NAISIP ni Chrismith na umuwi kahit na nagkakasiyahan pa ang mga kaibigan. Ngunit hindi pa nakakarating sa kanilang bahay ay tumawag ang hindi inaasahang taong tatawag ng ganoong oras.
"May problema po ba, Mom?" nag-aalala niyang tanong sa ina. Madaling araw pa lang sa kinaroroonan nito kaya agad siyang kinabahan.
"Walang problema dito sa amin, anak. Tinawagan lamang kita para kumustahin ka at ang ina ni Janice?"
Nangunot ang noo ni Chris sa tanong ng ina. "Gumising kayo ng maaga para itanong sila sa akin?" Nagugulohan niyang tanong dito. Alam niyang close ang ina niya sa pamilya ni Janice lalo na sa ina nito.
"Anak, anong klaseng boyfriend ka at hindi mo alam ang nangyayari sa pamilya ng nobya mo?"
"Mom, sandali, "pigil niya sa panenermon ng ina. "First of all, we're not in relationship." Paglilinaw niya sa relasyon nila ni Janice sa ina.
"What?!"
Nailayo ni Chris ang cellphone sa kaniyang taenga nang sumigaw ang ina.
"Ang akala ko ba ay sinagot ka na ni Janice?" hindi makapaniwalang tanong ni Luisa sa nag-iisang anak.
"Mom!" Napabuntonghininga ang binata at hindi maapuhap ang tamang salitang isasagot sa ina upang hindi sumama ang loob sa kaniya. Alam nito from the start na magkaibigan lamang sila ni Janice. Pinagbibigyan lamang niya ito na maging malapit siya sa pamilya ng amiga nito noon. Naging magbarkada ang dalawa dahil sa hilig mag-zumba at casino bukod sa kaniyang ama na kilala rin ang ama ni Janice.
"Puntahan mo muna at damayan si Janice. Nakakaawa wala rin ang ama kaya nataranta na at ako ang natawagan." Naninirmon ang tono ni Lourdes. Hindi na niya ipinilit ang inaakalang higit pa sa kaibigan ang relasyon nito at ni Janice.
"Ano po ba ang nangyari?" Nakaramdam na rin siya ng pag-alala dahil sa tono ng pananalita ng ina.
"Dinala niya ang Tita Margaret mo sa hospital."
"Ok, Mom, magpahinga na po kayo diyan at ako na po ang bahala sa kanila. Puntahan ko sila ngayon sa hospital." Pagsuko niya sa ina upang mapanatag na ito at makapagpahinga.
"Balitaan mo kagaad ako ha, naaawa ako sa batang iyan. Sobrang bait at mapagmahal na siyang kabaliktaran ng ugali ng kapatid niya."
Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Chris habang nakikinig lang sa ina mula sa kabilang linya.
"Kaya gustong-gusto ko siya para sa iyo da---"
"Ma, sobrang maaga pa riyan kaya bumalik na kayo sa pagtulog." Putol niya sa iba pang sasabihin ng ina. Pero hindi pa rin ito tumigil hanggang sa makarating siya ng hospital. Nakaramdam siya ng panlulumo dahil kahit sa ina ay hindi maganda ang image ni Nica Joy.
"Chris?" Nakarehistro ang gulat sa mukha ni Janice nang makita ang binata. "Paano mong nalaman na nandito kami?
"Hi," tanging nasambit ni Chris nang nasa harapan na niya si Janice. Ngayon niya lang ito nakita na walang make-up sa mukha at nakapambahay pa. "Tumawag si Mommy at sa kaniya ko nalaman ang nangyari."
"Pasensya na at naabala ko pa kayong dalawa," napayuko siya ng ulo nang ma realize ang kaniyang ayos. "Nakita mo tuloy ako sa ganitong ayos."
Napangiti si Chris at hinaplos sa buhok ang dalaga. " Don't worry, you still look beautiful kaya huwag ka nang mahiya." Pampalubag-loob niya dito upang pagaanin ang loob nito.
"Bolero!" Napangiti na rin si Janice kahit nahihiya pa rin sa binata at hindi magawang salubongin ang nang-aarok nitong mga titig.
"What happened?" pag-iiba ni Chris ng paksa.
