AKALA ni Rosy na wrong call lamang ang boss nila ilang segundo rin hindi nag-ring ang cellphone. Nang muli itong tumunog."Lia, ano?" Pinakita muli niya ang cellphone rito.
"Ano pa kundi saguting mo, Rosy. Baka may kailangan siya sa iyo. At malay mo ba bigyan ka ng big offer di ba?"
Tumango-tango si Rosy oo nga naman baka lang meron kailangan ito sa kanya. Kung sakaling my big offer ito aba hindi na siya magpatumpik-tumpik pa sunggaban na niya agad ito."Ehemmm," testing muna niya sa lalamunan baka biglang pumiyok ang boses aba big boss kaya nila ito."Hello, sino po sila?" tanong niya kumwari hindi kilala ito.
"Hello. Are you Rosy Labrador?"
Napatingin si Rosy kay Lia paano naman kasi my gosh ang hot nang boses nito."Yes, I am Rosy. May I know who's this please?" kanya muling tanong.
"Hi, I'm Gabriel Magno of, Magno Fashion Industry. Do you know me?" Tanong nito.
Oo naman papanong hindi niya kilala ito napakatunog ng pangalan niya sa opisina nila, daig pa ang artista kung imarites ito ng mga kasama sa departamento nila."Of course, sir, I know you. You are the president of M&F."
"Oh, I'm gladly that you know me. By the way I let you know I took your phone number to Shofia. Sorry for that!" paumanhin niya.
Duduguin yata ng ilong niya pag ito ang kausap na matagal parang gusto niyang sabihin sir puwede bardagulan na lang tayo ng tagalog na salita."It's okay, sir. It's my pleasure to meet a man like you. What can I do for you, sir?" Tumingin muli siya kay Lia at sinenyas ang ilong dahil napapasabak siya sa englisan.
Get naman ni Lia ang ibig sabihin ni Rosy napangiti siya. Talagang mapapalaban ito sa englisan. Alam niyang English spoken ang boss nila.
"Yes, is that okay with you, Rosy?"
Napakunot ng noo si Rosy sa sinabi nito. Ano raw okay sa kanya e, wala pa naman itong sinasabi ah."What's okay with me, sir?" tanong niya.
"Oh sorry. I mean, can you come with?"
Nanlaki ang mata niya sa sinabi nito ano raw sasama siya sa kanya? Para ano? Biglang nag asyuming ang isip niya na may gusto ba ang boss sa kanya? Lubos-lubusin na niya ang pagiging asyuming baka nga eh, he invited her kaya. Pero teka hindi naman siya nito kilala sabi nga kinuha lang nito ang cellphone number sa boss sa kanilang department.
Nagtaka naman si Lia sa nakitang reaction ni Rosy."Bakit?" tanong niya pero walang boses na lumabas sa bibig.
Tinaas ni Rosy ang kamay bilang tanda mamaya sasabihin niya."Come with you, sir, where? And why? "
"I know you have a lot of questions, so I asked you again: do you want to come with me?"
Tumingin na naman si Rosy kay Lia. Tumango ito kahit na hindi alam ang sinabi ng kausap ni Rosy."All right, sir, when are we going to meet?" Baka nga may kailangan ito sa kanya, hindi naman siguro ito mag aksaya nang oras sa kanya kung wala.
"Today, I will pick you up, so get ready and message your address to me."
"Okay, sir, I will do that. Bye."
"Okay, bye. See you later."
Nang wala na ang kausap natulala bigla si Rosy. Parang pinagtagpi-tagpi muna niya ang naging usapan ng big boss nila.
"Hoy! Rosy, ano natutulala kana lang ba ha?" pukaw ni Lia rito.
"Lia, totoo ba ito? Ahhh! I can't believe it!" Kinurot niya ang pisngi baka kasi nananaginip siya e.
"Ano ba kasi ang sabi niya sa iyo?"
"Do you want to come with me? Ito ang sabi niya sa akin, Lia."
"Bakit daw?"
"Hindi ko alam, sabi niya sasabihin niya sa akin kung bakit, kong sasama ako sa kanya."
"Go. Rosy, kahit saan ka pa niya dalhin. Kahit sa heaven pa," nakangiti niyang sabi.
"Sobra ka naman, Lia. Heaven ka na riyan. Baka may sasabihin lang ito tunggol sa trabaho. Saka hindi na ako bibigay lalo na kung guwapo. Lulukuhin lang niya ako!" matamlay niyang sabi.
"Huwag kang magsalita ng ganyang, Rosy. Malay mo siya na nga ang para sa iyo. Magiging prinsesa ka bigla alam naman natin how wealthy he is."
"Ang lakas talaga ng fighting spirit mo Lia. Nagpapasama lang naman iyon tao, prinsesa na agad. Naku sent ko nga pala sa kanya ang address natin."
