HISTORIA'S POINT OF VIEW,
Pagkalipas ng ilang oras ay sa wakas, nakarating din ako sa dulo ng tulay. Nakahawak pa ako sa tuhod ko dahil sa sobrang pagod.
Grabe! Hindi nakuwento ni Daddy na ganito pala ang mararanasan ko bago makarating ng Schwert.
Huminga ako nang malalim at tumayo nang tuwid. Isang malaking gate ang bumungad sa akin. Sa tingin ko ay dalawang poste ang taas nito.
"Nakalulula at nakasusuka," saad ko sabay hilot sa sintido ko dahil sa hilo na nararamdaman ko nang tumingala ako. Hindi ko na napigilan pa ang pagbaliktad ng sikmura ko, napasuka ako sa damuhan- sa gilid ng gate.
"Binibini, ayos ka lang ba?" Nakaramdam ako ng haplos sa aking likuran, tila pinapakalma ako.
Kinuha ko ang panyo sa aking bulsa at pinunasan ang bibig ko bago hinarap ang may-ari ng boses.
"Uhm! Ayos lang po ako. Maraming salamat po..." nakalimutan ko na hindi ko pa alam ang pangalan ng ginang na nasa aking harapan.
"Selya, tawagin mo akong Manang Selya. Heto tubig, uminom ka," nakangiting sagot ni manang sabay abot ng bote ng tubig. Nilagok ko agad iyon dala na rin ng uhaw.
"Maraming salamat po Manang Selya. Pasensya na po kayo, mabilis po talaga akong malula," nahihiya kong saad.
"Maiba ako hija, anong ginagawa mo rito?" Pag-iba ni manang sa usapan.
"Buti po natanong n'yo iyan. Hindi ko po makita ang mga pinsan ko, sa tingin ko po ay naliligaw ako. Saan po rito ang Avanguard City? Sa Schwert Academia po kasi ang destinasyon ko," magalang kong pahayag.
"Nako hija! Hindi ka na mahihirapan pa, nandirito ka na mismo sa harapan ng Academia. Nasa tapat ka na ng Colossal Gate." Nakangiting tinuro ni Manang Selya ang malahiganteng gate na nasa aming harapan.
"Talaga po? Thanks God!" bulalas ko. Tila nawala ang pagod ko dahil nakarating na rin ako sa wakas. Agad ring napakunot ang noo ko.
"Colossal Gate?" nagtataka kong tanong.
"Iyan ang tawag sa gate na ito dahil sa pagiging higante nito. O' s'ya! Mauna na ako hija, kung kailanganin mo man ang tulong ko, nasa tabing bayan lang ang bahay ko- bayan ng Vilanania. Mag-iingat ka hija," makahulugang saad ni Manang Selya.
Tumango ako. "Maraming salamat po sa tulong at impormasyon," sagot ko.
Umalis na si Manang Selya kaya naiwan na lamang akong mag-isa sa harapan ng gate ng Schwert.
'Paano ko ito bubuksan?' tanong ko sa sarili ko. Pumasok sa isipan ko ang librong binigay ni daddy.
Dali-dali ko itong kinuha sa bulsa ng maleta ko at nagpapasalamat ako nang makita ko agad ang libro. Buti na lang hindi ko ito naiwan.
Binuklat ko ang libro ngunit nagtaka ako dahil blankong pahina ang bumungad sa akin. Nangunot ang noo ko dahil kahit saang pahina ko tignan ay wala akong makita kun'di blangkong pahina. Tinaktak ko ang libro ngunit wala man lang nahulog na papel. Anong klaseng libro 'to?
"Tsk." Napadabog na lang ako sa inis na nadarama. Kinalma ko ang sarili ko at nag-isip ng paraan. Nasaan na ba kasi sina Ate Felicia? Argh.
Lumapit ako sa gate at sinubukang humanap ng pindutan, camera at kung ano pa. Siguro may nakatagong bukasan ito. Kahit saan ko tignan ay wala akong makita. Sinubukan ko nang hawakan ang gate pero napabitaw ako agad at napa-urong dahil sa biglaang pagbukas ng gate.
Napahawak ako sa dibdib ko, para akong aatakihin sa puso dahil sa gulat.
Maliit lang ang awang nito, kasya lamang ang tao upang makadaan.
