Gideon HugoThe recovery of the body underneath the Abris BridgeJanuary 14 Tuesday, 2:14 P.M.Simula nang mapa-balita ang krimen sa Ilaya, nagsunod-sunod na ang mga kaguluhan sa Montgomery. Ngayon, hindi lang mga kawatan at barumbado sa kalye ang binabantayan ng mga parak, pati na rin ang mga kriminal na hanggang ngayon ay hindi pa rin nahuhuli."Tol, ano'ng nangyayari ba't ang daming pulis?" Napatingin ako kay Billkin na nagawa pa magtanong sa rider na malapit sa amin. Kung kailan kami nagmamadali, tsaka pa kami maiipit sa trapiko."Nagkakagulo sa harap ng Montgomery Church. Sabi ng misis ko, may ka-daop daw silang natagpuang nakalutang sa Abris bridge," mahabang tugon ng lalaki habang nakatingin sa screen ng phone niya.Naramdaman ko ang paglingon sa akin ni Anakin pati ng angkas niyang lalaking mahaba ang buhok. Hindi ko alam, ano ba'ng mayroon sa tulay na iyon at doon nangyayari ang mga gulo.Napatakip kami ng tainga nang malakas na bumusina si Uno. Nagsilingunan sa direksyon namin ang mga pasahero't nagmamanaho ng sasakyan. Ang iba ay umiling at ay iba nama'y sumimangot nang makita kami.
"Kita na ngang walang usad mag-iingay pa. Mga tambay na 'to," rinig kong sabi no’ng may katandaang pasahero habang nakatingin sa akin. Hindi ko na lang pinansin at sumenyas sa mga kasama na umiwas na lang. Kinalabit ko rin si Uno na hindi na mapakali."May alam ka pa bang short-cut?" aniya at saglit na lumingon sa akin."Nasa gitna tayo ng main road, sa may stoplight pa 'yong eskinita tagos sa simbahan." Luminga-linga siya pagkatapos ay bumaba."Mauna na kayo sa Resto ako na bahala rito," anunsiyo niya. Nagtinginan kami pagkatapos ay tumango. Hindi na kami nag-aksaya ng oras, tumakbo kami sa may gutter at tumungo diretso sa stop light. Sa gilid nito, may masikip na eskinitang pa-ahon papunta sa simbahan sa may sentro.Napalingon ako sa likod nang marinig ko na mahinang nagmura 'yong bunot habang nakatingin sa sapatos niyang high cut na nalublob sa ibinuhos na pinagbanlawan ng nakatira roon. Hinatak ko ang jacket niya nang makita ko na nakatingin ng matalim 'yong lalaking burdadong naglalaba."Huwag ka d'yan sa likod." Pinauna ko siya sa paglalakad at gumanti ng tingin sa lalaki. Umiwas naman ito at pinagpatuloy ang pagsasampay sa terrace.Hindi pa kami nangangalahati, dinig na dinig ko na ang malalim na paghinga ng bawat isa. Buti na lang at huminto na ang ulan kundi, baka dumausdos na kami pabalik."Malapit na ba tayo?" ani Anakin na mas malalim na ang paghinga."Kaya mo pa ba?" tanong no’ng mahaba ang buhok at saka umupo't sumenyas na umangkas sa likod niya. Nangunot ang noo ko. Kanina ko pa napapansin na parang matagal na silang magkakilala."’Di, okay pa naman ko. Salamat," aniya.
