"Trap"ped in a Candy: Chapter Thirteen
by irshwndy
**
His face was too close to mine.
Our bodies were touching.
And him, saying those kinds of words…
For the first time saying my name…
Wasn't helping AT ALL!
He was just too close and so tempting..
His lips were right in front of my eyes
and I.. I..
I'm just a LITTLE GIRL!!!
I have a heart so weak! So young! And so fragile! TToTT
Masyado akong nadala sa emotions ko at hindi ko napigilan..
"Kiss him"
‘Yun ang boses na narinig ko sa utak ko..
"Daamn! No way!"
"Kiss him, you know you want to.."
"I SAID NO WAYYY!! MAMATAY MAN AKO HINDI KO SIYA HAHALIKAAN!!"
and then I kissed him..
I know damn well I should die already.. "OTL
???: Hoy! Hindi ka ba titigil sa kakamukmok mo diyan!?!?
Napatigil ako sa pagre-reflect ko nang may narinig akong boses.
Paglingon ko, katabi ko pala si Jump.
At nakakulong kami ngayon sa isang kwarto na sa tingin ko ay isang hideout.
Fammie: TT~TT *sob*sob*
Jump: Bakit ka ba umiiyak!? Makakatakas din tayo rito.
Fammie: H-Hindi naman ‘yun ‘yung dahilan eh…
Jump: Eh ano!?
Tumingin ako sa kanya, wala ba siyang naaalala!?!?
Fammie: J-J-Jump.. T-T-Tungkol dun sa.. N-N-Nagawa ko.. ToT
Jump: >__> *looks away*
Fammie: H-H-Hindi k-ko alam.. B-B-Bakit ko nagawa ‘yun...
Jump: Kalimutan mo na ‘yun.
Nagulat ako sa sinabi niya.
Fammie: WHAT!? Kalimutan?? Hindi mo ba alam na first kiss ko ‘yun!?!?
Tumingin siya sa’kin.
Jump: It's not something. That's not even a kiss.
Fammie: W-Wala lang sa’yo ‘yung nangyari??
Jump: Oo. WALA. Damn. Napaka-softy mo talaga!
Fammie: Softy na naman!? Bakit?? Ano’ng kinalaman nun sa pagiging softy!?
Jump: You can't call that a kiss. Kaya isipin mo na lang, wala ka pa ring first kiss hanggang ngayon. >_>
Fammie: Hindi ‘yun ganun kadali! T 3T Nangyari naa!! Hindi pwedeng hindi ko na lang isipin na wala akong first kiss..
Jump: Sino bang may kasalanan!? Damn. Ano bang pumasok sa utak mo at ginawa mo ‘yun!?
Kung umasta siya, parang wala lang talaga sa kanya ‘yung nangyari!
Fammie: Ewaaan.. T__T Ang lapit lapit mo kasi masyado eh... T__T
Jump: Forget about it okay? That's nothing. A Softy like you doesn't know how to kiss...
Fammie: What the!? Sobra ka namang magsalita! >o<
Jump: Dammit! For heaven's sake!! Do you want me to show you what a real kiss is like!?!?
Pagkasabi niya nun hinawakan niya ‘yung mukha ko at nilapit sa kanya.
Fammie: 0__0;;;
Jump: =__=#
Then after a while binitawan na niya ‘yung mukha ko at tumingin siya sa malayo..
Jump: What a wuss.. Why would I even bother!? ...stupid Softy.
Fammie: ANO!? >A<
"Hoy! Baka nakakalimutan niyo, nakakulong kayo ngayon!"
Napatigil ako nang may narinig akong boses, nanggagaling pala sa speakers.
Jeez! Lahat ba ng lugar sa mundo kailangan may speakers!? -__-"
Jump: (bulong) Hey Softy, kahit ano’ng mangyari, ‘wag mong babanggitin ang WSC okay?
Fammie: *gulp* O-Okay..
Naintindihan ko naman na nasa isang sitwasyon kami na mapanganib.
Biglang bumukas ‘yung pintuan ng garahe, at may pumasok na isang babae.
WOW! Ang ganda niya!! Kahit nakasuot siya ng longsleeves at skirt, ang sexy niya pa rin!!
Napaka-mature rin niyang tignan, at mukha siyang mabait! Waahh.. Matitibo ata ako.. *w*
???: I missed you so much, Trap..
Lumapit siya kay Jump at iniwasan naman siya ng tingin ni Jump.
Jump: . . .
???: Oh? Bakit ang bitter mo naman masyado?
Tumingin siya sa’kin, mas maganda siya sa malapitan!
???: Pinagpalit mo na ba ako sa batang ‘to? ^__^
Fammie: O__O
Jump: Stop talking nonsense, Carmen!!
Carmen: Nagtatanong lang naman ako, Trap. Nagseselos kasi ako eh.
Hinawakan niya ‘yung pisngi ni Jump.
