“มันจะไม่มีวันนั้นว่ะพระราม ต่อให้แกมีแบล็กดีก็เถอะ!! อะไรก็แล้วแต่ที่เป็นของฉัน…ฉันหวงว่ะ ที่แกได้ๆ ไปน่ะฉันไม่เคยต้องการเลยสักอย่าง แกกลับไปคิดดูดีๆ นะอะไรที่เป็นของฉันจริงๆ มีสิ่งไหนบ้างที่แกสามารถแย่งเอาไปครองได้”
ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ เขาแสยะยิ้มเย้ยๆ ก่อนจะโค้งตัวกลับให้พระราม
พระรามยืนหน้าชา ไม่ต้องย้ำเขาก็รู้ เมื่ออะไรก็แล้วแต่ที่พี่ชายบอกว่าเป็นของตัวเอง เขาจะไม่สามารถแทรกเข้าไปเยื้อแย่งได้ แม้แต่คนเป็นพ่อเองก็ยังไม่กล้า ที่เขาได้ๆ มามีแต่ของบิดาแทบทั้งนั้น ซึ่งทศกัณฐ์ไม่แยแส เขาเก่งพอตัวและคิดว่าตัวเองสามารถยืนได้ด้วยลำแข้งตัวเอง เวลานี้ทศกัณฐ์พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วนี่ไง!! เขาผงาดเป็นเจ้าครองตลาดชุดชั้นใน แม้แต่แบรนด์ดังๆ อย่างวิคตอเรียซีเคร็ทยังต้องหลบ หากในฤดูกาลเดียวกัน มีเบอร์นาร์ดลงวางขายสินค้าด้วย
ความคิดของทศกัณฐ์แหวกแนว เขาเข้าใจผู้หญิงเป็นอย่างดี สรีระของผู้หญิงเขาจับ เขาลูบคลำจนคุ้นมือ เมื่อใส่ความชอบของผู้ชายลงไปด้วย มันจึงปัง! ก็ชุดชั้นในผู้หญิงมีไว้เพื่อเป็นเซอร์ไพรส์ผู้ชายโดยเฉพาะ เมื่อชายหนุ่มจับจุดถูก มันจึงทำให้สินค้าของเบอร์นาร์ดทุกชิ้นติดตลาด ตรงความต้องการของสุภาพสตรีส่วนใหญ่
ปุบๆ
เสียงปรบมือรัวๆ ให้หัวหอกใหญ่ดังสนั่น เขายิ้มกว้างๆ แต่ทุกคนที่เห็นกลับรู้สึกเย็นวาบ มันเหมือนทศกัณฐ์ขยับแยกเขี้ยวมากกว่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ทุกคนรอบตัวก็มักจะเกรงกลัวชายหนุ่มเสมอ เขาสมชื่อกับพญายักษ์ เมื่อมีทั้งความน่าเกรงขามและพลังงานลึกลับที่แผ่กระจายออกมากดดัน
“จบการประชุม ครั้งหน้าหากใครก็ตามเปิดประชุมโดยที่ไม่ได้นัดหมายผมก่อน ผมจะถือว่าเขากำลังคิดไม่ซื่อกับเบอร์นาร์ด หากผมจะทำอะไรที่รุนแรงลงไปบ้าง ก็อย่ามาว่ากันล่ะ”
คำพูดเรียบๆ แต่เป็นการเปิดศึกซึ่งๆ หน้า แต่ละคนที่ได้ยินต่างพากันกลืนน้ำลายลงคอเอือกๆ เมื่อเกรงว่าตัวเองจะหลุดโผจากบอร์ดบริหาร เมื่อพวกเขาเหล่านั้นเป็นแค่ตัวประกอบ ได้เงินใช้ฟรีๆ จากเงินปันผลก็ดีแล้วนี่นา เพราะฉะนั้นครั้งหน้าหากพระรามส่งเทียบเชิญมาให้ คงต้องใคร่ครวญคิดทบทวนเสียใหม่
ห้องประชุมว่างเปล่า เมื่อผู้ร่วมประชุมทยอยเดินทางกลับ สถานการณ์คุกรุ่นคลี่คลายลงไป ทั้งห้องกว้างใหญ่ เหลือแค่ทศกัณฐ์กับวานรแค่นั้น
“หมู่นี้ไอ้น้องไก่อ่อนของฉัน รู้สึกจะเหิมเกริมไปหน่อยนะวานร มีอะไรกดดันมันไหม?”
