Chapter 9
Office
"Wow" yan lang ang nasabi ko, pagkalabas na pagkalabas ko ng sasakyan at makita ko ang gusali kung saan ako nagtratrabaho.
"Ma'am? Sigurado po kayong dito lang po kayo magpapahatid, baka po kasi magalit si Sir." Sabi ni Mang Boy, ang driver ni Sir Marco.
"Mang Boy, ok na po, wag po kayong mag-aalala magtanong-tanong nalang po ako sa guard." Sabi ko sa kanya, nabalitaan ko kasing nasa ospital daw ang panganay na anak niya kaya hindi niya naihatid si Sir Marco kaninang umaga.
"Osiya, sige iha, aalis na ako't nag-aantay na yung mag-ina ko." Sabi niya at tumungo lang ako.
Hay naku! Yung damuhong yun talaga, inabala pa si Mang Boy eh kaya ko namang pumasok mag-isa, pwede namang mag-taxi nalang ako.
Dumako ang tingin ko sa mataas na istruktura na nasa harap ko ngayon. Mataas ito't maluwag, marami rin ang mga empleyadong papasok palang.
Here we go Cassandra, naglakad ako papunta ng entrance at ipinakita sa guard ang binigay sa'kin na ID ni Mrs. Castillo, at kung nagtataka rin kayo kung paano yung mga papeles ko, ay si Mrs. Castillo na rin ang gumawa ng paraan para dun.
"Ah, Manong? Anong floor po yung office ni Sir San Mateo?" Tanong ko kay manong guard.
"Ma'am, 14th floor po CEO's office po." Sagot ni manong guard at tumungo na't naglakad papunta ng elevator at pumasok dito.
Nasa 2nd floor ang elevator ng bumukas ito at bumungad sa'kin ang isang pamilya na mukha at may kasamang magandang dalaga.
"Ms. Cassy! Buti naman at nandito kana." Masiglang bungad ni Adrian sa'kin at tumungo lang ako, sumakay na rin sila. At may kasamang magandang babae, katamtaman na height, maputi't makinis na balat at napaka-among mukha.
"You must be Cassy, Marco's newest personal assistant? " Panimula niya. "I'm Angela, his girlfriend and the head of the marketing team, nice meeting you."
"Nice meeting you din po, ma'am." And do a quick bow, she just smiled back at me.
"Since I haven't formally introduce myself to you, I'm Adrian Martinez, vice president of this company that you'll work for." He proudly said with that playful smile " and of course, Marco's bestfriend."
Ah, so pare-parehas pala silang matataas ang posisyon dito.
"Ade, you're too proud of yourself." Komento ni Ma'am Angela at inirapan ang binata.
"Tsss, I'm just stating the truth." Depensa naman ni Sir Adrian.
Bakit ganun? Ngayon kasama ko silang dalawa at kung hindi mo sila kilala, aakalain mong magkasintahan sila. Ramdam ko kasing komportableng-komportable sila sa isa't isa at sa paraan kung paano sila magtinginan ay parang may something.
"Don't mind him Cassy, him and Marco had this the same over confident attitude." Sabi ni ma'am Angela, na ngitian ko lang.
"What can we do? We're good looking man." Makompinyansang sagot ni sir Adrian.
At parehas naming inirap ng mata ni ma'am Angela ang pagiging hambog niya.
"By the way Cassy, just want to warn you, working for Marco is never been easy." She began."he's strict and meticulous when it's comes to works, sometimes mabilis din uminit ang ulo niya and mabilis din siyang magalit. But Ade and I can assure you that he's a good person and boss at the same time."
"It's already a multiple times kasi na nag-hire si Tita Belle ng PA for him but none of them ang tumagal ng more than a week, he easily fired them without a second thought." Kwento ni Sir Adrian. "But you, it's a bit surprising na tumagal ka ng more than a week a already."
Hay, kung alam niya lang, kung may iba lang akong mapupuntahan kahit pa hindi niya ako sisantehin ay kusa akong lalayas. Sa kalat pa lang ng lalaking iyon at mga kaartehan niya sa buhay na hindi malaman kung ano, kulang nalang nga ihagis ko sakanya lahat ng mahawakan ko eh.