"Akala ko nagmamadali tayo?" Sinimangutan ko naman 'yong bunot na nasa tuktok na.Huminga ako nang malalim at bumwelo patakbo, ilang minuto na ang nagdaan. Baka kung ano na ang nangyayari sa Resto. Hindi maaalis ang kaba ko kahit na matagal na akong hindi pumupunta roon. Ngayon pa nga lang na papalapit kami ay naiilang na ako, paano pa kaya kung magkaharap kami."Huwag ka mag-alala, hindi naman na galit si Manong," ani Billkin at tinapik ang balikat ko.Nang makalabas kami, bumungad agad ang napakaraming tao. Ang iba ay mga miyembro ng simbahan na sa palagay ko ay galing pa sa ibang lugar base sa mga sasakyan nila at ang iba naman ay mga nakikiusyoso lang. Sumiksik kami at lumiko patungo sa likod nito kung nasaan ang pamilihang bayan. Habang papalapit kami sa kabila ng pamilihan, kumakabog ang dibdib ko. Marahil sa kaba o kaya'y sa inis. Huminto ako na agad naman napansin ni Anakin.Hindi na siya galit sa akin dahil sa pagsuway ko sa kan'ya pero paano naman 'yong pag-abandona niya sa’min sa Resto noon.Naramdaman ko ang pag-akbay ni Anakin kaya napalingon ako. Nakangiti siya at tumango-tango pagkatapos ay tumuloy sa paglalakad.Kung sino ang mas naapektuhan noon dahil sa biglaang pag-iwan samin, si Anakin at Uno 'yon. Pare-parehas kaming mga teen-ager no'n pero si Uno ang bunso namin kasunod ni Anakin. Noong mga panahong 'yon, sunod-sunod na inaatake ng hika si Anakin habang si Uno naman ay laging nadadawit sa gulo. Kung kailan kailangang-kailangan namin siya, tsaka siya nawala ng parang bula. Para kaming inabandona sa pangalawang pagkakataon.Ngunit sa palagay ko ay hindi ngayon ang tamang oras para manguwestiyon. Humabol ako sa paglalakad, namilog ang bibig ni Anakin at muling ngumiti."Welcome back, Gid!" aniya. Siniko ko siya sa tagiliran at nagpatiuna.Tanaw agad namin ang mga lalaking naka-jacket na itim na nakatayo sa labas ng Resto. Nakaupo naman sa pahabang kahoy ang malaking tao na halatang naiinip na. Tumingin sa amin ito at lumapit habang 'yong hindi namin kilalang mga lalaki ay umayos ng tayo nang makita kami."Ano'ng nangyari?" bungad ni Billkin kay Bear."Pinalabas ako ni Bossing," mahinang tugon niya at nagkamot ng batok
Napalingon kami lahat nang bumukas ang pinto. Lumabas dito ang dalawang kalbo, sumunod ang naka-shades na lalaki. Nang madaanan niya ako, napansin ko agad ang pagkakaiba ng height namin. Mas matangkad siya sa akin ngunit halos magkasing payat lang. Rinig na rinig ko ang bawat pagnguya niya sa bubble gum. Lumipat ang tingin ko sa baba niyang may balbas na parang sa kambing. Napahinto ako ng tuluyan sa kinatatayuan ko nang makita ang gilid ng labi niya. Mayroon din siyang peklat katulad sa akin ngunit abot hanggang tainga ito.Nakapamulsa siyang lumakad pero bago siya umalis, nang dumating si Uno at bumaba sa motor, tiningnan niya ito pagkatapos ay tumingin din sa akin at ngumisi.Pumasok na sa loob ang mga kasama ko habang kami ni Uno ay naiwan sa labas. Nangunot ang noo ko nang umupo siya sa kahoy na nasa gilid. Mas lalong nadagdagan ang lukot ng mukha ko nang ilabas niya ang kaha ng sigarilyo."Hindi mo pa rin tinitigil 'yan," Umupo ako sa kabilang dulo. Ngumisi siya pagkatapos ay pinakawalan ang usok mula sa bibig niya."Ngayon na lang ulit," aniya. Nilapit niya sa akin ang kaha ngunit agad ko itong inurong pabalik sa kan'ya."Ang tagal din bago ako makapunta rito," Tumingin ako sa kan'ya na ngayo'y nakatitig sa akin naghihintay sa susunod kong sasabihin. "Sorry." Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag o kung may dapat ba akong ipaliwanag dahil malinaw na malinaw ang pag-iwan ko rin sa kanila sa ere."Hindi rin naman madali 'yong nangyari," aniya nang hindi na ako magsalita. Yumuko siya habang humihithit ng sigarilyo."Medyo nakakapanibago. Parang noong unang dating natin dito," tugon ko na lang dahil wala akong maisip na magandang isasagot sa kan'ya. Hanggang ngayon, gusto ko pa rin iwasan 'yong tungkol doon. Nangingibabaw sa akin ang pakiramdam ng inabandona, ayaw ko na ulit maramdaman 'yon.Hindi na rin siya nagsalita pagkatapos no'n. Sapat na ang katahimikan para magkaintindihan kaming dalawa.Narinig ko ang mahina niyang pagsinghot. Nakatagilid na siya at nakalingon sa ibang direksyon ang ulo. Tumingin na lang ako sa harapan at nagpangalumbaba. Hindi ko alam kung paano mag-comfort lalo na't malaki na siya at hindi na ako gaano pamilyar sa gawi niya. Iniangat ko ang kamay ko pagkatapos ay itinanday ko ito sa balikat niya. Mas narinig ko ang paghikbi niya. Naalala ko 'yong unang pagkikita namin dito sa Resto, gusgusin at pareho kaming kakagaling lang sa gulo. Noon, napaka-iyakin niya pa at halos kalahating araw tumatagal ang hikbi niya. Nakaupo rin kami banda rito noon nang sumuka siya dahil sa sobrang pag-iyak.
