Matapos ang eksenang ginawa ni Bea sa gym ay agad siyang dumiretso sa kanilang classroom. Pagpasok pa lang niya ng classroom ay agad nang napako sa kaniya ang tingin ng kaniyang mga kaklase. Salubong ang kilay ng mga ito habang nagtatakang nakatingin sa mukha niyang hindi maipinta dahil sa kaniyang inis at galit.
Sa halip na singhalan ang mga kaklase niya dahil sa paraan ng pagtitig ng mga ito sa kaniya ay napaikot na lang ng mata niya si Bea at sinimulan na niyang maglakad palapit sa kinaroroonan ng tatlo sa mga kaklase niya na maituturing niyang kaibigan. Nagtatanong ang mata ng mga ito habang hinihintay siyang makalapit.
Pasalampak na naupo si Bea sa upuan niya at isininandal niya ang kaniyang likod sa sandalan ng upuan.
“Bakit ganiyan ang mukha mo? May problema ba?” agad na tanong ni Lance kay Bea na halatang kanina pa nangangating magtanong.
Nasa unahan lang ng upuan nina Lance at Harry ang upuan nina Bea at Liz kaya madali lang sa kanila na makitsismis habang hinihintay na dumating ang kanilang guro sa unang klase nila.
“Nothing. Wala lang ako sa mood‚” tanging sagot ni Bea para hindi na humaba pa ang usapan.
Alam na alam na ni Bea ang likaw ng mga bituka ng tatlo kaya natitiyak niyang hindi siya titigilan ng mga ito hangga’t hindi ng mga ito nalalaman ang dahilan ng pagkasira ng araw niya. Kaya mas mabuti pang huwag ng malaman ng mga ito ang totoo at isipin na lang ng mga ito na talagang wala lang siya sa mood dahil hindi maganda ang gising niya o kaya naman ay bitin ang tulog niya.
“Sigurado ka?” hindi pa rin kumbinsidong tanong ni Lance at pinakatitigan niyang mabuti si Bea na para bang inaarok niya kung anong nasa isip nito.
“Yeah‚” matamlay na sagot ni Bea at bahagya niyang hinilot ang kaniyang sentido para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya at mabawasan ang init ng ulo niya.
“Teka. Nasaan nga pala si Liz? Bakit mag-isa ka?” pag-iiba ni Harry ng usapan na siya namang ipinagpapasalamat ni Bea dahil hangga’t maaari ay ayaw niyang pag-usapan ang nangyari kanina sa gym at ang hayop na Ivan na ‘yon na dahilan ng pagkasira ng araw niya.
“Nasaan pa ba? As usual‚ nasa apartment‚ nagmumukmok‚” walang buhay na sagot ni Bea.
Agad na namilog ang mata ni Lance sa narinig at maging si Leah ay ganoon din ang naging reaksyon. Parang noong isang araw lang kasi noong sinagot ni Liz ang manliligaw nitong si Ivan kaya talaga namang nakagugulat na wala pang isang linggo ay hiwalay na agad ang mga ito.
“Huwag mong sabihing break na agad sila ng boyfriend niya?” hindi makapaniwalang tanong ni Lance na nanlalaki pa rin ang mga matang nakatingin kay Bea dahil sa gulat.
“Ano pa nga ba?” kibit-balikat na sagot ni Bea dahil ‘yon naman talaga ang totoo at wala siyang balak na itago ‘yon sa tatlong tsismoso ng taon dahil tulad niya ay nakasanayan na rin ng mga ito ang ganitong eksena.
Ang hindi lang talaga maintindihan ni Bea ay kung bakit hindi pa rin nagtatanda si Liz. Panay pa rin ang pagpapaligaw nito at pakikipagrelasyon na para bang ikamamatay nito kapag lumipas ang isang buwan na wala itong lalaking nabibingwit. Madalas nga ay naiinis at napapatanong na lang si Bea sa kaniyang sarili kung bakit pa nauso ang boyfriend-boyfriend na ‘yan kung maghihiwalay lang din naman ang dalawang magkasintahan.
Sa opinyon ni Bea ay moderno na ang panahon ngayon. Uso na ang multi-tasking. Iyong tipong nag-de-date nga kayo ng kasintahan mo at ikaw ang kasama niya pero malaking tanong naman kung ikaw lang ba ang laman ng puso‚ isip at contacts niya. Kaya nga hindi na nagpapaniwala pa sa pag-ibig si Bea dahil para sa kaniya ay walang alam gawin ang mga lalaki kundi ang magloko.
