BUONG-BUO na ang desisyon ni Sunny kaya naman kagabi ay kinausap niya si Ana sa phone. Kaya naman nag-half day si Jekka ngayon upang samahan ang kaibigan sa mansyon. Tinawagan niya pa ulit si Ana upang kumpirmahin kung naroon si Rallion at pasalamat na lang sila na nasa business trip ito. Baka maunsyami pa kung sakaling sa pagkakataong ‘to malaman ng babae na sa isang lalaking matagal niya nang iniiwasan ito magtatrabaho. 
Limang minuto na silang narito sa paradahan ng tricycle katapat ang isang malaking gate. 
“Sigurado ka bang dito tayo susunduin?” tanong pa ni Sunny sa kanya. 
“Oo. Susunduin tayo ni Ana rito. Basta sabi niya, maghintay lang daw tayo.” 
Ilang segundo lang ay nakita nilang dahan-dahang bumukas ang gate na iyon habang parating ang isang itim na Rolls Royce Phantom Limo patungo sa kanila. Nagmaneobra pa ito bago pa huminto sa kanilang harapan. Nagulat pa sila nang bumaba ang binta nito. 
“Hi! Salamat at natuloy rin tayo.” Binuksan ni Ana ang pinto upang lumabas. Nagbeso pa siya sa dalawa at kitang-kita ang kaligayahan sa mukha nito. 
“Pasok na kayo sa loob.” 
Sunod-sunod silang pumasok sa loob ng kotse. Napanganga pa si Sunny nang makita kung gaano kalaki ito sa loob. Hindi siya makapaniwala na may ganoon palang kotse sa Pilipinas. 
“Si Kuya Dominic, ang official driver natin. Siya ang makakasama mo kapag kailangan mong lumabas.” 
Tumango lang siya nang tingnan ng lalaking nasa driver’s seat. 
“Bakit sinundo mo pa kami ng nakakotse? Malayo pa ba ‘to roon sa mansyon?” tanong ni Jekka. 
“Ten minutes pa ang magiging byahe natin kaya mag-relax lang muna kayo. Tara na, Kuya.” 
Nagsimula na ang lalaki na paandarin ang sasakyan at muling pumasok sa gate na ‘yon.
“Naiintriga ako. Private road ba ‘to papunta sa mansyon? Ganoon ba?” pang-uusisa ni Jekka habang si Sunny ay nakatingin lang sa labas. 
“Oo. Sila lang ang gumagamit nito.” 
Nabigla ang magkaibigan nang makita nila ang isang mahabang tulay na nasa paligid ng tubig. 
“Wow! Hindi ko alam na may ganito pala talaga?” saad pa ni Jekka na nakatingin sa labas. 
“Nakikita n’yo ‘yong puting bahay na ‘yon sa may bundok?” 
Tumango ang dalawa na nakatanaw pa rin sa napakagandang view habang nasa byahe. 
“Doon talaga siya nakatira?” bulalas ni Jekka na nakapagpalingon kay Sunny. 
“Kilala mo ang amo ni Ana?” 
Nagkatinginan ang dalawa at sabay na umiling. “H-hindi. Nasabi niya lang sa akin na isa lang ang pinagsisilbihan niya kaya “siya” ang nasabi ko.” Alanganin pa ‘tong ngumiti. 
Hindi na ulit umimik pa si Sunny. Natatakot siya, kinakabahan pero excited at the same time. Hindi niya alam kung ano ang aasahan niya sa trabahong ito pero gagawin niya ang lahat para lang magtagal. Ngayong kailangan na kailangan nila ng pera para sa chemotheraphy ng kanyang ama, hindi siya pwedeng umarte. 
Kumiskislap na parang kristal ang asul na katubigan kapag natatamaan ito ng araw. Napangiti siya. Kung sana’y nakikita lang ng ama ang lahat ng ito, tiyak na matutuwa iyon. 
“Malapit na tayo,” pahayag sa kanila ni Ana nang makita ang bukana ng tunnel. 
Nagulat sila nang biglang dumilim ang paligid ngunit biglang nagbukasan ang ilaw sa labas. Sa mga nakikita niya, mukhang napakayaman ng ang amo ng dalaga dahil nakakuha ito ng pribadong daan patungo sa mansyon. Hindi lang ‘yon. Mukha rin na mahal ang mansyong natanaw niya mula sa malayo. 
Paglabas ng tunnel ay muli silang huminto sa isang napakalaking gate na kahit na sinong magnanakaw ay mahihirapan na umakyat dahil sa taas at tulis ng mga bakal noon. May initials na A at M ang gitna noon. Nagulat pa sila ng awtomatikong nagbukas iyon. 
Busog na busog ang mga mata nina Sunny at Jekka nang makalabas ng kotse. Tanaw na tanaw mula roon ang daang tinahak nila kanina. Kahit ang overlooking ay paniguradong napakaganda sa gabi. Hindi niya makalkula kung gaano kataas ang mansyong nasa kanyang harapan ngayon. 
