PUMASOK sa guest room si Vhendice kasama si Eddie na nakabuntot sa kanya. Tumuloy ang binata sa glass table at sinilip ang laptop. Kinalikot. May inabot na disk si Eddie at isinaksak niya iyon sa player. Tiningnan ang laman.
"Kumusta sa capital? Still no sign of movement yet?" tanong niya sa kasamang lalaking nakatayo sa kanyang likuran at nanonood.
"Walang pagbabago. Kanina may nahuling spy ng resistance sina Vic pero pinakawalan din agad ng chairman."
"That's the problem. Athrun is really too soft. Hindi ko mahulaan kung anong nasa isip niya. We need drastic measures in order to restrain these people. Those crazy fools, hintayin nilang magbanggaan kami at lalamunin ko silang lahat ng buhay."
"Hangga't walang orders mula sa chairman, hindi kami pwedeng kumilos."
"Never mind. Just continue your surveillance and inform the other groups to stay put. I'll give you further instructions as soon as I'm done gathering the essentials. I'm almost there and once I've had it, I'll take down the resistance along with the useless elders whether Athrun permits it or not."
"Haydees, tungkol nga pala sa-" hindi naituloy ni Eddie ang gustong sabihin. Pinatatahimik ito ng matalim na sulyap na ipinukol ni Vhendice.
"Safhire Magdalene is none of your business so leave her alone." Babala niya. "I'm not doing this stuff for pleasure. I've made a promise to him and I intend to keep it. I'll protect that woman no matter what the cost."
"Yes, I know. Nag-aalala lang ako."
"Mula ng maging bodyguard kita, wala ka ng ginawa kundi mag-alala sa akin. Maghanap ka kaya ng ibang pagkakaabalahan? Hindi na ako bata, Eddie. I can take care of myself kaya tumigil ka na."
"Nangako ako sa mga magulang mo."
"Babalik na naman tayo riyan. Daig pa natin ang sirang plaka. My father is dead. Hindi na iyon babangon mula sa hukay para sitahin ka kung gugustuhin mong magpakasaya kahit minsan."
"Masaya na ako sa buhay ko ngayon. Ang alagaan ka at tiyaking ligtas, iyon na ang kaligayahan ko."
"Mas masahol ka pa sa chairman, alam mo ba iyon?"
"Alam ko. Nagkita nga pala kami ni Jenni. Kinakamusta ka niya."
Hindi sumagot si Vhendice. Inalis ng binata ang mga mata sa monitor ng laptop at binalingan ang mga dokumentong nasa tabi. Bakit para yatang may gumalaw sa mga iyon? At mukhang may kulang.
"Gusto ka raw niyang makita at-"
"Eddie, pumunta ka sa kwarto namin. Try to check my wife," utos niya sa lalaki. Masama ang kutob niya. Binalingan niya ang laptop. Mabilis ang kilos ng mga daliri ni Vhendice. He activated the connections to the hidden cameras outside the villa. Nakita sa monitor ang iba't ibang lokasyon sa labas ng villamanor territory.
No sign of Safhire.
Tumunog ang phone ng binata. "Damn," napamura siya. Kinapa ang cellphone sa bulsa ng pantalon. Tiningnan kung sinong tumawag. Pagkuwa'y napapatiim. "I'm listening,Ghaile."
"What's up, Haydees? I'm glad you pick up."
"Busy lang ako kanina."
"Let me guess. With Safhire Magdalene?" May sarcasm sa tinig ni Ghaile.
"So, you've heard." Hindi niya nagawang itago ang antagonism sa tono.
"News traveled fast."
"I see." Tinungo niya ang pintuan. At lumabas. Nilandas niya ang pasilyo patungo sa silid nila ni Safhire.
"This is what your game is all about?" Sita ni Ghaile mula sa kabilang linya. "Anyway, the media's complaining about your attitude. They said you're acting mean."
"Who cares about what they say?"
