บทนำเปรี้ยง!! เสียงพญามัจจุราชแผดกังวานไปทั่วห้อง ร่างของราเชน ทรุดฮวบหล่นจากเก้าอี้ “กรี๊ดดดด...”นับดารานั่งทำงานอยู่ด้านข้างกรีดร้องเสียงหลง เมื่อเห็นคมกระสุนเจาะเข้ากะโหลกศีรษะหัวหน้าทีมตรวจสอบบัญชี วินาทีต่อมาสาวไทยลูกครึ่งอาหรับต้องสติแตก เพราะห่ากระสุนแดงวาบเจาะทะลุทะลวงร่างเพื่อนร่วมอาชีพอีก 3 คนจนล้มระเนระนาด เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นไปทั่ว คราวนี้นับดาราช็อกจนร้องไม่ออก ความกลัววิ่งพล่านทั่วร่างบาง ก่อนวกมากระแทกขั้วหัวใจจนสั่นไหวสัญชาตญาณสั่งให้เธอวิ่ง...วิ่ง...วิ่งหนีไปให้ไกลเวลาเดียวกันได้มีกลุ่มชายฉกรรจ์ในชุดลายพรางสีดำคลุมหน้าพังประตูเข้ามา“เคลียร์พื้นที่!” เสียงสั่งการของหัวหน้าชุด ทำให้ชายฉกรรจ์คลุมหน้าอีก 3 คน วิ่งไปสำรวจร่างผู้สอบบัญชีที่นอนนิ่งจมกองเลือด “4 ศพหายไปหนึ่ง” เสียงรายงานภาษาอาหรับพื้นเมืองดังฟังชัด“บัดซบ! ค้นให้เจอ” น้ำเสียงเข้มแฝงไว้ด้วยอำนาจ สั่งให้ลูกน้องค้นหาผู้สอบบัญชีที่หายไปทันทีนับดาราวิ่งสุดชีวิต ภาพเพื่อนร่วมงานตายเกลื่อนต่อหน้าตามหลอกหลอน...มันเกิดเรื่องบ้าอะไร ใจกลางเมืองหลวงแบกต้า ทำไมสาดกระสุนใส่กันเหมือนบ้านป่าเมืองเถื่อน...มันเป็นเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดที่เธอเคยพบเจอ เสียงโหวกเหวกบวกเสียงรองเท้าคอมแบทลงส้นดังตึบๆ วิ่งไล่หลังมาติดๆ องค์อัลลอฮ์ โปรดช่วยคุ้มครองลูกด้วยนับดาราหลับตาภาวนาให้พระเจ้าคุ้มครอง ให้รอดพ้นจากสถานการณ์เลวร้ายครั้งนี้ เหมือนว่าพระเจ้าฟังคำสวดอ้อนวอน พลันเสียงหวอของรถตำรวจดังลั่น วิ่งเข้าใกล้จุดเกิดเหตุ เสียงนั่นทำให้กลุ่มชายฉกรรจ์ล่าถอยไป นับดารารอดหวุดหวิด เธอจึงฉวยโอกาสนี้หลบออกจากตึก เดินปะปนกับฝูงชนที่กำลังตื่นตระหนกกับเสียงปืน ในเวลาต่อมามีตำรวจในเครื่องแบบหลายนายเดินไปทั่วท้องถนน พนักงานในอาคารเริ่มชุลมุนเมื่อข่าวแพร่สะพัดราวกับไฟลามทุ่ง...สังหารหมู่ผู้สอบบัญชีบริษัทข้ามชาติ...