"Pupuntahan ka niya rito, Rosy?"
"Oo sabi niya, I will pick you up."
"Bongga! Sige na, Rosy. Maghanda kana magpaganda ka ng todo, para ma-inl ove sa iyo agad si boss."
Umiling siya. Sa isip at puso, hindi pa siya handa sa isang relasyon, bagong broken hearted lang kaya siya."Sige, maiwan muna kita, Lia." Tumayo siya at tinungo ang pinto.
Habang nagpapalit ng damit niya si Rosy. Nasa isil kung saan ba siya dadalhin ng boss. Nakapagtataka talaga dahil biglaan ang pagtawag nito sa kanya. Bahala na hindi naman siguro gagawa ito nang masama lalo pa at ito ang may pinakamataas na pusisyon sa company nila.
DUMAAN saglit sa si Matthew sa office niya. Tapos bumaba sa showroom para tignan kung ano na ang nangyayari rito.
Gulat ang mga employees sa showroom ng makita nila ang kanilang boss once in a blue moon lang kasi ito gumagawi sa showroom."Good morning, sir," bati nila sa kanya.
He nodded at everyone who'd greeted him. He entered the manager's office. But the manager isn't there yet. He came out again and approached one employee."He's not coming yet?" he asked the man, referring to their manager. 
"S-sir, hindi pa," may kabang tugon ng lalaki.
Matthew looked at his watch. It was already nine thirty; he should be here at this hour. "He was really late to come," he said again. 
Hindi agad nakasagot ang lalaking kausap niya napatingin lang ito sa kanya. Well, he understand why he didn't answer him. Mahirap nang magsalita lalo pa at boss niya ito.
"Sir, narito na si sir Martin," sabi ng lalaki nakita kasi nitong papasok na sa pinto ito.
Matthew looked at the glass door. The man was walking slowly, but when he saw him, you could see in his face that he was surprised to see him and walked towards him with a big step.
Nang makalapit na ang manager kay Matthew. "Sir, good morning, bakit hindi ka nagsabi na pupunta ka pala ngayon rito, " sabi nito.
Regarding what he said, Matthew frowned. Suddenly, he felt irritated because he didn't like what he had said. His speech indicates that he's not happy with what he heard: "Should I inform you if I'm coming here? Is it that I need an appointment to meet you?"
Nataranta bigla ang kausap ni Matthew at kinabahan. Dahil sa sinabi niya.
"Sir, hindi naman sa ganon ang sa akin lang para ma welcome ka namin," paliwanag nito.
"It's okay I'm here already."
"Sir, doon tayo sa office," anyaya ng lalaki.
Matthew walk first sumunod naman ang manager.
When they got inside, Matthew didn't bother to sit even though the manager offered him. He immediately asked him. "How's business going on?"
"It's better this year, sir. Our sales were going up by 20 percent."
Tumango-tango si Matthew well 20 percent was good. Lalo ngayon na medyo gumaganda palang ang mga businesses fahil sa nangyaring pandemya.
"Okay, keep it up, and more sales. And..." Matthew looked at the man seriously. The person he was talking to was swallowed. He saw his Adams apple move. He knows he's nervous. Well, he wants to scare him a bit so that his job will be better and he will not be late to work. This is not good. even if he was a manager."For you to stay in that position, come to work at the right time. So your employees do the same. Give them a good example. I will monitor You understand?"
Alam ng manager ang ibig nitong sabihin na I monitor you. Pag nalaman nitong lagi siyang late maaring tanggaling siya nito. Kilala nila ito pag hindi ginusto ang gawain ng isang employee niya. Even she or he had good performance you're fired immediately."Yes sir, I will keep on my mind what you said."
"Good," lumabas na siya.
Napabuntong-hininga naman ng malalim ang manager talagang kinabahan siya ng todo. Agad din siyang sumunod sa boss.
Nakaupo sina Rosy at Lia sa sala hininhintay nila ang pagdating ng kanilang big boss.
"Darating kaya siya, Rosy?" tanong ni Lia.
"Excited ka naman masyado, Lia. Kakaupo lang natin."
"Excited ba ako?"
"Halata nga e. May gusto ka ba sa kanya?"
"Hmmm, kahit sino naman, magkakagusto sa kanya. Teka nakita mo na ba siya sa personal, Rosy?"
Umiling si Rosy. Sa totoo lang never pa niyang nasilayan ito. Kahit nasa iisang lugar lang sila.
Mayat-maya tumunog ang text message ng cellphone ni Rosy binasa ito."Lia, nasa labas na siya." Sabay pa silang napatayo.
Mabilis silang lumabas nakita nila si Gabriel na nakatayo sa labas ng sasakyan niya nakangiti itong nakatingin sa dalawang babae.
