"Why didn't you eat your food? Lalamig in." He said while eating Ramen.
I am in front of him staring while he's eating. That is not funny. Why is he here? I assume he will leave this soon. I guess he won't.
"Hey. Why are looking at me? Aish."
Ibinaba nya ang hawak niyang kutsara at diretsong tumingin sa aking mga mata. Ganun naman agad ang pag-iwas ko ng tingin at pabuntong hiningang umayos ng upo. This is so awkward. I don't even know what to say on him.
"Why are you there?" I calmly said. This is not good.
"Hahaha, that? You don't feel my presence anymore?"
Ako rin ay nagtataka sa biglaan nyang pagsulpot ngunit hindi ito ang tamang panahon para riyan.
"Don't stalk me again. Malalagay ka lang sa panganib."
I make sure that I clear any trace of my existence even if the family where I belong. My world is getting more dangerous now.
"Ayaw mo ba akong makasama?" napakunot ang aking noo dahil sa kanyang sinabi.
"Stop it. It's not funny." I said, crossing my arms. 
"Okay fine, I will tell you now my reason. Masyado kang mainipin eh." muli akong napatingin sa kanyang direksyon, hinihintay kung anong sasabihin niyang rason.
"I found something you might be interested in," he said, then placed plastic on the table.
I scanned it then found out a gun and a knife with blood.
"What is that? Tanggalin mo iyan sa mesa at baka mabulabog ang mga kumakain dito dahil sa bagay na iyan." seryoso kong sabi habang tumitingin sa paligid.
"You need evidence, right? Here. I found it out through the killer."
"What?!" hindi ko naiwasang mapasigaw dahil sa kanyang sinabi. He already know who is the killer?
"Calm down, okay? Tinapos ko na ang plano mo dahil may kaylangan tayong imbestigahan. That's why I'm here. Finish this case or let the other attorney handle this. I know you will need me later."
I don't know what is he talking about, he sounded serious.
"What are you talking about?" I am busy with my client and with Calvin kaya wala na akong panahon pa sa ibang bagay.
"I will tell you after the case. Mas mahalaga ito kesa sa kasong iyan. Stop helping now. You are in danger."
What? Me?
"Roge ano ba yang mga sinasabi mo? Matagal ng nasa panganib ang buhay ko. Sinabi ko na sa iyong wag ka ng magpapakita pa sa akin. We can't be together anymore. You know the reason. Just go back in your town." Ayokong ma-guilty muli dahil sa mga ginagawa nya. This is not good idea. Kung mayroon mang nagbabadyang panganib sa akin, hindi ko isasaalang alang ang ang buhay ng iba para lang riyan.
"I still have feelings for you okay? But this is not because of that. Ikaw lang naman ang iniisip ko. Just please listen to me." Pagmamakaawa nya pa sa akin. Dahil sa biglaang pagsulpot niya ay nadagdagan na naman ang aking aalalahanin.
"How many times I told you kaya ko na ang sarili ko?" Seryoso at nagtitimpi kong saad sa kanya.
"Amber." Ayoko ng maulit pa ang nangyare sa mga taong nakakasalamuha ko.
"I have to go. Give me that thing and then go home. Kung gusto mo na talagang mamatay, gawin mo ng hindi ako ang kasama mo. Dont you dare come near me again." sinumulan ko ng tumayo at inilahad ang ibidensyang kakailanganin ko.
"Here. I hide the killer in this place. I already finish it. Amber, I will go back to you and please you no matter what. I won't let you go until you agreed. Take care of yourself." inilahad nya sa akin lahat ng kailangan ko at nauna akong umalis.
Its been 6 years but I didn't know he will go here again. Gusto kong paniwalaan lahat ng sinabi niya ngunit tuwing naiisip ko ang nangyare sa kanya noon parang ayoko ng alamin pa ang dahilan niya. I don't want him to get involve again. Kung ang kalaban kaya kong kalabanin ngunit hindi ang taong nag aagaw buhay na. Muntikan n syang mamatay noon at ako ang sinisi ng lahat. Ayoko ng masaktan pa siyang muli. I already remove the amber that he knew years ago. I already know him years ago but that is enough for the both of us. Feelings fade away but the thought of leading him again like this, hindi ko na alam pa ang mangyayare sa akin. I want to hug him too but I can't give him hopes.
"Oh attorney what are you doing here? I thought bukas ka pa babalik?"
Bumalik ako sa lawfirm dahil ayokong umuwi sa condo ko. Sigurado akong mas safe dito kumpara sa condo ko.
Inilapag ko ang lahat ng nakuha ko sa gitnang lamesa.