นับดารารีบรวบผ้าคลุมหน้า เดินปะปนฝูงชน เธอเงี่ยหูฟังผู้คนรอบๆ จับกลุ่มซุบซิบด้วยใจระทึก ก่อนเดินเลี่ยงจากจุดเกิดเหตุ มาเรียกแท็กซี่ อีกชั่วโมงต่อมารถแท็กซี่ได้พาเธอมาถึงบ้านที่ชานเมืองแบกต้าแต่เมื่อก้าวเข้าบ้าน เธอสัมผัสได้ว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น นัยน์ตาสวยกวาดมองข้าวของเครื่องใช้ที่ล้มระเนระนาดด้วยความวิตกกังวล“นะ นับ” เสียงแผ่วเบาปลุกประสาททั้งหมดของหญิงสาว เธอหันขวับ ถลาเข้าประคองร่างมารดาที่หายใจระรินระรวย เลือดแดงสดไหลเปรอะเปื้อนไปทั่วพื้นห้อง“แม่ แม่ แม่ทำใจดีๆ ไว้ นับจะพาแม่ไปหาหมอ...” นับดาราระล่ำระลักน้ำตานอง“ไม่ทันแล้วลูกรัก”“ใคร ใครทำแม่”มารดาสั่นหน้าแทนคำตอบ สีหน้าแสดงความเจ็บปวด ก่อนพูดต่อด้วยเสียงแผ่วเบา “หนี หนีไป” “ไม่ ไม่ นับจะอยู่กับแม่” “พวกมันอยู่แถวนี้ ปะ...ไป...หะ...หา...พี่...อาเหม็ด...กา...เซีย...ที่...อัดติล...บะ...บาร์ใต้...” เมื่อมารดาพูดจบก็แน่นิ่ง ไม่ไหวติง นับดาราใจหายวาบ เธอสับสนระคนโศกเศร้าสุดขีด “แม่ ไม่นะ แม่หายใจสิ” หญิงสาวกอดร่างไร้วิญญาณร่ำไห้น่าเวทนาเสียงร้องไห้นั้นทำให้แขกแปลกหน้าด้านนอก วิ่งกรูเข้ามาในบ้าน “มันอยู่ในบ้าน!” เสียงตะโกนด้านนอกปลุกให้นับดาราตื่นจากความเศร้าโศก ไปหา พี่อาเหม็ด กาเซีย ที่อัดติลบาร์ใต้ คำสั่งสุดท้ายของมารดา ทำให้นับดาราตัดใจผละจากร่างผู้ให้กำเนิด เธอก้มลงหอมแก้มแม่เป็นครั้งสุดท้ายด้วยความอาลัยรัก“นับรักแม่ ขอแม่คุ้มครองนับด้วย” หญิงสาวลุกขึ้นวิ่งออกทางลับที่คนในบ้านเท่านั้นจะรู้ เมื่อมีเหตุเภทภัยจะใช้หลบหนี เส้นทางนี้จะไปโผล่ที่คอกม้าของบ้าน นับดาราใส่อานม้าด้วยความชำนาญในไม่กี่นาที หญิงสาวควบม้ามุ่งหน้าสู่เนินเขาเส้นทางที่ใช้หนีเป็นทางลัดตัดภูเขาไปสู่ตลาดแลกเปลี่ยนหรือจุดพักของคาราวานก่อนจะข้ามทะเลทรายอัดติลบาร์ในรัฐมีอาร์เหนือไปสู่รัฐอัดติลบาร์ใต้เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงยมทูตขู่คำรามครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ละนัดมีเป้าหมายปลิดชีพน้อยๆ ให้อาสัญ นับดาราปาดน้ำตา ควบม้าหนีกลุ่มคนร้ายที่ติดตามไม่ลดละ คำถามมากมายเกิดขึ้นในสมองเกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกนี้ต้องตามล่าเราด้วยฉับพลันความคิดและทุกอย่างสะดุดลง “โอ๊ยยย...” นับดารากลิ้งหล่นจากหลังอาชา ไถลไปตามความชันเนินเขาสู่ถนนลูกรังเบื้องล่าง ร่างไร้สติม้วนกลิ้งไปขวางหน้ารถกระบะคันหนึ่งที่ขับผ่านมา
เนื้อหาดีมากๆค่า
29/08/2023
0ดีเยี่ยม
3d
0สนุกมากๆ
5d
0Ver Todos