"Tinurukan ng pampatulog si Mama bago inayos ang na bali niyang buto sa kamay." Malungkot niyang sagot sa binata habang marahang humahakbang kasabay ito papasok sa silid ng ina.
"Ganoon kalala ang damage sa braso niya?" hindi makapaniwalang tanong niya sa dalaga nang makita ang nakabalot na bandage mula sa siko ng ginang.
Mapait na ngumiti si Janice sa binata habang tumatango.
"Why did she do this?" tukoy niya kay Nica na siyang dahilan kung bakit nakaratay sa hospital ang ina ng dalaga ngayon. Ayon sa kuwento ng ina kanina ay nagkaroon ng pagtatalo umano ang dalawa. Pero hindi niya akalain na makapanakit ng ganito si Nica at sa isang may edad pa.
"Hindi ko alam kung ano ba ang ikinagalit ng aking kapatid. Pero ang alam ko ay nakainum siya. Nag-aalala ako sa kaniya bukod kay Mama. Naging alcoholic na siya at nanakit kapag nasermunan ni Mama na para rin naman sa kalusugan niya."
"Lasing siya?" hindi makapaniwalanf tanong ni Chris dito.
"Yes at laking pasalamat ko dahil nakita sila ng katulong namin nang saktan niya si Mama. Kung hindi siya nasalo ni Manang ay baka nabagok pati ang ulo ni Mama dahil sa lakas ng pagkatulak sa kaniya ni Nica."
"I'm sorry to hear that!" dismiyadong turan ni Chris. Hindi niya alam na may iba pa palang pinupuntahan si Nica kung saan ito naglasing. Nanatili pa siya roon ng isang oras hanggang dumating ang katulong ng mga ito. Siya na rin ang naghatid kay Janice pauwi upang makapagpalit ito ng damit at makapahinga.
"Thank you!" nahihiyang pasalamat ni Janice pagkababa ng sasakyan.
"Anytime, goodnight!" Nakangiting paalam ni Chris kay Janice.
"Chris?"
Naantala ang pagbukas ni Chris ng pintuan ng sasakyan nang tawagin siya ni Janice. Tamang paglingon niya ay nasa harapan na niya ito at hindi niya napaghandaan ang kasunod na ginawa nito.
Ang tangkang paghalik lamang ni Janice sa pisngi ng binata ay tumama sa gilid ng labi nito.
"I really appreciate your moral support for me," bahagyang namula ang pisngi niya dahil sa nangyari. "About the kiss--"
"It's ok," putol ni Chris sa iba pang sasabihin nito. "Hindi na kayo iba kay Mommy lalo ka na."
Kahit nadismaya sa sagot ng binata ay ngumiti pa rin si Janice dito. Gusto pa sana niyang yayain itong pumasok sa loob at magkape ngunit inunahan na siya.
"Mauna na ako para makapagpahinga ka na rin."
Pumasok na si Janice sa loob dahil iyon ang gusto ng binata. Kahit papaano ay natuwa siya dahil ayaw nitong mapahamak siya.
Mula sa bintanang nakaharap sa gate ay nakikita ni Nica ang nangyayari sa ibaba. Habang pinagmamasdan ang dalawang naglalampungan sa ibaba ay napapaismid siya.
"Sayang ka at mapupunta ka sa mga taong plastik." Kausap niya kay Chrismith kahit hindi siya nakikita at naririnig nito. Nang makitang pumasok na sa loob ang kapatid ay lumabas siya ng silid at bumaba mula sa second floor.
"Bakit gising ka pa?" nagulat si Janice nang mabungaran mula sa paanan ng hagdan ang kapatid.
"Gusto ko lang makibalita kung buhay pa ba ang nanay mong magaling magdrama," nang-uuyam niyang sagot kay Janice. "Let me guess," aniya habang nakahawak ang hintuturo sa kaniyang baba. "Balot ng bandage ang buo niyang braso?"
"May karma rin iyang kasamaan ng ugali mo!" Nangangalit ang ngipin ni Janice dahil sa pagkapikon.
Tumawa si Nica ng nakakaloko habang tintuturo ang kapatid. "Naniniwala ka sa karma?" Hindi niya napigilan ang pag-alpas ng malakas na tawa sa kaniyang bibig nang mamula ang mukha ni Janice dahil sa galit. "Bakit hindi ka natatakot kung naniniwala ka sa karma?" sarkastiko niyang dugtong na lalong ikinagalit ng kapatid.
