“WALA Sir, lahat naman ng tao may dahilan kong bakit ganyan ang ang ugali nila. Hindi tayo perpekto, hindi ka perpekto. Kaya wala akong karapatang husgahan ka, Sir. Dahil lamang sa sabi-sabi nila, lahat ng tao may dahilan at balang araw makikita nila iyon at sasabihin na lang ng iba, a, kaya pala ganoon siya, iyon pala ang dahilan. Ngayon alam ko na.” Sabi ko dito at walang paalam na akong lumabas sa kanyang opisina.
Bahala na sa mga sinabi ko sa kanya sana 'di niya masama.
Patuloy kong ini-isip kung ano ang gagawin matapos sabihin ang lahat ng iyon, parang ayaw ko na tuloy ulit bumalik sa opisina na nito.
Nagpatuloy ako sa aking trabaho hanggang sa oras matapos na kami ni Miss Carol. Hindi na muling tumawag sa entercom si Sir. Matapos ng pag-u-usap namin na iyon. Siya na man kasi, napanguso ako ng maalala ko na naman iyong mga sinabi ko sa kanya. Pauwi na ako sa oras na iyon. Hindi ko nakita si Sir, Miguel. Mabuti naman at nagtatampo pa rin ako doon.
Tumigil ako sa isang boutique at bumili ako ng iba pang mga damit pang opisina kahit 'di naman talaga ako office girl. Aba 'di basta-bastang kompanya iyon. May naitatabi pa naman akong ibang damit, para hindi paulit-ulit ang mga isinusuot ko baka ma-pula naman ako ni Sir nito.
Kinabukasan ay ganoon pa rin ma-aga ako papasok. Magtitimpla ng kape, maglilinis ng opisina at pagkatapos susundin ang mga utos ni Sir Nigel, at tutulong kay miss Carol. Nahihiya pa rin ako sa mga sinabi ko kay Sir, pero 'di ko naman kasalanan iyon 'di ba?
Sinabi ko lang ang nilalaman ng puso at isipan ko.
Hapon na naman, oras na ng uwian. Maghahanda na sana ako para bumaba papuntang lobby ng bigla akong hatakin pa balik ni Miss Carol.
"Bakit po?" tanong ko dito.
“May pupuntahan tayo, kailangan nating maghanda ng pormal na susuotin dahil may dadaluhan tayong event.” Saad nito at hinila ako papaba sa groundfloor ng AC Building.
Katatapos lang namin ni Miss Carol, infairness kahit may edad na ito ay maganda pa din. Suwerte ng asawa nito. Pinagbihis ako nito na isang gown na itim na off shoulder na umabot sa kalahati ng binti ko at ang natural kong mahabang brown na buhok ay maayos na nakalugay sa magkabila kong balikat.
“Kailangan ba talaga Miss Carol, na kasama ako at nakaayos din?” tanong ko dito habang hinihila ko pataas ang strap ng gwon na nakalaylay sa balikat ko. Ibinababa naman ito ni Miss Carol at pinandilatan ako. Hindi kasi ako sanay na nakikita ang balikat ko at dibdib ko.
“Kailangan 'yan dahil party ang pupuntahan natin.” Sagot naman nito sa akin at sumakay na kami ng taxi papunta sa Shangrila Hotel.
Maya-maya lang ay nakarating na kami sa venue ni Miss Carol. Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ko habang si Miss Carol ay parang sanay na sa ganitong pagtitipon.
“Francine?” narinig kong may tumawag sa akin, humarap ako at nakita ko si Miguel ang guwapo nito sa suot na asul na tuxedo. Ngayon ko lang na pansin na mahilig ito sa kulay asul.
“Miguel!” Tawag ko dito na pangiti ako dahil bukod kay Miss Carol ay may kakilala pa din pala ako dito.
“You look amazingly beautiful.” Anito at hinalikan ang likuran ng aking palad namula naman ako sa ginawa nito.
"Thanks, ikaw din guwapo ka rin naman.” Pinuri ko ito at ngumisi lang ito.
"So, bakit nandito ka ngayon. Sino kasama mo, si Nigel?" anito.
“Si Miss Carol, ang kasama ko nagpaalam lang na maglaladies room. Hindi ko nga alam kong bakit pumunta kami dito e, wala naman si Sir Nigel dito.” Sagot ko, Tumango lang ito.
Nag-usap lang kami nito ng ilang saglit pero nagpaalam din naman ito para puntahan ang may kaarawan.
“Ang tagal naman ni Miss Carol, nahihiya na ako dito." Bulong ko habang nakaupo lang sa isang mesa na may mga pagkain.
Pero ako lang ang naka-upo, pinili ko ito dahil ang ibang table ay may mga nakaupo na at may sari-sariling kausap. Na i-ilang na ako rito dahil pinagtitinginan na ako. Iniisip siguro ng iba na hindi naman ako bagay dito.
'Di nagtagal at namatay ang musika at nagsimulang magreklamo ang mga tao. Tumingin ako sa paligid kung bakit nawala ang musika at kung bakit natahimik ang mga tao.
Nakita ko si Sir Nigel na naglalakad papasok habang may bitbit na regalo.
Ang guwapo nito sa suot na itim na tuxedo ang lakas talaga ng aura nito. makalaglag panty este panga pala.
“Sir, Nigel?” mahina kong bulong baka makita ako nito at pagalitan kung bakit ako nandoon.
Pero dumaan lang ito sa gilid ko at deristo lang ang lakad nito. Patungo sa isang lalaking naka-upo sa unahan ng mesa guwapo din ito, ito na siguro ang may kaarawan ngayon gabi.
“Salamat naman at hindi yata ako nakilala.” Bulong ko.
Matapos nitong maibigay ang regalo ay may hinanap ang mga mata nito. Nakita kong lumabas na rin nang rest room si Miss, Carol. At sinalubong ito ni Sir Nigel. Nag-usap lang ang dalawa at umalis na si Sir Nigel sa party. Habang si Miss Carol naman ay lumapit sa akin, at may ibinulong.
"Kumain na tayo at pagkatapos ay aalis na." sabi nito sa akin. Naguguluhan ako kung bakit biglang umalis si Sir. Nigel sa party.
Tumango na lamang ako sa sinabi ni Miss, Carol at 'di na muling nagtanong kahit na naguguluhan pa rin ako sa mga nangyayari. Kung bakit umalis agad si Sir Nigel at anong purpose namin ni Miss Carol na pumunta pa kami dito ay hindi ko alam. Hindi naman pala tatagal si Sir, Nigel at kami? Ang weird.
SOMEONE POV
“Hello, boss nakita ko na iyong babae." Tawag sa akin ng inupahan kong magmamanman doon sa babae.
“Great! Basta 'wag mo hihiwalayan ng tingin at kahit saang pumunta dapat nandoon ka din, Maliwanag?” sabi ko dito.
“Okay boss, makakaasa ka.” Sagot niya
“Ano nga pala buong pangalan niya?” tanong ko
“Francine Alcantara!" Sagot niya
“Alam mo na ba ang background niya?” tanong ko ulit.
“Hindi pa po, pero aalamin ko sa lalong madaling panahon.” Sagot niya
“Mahusay, siguraduhin mo na magagawa mo iyan at masundan siya. Siguraduhin mo na alam mo ang bawat galaw niya." Sabi ko at tinapos ang tawag.
“Francine Alcantara, magkikita tayo. Hintayin mo lang balang araw.” Sabi ko sa sarili ko at ngumiti.