KABANATA 4
LINNEA
Pagminamalas ka nga naman ngayong araw eh ano, hindi ko akalaing sa dami ng tao sa university na 'to ganito ako paglalaruan ng tadhan at ang lalaki pa 'tong talaga ang magiging kaklase ko at magiging seat mate pa.
Naglakad na ako papalapit sa kanya ng sabihin ng teacher na maupo na ako, ayaw ko mang maupo sa tabi niya ay wala na akong choice dahil wala ng ibang bakanting upuan sa classroom na 'to at kahit gustuhin ko mang makipagpalit ng upuan ay hindi ko kilala bawat isa sa kanila.
Kaya kahit 'di ko gusto 'yun ay wala akong magagawa, naupo na ako at binaling na lang ang tingin ko sa unahan kung saan ang teacher namin na nagsisimula nang magdiscuss sa unahan.
Hindi ko manlang binalingan ng tingin ang katabi ko dahil siguradong kukulo lang ang dugo ko na hinayupak na 'to, simpleng sorry lang hindi pa nagawa akala mo naman kung sinong guwapo na hari ng daan ah, napaka antipatiko niya.
Ngayon niya subukan kung sinong kinakalaban niya, kaya kong basagin ang pagmumukha niya subukan niya lang inisin ako ulit.
______________
"Nakakainis ang lalaking 'yon akala mo naman kung sinong pogi bangasan ko kaya pagmumukha para makita niya hinahanap niya." pagaalburoto ko sa galit habang sabay na kaming naglalakad ni Ada pauwi sa dorm na tinuluyan namin. Napakalapit ng dorm sa school kaya nilalakad na lang namin ito papasok at pauwi.
"Unang araw mo ngayon sa school bakit naman gan'yan agad ang mood mo?" paninita ni Ada sa'kin.
"Sinong hindi maiinis doon, akalain mong binunggo ako ng lalaking 'yon sa hallway kanina tapos sinipa niya pa 'yung notebook ko papalayo napaka antipatiko tapos ito pa kaklase ko pala ang dipungal na 'yun subrang nakakaluka Ada." maaksyong kwento ko rito.
"Hahaha baka nagpapapansin lang sa'yo sinabi mo naman na pogi diba jowain mo na," pang-aasar nito.
"May sinabi ba akong pogi ah?"
"Kakasabi mo palang kanina na pogi wag ka magdeny."
"What the heck wala akong sinabi." pagtatama ko, may nasabi ba akong pogi ang animal na 'yun talo pa nga niya ang garapata ng aso sa sama ng ugali.
"Narinig kong sinabi mong pogi gaga ka, teka sino nga ba 'yung lalaking tinutukoy mo kasi ang swerte mo talaga kasi yung course mo na Engineering nand'yan ang lalaking pinagkakaguluhan ng kababaehan sa buong campus alam mo ba 'yun." kinikilig pang saad nito sa'kin.
"Hindi ko alam kung sino siya at wala na akong balak alamin, pero nabanggit no'ng teacher namin kanina na Z-zidia oo tama Zidia 'yung apelyedo nung lalaking yun." saad ko pa at bigla itong huminto sa paglalakad at tumingin sa'kin na may panunukso.
"Wah really, si Dawin Zidia kaloka ka ang swerte mo 'yon ang lalaking pinagkakaguluhan sa Engineering campus girl ang pinakamasungit na lalaki na pinag-aagawan ng kababaehan." tumitili pa sa kilig nitong sambit.
"Pinagkakaguluhan ba 'yon mukha namang tuko." sambit ko at nagtuloy na sa paglalakad, mukha lang naman meron sya wala sa ugali.
"Anong mukhang tuko ka jan napaka pogi kayo n'on kaso wala nga lang sa ugali niya dahil napaka sungit daw talaga ng boylet na 'yon kwento pa nga ng isa kong kakilala na wala daw 'yun kinakausap ng maayos sa classroom nila." patuloy pang saad ni Ada 'di ko na ito pinansin pa dahil hindi naman ako intirisado, nakarating naman na kami sa dorm kahit napakabagal naming maglakad dahil sa pagkukwentuhan namin.
"Nagmamadali ka ba sandali." habol ni Ada sa'kin hanggang sa sabay na ulit kaming naglakad.