Hanggang ngayon din ay palaisipan pa rin kay Bea kung bakit hindi matanggap ng mga kabaro ni Eba lalo na ni Liz na wala talagang forever. Na sa hiwalayan din mauuwi ang pinakaiingatang relasyon ng mga magkasintahan dahil sa mapanakit na mga lalaki na akala mo ay santo at matino kung umasta. Pagsasayang lang ng oras ang maniwala at magtiwalang may lalaki pang matino na hindi ka sasaktan at lolokohin. Kaya nga ay itinutuon na lang ni Bea ang oras niya sa pag-aaral. At least sa pag-aaral‚ may kapalit na diploma ang effort niya. E sa pag-ibig‚ wala kang ibang makukuha kundi sakit sa ulo at sakit sa puso. Kaya nga naniniwala si Bea na hindi dapat nagpapaniwala ang mga tao lalo na ang mga babae sa mga soulmate-soulmate at destiny na ‘yan. For her‚ it’s a scam. Hibang na lang ang maniniwala riyan sa panahon ngayon na laganap ang mga mapagpanggap na kabaro ni Adan.
“Ikaw naman kasi‚ Bea. Kung sana pinapayagan mo akong ligawan si Liza‚ edi sana hindi na siya umaatungal ngayon‚” pag-epal ni Harry na siyang ikinangiwi ni Bea.
Hindi alam ni Bea kung matatawa ba siya o mandidiri sa sinabi ni Harry. Ni sa panaginip ay hindi niya na-imagine na magiging magkasintahan sina Liz at Harry. Daig pa nga ng mga ito ang tunay na magkapatid kung magkulitan kaya malabong mangyari ‘yon. Saka isa pa‚ ayaw niyang may mamagitan sa dalawa. Para kay Bea‚ ang kaibigan ay dapat kaibigan lang. Walang labis‚ walang kulang para walang komplikasyon at para makaiwas sa friendship over at hiwalayan.
Hindi si Bea naniniwala sa sabi-sabing sa pagkakaibigan nagsisimula ang lahat. Mas maniniwala pa siya kung sasabihin mong ang pagmamahal sa isang kaibigan nang higit pa sa isang kaibigan ay ang siyang sisira sa pagkakaibigang pinakaiingatan.
“Ikaw?” nakataas ang kilay na tanong ni Bea kay Harry at nakangiwing pinasadahan niya ito ng tingin mula ulo hanggang paa.
“Yup‚” nakangiti pang sagot ni Harry na halatang sinusubukan kung sasakyan ni Bea ang kabaliwan niya.
“Tss.” Nginisihan ni Bea si Harry at inikutan ito ng mata bago niya ito binigyan ng nanunuyang tingin. “No way. Kung sa ‘yo lang din naman mapupunta ang kaibigan ko ay mas mabuti pang maging single na lang siya hanggang sa tumanda siyang dalaga‚” mariing sabi ni Bea na ikinahaba ng nguso ni Harry.
“Bea‚ naman. Ikaw‚ kung magsalita ka‚ parang wala tayong pinagsamahan‚” pagdadrama ni Harry na muntik nang ikatawa ni Bea.
“Mayroon ba?” pabirong tanong ni Bea habang pinipigilan niya ang kaniyang sarili na matawa sa itsura ni Harry na para ng pato sa haba ng nguso nito.
Bigla namang nagusot at umasim ang mukha ni Harry na akala mo ay batang inagawan ng lollipop at para ng iiyak anumang oras.
Hindi na nagawa pang sumagot ni Harry nang bigla na lang humagalpak ng tawa si Leah‚ dahilan para mabaling dito ang atensyon nina Bea‚ Harry at Lance.
“Burn! Hihirit pa kasi e. Kita mo na ngang ayaw sa ‘yo ni Bea para sa kaibigan niya‚” pang-aasar ni Leah kay Harry habang tawa pa rin siya nang tawa sa kaniyang upuan na nasa unahan lang ng upuan ni Bea.
