"Lovely naman ehh sabi mo sasamahan mo ko sa Luneta?" Sabi ni Leni sa akin.
Alam ko na ugali ni Leni tiyak ako na ipapadate nanaman ako sa lalaki niya kaibigan naalala ko tuloy yun unang date ko grabe nasuka ako sa harapan niya ewan ko kung bakit ako nasuka nung time na yun kaya nagdesisyon ako na hindi sumama sa kanya maliban kung kailangan o emergency.
"Pass ako jan Lani" sabi ko.
"Promise no boys" sabi niya.
"Talaga?"
"Oo at saka birthday ni daddy kaya dun kami mag-cecelebrate ng birthday niya promise no boys dun"
"Sure?"
"Bakit ba ayaw mo maniwala?"
"Naku alam ko na yan style mo, style mong bulok" sabi ko sabay pumasok ng kwarto ko.
"Lovely naman ehhh totoo naman yun sinasabi ko" sabi niya.
"Ayoko nga sabi eh"
"At bakit?"
"Naalala mo ba yun unang date ko?"
"Oo past is past at tsaka hindi ko alam na ayaw mo ehh"
"Kaya nga"
"Sige sabi mo yan ah" sabi niya at saka na siya umalis hay nako si Lani talaga alam ko na tumutulong siya sa akin pero ayoko, ayaw ng puso ko at katawan ko na umibig hindi pa ako ready kahit sino pa idate ko ayoko, never.
"Bakit mo naman pinaalis si Lani?" Tanong sa akin ni Mommy Grace.
"Ayoko muna mommy kasi–"
"I know Lovely pero wag mo naman siya trayan magpasalamat ka na tinutulungan ka" sabi niya.
"Yes mom, but ayoko talaga ehh as in kahit na idate mo ako sa ibang lalaki ayoko yun feeling na nahihilo ka o nasusuka o whatever basta ayoko" sabi ko.
"Alam mo anak hindi ako ganun sa daddy mo and I know na ayaw mo din sa akin noon. But look at now para na tayong magkapatid, best friend and your girlfriend" Sabi niya.
"I know mom pero sa tigin mo ba mawawala itong Phobia ko?" Tanong ko.
"I don't think so, but soon you will find out" sabi niya at saka niya ako niyakap. Ewan ko ba kung bakit ako ganito hays when kaya ako makakaramdam ng tunay na pagmamahal?
Kinahapunan, habang naglalakad ako sa labas nang bigla na may nakita ako na lalaki nakatigin ito sa akin ewan ko pero ang creepy niya.
"Ay sorry miss kung natakot kita promise hindi ako rapist or what, I just want to be your friend?"
"FRIEND?HINDI NGA? TOTOO BA YAN?"
"Hey are you okay?"
"Ako? Oo ayos lang ako sige bye!" sabi ko at saka ako tumakbo papasok sa bahay grabe yun tibok ng puso ko at kaba ko sana umalis na siya kaya sinilip ko siya at sa wakas pumasok na siya sa bahay na bigla...
"Hoy Lovely sino yan sinisilipan mo ha?!" tanong sa akin ni Yaya Mia.
"Yaya naman eh!" sigaw ko.
"Lalaki noh?" tanong niya sa akin.
"Of course not? Ano? Yun inorder ko na make-up kit?" sabi ko.
"Wew di nga?"
"Oo nga" sabi ko at saka pumasok sa loob nakakainis si Yaya Mia pero mabait yun sa akin siya ang nag-aalaga sakin.
Since elementary until now kahit na sobrang daldal niya para ko na siya tinuring na kaibigan at kapatid kahit na nag-aaway kami minsan, madalas nagbabati din kung may lakad ako at lumalagpas sa curfew.
"Alam mo yaya Mia napakatismosa mo noh?" sabi ko.
"Hay naku Lovely wag ako baka magalit nanaman sa akin yun mommy at daddy mo." sabi niya.
"Joke lang naman yaya Mia oh siya sige na."
"Ano?"
"Yaya Mia!"
"Okay aalis na ako bye." Sabi niya at pumunta na sa kusina para magluto ng hapunan namin.
After namin kumain naisipan ko na manood ulit ng The Notebook ewan ko ba kung bakit paulit-ulit ko ito pinapanood kahit na alam ko na yun scenes at lines ng bida pero nakakalungkot din ang ending kahit umiyak pa ako ng maraming beses feeling ko ako yun bidang babae sa movie.
"Again Lovely? Seriously?" Sabi ni Lani.
"Oh akala ko ba birthday ng daddy mo? Bakit wala ka dun?" Tanong ko.
"Hinahanap ka ni daddy ehhh."
"Need ba talaga pumunta ako dun?"
"Of course, alam mo naman si daddy favorite ka niya kaysa sa akin."
"Don't be jealous okay?"
"Hindi nagseselos ako sayo."
"La, si Lani naman ehhh."
"Basta after mo manood yan okay? Pupunta ka okay or else friendship is over!" sabi niya sa akin.
"Fine" At saka siya umalis sa kwarto ko, inaamin ko na para akong tinuturing na anak ng daddy ni Lani.
kahit na siya talaga ang anak niya at hindi ako, matagal na kasi sila magkaibigan ni daddy kaya mas napalait sila sa amin lalo na kay Lani kahit na spoiled brad itong si Lani mahal na mahal na parin niya si Lani.
Kaya after ko manood ay nag-paalam na ako kay daddy na pumunta sa Luneta.
Habang papunta ay narinig ko yun favorite ko na music Your universe ni Rico Blanco number one fan ako ni Rico Blanco since na pinakinggan ko yun Antukin na lagi pinapatugtug ni lolo at ni lola bago sila namatay ay naging libangan ko na ang makinig ng mga kanta niya pero di nagtagal ay nawala din yun music taste ko hanggang sa napakingan ko yun iba niya kanta.
"Nandito na po tayo" sabi ni kuya Rome.
"Salamat po kuya" sabi ko at saka na ako bumaba sa kotse at nagpunta sa isang restaurant na malapit lang sa may Luneta nang bigla may bumanga sa akin.
"Aray!" sigaw ko.
"Miss ayos ka lang ba?" Tanong niya sa akin habang pilit niya ako tinatayo ewan ko kung bakit ang bilis ng tibok ng puso ko at kulang nalang ay mahimatay ako kaya imbes na tulungan niya ako itayo ay tumayo ako at saka mabilis na tumakbo pero saka ako tumigil na may dumaan na bus kaya napahawak ako sa kamay niya.
"Are you okay?" Tanong niya ulit sa akin.
"Isa mo pang tanong lagot ka sa akin!" sabi ko.
"Bakit ba ang sunigit mo?"
"Bakit mo ako tinulungan? I can handled myself okay? Hindi na ako bata"
"Baka kung mapaano ka sige ka makikita mo kaagad si kamatayan." Sabi niya.
"Di ako natatakot sa kanya!" sigaw ko.
"Really?" Tanong niya sabay lapit sa mukha ko para gusto ko tuloy na duran siya at sipain pero diko magawa bakit kaya?
"Ano?"
"Ewan ko sayo makaalis na nga" sabi ko at saka ako tumakbo at iniwan ko siya sa malayo. Sino ba siya? At bakit parang familiar siya sa akin? Hmm.
Ay nevermind ang mahalaga makapunta ako sa party ng Daddy ni Lani.