Napalingon ako sa pintuan nang makarinig ako ng humihigop sa straw. Napangiwi ako nang makita ang pulang jacket na mas malaki sa may suot. Lumunok siya at nagtilam-tilam."Ba't nandito pa kayo may kwek-kwek sa loob," diniin niya 'yong mga huling salita."Bumalik ka na lang sa loob bunot," Tinitigan niya naman ako ng bilugan niyang mata hanggang sa umiwas ako ng tingin. Hindi talaga siya nagpapatalo sa titigan."Gabriela Mapa ang pangalan ko hindi bunot. Old school naman ng insulto mo. Gusto mo turuan kita?" aniya. Sinamaan ko na lang siya ng tingin at hindi na nakipagtalo. Bakit ba siya sumunod hanggang dito.Bumalik ang tingin ko nang tumayo si Uno at nagpamulsa. Sa tagal kong nawala, ngayon ko na lang napansin na halos maabutan niya na ang tangkad ko. Hindi na rin siya 'yong dating lalampa-lampang uhugin na nakilala namin. Parang kailan lang, tinuturuan pa namin siya nila Bear kung paano magbike, ngayon mas magaling pa ata siya sa akin magmotor."Saan ka pupunta?" Nilingon niya ako, bago niya suotin ang helmet ay ngumisi siya at ngumuso. Tumingin ako sa itinuro niyang likod na bahagi ng simbahan na nakikita mula rito."Ito nga pala 'yong hulog ko," Tumingin ako sa iniabot ni bunot na galing bulsa ng jacket at nangunot ang noo ko."Ano'ng gagawin ko sa bente pesos?" Tinabig ko 'yong kamay niya at tumayo, "basta tumupad ka sa usupan." Inirapan niya ako at isinilid sa bulsa ang bente niya."Huwag ka mag-alala, naga-apply ako ng trabaho. Babayaran kita," aniya habang kinakalog ang tethra pack ng gatas. Tiningnan ko siya at tinaasan ng kilay.
"Walang tatanggap ng menor de edad dito," Sinulyapan ko ulit 'yong suot niyang palda na pang-high school na halos umabot hanggang sakong."Bukas pwede na ako makulong," Pa-kanta niyang tugon at pumasok sa Resto.Napaatras ako nang dumungaw mula sa pinto si Billkin habang ngumunguya."Pasok ka na may chi-cha rito," aniya habang tumitilapon sa akin ang pagkain sa bibig niya. Kahit ano pang nangyari, hindi talaga makakaligtas kay Billkin ang pagkain. Maliban kay Mouse, ito ring mokong na 'to ay may matibay na sikmura."Ano'ng nangyayari sa loob?" Tuluyan siyang lumabas. Napangiwi ako nang makitang may hawak-hawak siyang pizza."Ayos lang naman si Bossing," Naubo si Billkin nang biglang sumulpot at matabig siya ni Bear, "okay ka lang?" dagdag nito at iniabot sa masiba ang strawberry juice. Agad niya naman itong nilagok. Napalunok ako nang bigla kong maalala ang nakita kanina.Hinawakan ni Bear ang dalawang balikat ko at pilit na pinapasok sa loob. Walang nagbago sa Resto liban sa dalawang bagong mukha na narito ngayon. Hindi naman halata sa kanila na ngayon lang sila nakapunta rito dahil 'yong mahaba ang buhok ay kasalukuyang nagpi-prito sa kusina habang ang isa ay naka-dekwatro pa habang umiinom ng sa palagay ko'y pangalawang pack na ng gatas."Nasa taas siya ngayon nagpapahinga," bulong ni Billkin at saka lumapit sa mesa.Umupo ako sa bakanteng upuan malapit sa counter. Luminga-linga ako sa paligid, ngayon ko lang napansin na walang customer. Napadako ang mata ko sa pintuan, nakasabit doon ang kahoy na may open sign na nakasulat. Muli akong nagmasid sa