Huminga muna ako nang malalim bago pumasok sa loob. Pagkapasok ko ay bumungad sa akin ang isang napakalawak na hardin.
Narinig ko rin ang pagsara ng gate, nagpahiwatig na hindi na ako makalalabas pa.
'Wala bang ibang tao dito? Nasaan na ba ang mga pinsan ko?' tanong ko sa isipan ko.
Tinahak ko ang nag-iisang daan sa hardin na'to. Nakamamangha ang lawak at ang ganda nito. Maraming uri ng bulaklak na may kani-kaniyang kinang. Nakahelera ang mga ito base na rin sa kanilang mga kulay. May mga paruparo din na umiikot sa buong hardin, animo'y mga tagapangalaga ng mga halaman.
FELICIA SNAPE'S POINT OF VIEW,
"Tama ba ang gagawin natin? Iiwan natin siyang mag-isa rito?" tanong ko kina Havoc. Nakararamdam ako ng awa para kay Historia.
"Wala tayong magagawa ate." Buntong-hininga ni Aliyana na ginawa rin ni Herecie.
"Ang kailangan natin ay tiwala. Magtiwala tayo sa kakayahan ni Historia. She's a strong young lady, after all." Nakangiti si Havoc habang pinagmamasdan si Historia sa tubig ng fountain- ang fountain na maaring gamitin kung mayroon kang nais makita na bagay, tao, lugar at iba pa. Makikita mo mismo sa tubig, parang telibisyon.
Kitang-kita namin ang kinalalagyan ni Historia, sa Garden of Nymph. Ang hardin ng mga diwatang paruparo na nangangalaga sa kalinisan at kagandahan ng buong hardin.
"Kailangan n'yang matuto ng s'ya lang mag-isa. Utos ito ni Tito Sebastian, kailangan nating sumunod." Seryoso lang ang mukha ni Kinaro habang pinapanood si Historia sa tubig ng fountain.
Nandirito kami sa office ni Head Mistress Iris-asawa ni Head Master Kino; sa loob ng headquarter. Silang dalawa ang namumuno sa Academia.
"Aalis na po kami Head Mistress, kayo na po ang bahala sa pinsan namin. Alam kong hindi n'yo s'ya pababayaan," kalmadong saad ni Kinaro.
"Makaaasa kayo. Iparating n'yo na lang ang pagbati ko kina Sebastian at Florida," nakangiti nitong sagot.
"Uhm." Tumango ako.
Kinumpas pahugis bilog ni Kinaro ang hawak niyang gold na portal upang buksan ang lagusan palabas ng Parallel Dimention.
Yumuko kami sa harapan ni Head Mistress upang magbigay galang, tumango lang ito sa amin.
Pumasok na kami sa portal at agad kaming nilamon nito. Mabilis kaming nakarating sa Tree of Portals. Sanay ako sa paglabas pasok sa portal kaya hindi na ako nakararamdam ng hilo, gayon din sina Kinaro.
Lulan na kami ng Van ngayon. Pauwi na kami upang ibalita sa pamilya namin na nasa loob na ng Academia si Historia.
"Sana lang ay hindi magalit si Historia sa ginawa natin. Tiyak
'kong maraming katanungan sa isipan n'ya kapag nalaman na n'yang iniwan natin s'ya," nag-aalalang turan ni Herecie.
Napabuntong-hininga ako. Sang-ayon ako kay Herecie.
Pinasama kami ni Tito Sebastian hindi para samahan si Historia sa Academia, kun'di protektahan s'ya hanggang sa makapasok na s'ya sa loob. Maiintindihan din ni Historia ang lahat sa tamang panahon.
Ilang oras lang ang biyahe namin bago makarating sa bahay. Dumiretso kami sa office ni Tito Sebastian upang mag-report.
Pagkabukas ng pinto ay naabutan naming siyang nakikipag-usap kay Tita Florida. Ngumiti si tita nang makita kami.
"Hello po tita, tito." Tumango lang sila sa pagbati namin.
"Kumusta ang prinsesa namin?" tanong ni tito.
"Nasa Garden of Nymph na po s'ya no'ng umalis kami sa headquarter," magalang kong sagot. Tumango naman si tito na tila nawala ang kan'yang pag-aalala.