"Haydees, we can't afford to get careless all the time in their presence. We might have their job under-controlled but still..."
"I certainly know that. But you didn't call just to lecture me, did you? Anong kailangan mo?" Deretsong tanong niya sa kapatid.
"So impatient as ever." Kastigo nito.
"Spit it out, Ghaile."
"Alright, then. Listen carefully, this is a direct order from the chairman. You must bring Safhire Magdalene to him as soon as possible."
"Why should I do that?" Nahinto ang binata.
"Why you shouldn't? For sure you don't need reasons carrying out the chairman's order, do you?"
Nawalan ng imik si Vhendice. Hindi niya pwedeng suwayin ang utos ni Hheven. Pero anong mangyayari kay Safhire oras na malaman ng chairman na fiancée ni Ray ang dalaga. He just can't let even the ruler of Nephilims have his way and hurt her.
"Haydees, you still there?" Pukaw ni Ghaile.
"Where's Hheven?"
"In his room. He has an arduous time dealing with the resistance spies. He's tired and needs a lot of rest. But he expected to see you and that woman first thing in the morning."
"Anong kailangan niya kay Safhire?"
"Why not ask him personally? I gonna go. See you very soon."
Naputol ang linya. Huminga ng malalim si Vhendice at mahigpit na nagkuyom ng mga kamao.
NAKALABAS ng villa si Safhire nang walang nakakapansin. Sa pintuan sa may kusina dumaan ang dalaga dala ang dokumento. Sa tuwing nababasa niya ang pangalang Haydees at Vhendice na nasa iisang katauhan lamang pala ay gusto niyang magwala sa galit. Walang tigil sa pagbukal ang masaganang luha sa kanyang mga mata habang ang mga paa'y tila may pakpak sa sobrang bilis na tinatahak ang kalyeng naiilawan ng mapapanglaw na liwanag mula sa mga mamahaling decorative lamp posts.
Ang tanging nasa isip niya ay makalayo sa lugar na iyon. Malayong-malayo kung maaari. Kahit walang pupuntahan, kung saan siya dadalhin ng kanyang pagtakbo'y bahala na. Basta makatakas siya kay Vhendice. Ngayon lang niya na-realize na siya na ang pinakatangang babaeng nabubuhay sa mundo. Wala man lamang siyang kamalay-malay. Para siyang nasa isang bangungot at hindi siya magising-gising hanggang sa mga oras na iyon.
Everything was set smoothly and perfectly by Haydees Andromida. Even before she decided to take action for her fiance's death. Naka-plano ang lahat at nangyari ayon sa kagustuhan nito. Nagmistula siyang isang manika na sumasayaw sa palad nito sa saliw ng sarili nitong musika. Huminto siya at saglit na nagpahinga. Tila may bumabara sa kanyang dibdib at lalamunan. Nahihirapan siyang huminga. Pero wala siyang pagkakataon para mapagod. Kailangan niyang magpatuloy. Malapit na siya. Tanaw na niya ang labasan ng private road. Tiyak may mga sasakyan na sa highway. Mag-uumaga na.
Lingid sa kaalaman ng dalaga,nang mga sandaling iyon ay nag-aabang sa labasan ng kalyeng iyon sina Gabrylle at Leih sakay ng isang itim na Hammer.
"We should sneak in there, you know. Instead of setting dock right here like robbers of some sort waiting for an ambush." Angal ni Leih.
"Our order is to make sure Haydees will never betray the chairman's trust," sagot ni Gabrylle na sumubsob sa manibela.
Bumaba ng sasakyan si Leih. Maya-maya lang ay kinatok nito ang bintana sa tapat ng driver's seat kungsaan nakaupo si Gabrylle.
"What is it?" tanong ng lalaki. Nag-angat ng ulo.
Sumenyas si Leih. Itinuro ang babaeng nakatayo sa may sidewalk sa tapat ng base-mark at pumapara sa mga nagdaraang motorista.