paligid. Namilog nag bibig ko nang maalala ko kung sino ang kulang."Nasaan si Mouse?" Nilingon ako ni Anakin na hawak-hawak ang remote ng telebisyon."Nasa lungga niya siguro," aniya."Si Mac ba? Bedridden sa taas," sagot din ni Bear na pahakbang na sa hagdan habang may hawak na dalawang plato."Aba, nilalagnat si dugyot!" ani Billkin habang tatawa-tawa, "itagilid mo rin Casper baka dumikit na sa kutson 'yon!" pahabol niya."Oh!" Humagalpak ng tawa si Billkin nang makita nito ang screen ng phone niya. "Naririnig ko 'yang malaki mong bibig hanggang dito!" basa niya. Umiling na lang ako habang nangingiti. Hindi pa rin talaga sila nagbabago."May chat pa si Mac." Nangunot naman ang noo ni Anakin matapos makita ang screen ng phone niya. Agad niyang itinutok ang remote sa telebisyon at umupo.Napalitan agad ang tawanan ng katahimikan nang mag-flash sa screen ang balita tungkol sa miyembro ng Montgomery Church.
"Kinilala ang biktima sa pangalang Ophelia Tan, dalawampung taong gulang, miyembro ng Daop Palad na naglilingkod sa simbahan ng Montgomery, at kaisa-isang anak ni Pastor Erni Tan...Patawid na ako ng tulay nang mapansin ko 'yong nakalutang na bestidang puti. Akala ko ay tinapong damit lang pero nang lapitan ko, nagulat ako dahil nakatihaya ito tapos 'yong kamay niya, nakalahad na parang nagdadasal. Akala ko talaga noong una ay buhay pa dahil sa posisyon niya..."Sabay-sabay namilog ang mga bibig namin, maliban sa dalawang bago na nakatitig lang sa telebisyon. Napatayo si Anakin habang si Billkin naman ay napahawak sa bibig. Lahat kami ay hindi makapaniwala sa narinig. Kilala namin ang biktima dahil isa siya sa volunteer ng feeding program noong mga bata pa kami sa simbahan tuwing sabado."Parang may pamilyar sa litrato," Lumipat ang tingin ko kay bunot na nakatutok sa kan'yang phone. Napansin niya ako kaya iniharap niya sa'kin ang screen. Napaiwas ako agad nang maproseso ng utak ko kung ano ang tinutukoy niya. Wala man lang siyang pasintabi na hindi naka-blurred 'yong litrato."Ba't may litrato ka n'yan?" Tinaasan niya ako ng kilay."Sa Muts. Lahat mahahanap mo sa social media," aniya at humawak sa sintido. "Saan ko nga ba 'to nakita!" At saka siya pumikit.Muli akong sumulyap sa telebisyon na ngayo'y ipinapakita ang ilalim ng Abris bridge, sa ilog na bahagi kung saan natagpuan si Ophelia. Lumingon ako sandali sa phone ni bunot pagkatapos ay sa balita. Sunod-sunod na ang krimen na nangyayari rito sa Montgomery, napansin ko rin na puro babae ang napapabalita imbes na mga miyembro ng gang at mga barumbado."Si Uno pala, hindi tumuloy?" Nagising ang diwa ko sa biglaang tanong ni Billkin. Lumingon din si Anakin sa direksyon ko pati si Bear na kakalapag lang ng dinuguan sa mesa."Dadalaw ata sa simbahan," sagot ko pero sa totoo lang, hindi ko tiyak dahil hindi ko naintindihan ang senyas ni Uno kanina."Hindi ko sure pero 'yong position niya, nakita ko na dati. That upward gaze... something is definitely off here," bulong ni bunot.Hindi ko makuha ang punto niya dahil parang hindi naman ako ang kausap niya kundi ang sarili niya.Ang alam ko lang, tama siya. Iba rin ang kutob ko nang makita ko si Ophelia.