หญิงสาวหน้าตาคมคาย ผิวขาว วงหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโต กำลังนั่งมองหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วอมยิ้ม จนหญิงสาวอีกคนที่หน้าตาละม้ายคลายกันอดสงสัยไม่ได้ เลยเดินไปจ้องมองหน้าจอคอมของน้องสาว“งานปาร์ตี้?” เธอร้อง แล้วเลิ่กคิ้ว น้องสาวกำลังปลื้มอกปลื้มใจอะไรนักหนา“พี่จันดูอะไรคะนี่!” พูดจบเธอรีบปิดหน้าจอคอมเพื่อไม่ให้พี่สาวแอบดู“ก็พี่เห็นเรายิ้มไม่หุบเลยนี่ยัยจี”จิรัสยาหน้างอ “จีแค่ขำคนในงานเลี้ยงปีใหม่เท่านั้นเองค่ะ”จันทร์จิราอมยิ้ม แล้วกระแซะน้องสาว“จริงเหรอ พี่คิดว่าหลงปลื้มใครในนั้นเสียอีก”คนถูกรู้ทันชะงัก “ไม่คุยด้วยแล้วค่ะ จีขอไปนอนก่อนนะคะ”จิรัสยาเร่งฝีเท้าเพื่อขึ้นห้อง “เดี๋ยวจี!” คนเป็นพี่เรียกไว้ก่อนเธอหันมา “ค่ะพี่จัน”“พรุ่งนี้พี่จะไปเสนอผลงานกับบอสจี ยังไงช่วยเชียร์ด้วยนะ”หญิงสาวยกกำปั้นขึ้นมา “แน่นอนค่ะ!”จันทร์จิรายิ้มบางๆ ให้น้อง แล้วทิ้งกายลงบนโซฟา หยิบมือถือมองหน้าจอแล้วอมยิ้ม พิมพ์ข้อความส่งกลับไป หลังจากถูกทักมา ประตูห้องทำงานเปิดออก จิรัสยาวางแฟ้มเอกสารไว้ตรงหน้าเจ้านาย แล้วอมยิ้มน้อยๆ คุณเตมินทร์ ชายผู้มีใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงโปร่ง ผิวกายขาวสะอาด คิ้วหนา ดวงตาคมกล้า เขาเป็นทั้งเจ้านายและคนที่อยู่ในหัวใจเธอมาตลอดสามปี “เสร็จแล้วครับ” เขาบอกแล้วยื่นเอกสารให้จิรัสยาเม้มริมฝีปาก “เอ่อ.. เจ้านายคะ วันนี้จะมีคนมาขอพบเรื่องเสนอของตกแต่งภายในโรงแรมใหม่ของบริษัทเราน่ะค่ะ”“บริษัทพี่สาวเธอนะเหรอ”คนฟังชะงัก นิ่งงันไป เพราะไม่คิดว่าเจ้านายจะรู้เรื่องนี้“ทราบด้วยเหรอคะ” เธอย้อนถามน้ำเสียงแผ่วเขาระบายยิ้ม และมันทำให้คนมองรู้สึกใจเต้น เพียงแค่เห็นก็แทบละลายแล้ว“ฉันจะไม่รู้ได้ยังไง ก็คนที่มาเสนองานนามสกุลเดียวกับเธอเลย”หญิงสาวอ้าปาก แล้วสบตาเจ้านาย “ว่าแต่เจ้านาย จะยอมพบพี่สาวของจีหน่อยได้ไหมคะ” เธอเริ่มแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น เพราะทำงานด้วยกันมานาน เลยค่อนข้างสนิทสนมกับเจ้านาย“ได้สิ แต่ถ้าราคาไม่สมเหตุสมผล หรือสวยไม่ถูกใจฉัน ฉันไม่รับปากว่าจะทำสัญญาด้วยนะ”คนตัวเล็กยิ้มกว้าง สีหน้าดีใจ“ได้เลยค่ะ เจ้านายตัดสินใจตามที่เห็นสมควรเลยค่ะ”ร่างบางเดินเปิดประตูออกนอกห้อง จันทร์จิราลุกยืนสีหน้ากังวล พอน้องสาวก้าวเข้ามาเลยรีบร้อนรน“ตกลงว่ายังไงบ้าง”“เดี๋ยวจีพาเข้าไปค่ะพี่จัน”จันทร์จิรายิ้มกว้าง แล้วหอบแฟ้มเอกสารของตนเองเดินตามน้องสาวไป ประตูห้องทำงานเปิดออก จิรัสยาหอบแฟ้มพี่วางไว้บนโต๊ะกระจก แล้วดันกายให้ยืนตรงหน้าเจ้านาย“เจ้านายคะ นี่พี่สาวจีเอง ชื่อจันทร์จิราค่ะ”เธอยกมือกระพุ่มไหว้ เตมินทร์เงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์แล้วสบตา หัวใจเขาเต้นไม่เป็นส่ำ ใบหน้าสวยหวานทำเอาไม่อยากละสายตา เขาอึกอักเล็กน้อย แล้วลุกยืนเดินออกมาจากโต๊ะ หย่อนกายลงบนโซฟา ก่อนผายมือ“เชิญนั่งครับ”จันทร์จิราทรุดกายลงตรงข้าม มือเกลี่ยเส้นผมทัดหู เผยให้เห็นลำคอระหงส์ นิ้วเรียวยาวเปิดแฟ้มเอกสาร ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ จิรัสยาเม้มริมฝีปากรู้สึกถึงอาการผิดปกติของเจ้านาย มันทำให้เธอหวั่นใจชอบกล“ก่อนอื่นจันขอบคุณมากนะคะที่คุณเตมินทร์ให้โอกาส”เขายิ้ม “ไม่เป็นไรครับ ตอนนี้ผมก็กำลังมองหาเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งให้โรงแรมใหม่อยู่ คุณมาก็ดีแล้วครับ”เธอยื่นแฟ้มวางไว้ตรงหน้าเขา“นี่เป็นสินค้าของเราค่ะ คุณชอบแบบไหนดูได้ก่อนนะคะ ถ้าไม่สนใจไม่เป็นไรค่ะ”ชายหนุ่มเปิดดูภาพด้านใน ทว่าไม่วายเหลือบมองไปยังหญิงสาวสวยอยู่ตรงหน้า จิรัสยาค่อยๆ เดินออกจากห้อง แล้วทิ้งกายลงบนเก้าอี้สีหน้าหม่นเศร้า ดูก็รู้ว่าเจ้านายคงถูกใจพี่สาวเธอเข้าแล้วเตมินทร์สำรวจการแต่งกาย ผิวพรรณของอีกฝ่าย สองสาวพี่น้องมีความละม้ายคล้ายกันบ้าง แต่ที่ทำให้แตกต่างอาจเพราะการวางตัวและการแต่งกาย จันทร์จิราสวยหวานดูมีเสน่ห์ ส่วนเลขาเขากลับมีใบหน้าคมดุ แต่ชอบทำตัวกะโปโลเหมือนเด็ก สองคนพี่น้องบุคลิกช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง“คุณกับน้องไม่เหมือนกันเลยนะครับ” เขาแซวแล้วช้อนสายตามอง เห็นเธอยิ้ม“ใช่ค่ะ มีคนบอกเยอะเหมือนกัน เราสองคนสวยคนละแบบ”ชายหนุ่มอมยิ้ม แล้วสบตา“คุณสวยหวานทันสมัย ส่วนน้องของคุณหน้าดุจนไม่มีใครกล้าเข้าไปจีบ”“ยัยจีนิสัยไม่ดุนะคะ ฉันต่างหากที่ดุ” เธอหัวเราะเตมินทร์เลิ่กคิ้ว “ผมชอบนะครับคนดุๆ”หญิงสาวชะงัก แต่ยังคงรอยยิ้มไว้เช่นเคย“ไหวเหรอคะ ผู้หญิงดุจีบยากนะคะ”“มันอยู่ที่ความอดทนครับ”จันทร์จิราวางมือบนแฟ้มเอกสาร แล้วสบตาคู่สนทนา คนอย่างเธอเจอลูกค้ามามาก เตมินทร์อาจเป็นคนที่ทำให้รู้สึกสะดุดตาแต่แรกเห็น ทว่านิสัยใจคอถ้าเข้ากับเธอไม่ได้ ก็คงไม่สน“ไม่ทราบว่าคุณเตมินทร์สนใจสินค้าตัวไหนของเราบ้างหรือเปล่าคะ”“สนใจครับ เอาเป็นว่าผมจะติดต่อกลับไป ว่าอยากได้สินค้าตัวไหนบ้าง”เธอผละห่างออกมา “ได้ค่ะ” พูดจบรวบแฟ้มเอกสารมาโอบไว้แล้วลุกยืน“ฉันขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะติดต่อคุณมาค่ะ”“ครับ”ประตูห้องเปิดออก จิรัสยาลุกยืนแล้วเดินตรงมาหาพี่สาว จันทร์จิรายิ้มให้น้อง“เป็นไงบ้างพี่จัน”“คุณเตมินทร์บอกว่าจะติดต่อมาน่ะ”คนเป็นน้องยิ้มบางๆ“ดีแล้วค่ะ แบบนี้คงขายได้”“พี่ก็หวังว่าอย่างนั้นนะ”“เดี๋ยวจีจะช่วยยุอีกแรงนะพี่จัน ไม่ต้องห่วง”“ขอบใจมาก เดี๋ยวพี่กลับก่อนนะ เจอกันที่บ้าน”“ค่ะพี่”จันทร์จิราเร่งฝีเท้าออกจากหน้าห้องทำงาน คนเป็นน้องระบายลมหายใจแววตาหม่น ดูสีหน้าท่าทางพี่ เจ้านายคงทำอะไรแน่
ดีมากกก
2h
0สนุกกก
1d
0ดีมาก
1d
0Ver Todos