko at alas singko'y trenta na pala ng umaga. May isa't kalahating oras pa ako para tapusin pa ang apat na cubicle ng cr ng mga lalaki.
Muli akong pumasok sa loob at itinuloy na ang pagsosonda sa inodoro ng biglang tumalsik sa damit ko ang dumi at tubig dahil sa lakas ng pagkakasonda ko rito. Napatili ako sa gulat at the same time ay pandidiri.
"Ano ba kasi ang kinakain niyong mga bata kayo para maging ganito karami ang dinudumi niyo! Mga bulok na ba mga bituka niyo!" Hindi ko napigilan ang sarili kong masambit ito. Wala namang makakarinig sa akin at hindi pa oras ng pasok ng mga bata.
Ang kaliwang bahagi ng isip ko ay sinasabing nagsisisi ito dahil hinayan kong ako ang magdusa sa punishment. Ngunit ang kanang bahagi naman ay sinasabing tama lang ito, na huwag ko hahayaang may mangyaring masama sa kanila na ako ang bahala sa kanila bilang teacher nila. Sa madaling salita, para silang mga angel and demon sa loob ng ulo ko.
20 mins na lang ay mag 7:00 na ng umaga. Dapat ay bago mag 7:00 am ay nakauwi na ako at nakapagbuhos man lang. Pero dahil hindi sila magkakamukha ng laman dahil ang huling nalinis ko ay sobrang dami nitong dumit at naging dahilan iyon para abutan pa rin ako ng 6:58 ng umaga.
Nang matapos ay nagpalit na lamang ako ng damit at nagtanggal ng face mask. Pagkatapos ay dali-dali na akong pumasok sa room namin para masimulan na ang klase.
Pagkapasok ko pa lang sa loob ay naghiyawan na ang mga estudyante ko.
"Ang baho!"
"Yuck! Sino ba 'yon!?"
"Grabe ka naman, Sheena! Natae ka pa yata sa salawal!" umasta pang naduduwal si Melody.
"Hoy, hindi ako 'yon, no! Baka kamo si Angela 'yon!" ani Sheena.
"Ako? Tatae sa salawal? No way!" ani Angela na nagrolled eyes pa.
Kinalampag ko ang table ko para makuha ko ang atensyon ng lahat. Nagtagumpay naman ako dahil umayos sila ng upo at humarap sa akin, pwera sa isa.
"Magsitayo na ang lahat para sa pambungan ng panalangin. Angela, simulan mo nga ang ating panalangin." tumayo naman ang lahat at nagsimula nang manalangin.
"Mary Mother of the Good Shepherd.."
"Pray for us."
"Jesus you are my Lord.."
"My Happiness lies in you alone."
"In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit.. Amen."
"Magandang Umaga!" pambungad na bati ko.
"Magandang Umaga rin po, Binibining Fujihara!" sabay-sabay na bati ng mga ito.
Ang sarap talaga sa pakiramdam ng ganito, sana ay ganito na lang palagi.
Nagtaas ng kamay si Angela. "Ma'am, ano na po ang nangyari kahapon? Hindi po ba't nanggaling ka po sa Principal's Office?"
"Oo nga po, ma'am. Napatunayan niyo po bang hindi si Ken ang nauna sa away?" dagdag ni Jace.
Bumuntong hininga ako. "Sa totoo lang ay hindi. Pero okay naman na, nagkausap na kami ng Principal regarding sa nangyari kahapon." nakangiti kong paliwanag.
"Hala! Paano pong nangyaring okay na, ma'am? E kilala po rito ang naka-away ni Ken. Siya po si Kaito Kuruzaki, ang ama niya po ay ang mayor natin." ani melody.
"Tama, ma'am. Ang alam ko po ay hindi nila basta basta pinapalampas ang mga ganitong bagay." dagdag naman ni Angela.
"Alam niyo po ba, ma'am. Mas matanda pa po siya sa inyo. Hindi po siya makagraduate dahil nga po lagi siyang nasasangkot sa gulo." dagdag ni Jace.
"Ganoon ba? Bakit naman hindi siya makagraduate e may kapit naman siya?" takang tanong ko.
"Iyon nga po, ma'am. Hindi po siya hinahayaan ng DepEd na makapagtapos habang nakakasali pa po siya sa mga gulo. At alam niyo po ba na mayroon po siyang isang teacher na kinatatakutan?"
"Ang sabi po nila ay yung teacher na 'yon ang nagpaparating sa kataas-taasan para po hindi ito makapagtapos hangga't hindi po ito nagtitino." tumango tango naman ako.
At heto na naman kami, hindi na naman kami nakapagklase dahil nauwi na naman ito sa pagbibidahan. Malayo pa naman ang prelim kaya saka na lang ako magtuturo. Sa ngayon ay aasikasuhin ko muna kung paano ko mapapalapit sa ibang estudyante ko lalo na kay Kento.
"Sino naman ang teacher na 'yon? Nandirito pa ba siya?" tanong ko sa kanila.
Umiling sila ng sabay-sabay. "Wala na, ma'am. Matagal na. Ang balita po kasi ay napatalsik siya at inilipat ng branch ng school sa ibang bansa po." tumango tango naman ako. Sayang naman at siya lang pala ang kinatatakutan ng Kaito na 'yon.
Muli akong nagtanong. "Ano naman pangalan ng teacher na 'yon?"
"Sabi po nila ang pangalan po nun ay Ho-" naputol ang pagbibidahan namin ng mga estudyante ko ng may kumatok sa pintuan.
Lumapit ako upang pagbuksan ng pinto.
Si Aiya Nakahara lang pala. Akamang isasara ko na ulit ang pinto nang pigilan niya ito. Saglit nitong tiningnan ang kabuuan ng class room bago tumitig sa gawi ng kung saan. Malungkot ang mga mata nito, pero wala akong pakialam sa kanya.
"Anong kailangan mo?" malamig na tanong ko rito.
Bumalik naman ang tingin nito sa akin. "Pinatatawag ng Principal." nakataas na ang kilay nito. Tingnan mo nga naman 'tong babaeng ito. Kanina ay maamong-maamo ang mukha, ngayon naman ay naka maldita mode on na 'to. May sapi ba 'to sa utak?
"Bakit raw?" malamig na tanong ko. "Pakisabi ay may klase ako." dagdag ko.
"Bakit hindi ikaw ang magsabi? Ano tingin mo sa akin, messenger mo? Basta sumunod ka na lang kung ayaw mong magkanda letse-letse buhay mo!" nagflip hair muna ito bago tumalikod.
"Arte mo!" pahiyaw na sambit ko.
Humarap naman ito at namaywang.
"Ano kamo!?" galit na hiyaw rin nito.
"Anune!" malakas ko namang pambabara rito. Tumalikod na ito at ipinadyak ang mga paa sa lupa. "Psh. Childish! Yan ba ang tipo ng babaeng gusto niya!? Psh!" bulong ko sa sarili ko habang papunta sa harapan.
"Class, maiwan ko muna rito. Pinapapunta lang ako saglit sa office. Basahin niyo na lang muna ang page 25-29. Kung kaya niyo naman nang sagutan ay sagutan niyo na." ngumiti ako at kinuha ang bag ko. Tumingin muna ako kay Kento bago tuluyang lumabas ng class roomm.
Napabuntong hininga ako. Ano na naman ba ang problema nila? Ano na naman ba ang kailangan nila sa akin? Mga pashnea! Saksakan nila ng oa, ah!
Itutuloy...