"Maiwan ko muna kayo, maghahanda ako ng meryenda para sainyo. Alam kong napagod kayo sa byahe." Nakangiting umalis si Tita Florida.
"Hindi po sa pangingielam, Tito Sebastian. Bakit po hindi n'yo sinabi kay Historia ang totoo?" biglaang tanong ni Herecie. Nagbuntong-hininga si tito.
"Gusto ko s'yang matuto, iyon ang alam n'ya. Siguro hindi pa ito ang tamang panahon para sa katotohanan. Hayaan nating s'ya mismo ang makatuklas sa katotohanan," paliwanag ni tito.
Napatahimik kami sa paliwanag ni tito.
'Patawarin mo kami Historia, para din sa'yo ito.'
HISTORIA'S POINT OF VIEW,
Manghang-mangha ako sa buong hardin. Noon pa man ay hindi ako mahilig sa mga halaman ngunit nang makita ko ang lugar na 'to, pakiramdam ko ay gusto ko na rin magtayo ng sarili kong hardin.
Masyado yata akong naaaliw sa paglilibot, hindi ko na naalala kung bakit ako nandirito. Kaso naaaliw pa ako, wala naman sigurong masama kung itutuloy ko ang paglilibot ko. Susulitin ko muna.
Sa paglilibot, napadpad ako sa isang wishing fountain. Maraming barya sa tubig na nangahuhulugan na nagagamit ang fountain na 'to.
Napaurong ako at nawala ang pansin ko sa pagsuri sa fountain nang may kaluskos akong narinig.
'Ano 'yon?' tanong ko sa isipan ko.
Nilukob ako ng kaba nang marinig ko na naman ang kaluskos na iyon.
"S-Sino 'yan? H-Huwag mo akong tinatakot. Lumabas ka!" utal kong saad. Nakaririnig ako ng maliliit na hagikgik mula sa likod ng fountain.
Dahan-dahan akong naglakad papuntang likuran ng fountain pero napakunot ang noo ko nang wala akong naabutan na tao o hayop man lang.
Napabuntong-hininga ako, siguro nag-ha-hallucinate lang ako. Bumalik ang kaba ko nang marinig ko na naman ang maliliit na hagikgik na iyon.
"A-Ano ba! Huwag mo akong tinatakot, k-kung sino ka man. Magpakita ka!" sigaw ko.
Palapit nang palapit ang mga maliliit na hagikgik na lalong nagpakaba sa 'kin.
Nanlaki ang mga mata ko nang biglang may maliit na nilalang ang sumulpot sa harapan ko.
"Ahh!" tili ko dahil sa takot. Nasa harapan ko ang isang maliit na nilalang na may mahahabang tenga, ilong, kuko at ngipin, malaki ang mga mata at nakatatakot ang kamay at paa. Biglang umamo ang mukha nito at tila naiiyak.
"H-Hala!" biglaang usal ko.
"Gab gusto laro, Gab ayaw takot tao. Gab hindi sadya, Gab hingi tawad." Humihikbi ito habang nilalaro ang mga daliri.
Dahan-dahan akong lumapit dito at tinangkang hawakan kahit nanginginig ang kamay ko. Dahan-dahan kong dinampi ang mga daliri ko sa bumbunan niya hanggang sa tuluyan ko nang mahawakan ang ulo n'ya. Hinamplos ko ito upang pakalmahin s'ya.
"Ikaw hindi galit Gab?" maamo nitong tanong.
Tumikhim ako bago nagsalita. "Hindi ako galit, natakot lang ako," paliwanag ko.
"Ako Gab, ikaw sino?" pakilala nito sa sarili n'ya. Ginawaran ko ito ng matamis na ngiti.
"Historia," sagot ko.
Ngumiti ito at inaabot ang kaniyang hintuturo na nagpapahiwatig na idikit ko roon ang hintuturo ko. Dinikit ko ang hintuturo ko sa kaniya na mas kinatuwa n'ya.
"Gab sayo na, ikaw susundin Gab. Gab puso mo na, Gab hindi wala." Nanlaki ang mga mata ko nang lumiwanag ang daliri naming dalawa. Palaki nang palaki ang liwanag hanggang sa lamunin kami nito. Nakasisilaw kung kaya't sinangga ko ang braso ko sa tapat ng mukha ko.
