***
Nagising at nataranta si Allyson sa sunod-sunod na kalabog at pilit na pagpihit sa door knob ng opisina. Mabilis niyang hinagip ang kan'yang gamit, nagtago sa loob ng c.r., sinipat ang cellphone, at tiningnan kung anong oras na – past seven na pala ng gabi, ang oras kung kaylan karaniwang dumadating ang kan’yang Boss.
"Arfie?" patanong na salaysay ng lalaki
Napasinghap si Allyson nang marinig ang hindi pamilyar na boses ng lalaki. “Akala ko si Boss! Pa’no kung pagkamalan ako nitong magnanakaw?”
“Arfie pumunta ka nga dito sa table mo, mag-uusap tayo. Ang lakas din naman ng loob mong paasahin ang kapatid ko."
Ramdam ni Allyson ang inis at pagtitimpi sa bawat katagang bininitiwan ng lalaki. Habang naghihintayan ang dalawa, narinig niya ang buntong-hininga at singhal ng binatang naghahanap sa kan'yang boss.
"Arfie, ano ba?! Didn’t you know how much trouble I went through para lang palusutin ang kagaguhan mo? Lumabas ka na nga d’yan! Alam ko nasa c.r. ka. Mag-usap tayo."
Sa inip ng binata ay nagsimula na itong lakarin ang daan patungo sa banyo. Hindi magkamayaw si Allyson kung anong dapat niyang gawin. "And here I thought ang malas-malas ko na kahapon. Hindi ko inakalang mas malas pala ako ngayon."
"Arfie," saad ng lalaki sabay katok sa pinto ng c.r.
"Hindi po ako si Sir Arfie," magkahalong kaba at hiyang bigkas ng dalaga
Dinig ni Allyson ang paghilamos ng lalaki sa sariling mukha. Hindi na nakapagtimpi pa ang binata at nahampas nito ang kahoy na pinto. "Anak ng tokwa naman! Hanggang office talaga kailangan may babaeng nakatoka para paligayahin at pasarapin siya?" mabilis na balik ng binata.
Matapos marinig ang pahayag ng lalaki ay agad na nagpantig ang tainga niya. "Correction! Hindi niya ako babae at hinding-hindi `yon mangyayari. Nakakadiri kaya!"
Nagkaroon ng panandaliang katahimikan sa paligid. Hindi tuloy malaman ni Allyson kung umalis na ba ang lalaking kanina ay kumakalampag sa pintuan ng c.r. at galit na galit siyang hinusgahan.
Nabasag ang katahimikang nabuo sa kapaligiran ng muling magsalita ang binata. "Oh, bakit hindi ka makalabas? Natatakot ka bang patalsikin kita gaya ng mga babaeng sumubok lumadi sa kan’ya?"
"Ang judgmental lang `teh? Sino ka ba?”
Bahagyang natawa ang binata bago ito makapagsalita. "I’m a nobody. Gusto ko lang malaman kasi malay mo matulungan kita sa ginagawa mo," may bahid na kalandian at kabastusan nitong hayag.
"Bastos!"
"Huh? Paano ako naging bastos? Ang dumi naman ng isip mo," bato nito kay Allyson
Wala nang nagawa ang dalaga kun’di sabihin ang kan'yang problema. Wala namang mawawala sa kan'ya kundi kahihiyan niya lamang bilang isang babae.
"Sandali lang. `Wag kang aalis d'yan."
Matapos ibigay ang utos na ito ay nabalot na ng katahimikan ang buong silid. Ilang segundo pa, narinig ng dalaga ang marahang pagsara ng pintto, senyales na iniwan siya ng lalaki. Ilang ulit nang nagpa-ikot-ikot ang dalaga sa c r. Pagod na ang kan'yang paa at umaangal na rin ang kan'yamg binti.
"Nakakainis! Paano ba ako makakaalis dito? Akala ko tutulungan ako, tinakasan at pinagtawanan lang pala ako. Mukhang impakto!"
Sunod-sunod na kalampag ang nanaig sa buong silid matapos mabigkas ng dalaga ang kan'yang litenya tungkol sa lalaki. "Kailangan talaga laitin pa ako?" sabi ng binata," ito na ang kailangan mo.”
Medyo hinihingal pa ang lalaki. Maririnig mo ang pagsinghap niya ng hangin. "Kanina no'ng sinabi mo na may tagos ka, umalis na ako para bumili ng kailangan mo. Kakarating ko lang. Dali na buksan mo na."
"Ano 'yan?"
Nagbigay ng isang malalim na buntong-hininga ang binata. "Ayaw mo ata. Huwag na nga lang. Nagpaka-effort pa man din akong bilhin ang mga ito para makatulong."
"Akin na nga 'yan!" Binuksan ng dalaga ang pinto at hinagip ang inaalok ng lalaki.
Saglit na nabalot ng katahimikan ang paligid. Hindi mapakali ng binat kaya't kinatok niyang muli ang pinto ng c.r. "Wala ka bang sasabihin?"
"Salamat," may hiya ngunit pabalang na bigkas ni Allyson.l Kitang-kita sa mukha ng dalaga ang asim at pagtitimpi dala ng kan'yang sumasakit na puson.
Nahilot ng lalaki ang kan'yang sentido. "Mga babae nga naman. Alien talaga kapag dinadatnan. Ni utang na loob at kahihiyan nawawala." Napaisip ang binata habang abala si Allyson sa kan'yang pag-aayos. "Saka mo na ako bayaran kapag nakalabas ka na d'yan," pabulong nitong wika na hindi naman narinig ng kan'yang kausap.
Nagbukas ang pinto at dahan-dahang lumabas ang isang old-fashioned na babae. Makikita sa mukha ng lalaki ang dismayado nitong ekspresyon. "Alam mo nasasayang sa 'yo ang maikling skirt na binili ko."
"Bakit? Kailangan ba talaga maikli? P'wede namang pahabain, 'di ba? Kaya nga stretchable, e."
Kakaibang inis ang nararamdaman ng binata sa tuwing babarahin siya ng dalaga. "Itaas mo nang kaunti ang skirt mo. Above knee ang style n’yan."
"Anong pakialam mo kung gan'to style ko?" mataray nitong tanong habang palihim na isinusuksok sa bag ang may tagos na boxer, punit na skirt, at duguang panty.
"Baka gusto mong balatan kita nang buhay?" Ibinaling ng binata ang kan'yang galit sa pagkakalkal sa closet ni Arfie.
Habang patuloy ang paghahanap niya ay napatanong si Allyson. Maging ang c.r. kasi sa opisina ay napasok ng binata. "Teka, sino ka nga ulit? Ngayon lang kita nakita dito. Sinong nagpapasok sa 'yo?"
"Prince Jaydee Bartolome"