"May sasabihin pa ako sa'yo, si Dawin kapit-bahay lang natin siya Nea sa katabing dorm natin jan siya nakatira kasama ang mga kaibigan niya." pabulong nitong kwento upang walang ibang makarinig.
"Wala akong pakialam ano naman ngayon," reklamo ko.
"Anong ano naman ngayon simula na yan teh at 'di niyo maiiwasang mag krus ang mga landas niyo kasi kahit ako araw-araw kong nakikita 'yang si Dawin kapag lalabas na sa umaga." dagdag pa niya.
"Pano'ng araw-araw?"
"Ito nga katapat ng veranda ng kwarto ni Dawin ang veranda ng kwarto nating dalawa tuwing umaga nasa labas sya ng veranda at nagpapaaraw lagi ko 'yung nakikita maniwala ka sa'kin."
"So ikaw pala may bet bakit inaasar mo sa'kin."
"Hindi ko bet 'yon napopogian lang ako sa kaniya oo pero 'di naman ako nagkagusto do'n kaya irereto kita sa kanya minsan may time na maayos siya makipag usap kasi nagawa ko nang kausapin siya pero isang beses pa lang si Fenn ang madalas kong nakakausap 'yung kaibigan niyang napakatabil ang dila."
"Bahala ka sa buhay mo 'wag akong pagtripan mo wala akong time sa mga bagay na 'yan at kung sa lalaking 'yon mo pa ako erereto please stop Ada its a no for me." mataray kong saad hanggang sa makapasok na kami sa dorm ng tuluyan.
"Grabe pogi na nga chossy ka pa."
"Hindi pogi ang hanap ko sa lalaki alam mo 'yan." saad ko rito at saka ko nilapag sa sopa ang bag ko.
"I know pero ayan na eh palay na lumalapit sa manok tukain mo na."
"Napaka bait mo talagang kaibigan nagsisi pa tuloy akong tinuloy ko ang pagpasok sa university na 'to, ewan ko sa'yo jan ka na nga." muli kong kinuha ang bag ko upang tumuloy na sa kwarto.
"Teka." muling tawag niya sa'kin kaya natigil ako sa paglalakad at hinarap siya. "Si Kelvin nagkita na ba kayo kanina hinahanap ka niya sa'kin eh." tanong pa nito.
"Oo nagkita kami kanina ni Kelvin sinabi niyang dumalaw daw ako sa kanila sa weekend," sagot ko naman.
Si Kelvin ang pinsan ko magkapatid ang Mommy nito at si Dad.
"Ay sama ako ah."
"Bahala ka pupunta ako do'n sa kanila pag sinundo niya ako rito."
"Susunduin ka no'n sabihin mo."
"Oum sige magbibihis na ako." pagpapaalam ko at naglakad na paakyat ng hagdan.
KINABUKASAN
Nagising ako ng tumunog ang alarm clock sa side table ko, nabaling din ako sa isang kama at nakitang wala na si Ada sa kinahihigaan nito.
Mabilis na akong bumangon habang nag-uunat ng katawan, masarap sigurong makalanghap ng simoy ng hangin lalo na ngayong umaga. Binuksan ko na ang pintuang salamin sa veranda ng kwarto upang tumungo rito.
Sariwa at malamig na simoy ng hangin ang bumungad sa'kin matapps kong lumabas hindi pa sumisikat ang araw kaya talagang malamig ang klima, inunat ko pa sa hangin ang mga kamay ko upang banatin ito.
"Hayystt," hikab ko pa habang nag-uunat.
Ngunit bigla akong naistatwa sa kinatatayuan ko ng mahagip ng tingin ko ang lalaking kakalabas lang rin ng veranda na nasa tapat lang namin na ilang metro lang din ang layo ng pagitan.
Nakatopless ito at tanging tuwalya lang ang nakatabing sa pang-ibaba nitong katawan, para bang hinihigop ako ng katawan niya at kahit pigilan kong 'wag tumitig rito ay hindi ko magawa.
Basa ang may katamtamang haba ng buhok nito na medyo kulot at tumutulo pa ang butil ng tubig sa katawan nito na tila kakatapos lang maligo, mayroon sa'kin na gustong umiwas ng tingin upang 'wag nyang mahala na nakatitig ako sa katawan niya ngunit huli na ang lahat ng magtama ang paningin naming dalawa.