“Grabe ka naman sa ayaw‚” nakangusong sabi ni Harry pero bigla ring napalitan ng nakakalokong ngisi ang nagtatampo niyang ekspresyon nang may maisip siya. “Sige nga‚ ikaw na lang ang liligawan ko‚ Leah. Pwede ba?” parang batang tanong ni Harry kay Leah na daig pa ang nanghihiram lang ng gamit kung makapagtanong.
Lihim na lang na napailing-iling si Bea sa kabaliwan ni Harry. Mas lalo lang tuloy itong napaghahalataang single at loveless dahil kung sino-sino na lang ang inaalok nitong maging girlfriend.
“Neknek mo!” sikmat ni Leah kay Harry at inirapan ito.
Tumingin si Bea sa bandang likuran niya para makita ang reaksyon ni Harry at tuluyan na ngang kumawala ang tawa niyang kanina pa niyang pinipigilan nang makita niya kung gaano na kahaba ang nguso ni Harry dahil sa kangunguso nito.
“Mga baliw‚” nangingiting komento ni Bea habang nasa mukha pa rin ni Harry ang kaniyang tingin.
Nangingiting napailing na lang si Bea sa kabaliwan ng mga nakapaligid sa kaniya. Umayos siya ng kaniyang upo at ibinalik sa kaniyang harapan ang kaniyang atensyon ngunit muli rin siyang napabaling ng tingin sa kaniyang likuran nang sabay-sabay na nagsalita sina Leah‚ Harry at Lance.
“Bitter!” magkapanabay na sigaw ng tatlo na ikinaasim ng mukha ni Bea.
Hanggang ngayon talaga ay hindi pa rin malaman ni Bea kung bakit siya binansagang bitter dahil lang sa ayaw niyang magpaligaw at wala siyang kahit katiting na interes sa pag-ibig. Wala namang bitter sa pinaggagagawa at pinagsasasabi niya. Sadyang mas pinahahalagahan at mas pinagtutuunan niya lang talaga ng pansin ang mga mas importanteng bagay kaysa sayangin ang oras niya sa paniniwala sa tunay na pag-ibig.
“I’m not‚” mariing tanggi ni Bea at inirapan ang tatlo na pare-parehong naniningkit ang mga mata habang nakatingin sa kaniya.
“E anong tawag mo sa ginagawa mong pagtataboy sa mga tagahanga mo at pagsumpa mo kay Kupido?” mataray na tanong ni Leah.
Walang emosyong binalingan ng tingin ni Bea si Leah na nakataas ang kilay na nakatingin sa kaniya.
“Cautious‚” tipid na sagot ni Bea at ipinagkibit-balikat na lang ang biglang pag-asim ng mga mukha ng tatlo sa sagot niya.
“Cautious? Ang sabihin mo‚ man-hater ka‚” mariing wika ni Lance na talagang pinagdidiinan pa kay Bea ang pagiging man-hater niya raw.
Naniningkit ang matang nilingon ni Bea si Lance sa kaniyang likuran.
“Wow naman‚ Lance. Kanina bitter. Ngayon naman ay man-hater. Sige nga‚ anong kasunod?” sarkastikong tanong ni Bea kay Lance na hindi yata nauubusan ng itatawag sa kaniya.
“Hmm? Ano nga ba?” pabulong na sabi ni Lance na nagkunwari pang nag-iisip habang nakahawak sa baba niya.
Pagdaan ng ilang segundo ay umayos ng upo niya si Lance at ganoon din ang dalawa pang tsismoso ng taon at sabay-sabay nilang pinandilatan ng mata si Bea.
“Lesbian!” malakas na sigaw ng tatlo na akala mo naman ay talagang may katotohanan ang pinagsasasabi nila tungkol kay Bea.
“Tss. Ewan ko sa inyo‚” naiiling na sagot ni Bea.
Nang mapansin ni Bea na muli na naman sanang magsasalita ang tatlo ay agad niyang kinuha sa bag niya ang earphone at phone niya saka walang sabi-sabing inilagay niya sa magkabilaang tainga niya ang earphone na ngayon ay nakasaksak na sa phone niya na nagpapatugtog ng isang malamyos na musika.
Hindi na pinagtuunan pa ng pansin ni Bea ang tatlong baliw at ipinatong na lamang niya ang kaniyang dalawang braso sa armrest ng upuan niya at ginawa niya itong unan para saglit na matulog habang wala pa ang guro nila sa una nilang klase.