I open my eyes when the sunlight stricked on my eyes. This is a another day that world is against me. Last night is a freaking long. Ang daming nangyare ngunit hindi pa rin nawala ang pangamba sa aking kalooban.
I just wash and did my daily routine before I go in the kitchen to find some food I will eat for this morning. Gutom lang ba ito o pagkabagot na? Hindi ko magawang alalahanin ang moment na iyon sa nagtataasang damuhan. Walang palya ang ganoong kilos ni Roge sapagkat sa kanya lamang talaga ako ganoon. Gusto ko sanang puntahan si Calvin ngayon ngunit naalala kong kailangan ko nang dalhin sa kulungan ang may sala ng matapos na ang kasong ito.
"Should I leave?" I ask to myself when preparing the pancake in the plate. Binuksan ko ang strawberry syrup at inilagay iyon sa ibabaw ng mainit na pancake. Kinatulugan ko na kagabi ang mga alalahanin na sunod kong gagawin. I miss his scent even his hugs but I cant go back to him anymore. Hindi ko maiwasang mamangha sa mga ginawa niya hindi lang noong gabing iyin ngunit pati na rin ang pagtulong niya sa amin noong araw rin na iyon. He is the shadow man that's why he sounded familiar. Sa nagdaang mga taon hindi ko man lang siya muking inisip at sinikao na tanggalin na siya sa aking sistema ngunit dahil sa biglaan niyang pagdating ay para bang kagulat gulat na walang nagbago roon.
"Jusko September tigilan mo na yan! Hindi na kayo pwede sa isa't isa!" napapikit ako sagkit at muling nagmulat dahil sa mga dumadaan sa aking isipan. Nagmadali na lamang ako sa pagkilos upang puntahan ang lugar na ibinigay nya sa akin.
Ilang saglit pa ng makarating ako roon ay tinawagan ko agad si chief officer upang dalhin na siya sa pulisya.
"Who the freaking are you?! Tanggalin mo ang tali ko!" pagbukas ko naman ng pinto, nakalantad na agad sa akin ang lalaking nakapiring at nakatali sa gitna ng silid. Sa kanyang paligid nakalahad lahat ng mga papel at ebidensya laban sa kanya. Naglakad ako papalapit hanggang sa makalapit roon. 
Andrew Steel Bautista
Iyon ang nakasulat sa unahan ng papel kasama na ang litratong nakaattach na roon.
"Hoy! Sino ka ba ha?! Kapag ako nakawala rito maghanda ka na at ipapapatay kita sa mga tauhan ko!" He is a businessman and the brother of Mrs. Bautista. Napailing na lamang ako sa kumpletong papel na nasa aking harapan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa detalyadong ebidensya na ginawa nya. He has a talent huh? Hindi lamang siya magaling na doctor, mabilis din siyang makakalap ng ebidensya.
Lumipas ang ilang minuto bago ko narinig ang sirena ng mga pulis. Agad akong tumayo at lumabas roon upang salubungin sila.
"Officer." nakangiti kong bati sa kanya.
"Hahaha attorney, idol na talaga kita. Oh pasukin na ninyo." Baling naman nya sa mga kasama niyang pulis. Mabilis lumipas ang oras hanggang makarating ako sa opisina. Naabutan ko pa sa labas ang mga nagliligpit na media bago makarating rito. Pagpasok ko naman sa pinto ay bumungad sa akin ang mga nag uusap usap na mga attorney. Batid kong pinag uusapan nila ang pagdating ng mga media.
"Attorney." napatigil naman ako ng bumungad sa akin si Steven. Ang aking akala ay umalis na siya upang salubungin ang kanyang ama sa mabilis nitong paglaya. Tumango lamang ako sa kanya at agad na pumunta sa aking mesa upang ilagay sa aking bag ang lahat ng mga nakapatong roon maliban na lamang sa mga papel para sa iba pang kaso.
"Oh attorney anong ginagawa mo?" napalinga ako saglit sa kanila ng mawala ang ingay sa paligid. At muling ipinagpatuloy ang pag aayos ng aking gamit. Kakaunti lamang ang mga iyon kaya hindi ako nahirapan sa pag aayos. Nang matapos ay agad akong tumayo uoang puntahan si tanda sa kanyang opisina. Agad bumungad sa aking ang nag uusap na sina attorney Santos.
"Attorney mabuti at narito ka na. T-teka ano yang dala mo?" nagtataka namang sabi ni attorney Santos habang nakaturo sa dala dala ko.
Agad akong lumapit kay tanda upang iabot ang hawak kong envelop sa kanya.
"Ano ito?" sabi niya habang nakatingin sa papel na naroon. Kanya namang binuklat iyon at binasa habang ako naman ay naisipang magbow sa kanya senyales ng pagpapasalamat.
"Maraming salamat sa isang taong pamamalagi ko sa lawfirm mo. Mukhang hindi na muli akong kakailanganin rito at nagawa ko na naman lahat ng kailangan kong gawin bago umalis." saad ko pa sa kanya na ikinagulat naman niya.
"Ha?! Teka attorney saan ka pupunta? Magreresign ka?" nagugulat namang napatayo pa si Attorney Santos. Napatitig lamang ako kay tanda habang hinihintay ang kanyang sagot.
"PagKaraan ng ilang araw magiging isang aikat na ang lawfirm mo. Naaayon iyon sa ating kasunduan kaya ko kinuha ang kasong iyon." saad ko naman.