ชายหนุ่มพูดเสียงขรึม เขาสอดมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง แล้วหมุนตัวมองกระจกใสตรงหน้า มองดูไฟท้ายรถยนต์สมรรถนะสูงของน้องชาย ที่วิ่งฉิวออกไปจากอาณาจักรของเขาเหมือนถูกไฟลนก้น
“คุณนารีเดินเข้าเดินออกบ่อนเสียซ้งถี่เกินไปครับ...น่าจะเสียไปไม่น้อย เลยมาบีบคุณรามอีกทีมั้งครับ”
นารีเป็นภรรยาที่อาร์มันโด้บิดาของเขาหลงใหลถึงขนาดยอมแหกกฎของตัวเอง เลี้ยงดูนางอย่างเปิดเผย พร้อมทั้งย้ายตัวเองไปอยู่ที่คฤหาสน์ของนางเลยด้วย ถ้าไม่ติดเกรงใจคุณกัณฑ์มัทรีมารดาของเขาทศกัณฐ์จะจัดการปัดกวาดให้ แต่มารดารั้งไว้เสียก่อน เขาจึงยอมรามือ มารดาของเขาที่นิสัยใจคอยิ่งกว่าเจ้าแม่กวนอิม ใจนางกว้างใหญ่ยิ่งกว่าท้องทะเลจึงไม่เคยปริปากต่อว่าสามี ในเรื่องที่สามีปันใจ มันเลยทำให้นารีเหิมเกริม หลายครั้งที่นางล้ำเส้น และมารดาของเขายอมให้เพราะเห็นแก่ความสุขสงบของสามี นารีเลยยิ่งทะนงตน นางยุลูกชายคนเดียวให้กระด้างกระเดื่องกับพี่ชาย ผิดกับกัณฑ์มัทรีที่สั่งสอนให้ทศกัณฐ์รักพระราม เมื่อมีสายเลือดเดียวกัน แม้แต่การตั้งชื่อ นารียังจงใจ กัณฑ์มัทรีตั้งชื่อบุตรชายว่าทศกัณฐ์ เพราะอยากให้เขามีหัวใจหนักแน่นและรักมั่นผู้หญิงเพียงคนเดียว เป็นการเตือนสามีทางอ้อม แต่นารีจงใจ หลังตัวเองคลอดบุตร นางตั้งชื่อบุตรชายเหมือนจะข่มทศกัณฐ์กลายๆ เมื่อใครๆ ที่อ่านวรรณคดีไทยก็รู้ดีว่าพระรามถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อปราบทศกัณฐ์
แต่นั่นมันวรรณคดี...ทศกัณฐ์ เบอร์นาร์ดไม่ใช่ยักษ์โง่ เขาฉลาดกว่าพระรามเยอะ เมื่อมันยังเกาะชายกระโปรงมารดามันอยู่ พระรามไม่มีทางเอาชนะเขาได้แน่ๆ
“ไอ้หมอนั่นมันมีความสุขบ้างไหมว่ะ วานร... ฉันว่ามันเหมือนหุ่นยนต์ไขลานเข้าไปทุกวันๆ” ชายหนุ่มเปรย เขาสงสารพระรามที่กลายเป็นหุ่นเชิดให้มารดา ผู้หญิงอย่างนารีรักลูกบ้างหรือเปล่า? เขาไม่รู้!! แต่ถ้าเทียบนารีกับมารดาเขา นารีติดลบ แทบจะหาความเป็นแม่ในตัวหล่อนไม่เจอ ไม่รู้ว่าบิดาเห็นดีเห็นงามไปกับมารยาจอมปลอมได้อย่างไร!!
หนุ่มหล่อไม่ได้ตอบกลับ เขามีเพียงรอยยิ้มติดมุมปาก เมื่ออดเห็นใจและเวทนาพระรามไม่ได้ เขาถูกชักใยจากคุณนารี จนแทบจะไม่เคยทำอะไรด้วยตัวเอง
“อืม...ที่ติดต่อไปว่าไง เขา Say yes. หรือ Say no?” เมื่อหมดความสนใจน้องชายรูปหล่อ ชายหนุ่มจึงถามเรื่องสำคัญ รูปแบบชั้นในล็อตใหม่ เขาอยากให้ตื่นตะลึงทั้งโลก เพราะทศกัณฐ์จะงัดผ้าไทยมาขาย และหากมันถูกตอบรับจากทั่วโลก มันหมายถึงการสร้างงานให้แหล่งชุมชนได้อีกมากมาย
“ยังไม่ตอบครับ แบ่งรับแบ่งสู้อยู่ ทางนั้นขอเวลาคิด1 อาทิตย์”
“นานไปว่ะ บอกเขาฉันให้เวลา3 วันไม่อย่างนั้นเราจะเปลี่ยนคนออกแบบ”
ชายหนุ่มพูดเสียงขุ่น เบอร์นาร์ดยิ่งใหญ่ขนาดไหน แทนที่จะรีบตะครุบกลับบอกปัดเสียอย่างนั้น
“เอ่อ...”
“มีอะไร?” แค่วานรพูดตะกุกตะกัก เขาก็รู้แล้วว่ามันต้องมีอะไร
“คนออกแบบเธอยืนกรานมาเองครับ หากดูผลงานเก่าๆ ของหล่อน ก็น่าจะอดทนรอสักนิด ผมว่าเธอมีกึ๋น!!”
“หล่อน...ผู้หญิงรึ?”
“ครับ...หากคุณทศกัณฐ์รู้ชื่อเธอ อาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ครับ”
“เปลี่ยนใจ ฉันนี่นะ ไม่ล่ะวานร หากเขาทำไม่ได้อย่างที่ฉันบอก...หาเจ้าใหม่เลย ฉันไม่รอ!!”