Unti-unting humupa ang liwanag hanggang sa naging maayos na ang paningin ko.
Nagtataka ako nang biglang maglaho si Gab, ang nakikita ko na lang ay ang isang kwintas na may hugis luha na kulay abo na palawit na nakalutang at kumikinang sa aking harapan.
Napaatras ako nang lumapit ang kwintas at kusang sumabit sa aking leeg. Dahan-dahan itong lumapat sa aking balat hanggang sa mawala ang kinang nito.
Hinawakan ko ang palawit nito. "Kwintas?" mahina kong tanong.
"Miss?"
"Ay palakang gwapo!" Hinarap ko ang taong may ari ng boses na iyon.
"Bakit ka ba nanggugulat?!" inis kong tanong. Muntik na akong atakihin sa puso. Letse!
Tumawa ito na animo'y clown ang nasa kaniyang harapan. Kumunot ang noo ko.
"Anong nakatatawa?" Nagpameywang ako sa kan'yang harapan.
Tumikhim ito at niluwagan ang kaniyang polo sa bandang leeg.
"Are you lost?" seryoso nitong tanong.
"I guess, yes? Hindi ko mahanap ang mga pinsan ko. Hindi ko rin alam kung saan ang daan patungo sa office ng Head Mistress." Kibit-balikat ko.
Sabi ni daddy sa 'kin, ang Head Mistress daw ang una naming puntahan pagkarating namin dito. Kaso Ganito ang nangyari. Nawalay ako sa mga pinsan ko tapos naligaw pa ako, malas!
"I can lead you the way but, may I know your name? By the way, I'm Howard-Howard Smith, the Student Supreme Government secretary." Pakilala nito sa sarili n'ya.
"Uhm! I'm Historia Snape. Nice meeting you," sagot ko sabay lahad ng kamay ko.
"Nice meeting you too, ms. Historia." Yumuko pa ito sa harapan ko bago inabot ang kamay ko for shake hand.
"Halika na, ihagatid kita sa headquarter." Marunong naman pa lang magtagalog 'tong loko na 'to eh.
Nagsimula na itong maglakad palayo rito sa fountain kung kaya't sumunod na lang ako.
Hindi naman siguro mali ang magtiwala? Handa naman ako kung sakaling may gagawin na hindi maganda 'tong lalaki na 'to.
"Ngayon ko lang naisip itanong 'to. Newbie?" pagbasag niya sa katahimikan.
Nagbuntong-hininga ako. "Uhm! Oo, my dad sent me here together with my cousins. Kaso nawala sila pagpasok namin sa White Gate. Baka naliligaw rin sila gaya ko," turan ko.
Tumango ito na tila naiintindihan ang sitwasyon ko.
"Napakalaki ng Academia na 'to, may posibilidad talaga na maligaw kayo lalo na't baguhan pa lang. Pasalamat ka at dito ka dinala ng Colossal Gate sa Garden of Nymph. Maswerte ka dahil hindi ka napadpad sa Garden of Fraud," seryoso niyang saad.
"Garden of Nymph and Fraud?" nagtataka kong tanong.
"Ang Garden of Nymph ay itong hardin na nilalakaran natin ngayon. Ang hardin na ito na sa pangangalaga ng mga nymph o diwata. Maayos at maganda ang lugar na ito, lahat ng nilalang dito ay mababait at naaalagaan ng maayos. Samantala sa kabilang dako ay ang Garden of Fraud- hardin kung saan ang lahat ng bagay ay mapanlinlang kahit mismo ang mga nilalang doon. Nakalalabas pa ang mga napapadpad doon pero nag-iwan ng takot ang karanasan nila sa loob ng hardin na 'yon," paliwanag n'ya.
"May tanong ako tungkol dito sa kwitas na suot ko," saad ko.
Tumigil ito sa paglalakad kung kaya'y napatigil din ako. Humarap ito sa 'kin at nanlaki ang kaniyang mga mata nang mapadako ang kaniyang tingin sa kwintas na suot ko.
"B-Bakit?" tanong ko.
"Puso ng isang... goblin," usal n'ya.
"P-Puso?!" gulat kong tanong.
Tumango ito at tumitig sa mga mata ko.