"Hmm nag enjoy ka ba sa isang taong pagyayabang mo sa mga kasong naipapanalo mo?" taas kilay namang pagtatanong ni tanda na kusang ikina-ngisi ko.
"Masaya ako at binigyan mo ako ng pagkakataong ipamalas ang abilidad ng aking isip Attorney Adams. Isa rin ako noong batang paslit sa iyong paningin na humihingi ng tulong upang mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng aking ina at ngayon naman ay naibigay ko na ang pangako ko sa iyo. Bukod pa riyan narito na ang mas makakatulong sa iyo na makatotohanang abogado upang humawak ng kaso." Saad ko naman at sumulyap kay Attorney Santos na gulat na gulat sa nangyayare.
"Mabuti naman at napasaya ko ang isang doctor na katulad mo Hahaha. Aasahan ko ang iyong pagbabalik rito Attorney De Luna." nakangiti at patangi tango pang saad niya. Kailangan kong lumayo kahit na kakaunti sa kugar na ito upang sa ganjn ay hindi sila mapahamak pa. Kung ano man ang rason ni Roge, sigurado akong seryoso siya sa kanyang ibinigay na babala.
"Mauna na ako sa inyo attorney. Hindi ko alam kung kailan ang susunod kong pagbabalik o babalik pa ba ako ngunit kahit pa ganun sigurado na akong hindi ako ang kakailanganin mo." nakingiti kong banggit sa kanya bago nagpaalam. Lumabas ako ng nakatulala at gulantang pa rin si Hector sa aking ginawang pabigla biglang desisyon. Narararapat lamang iyon upang hindi na lumala pa ang sitwasyon.
"Attorney!!" kakabukas ko pa lamang ng aking sasakyan ng bigla akong mahinto dahil sa pagtawag ni Attorney Santos. Napatingin ako dahil sa kanyang pagmamadali ngunit nakuha ng aking atensyong ang isang tao malayo sa amibg gawin. She's wearing a all black outfit with the gun piinting with us. Mabilis kong hinatak si Hector upang iwasan ang balang tatama sa aming pwesto.
"Fuck!" I curse again and again because of it. Muntikan na kameng masadsad papunta sa hagdan. Mabilis akong tumayo at muling tumingin sa pwesting iyon ngunit wala na roon ang babaeng iyon. I didnt saw her face because of the black scarf hiding it out.
"Ano yun?!"  naguhilat ring banggit niya matapos matauhan sa nangyare.
"Go back inside! Now!" I said while still roaming around in the parking space outside of the building.
"What?! No!" napatingin ako sa aking sasakyan upang suriin ang balang naroon. Tumama iyon sa pinto ng aking sasakyan.
"Go now. Ikaw na ang bahala sa lawfirm. Sabihin mo kay tanda na maglagay na ng security guard sa building at iba pang magbabantay sa paligid. Hindi na ako muking babalik pa ulit rito kaya hindi niyo na ako maaasahan pa para sa nangyareng ito ngayon." Sabi ko pa at mabilis n sumakay ng sasakyan habang nagmamasid pa rin sa aking paligid.
"Sandali!" sinubukan niya pa akong habulin ngunit minadali ko na ang pag alis sa lugar na iyon.
WHAT THE HECK IS THAT?!
Iniliko ko ang aking sasakyan hanggang mahabol ko ang motor na iyon. Nakahelmet siya ng pula. Binilisan ko pa ang pagmamaneho upang maabutan siya ngunit malakas ang pakiramdam niya na hinahabol ko siya. Who the hell are you? Anong gusto mong patunayan at gusto mo akong patayin? Mabilis siyang lumiko hanggang makaabot kame papasok ng eskenita. Dahil kotse ang gamit ko hindi ko na siya nahabol pa. Napahampas na lamang ako ng aking manobela dahil sa inis.
"Aish! Sa susunod na pagkikita natin hindi ka na makakawala pa." banggit ko pa at napahilot na lamang sa aking sentido.
*Rrrriiiiinnnnnngggg
Napatigil naman ako at mabilis na kinuha ang aking cellphone upang tingnan kung sino ang tumawag. Natigilan ako ng makita na unregistered number iyon.
"Amber!!!" nilayo ko agad ang aking cellphone dahil sa biglaang pagsigaw na iyon.
"How did you get my number?!" I said, realizing that no one knows this number maliban na lang kay Calvin.
"Listen. Where are you?! Pupuntahan kita!" napabuntong hininga na lamang ako. Hindi ko alam kung paano niya nakuha ang numero ko at kung kilala niya ba ang babaeng iyon na muntik ko ng ikinamatay kanina. Walang nakarinig noon dahil silencer ang ginamit niya.
"Lets meet up in my condo. Lets talk." I said before hanging up. Hindi kame pwedeng pumunta ng hospital dahil ayokong madamay pa si Calvin kaya naman kahit ayoko siyang papuntahin roon ay wala na akong iba pang alam na lugar na pwede naming pag usapan. Inilapag ko ang aking phone malapit sa akin ngunit natigilan naman ako ng may makita akong isang baraha roon. My eyes widened because of that card. Muli kong tinignan ang paligid ng aking sasakyan upang tingnan kung mayroon bang bomba o kung ano kakaiba sa aking sasakyan ngunit wala akong nakita n kahina hinala roon. Agad kong kinuha iyon at tinitigan.
Ace of Clubs means a card that has a thirst for knowledge or talent you have.
Is she playing with me? What is this card?