Chapter 10: Lady in Red
KASTIEL'S POV:
----
"HUPOFEL doesn't need to look for a war, they are the ones who are looking for it" kumibot ang labi ko sa sinabi ni Boss. Wala akong mahanap na salita para depensahan ang sinabi nito.
Pinatawag niya ako para pag usapan ang tungkol sa Treason Syndicate. Ilang tauhan na ang nahuli at pinaslang ko mula sa sindikato.
"P-pero kasi Boss hindi naman na ito sakop ng organisasyon. Personal ko ng problema ito" nauutal na paliwanag ko. Nangangatal na rin ang mga kamay ko habang nakaupo sa visitor's chair dito sa harap ng office table ni Boss. Dumagdag pa ang airee feeling sa paligid ng kwarto.
"Treason syndicate is one of the viruses I need to burn down Devoncourt. Nagkataon lang na nasabit ka because of your father's selfishness and greedy for money" napayuko ako saka nagpakawala ng buntong-hininga.
"Please let me take this as a mission Boss, HuPoFEL is my home. I don't want to let those bugs destroy what I treasure the most" tumitig sa akin ang mga mata ni Boss habang nakapangalumbaba sa mesa nito. Parang hinuhukay nito ang kaibuturan ng kaluluwa ko.
"Okay, then. I'll let you handle this one but if the situation goes wrong I won't think twice to tear them down into ashes" nagpasalamat ako kay Boss bago lumabas ng opisina nito.
Tahimik na tinahak ko ang pasilyo patungong training area, I need to cool down right now. Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin ang mga lalaking half naked. They are playing cards on the corner.
Naglakad ako palapit sa isang locker kung saan naroon ang sportswear ko - it's just a one-piece black sports bra and leggings. Tinungo ko ang bathroom at doon nagpalit ng damit.
Nadatnan ko pa si Thud na kakaligo lang pero nilagpasan ko ito at pumasok sa isang cubicle para magpalit ng damit.
"Ano na namang kailangan mo?" masungit na tanong ko kay Saviel ng makisalo ito sa akin sa cartwheel wearing her dress and doll shoes. Pero ang babae ay nagbuntong hininga lang.
"Ang lalim nun ah, may problema ka ba?" Na-curious ako sa inaakto ng babaeng ito.
"May iniisip lang ako"
"Ano naman yan?" inabot ko ang hand towel na nasa balikat ko at pinunasan ang pawis ko sa mukha at leeg habang patuloy na tumatakbo.
"Heartbreak. I really don't know how to start again" napatingin ako sa babae. Sobrang seryoso nito malayo sa masayahin at pilyang Saviel.
"Tigilan mo na kasi si Boss, wala kang mapapala sa kanya"
"It's not him" Muntik na akong matisod sa sinabi ng dalaga. Kung hindi si Boss, sino naman kaya?
"Ha? Edi sino?" pang uusisa ko.
"He's someone I meet more than a year ago. He's also half Japanese like me. It's been four years since I last talk to him. Gusto ko siyang makita kaso hindi ko alam kung saan siya sa Japan"
Huminto na ako sa pagcart wheel at bumaba mula roon ng maunang bumaba si Sav.
"Bakit hindi mo tawagan?"
"He cut all the possibilities connection that I might use. Deactivated na rin sa social media lahat ng accounts niya" umupo kaming dalawa ni Sav sa bakanteng bench na nagkalat sa training room. Busy pa rin sa sugal ang mga lalaki na akala mo ay mga tambay sa kanto.
Magsasalita na sana ako ng tumambad sa harapan namin ang nakatayong si Boss wearing his usual face - bored. Hindi ko man lang naramdaman ang presensya nito.
Tinignan lang ito ni Saviel pero hindi nagsalita. Nakapamulsa naman si Boss at nagpakawala ito ng buntong hininga.
"Come with me Hyuga" ani nito.
Umiwas ng tingin si Saviel dito. "Wala akong panahon makipaglaro sayo Bossing, iba na lang ayain mo"
Napaatras ako ng ilang dipa mula sa tabi ni Sav ng maramdaman ko ang tensyon sa pagitan nilang dalawa. Nahinto rin sa paglalaro sila Andrew at napatingin sa gawi namin.
"Just three words for you Hyuga, you will come with me or I will drag you out of here. Choose?"
Sinamaan ng tingin ni Sav si Boss. Ang tapang talaga ng babaeng tu.