"Hindi na natin kailangan pang magtrabaho para sa case na ito. This is all the evidence that we will needed. After this case close, may mga gusot pa tayong aayusin para sa mga pumugad sa apartment niyo Steven." naupo ako sa aking table bago tiningnan ang mga nasa gilid nuon. The small sculpture mickey mouse in the playground miniature is the sign of the existence of Roge. Kinuha ko iyon at pinagmasdan.
***Flashback*****
"Kuya Rogen na saan naman ang regalo mo kay ate? Give it to her!" Calvin excitedly said.
"Hahaha I told you already the clue! Kulang naman iyang ibinigay mo sa ate mo. Dapat mukha ko ang inilagay mo. Atleast hindi laging nakabisangot ang ate mo riyan Hahahaha." napairap na lamang ako sa kanyang naturan. Calvin give me a mini playground na pwede ko raw ilagay sa table ko.
We are here in Calvin's room celebrating Christmas with Roge.
"Ano yan kuya? Bakit ang liit niyan? Ang panget naman yan. Ano ba iyan?" ganun naman ang pagtaas ng kilay ko sa inilahad niya sa akin.
"Buksan mo na." nakangiting sabi niya pa habang pinagmamasdan ang aking naging reaksyon. Gusto kong magtaka sapagkat mahahalintukad iyon sa teddy bear keychain na iniregalo nya sa akin noong nakaraang pasko.
"Anong gagawin ko rito?" nakakunot pa ring saad ko na ikinatawa naman niya.
"walang lamang yung playground na regalo sayo ni Calvin kaya ayan ang ibibigay ko sayo. Merry Christmas." sa totoo lamang ay ayoko ng regalo ngunit dahil mapilit si Calvin wala na akong nagawa at binuksan na rin iyon.
***End of flashback****
"Attorney? Nakikinig ka ba? Anong nangyare sayo? Baket may ganyan? At anong wala na tayong gagawin para sa kaso?"  bimalik ako sa katinuan dahil sa mga tanong ni Attorney Santos. Muli kong ibinalik iyon at tumingin sa kanilang gawi.
"That is the evidence for this case. About the culprit, bukas ay asahan nyong nasa kulungan na siya." sabi ko pa na ikinabigla naman niya pati na rin ni tanda na kakalabas lang galing sa kanyang opisina.
"Kanino mo nakuha iyan? At paanong-"
"Are you saying na ganun na lang kadali ang pagtatapos ng kasong ito?" nagtatakang sabi naman ni tanda habang nagsasalit-salit ng tingin sa aming dalawa.
"Bukas na bukas din ay magpapatawag na ako ng media para sa inyo." I said pagkatapos kunin lahat ng kailangan ko bago umuwi. Ngayon lamang ako nakaramdam ng matinding pagod simula ng maging Attorney ako.
"Teka aalis ka na naman?" ikinumpas ko ang aking kamay upang magpaalam.
"Itabi mo lahat ng iyan para sa kaso mo. Hindi mo na ako kakailanganin para riyan." i said before leaving.
Nagawa kong patakbuhin ang hospital habang humahawak ng ibang kaso. Nagawa kong ilagay lahat sa kulungan ang mga taong nararapat para roon. Nagawa ko ring iligtas ang mga tao sa ilalim ng batas pati na rin ang mga may sakit. Siguro nga ay kailangan ko ng bumalik sa orihinal na tungkulin ko. Isa akong lawyer ngunit isa rin namang doctor. Namamahala ng iniwan ng aking ina at nagbibigay ng hustisya sa nakakarami ngunit ngayon ay pinanghihinaan na ako ng loob. 
Gusto kung mailigtas ang kapatid ko sa sakit na iyon ngunit dahil sa nanlalambot kong puso wala akong nagawa. Isang beses ko nang tinanggap na hindi para sa akin ang pagdodoctor ngunit dahil sa kagustuhan kong panagutin lahat ng tao sa buhay ko noon, mas pinagtuuan ko ng pansin ang batas na taliwas naman sa mga naghahari harian ng bansang ito.
Hindi ko alam kung anong oras na ang nakalipas bago ko narating ang condo ko. Malapit lamang iyon sa lawfirm na pinagtatrabahuan ko ngunit dahil sa mga sumasagi sa aking isipan, hindi ko na namalayan na nandirito na ako sa aking silid at nakatingin sa nakabukas na bintana kung saan matatanaw ang mga tala.
Stars are bright like she is the stronger one but a few more minutes will come slowly but surely, she will disappear just like it doesn't exist.
Roge came, Calvin still in progress of his sickness, cased will close, then me thinking about should I stay to become like this or go back where I live?
Anong panganib ba ang gustong iparating ng pagbabalik ni Roge sa akin? Gusto kong alamin ngunit natatakot ako. Matigas ang bungo at katawan ko ngunit ang kadahilanang gustong iparating sa akin ni Roge ay nakapagpapakaba sa akin.