บัลลังก์เสน่หา 33

“ใช่เจ้าแน่ที่กัดข้า! ยังกล้ามายั่วให้เจ็บใจ คอยดูเถอะ...ถ้าข้าจับตัวได้อีกละก็ เจ้าได้กลายเป็นอาหาร

บัลลังก์เสน่หา 34

องค์ชายฝานจิ้งทรงสังเกตเห็นสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของ หยางเสีย จึงทรงตัดบทสนทนานั้นก่อนที่สตรีนา

บัลลังก์เสน่หา 35

ผ่านไปชั่วครู่พระองค์จึงตรัสถามในเรื่องที่ทรงต้องการทราบคำตอบ “เจ้าเข้ามาเป็นทหารเพราะเหตุใด”

บัลลังก์เสน่หา 36

เช้าตรู่ของวันถัดมา อากาศนอกผ้าห่มหนาวเยือกเข้าไปถึงกระดูก หิมะคงจะตกในอีกไม่ช้านี้ หยางเสียลุกขึ้นน

บัลลังก์เสน่หา 37

“ไม่ขอรับ” หญิงสาวรีบหลบพระเนตรก่อนว่ายออกห่าง นางขึ้นฝั่งด้วยสภาพตัวสั่นงันงก ชุดเครื่องแบบทหารที่ป

บัลลังก์เสน่หา 38

“อี้หวิน...ศึกครั้งนั้นได้ฝากรอยดาบไว้ที่หลังเขาและทำให้ข้ารู้สึกว่าตัวเองทำผิดมาจนถึงทุกวันนี้ ตั้ง

บัลลังก์เสน่หา 158

บัลลังก์เสน่หา 157

บัลลังก์เสน่หา 156

บัลลังก์เสน่หา 155

บัลลังก์เสน่หา 154

บัลลังก์เสน่หา 153

บัลลังก์เสน่หา 152

บัลลังก์เสน่หา 151