"Pwede ba Barney lumayo ka muna sa akin. Naaamoy ko ang purple aura mo! Sinasaniban ka na naman ng baklang dinosaur!"
"What?" hindi makapaniwalang tanong ni Boss. Maging ako ay napasinghap sa sinabi ni Saviel.
Tuluyan na akong lumayo sa kanilang dalawa at lumapit sa kumpulan ng mga lalaki na ngayon ay nagpipigil ng tawa.
"Are you playing with me again woman? Don't test my patience!"
"Tsk tsk tsk. Another teleserye from those two? Kay Saviel ako pupusta" wika ni Gun na sumulpot sa kung saan.
"Hi guys? Anong meron?" Sinji
"Pustahan, kanino ka pupusta Sin?" Baling ni Gun na may hawak ng pera.
"Kay Kuya ako. Ito five thousand"
"Psh. Wala ka bang tiwala sa bestfriend mo?" usal ko kay Sinji at humalukipkip. Ayokong sumali sa laro nila. Boring masyado.
"May tiwala ako sa fighting spirit ni Sav. Yun nga lang mas wild si Kuya" kumindat pa sa akin ang babae. Hindi ko maintindihan ang sinabi niya.
"Lahat naman kayo ganyan ang iniisip" napalingon kaming lahat kay Saviel. "Sa mata niyo nakikipaglaro lang kaming mga babae. Bakit ako mag aaksayang magpapansin sayo kung alam kong may mas deserving sa akin? Hindi mo kasi naranasan ang masaktan!"
"As if you know everything about me!" Nag igting ang panga ni Boss na mukhang malapit ng maubos ang pasensya nito.
"Oo! Hindi ko alam ang takbo ng isip mo. Pero bakit sa tuwing hindi kita kinukulit ikaw naman tung parang tanga na naghahangad ng atensyon? May sariling mundo ka naman diba? Yun ang atupagin mo! Huwag mo ng dagdagan ang problema ko, Barney. Umaalingasaw ang amoy purple mo eh." Padabog na tumayo si Sav mula sa kinauupuan nito at nagmartsa palabas.
Bago pa man makalabas ng training room si Saviel ay napigilan na ito ni Boss sa kanyang braso.
In just a split second, Boss's hands are on Saviel's nape...kissing her lips like there's no one in their surroundings looking at them.
Laglag ang panga naming lahat sa eksena ng dalawang ito.
"Quit calling me some random names or I'll punish you until you beg for more" napakurap lang si Saviel at hindi ito nakaimik.
"Paano ba yan? Panalo ako! Akin na ang ten thousand ko Gun, wala na akong pera." nabalik ako sa huwisyo ng sabihin ni Sinji yun.
Napapailing na tinungo ko ang locker at kinuha ang damit ko. Kailangan ko ng maligo, baka mahawaan pa ako ng kakornihan nila!
I slowly walk around towards the pole as I trace my forefinger into the cold metal as swaying my body into the music.
I dance gracefully, full of seduction. Mapupungay na mata ang iginawad ko sa mga manunuod kahit na nakasuot ako ng maskara.
I wore a sexy red backless silk dress. Masyadong daring at malaswa ang damit na ito pero sanay na ako.
Tatalikod na sana ako ng mapansin ang pulang ilaw sa buhok ko at agad kung sinundan kung na saan yun pero agad dumaan ang rumaragasang bala sa tagiliran ng mukha ko.
"Shit" mura ko ng magsipulasan ang mga costumer sa loob ng bar matapos marinig ang putok na yun. Agad akong tumalon paalis ng stage papuntang likuran ng bar.
"Find that woman, dead or alive!" rinig kong sigaw ng kung sino mang gustong tumapos sa buhay ko.
"Kapag minamalas ka nga namang talaga" naiinis na hinubad ko ang suot kung heels bago muling tumakbo papuntang back door. Hindi nila ako pwedeng maabutan!
"Find her!" Pagkalabas ko ng pinto mula sa kusina ng bar ay agad akong pumunta sa parking lot para maghanap ng kotseng pwedeng nakawin.
"Fck you! Devoncourt, don't try playing hide and seek" nagmamadaling sumakay ako sa isang jaguar na naiwang nakabukas. Nagtago ako sa likurang bahagi ng kotse at rinig na rinig ko ang putukan at mga yabag sa labas.
"Tangina ka Treason, sinasagad mo talaga ang pasensya ko!" nanggagalaiting wika ko.
Napayuko ako ng bumukas ang driver seat ng kotse at sumakay doon ang pigura ng isang lalaki.