Natulala pareho sina Rosy at Lia nakikita nila. Sino ba ang hindi para itong nag-pi-pictorial nakalagay ang dalawang kamay sa bulsa. Tapos naka tupi pa hanggang siko niya ang manggas na puting long sleeve nito.
Gabriel is aware of the women's reactions to him. Well, he admitted to himself that he had a perfect figure. He went over to the two ladies.
"Let's go, Rosy," turan ni Gabriel ng makalapit siya sa dalawa. Well he knows who's Rosy. Nakita kasi niya ang profile nito company.
Dito natauhan si Rosy."Y-yes, sir," may kabang tugon niya. At saka lumapit siya sa lalaki.
Napatingin si Gabriel kay Lia na wala pa rin kakurap-kurap."Bye," aniya rito.
Dahil hindi man lang kumilos si Lia. Nilapitan ni Rosy ito. Pasimpleng siniko niya ito.
"Lia, bye sabi ni sir," bulong pa rito.
Dito natauhan si Lia."Ha? Bye," nahiya siya bigla kaya iniwan na niya ang dalawa.
"Come on, Rosy, let's go. "
"Yes, sir," tugon niya.
Gabriel opened the car door for her. "Hop in," aniya pa.
"Thank you, sir."
"You are welcome, Rosy."
Pagkasarado sa pinto mabilis na umikot sa driver seat si Gabriel.
Nakatanaw naman si Lia sa balkunahe. Napangiti siya masasabi niyang suwerte si Rosy. Sa dinami-dami ng babae ang kaibigan pa ang napansin nito. Aminin niya isa rin siyang nangangarap na isang araw ng mapansin nito. Ngayon masasabi niyang wala na siyang pag-asa pa. Maganda naman kasi si Rosy kahit simple lang itong magdala paano pa kaya kung irampa nito ang nakatagong kagandahan. Nang wala na ang sasakyan ng big boss nila pumasok na siya sa loob.
HABANG sakay ng mamahalin sasakyan nang boss si Rosy kinakabahan siya. Putik ang gara nang sinasakyan niya at ngayon lang siya nakasakay nang ganitong sasakyan. Napatingin siya sa manubela."BMW," basa ng isip niya. Maraming naman siyang nakikitang BMW sa daan na sasakyan magagganda pero iba itong sasakyan ng boss latest yata. Kasi pataas ang bukas ng pinto nito.
Pasulyap-sulyap naman kay Rosy ang nagmamanehong boss. Lihim itong napangiti because he can see the woman was had a innocent moved and glacier."Are you nervous?" tanong niya hindi kasi siya nakatiis sa katahimikan nilang dalawa.
Napatingin bigla si Rosy sa lalaki. Ayaw sana niyang tignan ito kasi naman po ang guwapo kaya. Parang ayaw mo nang bawiin pa ang mata mo sa kanya oras na napatingin ka rito."Yes, sir," amin niya siya kasi iyon taong sinasabi ang totoong nararamdaman.
"Why?"
"Sir, naman. Because you're the president where I'm working. And we know na mailap ka sa mga employee mo, sa meeting ka lang nila nakikita," alam niya ito dahil nakikipag marites din siya minsan sa mga babaeng employee sa ibang department.
"Like, you know me already, Rosy."
Siguro nga bukang-bibig kasi nila ito palago na sobrang guwapo daig pa raw ang artista. At kung titignan masarap itong yumakap dahil sa malapad ang braso nito at ang labi nitong mamula-mula na sigurado sila masarap humalik itk. Ngayon nasa tabi na niya ito naman totoo nga ang balita ng mga marites nakaka-in love ngang tignan ito.
"Rosy Labrador, right?"
"Yes, sir."
"Well, to be honest with you, I looked at your profile in the company. "
"Why, sir?" sempre magtataka siya ang dami kayang magaganda at matataas ang pusisyon sa company nila isa na rito ang boss niyang si Shofia napakaelegante pa nitong tignan sa tingin niya bagay nga sila e.
"Well, I need someone to accompany me."
Ano raw? Teka bakit siya? Marami naman diyan saka hindi sila magkakilala nang personal, ngayon lang niloloko ba siya nito?
'Hoy Rosy ingat-ingat huwag kang papadala sa gandang lalaki nito at istado sa buhay baka masasaktan ka higit pa sa dati mong nobyo' paalala ng isip.
"Sir, accompany you? Where?" tanong niya. Baka may pupuntahan silang birthday party ba. Naku wala siya sa tamang ayos.
"Where? Okay, I will tell you. But please don't call me, sir. Just call my name, Gabriel, Rosy. "
"Gabriel?" sambit niya.
Gabriel's smile for him coming from her mouth to say his name was sweet.