"Marahil ay may kakaiba sa 'yo kung kaya't nabiyayaan ka ng isang mailap na alaga." Tumango ito sa kaniyang sinabi.
"Kakaiba?" nagtataka kong tanong.
"Nevermind. Alagaan mo ang kwintas na 'yan. Bihira lang sa mga baguhan dito ang mabigyan agad ng isang regalo. Ingatan mo si Gab," seryoso niyang saad. Tumalikod na ito at nagsimula na ulit na maglakad.
Hindi na ako nagsalita pang muli at sumunod na lang sa kan'ya.
SSG secretary s'ya, marahil ay marami talaga s'yang nalalaman tungkol sa eskwelahan na ito. Siguro ay kailangan ko pa s'yang makilala ng lubos para makalap ko ang mga impormasyon na kailangan kong makuha.
"Paumanhin kung sa akin na mismo manggagaling ito, pero wala na rito ang mga pinsan mo," putol n'ya sa katahimikan. Nilukob ng kaba ang pagkatao ko at nagsisimula nang magbuo ng konklusyon ang utak ko.
"What do you mean by 'wala na'? Tsaka kilala mo ang mga pinsan ko?" naguguluhan kong tanong.
"They planned all of this. Simula sa Tree of Portals hanggang sa Colossal Gate. Hindi ka nila planong sinamahan bagkos hinayaan ka nilang maglakbay mag-isa. Nasa headquarter na sila habang nasa tulay ka, mag-isang naglalakbay. Nanguna sila sa pagpasok sa mga portals para mahuli ka at maiwan ka nilang mag-isa. Sa ngayon wala na sila rito, nakabalik na sila sa mundo ng mga tao. I don't know their own reasons pero binilin ka nila kay Head Mistress. Binilin din ni Head Mistress na sabihin ko sa 'yo ito nang hindi mo na hanapin pa ang mga pinsan mo. Alam kong marami kang katanungan pero hindi ko na masasagot pa 'yan. Pinsan mo lang ang makasasagot n'yan," mahabang paliwanag n'ya.
Natahimik ako at hindi na nakapagsalita pa dahil hindi pa rin ma-absorb ng utak ko ang mga nalaman ko. Bakit? Bakit nila 'to nagawa sa 'kin? Bakit nila ako iniwan? Ang dami kong katanungan sa utak ko pero hindi ko pa makukuha ang sagot.
"Nandirito na tayo," seryoso nitong saad. Kumatok ito ng tatlong beses.
Nilibot ko ang tingin ko sa paligid ko, sa sobrang pag-iisip ay hindi ko na napansin pa ang tinahak namin na daan. Isa itong mahabang pasilyo at nasa dulong parte kami ngayon. Heto na siguro ang office ng Head Mistress.
Nagulat ako nang biglang bumukas ng mag-isa ang pinto. Naunang pumasok si Howard kaya sumunod na lang ako.
"Head Mistress." Huminto ito sa tapat ng isang babae na hindi naman katandaan ang hitsura at nagbigay galang. Yumuko ito na ginawa ko rin.
Tumango ang tinawag n'yang Head Mistress at tumayo.
"S'ya na ba si Historia?" tanong ng ginang habang sinusuri ako mula ulo hanggang paa.
"Opo, naabutan ko s'ya sa wishing fountain," seryosong sagot ni Howard. Nakatahimik lang ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.
"Napakaswerteng dalaga at sa Garden of Nymph napadpad. Makaaalis ka na Howard." Tumango ang ginang at tinuro ang pintuan.
Yumuko naman si Howard kay Head Mistress bago yumuko sa 'kin na nagpapahiwatig ng salitang 'paalam'.
Tumango ako sa kan'ya at sinundan s'ya ng tingin hanggang sa maglaho s'ya sa aking paningin.
Naagaw ng pansin ko ang pagtikhim ng ginang. Dumako ang tingin ko rito. Maganda s'ya, nagmumukha s'yang dalaga sa aking paningin.
"Quit staring, young lady. I'm Iris Peltinton- the Head Mistress of Schwert Academia. You are Historia Snape from noble family, right?" nakangiti nitong turan na lalong nakapagpaganda sa kaniya.
"Opo," tanging sagot ko.
"Nice meeting you ms. Snape and welcome to Schwert Academia!"