“Tara, pumasok kayo sa loob. Kanina pa tayo hinihintay ni Miss Nora. Uunahan na kita, Ate Sunny, ha? Medyo istrikta si Miss Nora. Siya ang mayordoma sa mansyon na ‘to pero huwag kang mahiya na magtanong sa kanya ng kahit na ano. Okay?” 
Tumango si Sunny habang binubuksan ang pinto. 
Bumungad sa kanila ang napakaliwanag na lobby ng animo’y isang five star hotel. May isang napakalaking chandelier na nasa gitna noon. Napakarami ring kasambahay na iba ang kulay ng uniporme ngunit pareho ng style kay Ana. Abala ang mga ito at dinadaan-daanan lang sila. 
“Ana!” Napalingon sila sa hagdan nang marinig nila ang maawtoridad na tinig ng isang babae. 
Nagmamadali silang tatlo na lumapit kasabay ang pagbaba nito. 
“Miss Nora, ito po si Ate Sunny na sinasabi ko sa inyo kagabi. Siya po ‘yong magiging kapalit ko bilang personal assistant ni Young Master.” 
Nakita pa ni Sunny kung paano siya nito haguran ng tingin mula ulo hanggang paa. 
“Bueno, sumunod ka sa akin para maipaliwanag ko sa ‘yo ang nilalaman ng kontrata. Magpunta na muna kayo sa candy bar, Ana. Ipapatawag ko na lang kayo kapag tapos na kami.” 
Matapos umalis ng magpinsan ay lumapit sa kanya si Nora. “Follow me.” 
Bumuntot siya sa babae hanggang sa marating nila ang isang silid na may sliding door. 
“Maupo ka.” Sabay pa silang naupong dalawa. “Kagaya ng sinabi ni Ana kanina, ako si Nora. Pwede mo akong tawaging Miss Nora. Ako ang mayordoma sa mansyong ito bago pa man ipanganak si Young Master. Nasabi sa akin ni Ana na ikaw ang papalit sa kanya sa pagiging personal assistant ni Young Master. Wala kang ibang gagawin kundi sundin ang lahat ng utos niya maliban na lang sa pagluluto. Dahil pihikan ito sa pagkain, mayroong mga cook na nagluluto para sa kanya. Hindi mo gagawin ‘yon unless sabihin niya sa ‘yo, naiintindihan mo ba?” 
Tumango siya sabay sabing, “Opo.” 
Kinuha niya ang dalawang envelope at binigay ito sa kanya. “Ito ang dalawang kopya ng kontrata. Maigi mong basahin nilalaman bago mo pirmahan. Kung may katanungan ka, sabihin mo agad.” 
Sumandal ang babae habang siya naman ay agad na inilabas ang humigit-kumulang anim na pahina ng kontratang naroon. 
“L-lahat po ba ito ay babasahin ko?” 
“Dapat basahin mo lahat. Mamaya may mga hindi ka gusto sa rules and regulations—“ 
“Hindi po. Tinatanggap ko po ng buong puso ang trabahong ito.” Itinuon niya ang atensyon sa pagbabasa ngunit dahil napakarami ng nilalaman noon, hinanap niya na lang ang section kung magkano ang magiging sahod niya. 
Napakusot pa siya ng mga mata nang makita ang naka-bold na presyong naroon. 
“1.3 million sa loob ng isang taon?!” hindi makapaniwalang tanong niya sa mayordoma.
“Dodoble pa ‘yan kung sakali na maganda ng performance mo within six months.” 
Hindi na siya nag-atubili pang pirmahan ang kada gilid ng mga kopya ng kontratang naroon. Nang matapos siya ay ibinigay niya ang ballpen at tatlong envelope kung saan siya mismo ang naglagay ng mga papeles sa loob noon. 
“Siguro naman binasa mong maigi ang kontrata bago mo pirmahan dahil once na pinirmahan mo na ‘yan, hindi mo na ‘yan pwedeng bawiin.” 
“Huwag po kayong mag-alala, binasa ko po nang maigi ang nilalaman. Wala po akong violent reaction. Maniwala po kayo sa akin.” 
Tinaasan siya ng kilay ni Nora. “Mabuti naman kung ganoon. Alas singko ng madaling araw ay susunduin ka ni Dominic kung saan kayo nagkita ni Ana kanina. Kung ma-late ka ng five minutes, ikaw na ang bahalang gumawa ng paraan kung paano ka makakapasok dito sa mansyon. Naiintindihan mo?” 
“Opo,” tumangong sagot ni Sunny. 
“Kailangan mong agahan bukas dahil bukas na rin ang uwi ni Young Master. Nandito pa rin naman si Ana bukas upang tulungan ka pero huling araw niya na. Hindi pwede ang makupad rito, naiintindihan mo?” 
Tumango siyang muli. “Naiintindihan ko po.”
Tumayo ito at lumapit sa kanya.” Well then, welcome to the family…Sunny Gallardo.” Inilahad nito ang kamay at nakipagkamay siya. 
“Maraming salamat po, Miss Nora.”