"The last project that I will be given to this section is, 'future me', next week is the deadline. Any question?" Nakangiting tanong ng aming Esp teacher.
Inilibot nito ang paningin sa aming lahat at huminto sa bandang likuran namin, napalingon ako at nakita ang nakataas na kamay ng aming presidente.
"Yes, Obligado?"
"Ma'am, sa next week na rin po kasi yong role play namin sa Filipino e, sa Friday po to be exact," pagbibigay linaw nito.
Napakunot naman ang aming guro at saka tumango.
"It's okay, isasabay ko na lang kayo sa Einstein, sandali lang naman yon," pagtutukoy nito sa Section One.
Narinig ko pa ang mahinang pagtikhim ng dalawa kong katabi at inginuso ang kaharap naming room kung na saan ang section one.
"Ma'am, ako po may tanong!" sigaw ni Kuya Noel dahilan para marinig ko ang buntong hininga ni Ma'am at malakas na tawanan ng mga kaklase ko.
"Ano yon?"
Ibinaba ni Kuya Noel ang kamay niya at saka tumayo.
"Paano po yan ma'am, siya yong future ko?" nakangiting sambit nito dahilan para magtawanan kami at napasapo na lang ang aming guro.
"Atienza, bago ka mag-ganyan, mag-pasa ka ng mga dapat ipasa. Gusto mo bang umulit na naman?" mahinahong sabi nito.
Napakamot naman sa ulo ang kaklase ko saka naupo.
"Opo ma'am, magpapasa ako," nakangiting sambit nito saka sumaludo.
Natapos ang klase naman sa Esp at saka nagpatuloy sa pag-e-ensayo para sa role play. Nag-desisyon kaming sa loob na lamang ng room mag-praktis habang kaming mga gumagawa ng props ay nasa corridor lamang.
Hindi naman ako kagalingan kung umarte at wala pang emosyon sa tuwing binibigkas ang dapat na magiging linya ko. Sapat na sa akin ang gumawa ng props.
Sinisikap naming hindi gumawa ng malakas na ingay lalo na't nasa corridor kami at may nagkaklase. Dinampot ko ang matalas na gunting upang magupit ang mga disenyong ilalagay sa karton. Pero hindi sinasadyang nahagip ng paningin ko ang isang matang biglang nag-iwas ng tingin sa akin.
Pinanliitan ko iyon ng mata, titig na titig sa bintana ng kaharap naming room at hindi nga akong nagkamali na siya nga. Hindi ko na lang ito pinansin saka ginawa ang dapat na gawin.
"Cath," pangangalabit sa akin ni Gerald.
"Bakit?"
"Diba, kaibigan niyan yong nag-aaral sa Ateneo? Yong crush mo, si Andrei," bulong nito na inginusong saglit si Yohann.
Napakunot ako.
"Oo, bakit?"
"Wala lang, kaya siguro hindi ka pinapansin no'ng bebe mo sa Ateneo kasi may balak pala yan sa'yo," mahinang sabi nito saka tumawa.
"Magsasawa rin yan, malakas ang trip ng mga lalaki sa panahon ngayon."
"Bitter naman ng pusa namin," pang-aasar nito, "Pero nanonood ng mga fairytale, eww," dugtong nito.
Napatawa ako ng mahina dahil sa sinabi nito. Alam kasi niya na mahilig akong manood ng mga Disney World, iyon ang nakahiligan ko no'ng bata ako kaya hindi iyon maalis sa utak ko hanggang ngayon. Nanonood pa rin naman ako ng mga pambata hanggang ngayon, at walang masama ro'n.
"E, ano naman? Buti nga puro Disney Princess ang pinapanood ko, kaysa naman sa ano."
"Ano? Sige Cath, sabihin mo kung ano, oh ano?" panghahamon nito na sinisiko pa ako.
"Baka 'pag sinabi ko, tumili ka riyan," nakangiting sabi ko rito.
Magsasalita na sana ito nang biglang sumitsit si Michel, mula sa malayo ay kitang-kita ang buhok nitong hindi masyadong kulot at nakakunot na nakatitig sa amin.