"That's her?" Napaunat sa pagkakaupo si Gabrylle. "What is she doing there at this hour?" Natanong ng lalaki. There's something strange in her. She's still wearing her pajamas, bare-footed and it seems like she's crying.
"Umiiyak ba siya?" tanong ni Leih.
"Get in, hurry! Bago pa may humintong sasakyan para pasakayin siya." Binuhay ni Gabrylle ang makina ng sasakyan. Mabilis na lumigid si Leih sa kabila at sumakay. Umusad ang Hammer papalapit sa kinatatayuan ni Safhire Magdalene.
Si Leih ang bumaba. Tumingin si Safhire sa lalaki at agad napaurong ngunit tuluyang tinakasan ng lakas ang dalaga at nagdilim ang paningin. Mabuti na lamang at maagap si Leih. Nabuwal si Safhire at bumagsak sa mga bisig nito ng walang malay.
Doon lang bumaba si Gabrylle. "What is happening to her?"
"I don't know. She fell unconscious."
"We will be taking her to the chairman. Let's go."
"How about Haydees?"
"He will follow, that's for sure."
Pinangko ni Leih si Safhire at ipinasok sa loob ng sasakyan.
CHRYSANTHEMUM MANSION, MELENDRES HILLS
10:00 A.M.
NAGISING si Safhire mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napanaginipan niya si Ray. Hindi raw ito namatay. Kinapa ng dalaga ang kanyang pisngi. Basa iyon ng luha. Ang mga mata niya ay tigmak rin. Iginala niya ang paningin sa marangyang silid na hindi niya masukat ang lawak at laki. Saang lugar siya naroon? Ano bang nangyari sa kanya?
Napatitig si Safhire sa chandelier na nakabitin sa mataas na ceiling. Nasaan ba siya? Ang huling naalala niya'y tumatakbo siya palayo ng villa at nag-abang ng masasakyan sa highway. Tama! Isang sasakyan ang dumating at huminto sa kanyang tapat tapos may lalaking bumaba.
Napabalikwas ng bangon ang dalaga. It was Leih! The artist... Kaya tinangka niyang lumayo pero bigla siyang nanghina at dumilim ang kanyang paningin. Pagkatapos ay hindi na niya alam kung anong sunod na nangyari.
Napatingin siya sa sariling reflection sa kambal na malalaking vanity mirror na pinto ng walk-in cabinet. She's the worst. Ikakahiya siya ni Ray sigurado kung nabubuhay ito. She never noticed that she's been toyed by the Andromidas. Haydees had almost consumed her alive. Muling nahilam sa luha ang mga mata niya. Bagamat mabilis niyang tinuyo sa mga palad.
No more crying. No more. Inutusan niya ang sarili. Dumako ang paningin niya sa isang babasagin at hugis bituin na center table kungsaan may fruit tray na umaapaw sa iba't ibangprutas. Apples, grapes, oranges,mangoes and chicoes. Bigla siyang nakaramdam ng gutom. Bumaba ng kama ang dalaga. She tickled her toes on the thick carpet of the floor. Lumapit siya sa center table. Kumuha ng apple. Pinunasan sa likod ng palad at kumagat ng malaki. Naupo siya sa isa sa tatlong overstuffed sofa. At natuon ang mga mata sa glass cabinet na nagsisiksikan ang mga magagandang stuffed toys na tila kaysasarap yakapin.
Namasyal pa ang paningin niya. The aura of wealth soaring all over the room is suffocating. Everything in there worth thousands and millions more or less. Nabusog hindi lamang ang tiyan niya sa kinaing apple kundi pati ang kanyang mga mata dahil sa mga magagandang bagay na nakikita. Bumalik siya sa kama at nahiga. Binuksan niya ang tv at nanonood ng palabas sa cable channel. Kailangan niyang abalahin ang kanyang isip para hindi niya maisip si Vhendice.