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับแยกเขี้ยวให้เลขานุการคู่ใจ เขาเดินผิวปากออกไปนอกห้องประชุม แต่ก็ไม่วายย้อนกลับมาถามอีกครั้ง ...ก็แววตาไอ้ลิงมันแปลกๆ ...
“หล่อนชื่อไรวะ? อย่าบอกนะว่า...” มันยิ่งกว่าแปลกเสียอีก เพราะเมื่อเขาเปิดปากถาม ดวงตาที่นิ่งสนิทของไอ้ลิง พราวระยิบระยับ!!
“ครับ... เธอชื่อสีดา สีดา ราชพกฤษ์”
แม่เจ้า!! ทศกัณฐ์กลอกตามองฝ้าเพดานเหนือศีรษะ มีคนแปลกพอๆ กับมารดาเขาเชียวหรือ? การที่คุณกัณฑ์มัทรีตั้งชื่อเขาเหมือนทศพักต์ ยักษาตนนั้น ก็เพราะความชอบส่วนตัวของนาง...เขาว่าแปลกแล้ว ยังมีคนเพี้ยนๆ ตั้งชื่อบุตรหลานว่า สีดาอีกหรือ?
“เนื้อคู่ฉันสิ...สวยไหมวะ?”
แววตาไอ้ลิงมันพราวเสียขนาดนั้น มันต้องมีอะไรมากกว่าชื่อ...หล่อนเป็นผู้หญิงเสียด้วยสิ แบบนี้น่าเก็บเข้าคอลเลคชั่น เขาไม่มีทางยอมโง่เหมือนยักษ์ตนนั้นหรอก รอให้เจอแม่สีดางามงอนก่อนเถอะพ่อจะปล้ำ! จับทำเมียเสียเลย ไม่ปล่อยให้ลอยนวลจนพระรามคาบไปแดกหรอกน่า...
ไม่มีคำตอบ...แต่มันกลับยื่นโทรศัพท์ของตัวมันเองให้กับเขา ชายหนุ่มยื่นมือไปรับ เขาสไลด์หน้าจอหาที่เก็บรูป จนเมื่อเปิดดู อุต๊ะ!! สีดา...หล่อนรูปงามสมชื่อ ผมยาวสยายเต็มแผ่นหลัง วงหน้าคมขำ ดวงตาหวานฉ่ำ ยิ่งมองยิ่งถูกใจ แต่...ทำไมหล่อนแต่งตัวแปลกๆ เขาย้อนกลับไปดูรูปแรกๆ ไม่มีชุดปรกติเหมือนคนทั่วไป หล่อนไม่ได้ใส่เดรสสั้นๆ ไม่ได้ใส่เดรสยาวๆ กรุยกราย เหมือนหล่อนนุ่งผ้าถุงใส่เสื้อลูกไม้ แต่ดูการตัดเย็บแล้วไม่ใช่ แต่มันก็คล้ายๆ กัน เหมือนที่เขาเห็นมารดาใส่เวลาไปทำบุญที่วัดไทย
“สวยว่ะ...มีผัวยัง?” หากสีดามาได้ยินทศกัณฐ์ถามคำถามนี้ อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะตอบเหมือนเดิมหรือไม่!! เมื่อทศกัณฐ์ใน พศ. นี้แตกต่างจากทศกัณฐ์ในวรรณคดี ไอ้เรื่องรักเดียวใจเดียวยังไม่รู้ แต่ไอ้เรื่องเจ้าชู้นี่ตัวพ่อ...ใช้คู่ควงเปลืองมากกว่าชั้นในตัวเองเสียอีก
“ยังโสดครับ เธอบอกว่า...” วานรขยักคำพูดไว้ เขาเงยหน้ามองเจ้านายแล้วยิ้มจนตาตี่
“พูดมาอย่าโยก... เดี๋ยวโดนเตะ!!”
มันมีลับลมคมในอะไรหนักหนาว่ะ ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด เขาเดินวนรอบตัวของวานร พร้อมกับยกเท้าขึ้นเตรียมถีบ...
“เธอบอกว่ารอ...ทศกัณฐ์คร๊าฟฟฟฟฟ...” ลูกน้องสุดป่วนตะโกนก้อง เขารีบวิ่งหนีฝ่าเท้าของเจ้านายสุดชีวิต เพราะหากช้าอีกนาทีเดียว อาจจะโดน...บาทา
หะ!! ยัยสีดายุค2016 บอกว่ารอพญายักษ์ หล่อนไม่สนใจพระรามหรือไงเล่า...นั่นน่ะรูปทองเชียวนะ หากเทียบกับยักษ์ตัวเขียวอย่างทศกัณฐ์ แปลกคน...แต่น่าสนใจ น่าลองทาบ...น่าลองปลดสไบของสีดาสักที แค่คิดก็สนุกจนแทบจะอดใจรอพบไม่ไหว...แม่สีดาคน งามของพญายักษ์