"Oy, Mich, Penge," taas kamay na sabi nito.
Naupo si Mich sa harap namin saka titingin-tingin sa gawing kanan kung saan siya galing.
"B*bo ng lalaki sa canteen," panimula nito kaya napatawa kami ng mahina.
Inabala ko ang sarili ko sa paggugupit habang nagkukwento si Michelle.
"Oh bakit?"
"Kasi tih, nahulog yong ID ko, e, diba nga tinakpan ko yong mukha ko ng sticker, yong bida ro'n sa beauty and the beast, yong halimaw. Tapos, nagtanong yong lalaki kung kanino yong ID, sabi ko sa'kin," sabi nito biglang tumigil at napansin kong napatingin ulit sa kanan.
"Tapos?"
"Tapos eto na nga, tinawanan niya ako, wag ko raw siyang lokohin kasi pang-lalaki raw yong pangalan, b*bo potek! E, sa yon ang binigay ng magulang kong pangalan e. Ano bang problema sa pangalang Michelle? Mishel naman ang pagkabigkas doon eh, hindi maykel, b*bo talaga," iiling-iling na sabi nito saka ngumuya.
Hindi naman namin maiwasang mapatawa nang mahina dahil sa kwento niya, noon pa man daw ay laging nailalagay ang pangalan niya sa listahan ng mga lalaki dahil sa gano'ng klaseng spelling.
"Nasaan na ID mo?" tanong ko.
Naupo ito ng maayos saka kinuha ang oil pastel at kumuha ng mga tapos nang gupitin para makulayan.
"Nasa akin na."
"Oh, anong kinukuda mo dyan? B*bo rin nito e," natatawang sabi nito na hinampas na lang siya ng pastel.
Dalawang oras na lang ang natirira sa amin bago matapos ang oras ng klase, dumidilim na rin sa corridor kaya napag-pasyahan naming pumasok sa loob.
Abala pa rin ang iba sa pagkakabisa ng kanilang mga linya at ang iba ay nagtatawanan sa tuwing nagkakamali ang mga gaganap sa pagbigkas.
Naupo kami sa pinaka-dulong row kung saan bakante at pwedeng ipagpatuloy ang ginagawa. Kasabay ko pa rin sila Mich at Gerald na naghahampasan na ng mga dala nilang gamit.
Pinagmasdan ko lamang ang mga kaklase kong walang pakialam kung may nagka-klase sa kabilang section basta lang makapag-praktis. Kapag talaga may role play mas marami pa ang kwentuhan.
"Ano ba yong gagawin sa future me na yan? Costume gano'n?" panimula ni Gerald.
"Yong ginawa natin no'ng grade 9 tayo b*bo! Yong mag-susuot tayo ng damit na gusto natin maging trabaho sa future tapos sasabihin kung paano yon nakakatulong sa lipunan, gano'n! Tanga!" pagpapaliwanag nito na may halong paninigaw sa mukha ni Lard.
Gusot ang noo nito na nakatitig Kay Mich habang dahan-dahang pinupunasan ang pisngi nito.
"Namo! Yong talsik mo lumalaway! Bagra amp*ta," pagmumura nito na iniligan ko.
Sa akin na lamang ito bumaling saka kinuha ang suklay sa kamay ni Mich, sinuklay nito ang buhok ko saka ako naman ang kinulit.
"Ikaw Cath, may future ka na?" Untag nito nang hindi ko pa rin siya tinitingnan.
Napabuntong hininga lang ako at titig na titig sa mga kaklase kong nagkakatuwaan. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang mga gano'ng klaseng tanong. Dapat bang um-oo ako? O hindi ko na lang sagutin? Parang ayoko munang isipin ang ganyan dahil wala akong maisasagot.
"Makinig kayo! Bukas may praktis tayo sa Wabe! Dapat mga 9 ng umaga nandoon na, kapag na-late kayo, kokonyatan ko kayo ng bente. Gagawin na natin lahat lalo na yong mga props! Gets niyo? Kung di niyo gets mamatay na kayo!" sabi ng direktor naming bakla na matangkad saka pinukpok ang mesang gawa sa kahoy.