"Kindly explain what are you doing inside my car?" napalunok ako sa sarili kong laway. His voice is like a piece of music to my ear. It was a deep and rough voice.
Fear crept through my body because of this man's strong feeling. How did he know that someone was hiding inside his car?
Bago pa man ako makasagot ay may kumatok sa bintana ng sasakyan.
"Please don't tell them that I am here. I don't want you to get involved in this kind of a mess. I tell you everything later." bulong ko pero sinigurado kong maririnig niya 'yon.
"Problem?" aniya sa lalaking kumatok matapos nitong buksan ang bintana ng kotse.
"Mr. Montenegro, did you see or notice someone running around here? Boss, is looking for a woman. I'm just wondering if you might have seen her? She's wearing a red dress" mariin akong napapikit ng palihim na lumingon sa gawi ko ang binata.
"No." mabilis na sagot nito.
"I see. Sorry to disturb you Mr. Montenegro." umalis na ang lalaki sa tabi ng bintana kaya isinara na yun ng binata.
I breathed a sigh of relief because he didn't point me to the men chasing me.
"You owe me your life. Maybe I can get some payment" nalaglag ang panga ko dahil sa sinabi niya. Hindi pa man ako nakakaayos ng upo ay umarangkada ang bibig niya at binitawan ang ganoong salita.
He started the car's engine and drove away from that bar.
His deep brown eyes darted me using the rearview mirror. Feeling ko ay hinuhubaran niya ako gamit ang kanyang tingin kaya napayakap ako sa sarili ko.
"I don't need your body, Miss Little Red Hiding To Someone." aniya.
I gulp.
"You don't need to explain, I already figured out what is happening" manghuhula ba ang lalaking ito?
Tumikhim ako para maalis ang bikig sa lalamunan ko. "Ano namang kabayaran ang nais mo?"
"Be my secretary and your secrets will be safe inside my company."
Should I trust him?
I frown as I look away from his gaze using the rare view mirror.
"Hindi ko pinangarap na magtrabaho sa isang kompanya!" wika ko. Nakapagtapos naman ako ng college pero hindi ko pinangarap na makulong lang sa kompanya.
Namalayan ko na lang na hininto nito ang kotse sa gilid ng kalsada kaya nagtaka ako.
"If you don't want my offer, get out of my car then." laglag ang pangang tumingin ako sa lalaki.
"W-what? Hoy baka secluded na lugar itong pinagdalhan mo sa akin at isa pa naiwan sa bar ang pera at cellphone ko!"
"Then, start walking from here and get your things. Let's see if you get back alive. I think those men are still searching for you" nanlisik ang mga mata ko.
Sinusubukan niya ang pasensya ko!
"Akala ko pa naman mabait kang nilalang pero isa ka palang halimaw!"
"Maybe I am. But don't forget young lady, you owe me your life."
I groan because of frustration. Hahayaan niyang pagala gala sa dis oras ng gabi ang babaeng tulad ko? Unbelievable!
Padabog na lumabas ako sa kotse niya at kinatok ang binatana ng driver seat na agad namang bumukas.
"Pahiram ng cellphone mo" inilahad ko sa kanyang mukha ang palad ko. Ngayon ko siya napagmasdan mglubos. His perfect firm face, his pointed nose, his luscious lips, and his perfect jaw.
Parang may dumaan na ibang pakiramdam sa dibdib ko ng magtama ang mga mata namin.
"What?"
Napairap ako sa kawalan. "Hihiramin ko lang ang cellphone mo para matawagan ang kaibigan ko!"
"Get in the car" napakurap ako at napaatras ng buksan nito ang driver's seat at bumaba ito. Nasamyo ko ang masculine perfume nito ng kunin niya ang kamay ko at kinaladkad papasok ng passenger seat.
Hindi ako nakaimik ng lumagapak sa tabi ko ang pinto ng kotse at lumigid ang lalaki pabalik ng driver seat at sinumulang paandarin muli ang kotse.
"Where do you live?"
"K-kuruzaki condominium" wala sa sariling sagot ko.
Hanggang sa makarating kami sa harap ng gusali tsaka lang nagsalita yung lalaki.
"Think again what I said earlier" aniya pero hindi ako umimik.
"But before that, let me have you this" nanlaki ang mga mata ko ng maglapat ang labi naming dalawa.
He's holding my nape while leaning on my seat and giving me a mind-blowing kiss.
----
Assassin's note:
I'll be back .. aayusin ko lang keyboard ng phone ko 🥺