GOD! Kailangan talaga nilang gawin ‘to sa harap ko!? >__<
Jump: ‘W-Wag mo ‘kong hawakan!
Pagkasabi niya nun tinanggal niya ‘yung kamay ni Carmen.
Carmen: Ohh... but you're blushing. I can see you still like me…
Jump: . . .
Hindi sumagot si Jump. Hindi ko alam kung bakit, pero sobrang naninikip ‘yung dibdib ko habang pinapanuod ko sila.
Carmen: Hindi mo pa rin ako makalimutan, tama ba? You still have feelings for me.
Nilalaro niya ngayon ‘yung collar ni Jump.
I wanted to look away. Pero ayaw akong sundin ng mga mata ko. Nakatingin pa rin ako sa kanila.
Ouch.. Super ouch.. :(
Jump: . . .
Carmen: Kilala kita, Trap. Alam kong patay na patay ka pa rin sa’kin hanggang ngayon. *smirks*
Jump: (yumuko) . . .
‘DAMN!! Bakit ba hindi makasagot si Jump!? Magsalita ka naman o!
Itanggi mo naman… kasi…
Nasasaktan na ‘ko masyado…
Carmen: I know you still want me so much... and I'll prove it.
Pagkasabi niya nun bigla niyang hinalikan si Jump.
FUCK!! SHIT!! ARGGGHH!! It's not just a simple kiss!! She's pushing herself to him!!
Nakikita ko namang pinipigilan siya ni Jump.
Pero damn this girl is HELLA aggressive! Pinagsisisihan kong inakala ko siyang mabait!!
But that's not what crushed my heart...
Jump can't hold on any longer and he started to kiss her back.
He kissed her back with the same passion…
He kissed her aggressively. Full of thirst and longing.
They were both rough and fast. And they were both moaning.
"C-Carmen"
He said her name in between their kisses.
Shit.. tila gusto ko nang mamatay. Gusto ko nang maglaho sa lugar na ‘to.
No, even more than that. Gusto kong mabulag. Para hindi ko na makita ang ginagawa nila.
I wanted to kill myself so much.
Just to end this f*ing pain!!
The pain is slowly eating my heart.. slowly eating my whole body..
Their kisses showed how much they feel for each other. How much they missed each other.
Why do I have to witness all this?!?
IT HURTS LIKE HELL!!!
Kahit hindi na sila makahinga hindi pa rin sila tumitigil.
Sinisiil nila ng halik ang isa't isa. Parang ayaw na nilang matapos.
Pero natigil lang ang lahat ng ‘yun nang tinulak ni Carmen si Jump.
Carmen: You still haven't changed. You're like a beast, you know? *smirks*
Hinihingal siya habang sinasabi niya ‘yun.
Hindi pa rin makasagot si Jump.
Carmen: Sinasabi ko na nga ba, hindi mo talaga ako magawang tanggihan.
Hinawakan niya ulit ‘yung pisngi ni Jump.
Carmen: Hindi rin naman kita matanggihan eh... *smirks*
Jump: Carmen. Listen, ako lang naman ang kailangan niyo, ‘di ba? Pakawalan niyo na ang kasama ko. Nadamay lang siya.
Tumingin sa’kin si Carmen, iniwas ko ‘yung tingin ko.
Carmen: Aba, may kasama pa pala tayong iba. Akala ko tayong dalawa lang ang nandito.
OUCH! Ang sakit ha! Sakalin ko kaya ‘tong babaeng ‘to!?
Jump: Pakawalan niyo na siya, at magse-stay ako dito. Hindi na ako tatakas.
Fammie: Noo! Hindi pwede! Hindi pwedeng ako lang ang umalis at maiiwan ka dito!!
Jump: Shut up, Softy. I want to stay here.
Carmen: *tumawa nang mahina* Hindi mo talaga kami kayang ipagpalit sa walang kwentang White Swift na ‘yan. Alam kong dito ka talaga masaya, kasama namin.
Jump: Oo, at wala na ‘kong balak bumalik sa WSC na ‘yun.
Sobra-sobrang naluluha na ako ngayon. Ang sakit-sakit sa pakirmdam. Lahat ng sinasabi ni Jump... parang karayom na tinutusok sa’kin.. Sobrang nsasaktan ako sa bawat salita niya..
Naramdaman kong may pumasok na dalawang lalake.
Tapos tinakpan ang mga mata ko ng panyo.
Bago pa magdilim ang paningin ko... ang huling scene na nakita ko ay..
Isang malungkot na Jump.. Isang Jump na hindi makatingin sa akin..
Fammie: J-Jump..
Hindi ko na masyadong maalala ang mga sumunod na nangyari.
Namalayan ko na lang, naandito ulit ako sa Ice cream shop kung saan kami nanggaling.
At may mga ilang bagay ang malinaw sa isipan ko…
Wala na si Jump sa tabi ko..
Hindi ko na siya makikita kahit kailan...
xx
SEE YOU NEXT CHAPTER.