"Malinis ang kunsensya ko—" hindi na natuloy ni Janice ang iba pang sasabihin nang lalong lumakas ang tawa ng kapatid. Mukha na itong sinasapian sa kaniyang paningin.
"Ikaw?" Duro niya kay Janice. "May kunsensya ka?" Pilit na pinipigilan ni Nica ang sariling muling mapatawa. "Naririnig mo ba ang sarili mo, Bitch?"
"How dare you—"
"How dare you too!" Bulyaw ni Nica sa kapatid at sa pagkakataong ito ay galit na ang mababanaag sa kaniyang mga mata. "Nasaan ang kunsensya mo nang inangkin mo ang gawa na hindi ikaw ang naghirap?" Bulyaw niya dito habang dinuduro ito sa mukha.
"Hindi ko alam kung ano ang pinagsasabi mo!" Tinalikuran ni Janice ito upang makaiwas sa pang-uusig nito.
"Hindi ka lang manika ng iyong ina, ipokrita ka pa!" Kuyom ang kamao na bulyaw niya sa kapatid. Pinipigilan ang sarili na saktan din ito upang ilabas ang galit na nadarama.
Patakbong umakyat ng hagdan si Janice upang makalayo sa kapatid. Bigla siyang natakot sa galit nito sa kaniya. Silang dalawa lang ang naroon ngayon sa bahay nila kaya kailangan niyang iwasan ito.
Naibato ni Nica ang unan na nasa upuan upang doon ibunton ang galit para sa kapatid. Abot hanggang impyerno ang pagkamuhi niya sa kaniyang madrasta at damay na ang kapatid na nagbabait-baitan lang din.
Kinabukasan ay hindi na nagulat si Nica nang madatnan sa sala ang ama kasama ang madrastang na discharge na sa hospital. Tinanghali siya ng gising dahil hindi siya nakatulog agad kagabi.
"Honey, please huwag mo na siyang pagalitan dahil lalo lamang lumalayo ang loob niya sa akin kapag ginawa mo iyan." Pigil at pakiusap ni Margaret sa asawa. Galit na galit ito nang malaman ang ginawa ng anak nito sa kaniya.
Gustong masuka ni Nica sa mga dramang naririnig mula sa madrasta. Tumigil siya sa paghakbang pansamantala upang panoorin ang pagtatalo ng mga ito dahil sa kaniya.
"Kaya lumalaki ang ulo ng batang iyan dahil lagi mong ipinagtatanggol kahit nasaktan ka na niya!" mahinahon ngunit mahamig sa tinig ni Alfonso ang galit.
"Hindi naman malala ang natamo ko kaya.."
"Next time ay siguraduhin kong hindi ka na makatayo para may silbi ang pagiging drama queen mo." Putol ni Nica sa iba pang gustong sasabihin ng madrasta. "Matuloyan sanang mabali ang siko mo." Nakaismid niyang dugtong at tangkang lampasan ang mga ito ngunit hinuli ng kaniyang ama ang isa niyang braso.
"Sumusobra ka ng bata ka!"
Mabilis na niyakap ni Margaret ang asawa upang pigilan ito sa tangkang pananakit kay Nica.
"See?" Tumatawang buska ni Nica kay Margaret habang nakaturo sa kamay nitong nakapulupot sa beywang ng ama niya. Ang isa pang kamay nito ay pinipigilan ang braso ng ama upang hindi matuloy ang pagsampal sa kaniyang pisngi.
Mabilis na binitawan ni Margaret ang kamay ng asawa at umaktong nasaktan ang brasong dahil na pwersa sa paggalaw.
"Tuloyan sanang maputol iyang braso mo!" Angil niyang muli kay Margaret. Ang ama na nagpipigil ng galit sa kaniya ay biglang nalito.
Wala na ang anak ay hindi pa rin magawang ihakbang ni Alfonso ang mga paa upang umupo sa sofa. Nanlulumo siya sa kagaspangan ng ugali ng anak kahit sa kaniya. Malaki na ang ipinagbago nito lalo na nang maging independent sa financial.