Kagaya kahapon ay blanko pa rin ang emosyon nito, nagkunwari akong naiinis at pinandilan siya ng mata.
Kamalas-malasan nabanggit nga pala ni Ada sa'kin na katapat ng veranda namin ang veranda ng lalaking 'to, nakalimutan ko sana hindi na ako lumabas naalala ko ring gulo-gulo pa ang buhok ko na kakabangon lang sa higaan, letseng buhay 'to kay gandang bungad sa umaga ko.
DAWIN
Napatingin ako kay Linnea ng makita ito katapat lang ng balkunahi ko, magkatapat ba ang kwarto naming dalawa?
Nananadya ba talaga ang tadhana sunod-sunod naman yatang nangyayari ang hindi ko inaasahan, at hindi ko na nais mangyari pa.
Napansin ko ang buhok nitong mahaba na tinalo pa ang pugad ng ibon sa subrang gulo, kahit hindi na itanong ay halatang kakagising lang nito.
Ngunit hindi lang 'yun, napansin kong nakatitig ito sa katawan ko.
Dahan-dahan akong napayuko sa katawan ko na tanging tuwalya lang ang nakatakip sa pang-ibaba kong katawan wala ng iba.
Gustuhin ko mang umiwas ay meron sa'king nagsasabing asarin ito, alam kong wala na rin naman patutunguhan kung iiwas ako kaya kung nagsimula kami ng hindi maganda mas mabuting ipagpatuloy ko na lang 'yun nang mas magalit pa siya sa'kin dahilan para 'wag niya akong magustuhan tulad ng nararamdaman ko.
'Gusto ko nga ba siya, lintek naman oh hinahanap ko siya dati pero alam kong hindi ko siya gusto.' pagpapaniwala ko sa sarili kong wala akong nararamdaman sa kanya.
"Mukhang nakakita ka ng magandang tanawin sa umagang ito ah nagustuhan mo ba." malamig kong ani sa kanya na may himig ng pang-aasar, sumilay sa mukha nito ang nagngingitngit na galit.
"Anong maganda sa tanawing sinasabi mo ah," bulyaw nito sakin.
"Wag kang tumanggi mukhang nagustuhan mo naman tinititigan mo nga," pang iinsulto ko rito.
"Bastos!" malakas na sigaw nito sa'kin.
"Baka ikaw ang bastos ikaw itong tumitingin sa hubad kong katawan."
"Kasalanan ko bang mapatingin jan eh ikaw itong bastos na naghuhubad," inis pa rin nitong sabi.
"Gawain ko 'to kaya 'wag akong sisihin mo, pero ayos lang naman sa'kin eh ikaw palang nakakakita nitong maskulado kong katawan napaka swerte mo." pang-aasar ko parin sa kanya habang marahan ko pang hinihimas ang braso ko.
"Anong maskulado jan asan banda ah, tuko!" sigaw nito na ikinabilog ng mga mata ko sa gulat.
Tangina tinawag ba naman akong tuko sa g'wapo kong 'to tuko lang itatawag niya sa'kin.
"Kung tuko ako p'wede ka bang maging puno para ikaw ang kakapitan ko," nakangising pang-aasar ko lalo sa kanya.
"Fuck you," malakas na sigaw nito sa'kin at agad nang tumalikod.
"Binibining Linnea!" muli ko itong tinawag dahilan para huminto ito sa paglalakad pero hindi na lumingon pa sa'kin.
"May ilang sigundo ka pa at bibigyan kita ng pahintulot kung nais mo pang titigan ang katawan ko." dagdag ko rito pero nilingon ako nito ng nanlilisik sa galit n'yang mga mata.
"Bastos kang tuko ka!" bulyaw nito sakin at nagmadali nang pumasok sa balkunahi at halos ibalibag ang pinto sa lakas ng pagkakasara nito.
Simula ngayon sinasabi ko sayo, ako si Dawin Zidia ang papangarapin mong 'wag nang makita sa umaga dahil sira talaga araw mo pag ako kinausap mo.
Sa paraang ito siguradong mapapansin mo ako at siguradong kukulo ang dugo mo, ito na lang ang tanging paraan ko para mas lalo kang magalit sa'kin at sa paraang ito ko na magagawang pigilan ang sarili ko kasi alam kong may iba at wala nang pag asa kung ipagpapatuloy ko pa ang pangarapin ka.