Yung kalokohan niya hindi maubos-ubos, pero yung pasensya ko! Konting-konti nalang!
Nasa 13th floor na nung biglang bumukas ang pinto ng elevator at mukhang dito ata ang floor nila.
"Sige dear, we gotta go na goodluck sa first day." Ma'am Angela said with warm smile, before she step out of the elevator.
"Good luck Ms. Cassy, don't stress yourself too much, when it's comes to Marco." Sabi ni Adrian. "Takbo ka lang kay Angela pag di mo na kaya, takot 'yon sakanya." Biro niya at bahagyang hinampas ni ma'am Angela ang kanyang braso.
"Ade, hurry up! We're gonna be late at the board meeting!" Sabi ni ma'am at sabay na silang naglakad kung saan sila papunta.
...
And finally, nakarating narin ako sa 11th floor at napahanga ako sa ganda ng mga interior design ng buong palapag.
Black, white at cream ang kulay ng mga palamuti at mga kagamitan dito at mayroon apat na pinto. Napaka laki ng espasyo at nakakalula ang ganda ng tanawin sa isang malaking glass walls kung saan kitang-kita ang mga matatayog na mga gusali.
Ang isa ay glass door na may nakasulat na 'Office of the Secretary' sa tabi nito ay ang isang malaking black na double doors at may naka-engrave na ' Office of the CEO'.
At dahil nga transparent glass door ang pintuan sa opisina ng sekretarya ay napansin kong walang tao rito.
Nasaan kaya ang sekretarya nito? May itatanong pa naman ako.
At wala akong nagawa kundi ay ang kumatok sa pintuan ng amo. Ngunit lumipas na ang ilang minuto, wala parin sagot sa pinto?
Asaan na ba yung damulag na yun?
"Ahemm" I heard someone clear their throat at my back. At humarap ako sakanya't nakita ko ang isa babae at paniguradong siya ang sekretarya base narin sa suot niyang corporate attire. Hindi naman mapagkakaila na maganda siya't maganda rin ang hubog ng katawan.
"You must be Ms. Monreal?" Pormal at medyo masungit ang tono niya, tumungo nalang ako bilang sagot.
"Mr. San Mateo was currently having a board meeting, so he just inform me to just guide you a way to your office." Sabi niya ng flat ang boses at parang naiirita pa siya.
N
akakailang ang presensya niya na para bang may inaayawan na agad siya sa'kin at parang sakanya pa ako kinabahan, para kasing pakiramdam ko may lihim na galit sa'kin tong babaeng to.
Nang makarating kami sa kung saan daw ang assigned office para sakin ay para bang nakaramdam ako ng saya. Matagal ko nang pinapangarap na magkaroon ng opisina at makapagtrabaho sa isang opisina, dahil dati nu'ng kabataan ko naiingit ako sa mga babaeng nagtratrabaho sa opisina. Gustong-gusto ko kasi yung mga kasuotan nila, yung mga corporate attire para kasing ang sosyal at sophisticated tignan, di tulad ng trabaho ko na caregiver na laging nagbabantay ng matandang dayuhan at iba pa ay masyadong maraming reklamo at masusungit. Nagtrabaho ako nuon sa isang hospital bilang nars, ngunit bukod sa nakakapagod ito ay hindi sapat ang sueldo para magpag-aral ko ng sabay ang dalawa kong nakababatang kapatid sa kolehiyo.
Naupo ako sa swivel chair at tinignan ang wala pang gamit na lamesa at iniisip kung anong magandang pangdekurasyon pwedeng ilalgay dito.
"Before I leave you here, let me tell you something." Sabi ng sekretaryang hindi ko pa alam kung anong pangalan. "Pinaka ayaw ko sa lahat yung mga pakielamera at bida-bida kaya kung ako sayo, know your place kung gusto mong tumagal ka sa dito, are we clear?" Firm na sabi niya, bakit ang weird niya?
Tumungo nalang ako para lumayas na siya dahil nayayabangan na talaga ako sa ugali niya.
Basta kaimbyerna yung ugali ng babaeng yun!