"Baka ma-late ako Nobis-"
"Bakit? Ano na naman ba Jomar?" taas kilay na sinabi agad ni Jerome.
"Baka kasi ma-late ako ng gising. Ang aga-aga naman kasi ng praktis e," pagrereklamo nito at bumaling naman ako kay Jerome.
"Baka gusto mong ihagis ko sa'yo alarm clock namin," sagot nitong tinawanan namin at ni Jomar.
Sa huli ay nasunod pa rin si Jerome, siya lang ang nagsisilbing choreo namin lalo na kapag may sabayang pagbigkas, siya lang din ang nagsisilbing direktor namin.
Payapang nakalabas kami ng eskwelahan, gustuhin ko mang bumili ng fishball ay wala na akong oras dahil sa kumukulog na rin, minadali ko na lamang ang paglalakad at malayang simasalubong ang malamig at malakas na hangin.
Mukhang uulan ito ng malakas kaya dapat lang na bilisan ko na.
Pagkarating ko sa bahay ay naabutan ko agad sila mama na tinataas ang mga gamit namin at pinagkakasya sa kama naming gawa sa kahoy na kaunting talon na lang ay babagsak na.
"Buti naman nakauwi ka na, magbihis ka na at tulungan mo kaming buhatin mga gamit dito."
Kita ko ang hirap na hirap na nanay namin na nagbubuhat ng mabibigat na bagay, halos kaming mga babae lang naman ang nandito at ang lalaki kong mga kapatid ay maliliit pa, kaya walang ibang aasahan kundi kami, ako.
Maya-maya nga ay hindi kami nagkamali dahil sa biglaang pagbagsak ng malakas na ulan, nakakabingi ang tunog sa aming bubong na sinabayan pa ng malakas na kulog.
Mabilis akong humanap ng bakanteng timba upang mailagay sa mga tulo sa aming bahay. Karamihan kasi sa mga kapit-bahay namin ay tumatapak sa bubong namin kaya nabubutas, kaya kami ang kawawa tuwing umuulan.
Pinagtutulungan lang din kami dahil sa loob ng iskinita ay napaalibutan kami ng iisang mag-anak, magkakadugo ang nasa paligid namin kaya kailangan naming makisama, na ayaw naman ni mama dahil hindi siya ang tipong impokrita.
Halos lahat ng paligid ay napapalibutan ng mga timba at kung anu-anong lalagyanan maisalo lang sa mga butas.
Nakita kong napatayo si Mama sa pagkakaupo mula sa sirang kama, mabilis na kinuha ang makakapal na basahan para itapal sa nakaawang na pintuan sa mismong ibaba pero huli na. Tuluyan nang nakapasok ang maruming tubig sa aming bahay at mabilis na sinakop ang aming sahig.
Mabaho at marumi, sanay na kami na ganyan ang nangyayari matapos umulan ng malakas, pero hindi ko alam kung hanggang kailan. Mabilis kong naramdaman ang pag-init ng sulok ng mga mata ko dahil sa nagbabadyang pamumuo ng luha.
Mas lalo akong yumuko habang nililimas ang tubig kanal na naipon sa aming bahay, kada sipsip ng tela sa tubig ay Panay naman ako piga, ni hindi ko na mapunasan ang luhang malapit nang bumagsak dahil marumi ang aking kamay.
Nahihirapan na ako sa buhay ko, hindi ko alam kung bakit lahat na lang ng kamalasan, sa pamilya ko lagi binabagsak.
Sa mura kong edad, bakit parang pasan ko na agad ang mundo? Bakit hindi patas diyos? Hanggang kailan ba naming gagawin ang paglilimas ng maruming bagay magmukha lang kaming malinis sa paningin ng iba? Napaka-bata ko pa pero bakit ganito ang nararanasan ko.
Napatigil ako sa paglilimas ng tubig kanal dahil sa boses ng kaibigan ko at ang tanong niya na hindi ko kayang masagot.
"Ikaw Cath, may future ka na?"
Napangisi na lang ako. Hindi ko alam kung ako ba dapat ang gumawa ng kapalaran ko o baka nakatadhana na talagang mahirapan ako.