Muling nakatulog si Safhire at nang magising ay nakadama siya ng panlalata. Masakit din ang kanyang ulo. Anong oras na kaya? Lilinga-linga ang dalaga. May nakita siyang alarm clock sa bedside table katabi ng lampshade. Quarter to twelve na pala. Magtatanghalian na. Sinulyapan niya ang tv na nakabukas pa rin. Inabot niya ang remote control na nasa tabi at pinindot ang turn-off button. Bumangon siya at sumandal sa may headboard. Minasahe niya ang sentido.
"Masakit ba ang ulo mo?"
Agad siyang napatingin sa dakong pinagmumulan ng boses. Si Leih! At hindi man lamang niya napansin na naroon ito?
He smiled slightly and took his steps forward. Marahil naroon na ang lalaki bago pa man siya nagising. Kanina pa kaya ito roon?
"Gabrylle and I saw you at the highway. You fell unconscious so we brought you here." Paliwanag nito. "Are you sick?"
Umiling siya. "Just a little tired. By the way, where am I? Is this your house?" tanong niya.
"Yes, this is my home."
"So, where exactly is this?"
"Melendres Hills. And you're in Chrysanthemum mansion. The ancestral home of the Andromida."
Natigagal ang dalaga. Namutla. At hindi pa man din siya nakabawi mula sa matinding shock ay mayroon na namang nagsalita mula sa may pinto.
"I'm glad you're up now, fairy!"
It's him. The master controlling all these beautiful monsters. ATHRUN ANDROMIDA a.k.a HHEVEN. The renowned ruler of this dream-like city. Along with him is Dr. Ghaile Sarmiento Andromida.
"I think she's not okay," sagot ni Leih.
Ngunit hindi niya halos naririnig dahil biglang nagsara ang tainga niya. Ang buong katawan niya ay nanginginig. Hindi sa takot kundi sa galit. She ran away from a devil only to be captured by this bunch of demons who took the shape of humans.
What an ordeal!
Napaigtad siya nang hinaplos ni Ghaile ang kanyang mukha. Nanlilisik ang mga matang tumingin siya sa doctor.
"You look pale, Saf," sabi nito. "Now, lie still and let me-"
"I don't need your help. Leave me alone." Tinabig niya ang kamay nito. At sa hindi malamang dahilan ay mabilis na bumukal ang masaganang luha sa kanyang mga mata. Maya-maya pa ay napapatangis na siya. Puno ng kapaitan at pagkatalo.
Naupo sa gilid ng kama si Athrun at hinawakan ang kamay niya. "Stay here, Saf. I promise I'll protect you with everything I've got."
Nagkatinginan sina Ghaile at Leih.
Manatili roon? Never! Gusto niyang isigaw. Pero wala na siyang lakas. Kasabay ng paghupa ng silakbo ng kanyang pag-iyak ay tila naubos din ang natitira niyang lakas. Kahit palayain ang sariling palad na hawak-hawak ni Athrun ay hindi niya magawa. Hindi na siya muling nakatutol pa nang lumapit si Ghaile para suriin siya.
"Blood pressure...normal. Temperature...no problem. You're just alright, honey. It must be psychological stress. Try getting some good rest after having your lunch, okay?" Pahayag ng doctor.
Tumango na lamang siya sa kawalan ng masabi.
"That's my girl." Hinimas ni Ghaile ang ulo niya matapos nitong itabi ang stethoscope at BP monitor.
"I'll ask the maid to bring your food here. You must be hungry," sabi ni Leih at lumabas ng silid.
"I'm not hungry." Pahayag niya.
"You have to eat. Don't worry about Haydees, I'm already sending a word for him. He'll be here any minute now," pakli ni Athrun.
Napailing siya. Ayaw na niyang makita si Vhendice, kahit ang anino nito. Kinasusuklaman niya ang lalaki. Sagad hanggang buto.